ย้อนเวลากลับมาเป็นเทพยุทธ์ - ตอนที่ 366

กฎของสวรรค์และโลก 1/2
โดย
หุ่นไล่กา
จอมมารเหลือบตามองคลื่นดาบที่ฟันลงมา มุมปากกระตุกยิ้มเยาะ ก่อนจะเหวี่ยงหมัดที่ห่อหุ้มพลังสีส้มชกไปที่คลื่นดาบ

เปรี้ยง! คลื่นพลังทั้งสองปะทะกันก่อนจะแตกกระจายเกิดฝุ่นฟุ้งกระจายไปทั่ว ชายชุดสีฟ้าถูกคลื่นพลังพัดถอยมาสองก้าว เขากระชับดาบแน่น ดวงตามองผ่านกลุ่มฝุ่นควันอย่างระมัดระวัง

วูบ ภายในฝุ่นที่กำลังฟุ้งกระจายเกิดเงาดำขยายใหญ่ขึ้น ก่อนที่หมัดขนาดยักษ์สีส้มจะชกแหวกกลุ่มฝุ่นออกมา เสียงผ่านอากาศกรีดร้องดังกระหึ่ม คลื่นพลังอันน่ากลัวโถมเข้ามาอย่างรุนแรง

ใบหน้าของชายชุดคลุมสีฟ้าเปลี่ยนไป เขารีบยกดาบขึ้นมาป้องกัน

แต่เขาช้าไป หมัดยักษ์ชกไปที่ใบดาบ ด้วยพละกำลังอันแข็งแกร่ง หมัดยักษ์กระแทกดาบปะทะเข้ากับร่างของชายชุดคลุมสีฟ้าอย่างรุนแรง ปัง! เสียงปะทะดังสนั่น ใบดาบแตกเป็นชิ้นๆ ก่อนที่ร่างของชายชุดคลุมสีฟ้าจะลอยและกระเด็นออกไปราวว่าวขาดสายป่าน

“ขยะ!”จอมมารเดินออกมาจากกลุ่มฝุ่น บนหน้าผากของจอมมารมีรอยอักขระบางอย่างกำลังเรืองแสงสีส้มเจิดจ้า ด้านหลังของเขามีมวลพลังงานสีส้มขุ่นมัวไหลเวียนเป็นเงาอวตารยักษ์สูง 4 เมตร ขนาดตัวที่ใหญ่โตบึกบึน เต็มไปด้วยกล้ามเนื้ออันทรงพลัง ใบหน้าของเงาอวตารเหมือนจอมมารไม่มีผิด

พันเอกนาคามูระ เคนชิดะที่เห็นสหายสละชีวิตเพื่อป้องกันตัวเอง เขาก็ขบฟันแน่น อารมณ์ของเขาปั่นป่วนพลุ่งพล่านด้วยความเสียใจ ก่อนที่จะกระอักเลือดออกมาอีกกองใหญ่

จอมมารเหลือบมองพันเอกนาคามูระ เคนชิดะ สายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธก่อนหน้ากลายเป็นดูแคลน ก่อนจะค่อยๆเดินเข้าหาพันเอกนาคามูระ เคนชิดะอย่างช้าๆ เงาอวาตารเดินตามมาด้านหลังไม่ห่าง

ทุกๆย่างก้าวที่เข้าใกล้ขึ้นเรื่อยๆ พลังกดดันอันน่ากลัวทวีความรุนแรงเป็นเท่าตัว

พันเอกนาคามูระ เคนชิดะกระชับดาบแน่น แผ่พลังกดดันของตัวเองเข้าต้านทานพลังกดดันของจอมมาร แต่เมื่อพลังกดดันทั้งสองปะทะกัน พลังกดดันของพันเอกนาคามูระ เคนชิดะก็ถูกผลักกลับอย่างรวดเร็ว

ใบหน้าของพันเอกนาคามูระ เคนชิดะซีดเผือด จอมมารเดินมาถึงระยะ 5 เมตร เงาอวตารยักษ์สีส้มด้านหลังก็เคลื่อนไหว มันกระโดดข้ามร่างของจอมมารตรงเข้ามา พลังกดดันอันบ้าคลั่งแผ่กระจายออกมาจนชั้นบรรยากาศบิดเบี้ยว

พันเอกนาคามูระ เคนชิดะสูดลมหายใจ สายฟ้าสีม่วงพลันแลบไปทั่วร่าง ก่อนที่สายฟ้าจะระเบิดออกอย่างรุนแรง เกิดเป็นคลื่นสายฟ้าพุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าที่มืดมิด ก่อนที่เมฆดำด้านบนจะแลบไปด้วยสายฟ้าสีม่วง เสียงคำรามของสายฟ้าดังกระหึม พันเอกนาคามูระ เคนชิดะยกดาบขึ้นและฟาดฟันออกไป

สายฟ้าสีม่วงบนเมฆก็ผ่าลงมาอย่างรุนแรง ผสานกับคมดาบกลายเป็นหมุนวนกันเป็นเงาร่างมังกรสายฟ้าสีม่วงยาวสิบเมตร พุ่งทะยานเข้าใส่ร่างอวตารยักษ์สีส้ม!

เงาอวตารยักษ์กำหมัดแน่นก่อนจะกระหน่ำชกปะทะเข้ากับ มังกรสายฟ้าสีม่วงที่ร้องคำรามกึกก้อง

เปรี้ยง! พลังอันน่ากลัวระเบิดออกอย่างรุนแรง พื้นดินแตกร้าวเป็นผุยผงและขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

อวตารยักษ์ไม่สนใจคลื่นพลังที่ปะทะเข้ากับร่าง มันร้องคำรามราวสัตว์ร้ายและสะบัดแขนอันใหญ่โตกระแทกมังกรสายฟ้ากระเด็นออกไปด้านข้าง ทำให้พื้นที่ตรงนั้นระเบิดออกด้วยปะจุสายฟ้าอันน่ากลัว ก่อนที่มันจะพุ่งเข้าหาพันเอกนาคามูระ เคนชิดะ พร้อมกับโน้มตัวไปข้างหน้าใช้ไหล่พุ่งเข้าชนอย่างป่าเถือน

พันเอกนาคามูระ เคนชิดะยื่นแข็งทื่อ เขาใช้พลังทั้งหมดไปกับการโจมตีเมื่อครู่ เขาจึงตกอยู่ในสภาวะอ่อนแอชั่วขณะหนึ่ง ทำให้เขาไม่สามารถขยับร่างกายเพื่อหลบการโจมตีได้่

ร่างอวตารยักษย์เข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ พันเอกนาคามูระ เคนชิดะเบิกตากว้างรอความตายอย่างไม่เกรงกลัว เขาไม่แสดงความอ่อนแอออกมา เขาพร้อมที่จะตายไปอย่างสมเกียรติ

แต่ก่อนที่ร่างยักษ์สีส้มจะปะทะกับร่างของพันเอกนาคามูระ เคนชิดะ

ฝ่ามือทองขนาด 10 เมตรก็ฟาดลงมาจากฟากฟ้าราวกับภูเขาถล่ม ทับร่างยักษ์สีส้มอย่างไร้ซุ่มเสียง!

ตูม! แผนดินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ฝ่ามือทองค่อยๆหายไป เห็นร่างยักษ์สีส้มนอนจมอยู่ใต้หลุมลึกรูปฝ่ามือ ไม่นานอวตารก็แตกสลายกลายเป็นละอองแสงสีส้ม

ร่างของจอมมารสั่นคล่อนอย่างรุนแรง ก่อนที่มันจะกระอักเลือดออกมา

“แก!”จอมมารหันไปมองอีกด้าน ดวงตาเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือด กลิ่นอายสังหารสาดประกายอย่างรุนแรง

เจ้าอาวาสหงเหมิงเดินเข้ามาอย่างช้าๆ ใบหน้าของเขาซีดขาวเต็มไปด้วยความเหนื่อลล้า จีวรเต็มไปด้วยเลือด บนหน้าผากรอยธูปจี้ 12 จุดส่องสว่างคลื่นพลังสีขาวทองแผ่กระจายออกจากร่าง เสียงแห่งธรรมขับขานอย่างแผ่เบาขานรับกับสรรพสิ่งโดยรอบ

“ท่านหงหมิง!”พันเอกนาคามูระ เคนชิดะร้องออกมาด้วยความตกตะลึง เขาคิดว่าเจ้าอาวาสหงหมิงไม่สามารถต่อสู้ได้แล้ว

เจ้าอาวาสหงหมิงเหลือบมองพันเอกนาคามูระ เคนชิดะ ก่อนจะพนมมือแสงสีขาวทองสาดกระจายออกจากผ่ามือหลายเป็นลำแสงอาบร่างของพันเอกนาคามูระ เคนชิดะ เลือดที่ไหลอยู่ก็หยุดลง แม้จะไม่ช่วยสมานแผลจนหาย แต่มันก็ทำให้การบาดเจ็บลดลง สามารถเคลื่อนไหวได้สะดวกขึ้น

จอมมารมองทั้งสองคนก่อนจะแสยะยิ้มออกมา ดวงตาฉายแววโหดเหี้ยม มันไม่สนใจเช็ดเลือดที่ไหลอาบปาก พลังกดดันอันทรงพลังแผ่กระจายออกจากร่าง พลังสีส้มลุกไหม้ราวเปลวเพลิงที่ลุกไหม้ ชั้นบรรยากาศถูกคลื่นพลังอันบ้าคลั่งบีบอัดจนบิดเบี้ยว

ตูม! ร่างของจอมมารทะยานเข้าหาเจ้าอาวาสหงหมิงทิ้งหลุมลึกไว้ด้านหลัง คลื่นพลังอันน่ากลัวผสานกับพลังสีส้ม กลายเป็นเงาหมัดสีส้มขนาดใหญ่ชกออกไป พื้นดินที่คลื่นพลังกวาดผ่านแตกร้าวเป็นรอยลึกน่าสะพรึงกลัว

—-