ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 1081 ใช้เทคโนโลยีนี้ในการเดินทางรอบโลกเหรอ?

ณ มหาวิทยาลัยจินหลิง

ในห้องพักภาควิชาคณิตศาสตร์

ตวนซื่อฉีเพิ่งจะเรียนจบคลาสไป เขาเอนหลังพิงเก้าอี้แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเว่ยป๋อ

เขาเป็นน้องใหม่ที่เข้าร่วมภาควิชาคณิตศาสตร์ของมหาวิทยาลัยจินในฤดูร้อนปีนี้และได้ท็อปสองร้อยในการสอบเข้าวิทยาลัยในรัฐ ซึ่งนั่นแปลว่าเขาเป็นนักเรียนที่เก่งมากๆ

อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้นเลยสักนิดเมื่อเปรียบเทียบกับนักศึกษาคนอื่นๆ ที่แผนกที่นี่แล้ว

นี่ยังไม่พูดถึงหลี่โม่ที่ได้รับเหรียญทอง IMO ด้วยคะแนนเต็มด้วยซ้ำ

หลี่โม่นั้นไปไกลกว่าคนอื่นๆ ในกลุ่มของเขาหลายกิโล ซึ่งทำให้หลายคนต่างสงสัยว่าทำไมเขาไม่ไปมหาวิทยาลัยมหาวิทยาลัยสุ่ยมู่หรือมหาวิทยาลัยเหยียนแทน

เวลาได้ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เวลาพักของเขาใกล้จะหมดแล้ว เขากำลังจะวางโทรศัพท์และเรียนต่อ จู่ๆ ก็มีข่าวพาดหัวในโทรศัพท์ของเขาจนสะดุดตา

 อุปกรณ์ต่อประสานระบบประสาทภาพเสมือนจริง? 

 บ้าไปแล้ว! จริงเหรอเนี่ย? 

มันได้รับความสนใจจากทุกคนในหอพัก

แม้แต่หลี่โม่ที่กำลังเรียนหนังสืออยู่ และเช่นเดียวกับคนอื่นๆ อีกสามคนในหอพักก็ต่างก็หยิบโทรศัพท์ออกมาและเปิดเว่ยป๋อ

ไม่นานพวกเขาเห็นพาดหัวข่าวที่น่าตกใจ

 บ้าไปแล้วเหรอเนี่ย! นี่คือ…ความเป็นจริงเสมือนที่นำความคิดทั้งหมดเข้าสู่โลกเสมือนจริงเหรอ? 

 มันบ้ามากๆ… 

การสนทนาในหอพักได้เริ่มขึ้น

 การใช้การกระตุ้นด้วยกระแสไมโครของเส้นประสาทเพื่อป้อนสัญญาณไฟฟ้าไปยังตัวแยกสัญญาณประสาท…  หยางชวงอ่านอย่างเงียบๆ เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า  เกินไปแล้ว นี่ใช้ไฟฟ้ากับสมองเหรอ? มันจะไม่ทำให้สมองเสื่อมเหรอ? 

หลี่โม่ส่ายหัว

 ไม่มีทาง โปรเจกต์นี้นำโดยนักวิชาการลู่! หากมีข้อกังวลด้านความปลอดภัยร้ายแรง พวกเขาจะไม่ปล่อยเทคโนโลยีนี้อย่างแน่นอน 

ตวนซื่อฉีมองมาที่เขาและพูดว่า  ทำตัวอย่างกับเป็นแฟนคลับ… 

 ใช่สิ!  หลี่โม่ยิ้มและเกาหลังหัวตัวเองเบาๆ  ก็ท่านเทพลู่เป็นไอดอลของฉันนี่นา 

เพื่อนร่วมห้องอีกสองคนมองหน้ากันและยิ้มอย่างช้าๆ

แม้ว่าตวนซื่อฉีจะยิ้มอยู่ แต่เขาข้างในเขากำลังทำหน้าแหยอยู่

บางทีพวกอัจฉริยะอาจมีสกรูสองสามตัวหลวมก็ได้มั้ง

เขานึกไม่ออกว่าการบูชาใครสักคนในระดับนั้นเป็นอย่างไร

ไม่ว่าเขาจะให้เกียรติใครสักเพียงใด อย่างน้อยที่สุดเขาก็จะแค่กดถูกใจพวกเขาในโพสต์เว่ยป๋อเท่านั้น นี่เป็นเรื่องที่ยากมากที่จะเห็นคนหนึ่งๆ ที่จะชื่นชมใครสักคนในชีวิตจริง

แต่นี่ไม่ใช่ประเด็นหลัก เพราะประเด็นหลักคือปัญหาทางของภาพเสมือนจริงเทคโนโลยี

เชื่อมจิตกับเครื่องโดยตรง

สัมผัสโลกแห่งความจริงเสมือนผ่านความฝัน…

มันเป็นไปได้จริงเหรอๆ ?

แม้ว่าเขาจะอ่านบทความข่าวและแถลงการณ์แล้วก็ตาม แต่เขาก็ยังไม่เชื่อว่านี่เป็นเรื่องจริง

ตวนซื่อฉีสังเกตเห็นในหน้าสุดท้ายของหนึ่งในบทความได้กล่าวว่าสตาร์สกายเทคโนโลยีกำลังรับสมัครอาสาสมัครทดสอบ

พอได้เห็นข่าวนี้เขาก็เริ่มครุ่นคิด

หรือบางที…

นี่อาจจะเป็นโอกาสที่ดี

มันเจ๋งจริงๆ อย่างนั้นแน่นะ?

หรือฉันควรไปลองสมัครเป็นอาสาสมัครและด้วยตัวเอง…

…

การพักตัวเยือกแข็งไม่เกี่ยวข้องกับชีวิตของคนส่วนใหญ่ เทคโนโลยีภาพจำลองเสมือนจริงของส่วนต่อประสานประสาทมีความเกี่ยวข้องมากขึ้นสำหรับคนส่วนใหญ่

นิยายออนไลน์ อนิเมะ เช่น ซอร์ด อาร์ต ออนไลน์ หรือบล็อกบัสเตอร์นิยายวิทยาศาสตร์ฮอลลีวูด เช่น ‘สงครามเกมคนอัจฉริยะ’ ทำให้เห็นได้ว่าเทคโนโลยีประเภทนี้อยู่ในความบันเทิงกระแสหลักมานานหลายทศวรรษแล้ว ประชาชนได้เชื่อมโยงวีอาร์เป็นเทคโนโลยีแห่งอนาคต

ผู้คนเริ่มจินตนาการว่าการอยู่ในโลกเสมือนจริงจะเป็นอย่างไร

และเมื่อเทคโนโลยีมาถึงแล้ว พวกเขาจะไม่คลั่งไคล้ได้ไง?

หลังจากที่สถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงและสตาร์สกายเทคโนโลยีได้ประกาศความคืบหน้าการวิจัยที่สำคัญของพวกเขาเกี่ยวกับเทคโนโลยีเสมือนจริงของอินเทอร์เฟซประสาทเทียม เช่นเดียวกับการเปิดตัววิดีโอสาธิต ฟอรัมอินเทอร์เน็ตก็ได้เกิดขึ้นราวกับระเบิด

[นี่มันเป็นข้อตกลงจริงเหรอๆ ? มันไม่ใช่แบบที่คุณสวมจอแสดงผลบนหัวของคุณเหรอ?]

[มันน่าจะเป็นข่าวปลอม! เป็นไปไม่ได้!]

[ไม่หรอกที่นี่คือสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงซึ่งเป็นสถาบันวิจัยชั้นนำของประเทศเลยนะ! ที่สำคัญ ศาสตราจารย์ลู่เป็นผู้อำนวยการสถาบันวิจัย และเขาเป็นนักวิชาการที่มีชื่อเสียงอีกด้วย!]

[นี่มันบ้าไปแล้ว!]

[หมายความว่าฉันสามารถเดินทางไปทั่วโลกในขณะที่อยู่ที่บ้านอย่างสบายๆ เหรอ?]

[คุณจะใช้เทคโนโลยีนี้เพื่อเดินทางไปทั่วโลกเหรอ?]

[แล้วจะให้ทำอะไรล่ะ?]

[ก็หาอะไรทำสนุกๆ ไง…ฮ่าๆๆ]

นอกจากเหล่าคนที่มองโลกในแง่ดีแล้ว หลายคนก็แสดงความเห็นในแง่ร้ายซะส่วนใหญ่

มีหลายคนแสดงความกังวลเกี่ยวกับความเสียหายทางสังคมวิทยาต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากเทคโนโลยีนี้ ผู้คนจำนวนมากขึ้นแสดงความสงสัยว่าเทคโนโลยีนี้มีจริงหรือไม่

ท้ายที่สุดแล้วความคิดที่จะเข้าไปอยู่ในโลกเสมือนจริงนั้นเป็นสิ่งที่ออกมาจากภาพยนตร์ แม้ว่าสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูงจะมีชื่อเสียง แต่ก็เพราะการฉ้อโกงทางวิชาการบ่อยครั้งที่มาจากนักวิจัยชาวจีนก็ทำให้ผู้คนเกิดความสงสัยเป็นธรรมดา

แต่คนเหล่านั้นถือเป็นชนกลุ่มน้อย

เพราะผู้คนต่างพากันตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าผู้รับผิดชอบโปรเจกต์ภาพจำลองเสมือนจริงนั้นคือศาสตราจารย์ลู่เอง!

นี่เหมือนการเติมน้ำมันลงในกองไฟ การสนทนาเป็นไปอย่างดุเดือด

ศาสตราจารย์ลู่เป็นใบหน้าของนักวิชาการจีน บางคนอาจสงสัยบ้างในตอนแรกๆ และคิดว่าอาจเป็นการโฆษณาชวนเชื่อหรือผลการวิจัยที่เกินจริงเกินไป แต่เมื่อพวกเขาได้ยินชื่อศาสตราจารย์ลู่แล้ว ความสงสัยทั้งหมดก็หายไปพริบตา

ผู้คนนับล้านทั่วโลกได้ส่งใบสมัครภายในหนึ่งชั่วโมง หลังจากสตาร์สกายเทคโนโลยีได้เผยแพร่แบบฟอร์มการลงทะเบียนอาสาสมัครออกไปไม่นาน

อายุขั้นต่ำคือสิบแปดปีถึงหกสิบปี ผู้คนจากทุกกลุ่มอายุได้ทำการลงทะเบียนเพื่อทำการทดสอบ

สตาร์สกายเทคโนโลยีได้ระบุอย่างชัดเจนบนเว็บไซต์ว่าจะไม่มีค่าเดินทาง ไม่มีเงินเดือน แต่จะจัดหาแค่อาหารและที่พักให้เท่านั้น แม้ว่าจะมีจุดให้บริการเพียงแค่หนึ่งร้อยแห่ง แต่ก็ไม่ได้หยุดความกระตือรือร้นของผู้คนสำหรับเทคโนโลยีนี้

พวกเขาไม่ได้สนใจเรื่องเงินเลยสักนิด

เพราะทุกคนต้องการสัมผัสประสบการณ์การดำดิ่งสู่โลกเสมือนจริง

พวกเขาต้องการเป็นพยานคนแรกของช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์ครั้งนี้…

………………………