ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 1090 ไอเดียที่บ้า

ในเขตชานเมืองของเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กบนฝั่งแม่น้ำฟอนตากา

ชายชราสวมเสื้อกันลมนั่งอยู่บนม้านั่ง เขามองดูนาฬิการาวกับว่าเขากำลังรออะไรบางอย่าง

ไม่นานก็มีวัยรุ่นสองคนสวมหมวกเบสบอลเดินผ่านเขาขณะเลี้ยงลูกบาสเกตบอลไปด้วย หนึ่งในนั้นพูดกับอีกคนหนึ่ง

 เคยได้ยินข่าวเกี่ยวกับการทดสอบรอบพิเศษของการจำลองภาพเสมือนจริงไหม? 

 อือ ในจินหลิงใช่ไหม? บ้าเอ๊ย ฉันอยากไปจัง! 

 ลืมมันไปเถอะ คนอย่างเราจะไม่มีวันได้รับโอกาสแบบนั้นหรอก ฉันไม่เชื่อว่าพวกเขากำลังเลือกคนแบบสุ่ม ได้ดูวล็อกของยูทูบเบอร์ เจมรอฟแล้วหรือยัง? เขาบอกว่าถ้าเทคโนโลยีการจำลองภาพเสมือนจริงจากสตาร์สกายเทคโนโลยีเหมือนกับการ์ตูนเรื่องซอร์ดอาร์ตออนไลน์ เขาจะกินคีย์บอร์ดของเขา! 

 ฮ่าฮ่า แล้วเขากินมันรึเปล่าล่ะ? 

 ไม่รู้ แต่ฉันได้ยินมาหลังจากที่เขากลับจากจีน เขาสั่งเค้กคีย์บอร์ดจากร้านเบเกอรี่มานะ 

 ฮ่าๆๆๆ! 

เป็นบรรยากาศที่น่ารื่นรมย์ เสียงหัวเราะและการสนทนาของชายหนุ่มทั้งสองค่อยๆ หายไป

ศาสตราจารย์ฟาลติ้งส์มองไปที่ทิศทางของพวกเขาและขมวดคิ้ว

จินหลิง?

เขาไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้ในย่านชานเมืองเช่นนี้

ฟาลติ้งส์คิดเรื่องของลู่โจว และไม่นานบนใบหน้าของเขาก็แสดงออกมาว่ากำลังคิดถึงใครบางคนอยู่

เขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับการจำลองภาพเสมือนจริง หรือยูทูบเบอร์

ตั้งแต่มีสมาร์ทโฟนออกมา คนรุ่นเบบี้บูมเมอร์อย่างเขาก็เริ่มล้าหลังยุคใหม่แห่งเทคโนโลยีไปแล้ว แม้ว่าเขาอยากจะตามให้ทัน แต่เขาไม่มีเรี่ยวแรงที่จะทำเช่นนั้น

ทันใดนั้น ชายวัยกลางคนที่มีเครารกรุงรังถือถุงช้อปปิ้งเดินไปที่ม้านั่งและพูดว่า  คุณมาจริงๆ แฮะ 

ฟาลติ้งส์มองมาที่เขาและพูดว่า  ใช่ ทำไมเหรอ? 

 ไม่มีอะไร ผมแค่แปลกใจที่ได้เห็นฟาลติ้งส์ผู้ยิ่งใหญ่ต่อหน้าเฉยๆ น่ะ… 

ใบหน้าของเพเรลมานถูกบังด้วยขนมปังบาแกตต์ขนาดใหญ่ในถุงที่ถือมา เขาหยิบกุญแจออกมาแล้วโยนมันไปในมือของฟาลติ้งส์ เขากล่าวว่า  บ้านของผมค่อนข้างรก หวังว่าคุณคงไม่คิดมากนะ เดี๋ยวช่วยเปิดประตูให้ผมหน่อยได้ไหม… 

 อืม  ฟาลติ้งส์พยักหน้าและพูดว่า  ให้ช่วยอะไรอีกไหม? 

เพเรลมานส่ายหัวและพูด

 ไม่เป็นไร ผมไม่ต้องการคนแก่มาขนของกินก็เท่านั้น 

ทั้งสองเดินไปเขตที่อยู่อาศัยและไม่นานก็ถึงอพาร์ตเมนต์ที่ดูราคาถูก

ไม่มีใครคาดคิดว่านักคณิตศาสตร์ที่มีชื่อเสียงระดับโลกจะอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์ขนาดยี่สิบตารางเมตร ซึ่งเพื่อนบ้านเป็นชาวรัสเซียสูงอายุที่อาศัยในสวัสดิการหรือไม่ก็คนรุ่นมิลเลนเนียลที่ตกงาน

แต่เพเรลมานก็ไม่ได้สนใจเลยสักนิด

หลังจากสละรางวัลรางวัลมิลเลนเนียม เขาก็ถูกกล่าวหาว่าอาศัยเงินบำนาญของแม่เพื่อซื้อของกินของใช้ เขาสับสนระหว่างอุดมการณ์และความเป็นจริง โดยเขาเลือกที่จะออกจากชุมชนคณิตศาสตร์ที่เหนือหลักการทางศีลธรรมอันแข็งแกร่งของเขา เขากลับไปใช้รูปแบบการวิจัยคณิตศาสตร์ในศตวรรษที่ 19…

ซึ่งก็คือการจะอยู่ในที่ลี้ภัยถาวรปิดกันการติดต่อสื่อสาร

บางทีเขาก็คล้ายกับลู่โจว

ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือลู่โจวจะเผยแพร่ผลงานที่อยู่ระหว่างดำเนินการ และหากเขาขี้เกียจเกินกว่าจะส่งเอกสาร เขาก็จะอัปโหลดตัวอย่างไว้ล่วงหน้า อย่างไรก็ตามเพเรลมานไม่ได้อัปโหลดผลการวิจัยของเขามานานมากแล้ว

เขาวางของใช้ในห้องครัวและเช็ดมือที่เสื้อตัวเอง จากนั้นก็เข้าไปในห้องนั่งเล่นเล็กๆ และกำลังจะยื่นน้ำหรือชาให้ฟาลติ้งส์ แต่ทันใดนั้น เขาก็สังเกตเห็นเอกสารบนโต๊ะ

เขาดูสนใจและหยิบเอกสารขึ้นมาแล้วเปิดดู

 มันคืออะไร… 

 บทความเกี่ยวกับทฤษฎีแรงจูงใจ  ศาสตราจารย์ฟาลติ้งส์กล่าวขณะหยิบขวดสุญญากาศออกจากเสื้อกันลม เขาเทน้ำร้อนลงในถ้วยแล้วพูดว่า  ผู้เขียนเสนอแนวคิดที่น่าสนใจมากในการรวมทฤษฎีโคโฮโมโลยีทั้งหมดเข้าไว้ในวัตถุเรขาคณิตเชิงนามธรรม 

เพเรลมานพูดขึ้นว่า  นั่นเป็นความคิดที่บ้ามาก 

 ใช่ มันบ้ามากๆ 

เพเรลมาน  มันเหมือนกับทฤษฎีการรวมแรงครั้งใหญ่ทางคณิตศาสตร์เลยไม่ใช่เหรอ? 

 นั่นก็ใช่ 

 ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีนักวิชาการคนหนึ่งกำลังทำสิ่งนี้… รอสักครู่นะ  เพเรลมานกล่าวขณะที่เขาอ่านเอกสารนั้น คิ้วของเขาขมวดขณะที่เขาพูด  นี้มัน… ดูค่อนข้างคุ้นเคยจังเลยนะ 

ฟาลติ้งส์ยิ้ม ซึ่งมันเป็นภาพที่หายากสำหรับผู้ชายที่จริงจังอย่างเขา

 ดูเหมือนจะสังเกตได้แล้วสินะ 

เพเรลมานกล่าวว่า  ลู่โจวเหรอ? 

ฟาลติ้งส์พยักหน้าและพูด

 ใช่ 

เขาจิบน้ำร้อนและพูดว่า  เมื่อสามวันก่อนเขาอัปโหลดบทความนี้ไปยัง Inventiones Mathematicae ผมไม่รู้ว่าเขาและเลขาธิการสหภาพคณิตศาสตร์ระหว่างประเทศได้ทำข้อตกลงในการเผยแพร่ไปยัง Inventiones Mathematicae หรือเปล่า แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น 

เพเรลมานกล่าวว่า  ประเด็นก็คือว่าเขาได้แก้ไขรูปแบบที่อ่อนแอของการคาดเดามาตรฐานของก็อดเทนดิก รวมถึงการหาโครงสร้างแรงจูงใจของวงแหวนโคโฮโมโลยี 

 ใช่เลย  ฟาลติ้งส์พยักหน้าและพูดว่า  ผมคิดว่าผมถูกนะ คุณเป็นคนที่สมบูรณ์แบบในการทบทวนบทความนี้ 

เพเรลมานมองเอกสารในมือด้วยใบหน้าที่ว่างเปล่า

 คุณคงไม่ได้มารัสเซียเพียงแค่ขอให้ผมทบทวนเอกสาร Inventiones Mathematicae สินะ ถ้าแค่นี้คุณส่งอีเมลถึงผมก็ได้ 

ฟาลติ้งส์พยักหน้าและกล่าวว่า  แน่นอน ผมไม่ได้มาที่นี่เพื่อแค่เรื่องนี้ 

เพเรลมานวางกระดาษลงและไม่ได้พูดอะไร เขารอให้ชายตรงหน้าพูด

ฟาลติ้งส์พูดตรงๆ โดยไม่อ้อมค้อมใดๆ  มาที่มหาวิทยาลัยบอนน์ 

เพเรลมานพูดโดยไม่ลังเล

 ไม่ 

ศาสตราจารย์ฟาลติ้งส์เมินคำตอบของเขาและกล่าวต่อว่า  โลกคณิตศาสตร์ได้มาถึงทางแยกที่สำคัญแล้ว ตัวเลขและเรขาคณิตจะรวมกันเป็นรูปแบบนามธรรมเดียว ผมจะไม่แปลกใจเลยถ้าพรุ่งนี้พีชคณิตและเรขาคณิตจะรวมกันเป็นหนึ่ง แต่มันก็อาจจะไม่รวมกันได้ก็ได้ 

เพเรลมานพึมพำ  ลู่โจวไม่ได้ทำงานในโปรเจกต์วิจัยนี้เหรอ? ปล่อยให้เขาทำไปเถอะ ไม่มีอะไรที่เขาแก้ไม่ได้หรอก 

 นั่นไม่ก็ไม่เสมอไป เมื่อเจ็ดปีที่แล้วเขาพบจุดสูงสุดที่มีลักษณะเฉพาะเจ็ดร้อยห้าสิบจิกะตรอนโวลต์ที่เซิร์น เขาไม่สามารถให้คำอธิบายทางจุดสูงสุดนี้ได้ 

เพเรลมาน  ก็นั่นมันฟิสิกส์ แต่นี่เป็นคณิตศาสตร์ 

 ใช่ นั่นคือฟิสิกส์  ฟาลติ้งส์กล่าว  แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือเขาไม่ควรทำโปรเจกต์นี้คนเดียว 

 เราไม่ควรคาดหวังอนาคตทั้งหมดไว้กับเขาคนเดียว ถ้าเราไม่ช่วยเหลือตัวเอง โลกวิชาการก็จะไม่มีวันเติบโต 

ฟาลติ้งส์มองไปที่ชายตรงหน้าและพูดอย่างจริงใจ

 โรงเรียนแห่งความคิดของเบอร์บากิต้องการความช่วยเหลือจากคุณ โลกคณิตศาสตร์ทั้งโลกต้องการความช่วยเหลือจากคุณ 

 ในตอนนี้มันมีหลายสิ่งหลายอย่างที่อยู่เหนือการควบคุมของผม ผมหวังว่าคุณจะเข้ามามีส่วนร่วมในสิ่งที่คุณหลงใหลนะ 

เพเรลมานมองดูเอกสารบนโต๊ะและครุ่นคิด

 … ขอผมคิดดูก่อนนะ 

เขาหยิบเอกสารขึ้นมาแล้วพูดว่า  ขอผมอ่านให้จบก่อนนะ 

………………