ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 1130 เครื่องชนอนุภาคเสร็จสมบูรณ์!

ช่วงเย็นของวันที่สิบเจ็ด เดือนธันวาคม

ศาสตราจารย์แฟรงก์ วิลกเซคอยู่ที่สนามบินนานาชาติเซี่ยงไฮ้

พรุ่งนี้จะเป็นจุดเริ่มต้นของการประชุมครั้งใหญ่ และเพื่อไม่ให้พลาดงานใหญ่เช่นนี้ เขาจึงตัดสินใจมาถึงที่นี่ก่อนหนึ่งวัน

เขาเจอเพื่อนร่วมงานนับไม่ถ้วนที่สนามบิน

บางคนก็เป็นเพื่อนของเขา บางคนก็ไม่ใช่ บางคนก็เป็นเพื่อนที่เขาไม่ได้คุยด้วยมานานหลายปี

ชุมชนฟิสิกส์นั้นใหญ่ ใหญ่มากจนแม้แต่นักวิชาการที่ได้รับรางวัลโนเบลก็ไม่สามารถจำได้หมด

ถ้ามีคนไม่ได้อยู่ในด้านการวิจัยเดียวกันแม้ว่าพวกเขาจะแลกเปลี่ยนนามบัตรก็ยากที่พวกเขาจะได้พบกันอีกเป็นครั้งที่สอง

อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นเหมือนวิทเทนที่ปฏิบัติต่อเซิร์นเหมือนบ้านหลังที่สองของเขา คนส่วนใหญ่ไปเซิร์นหนึ่งหรือสองครั้งด้วยเหตุผลทางวิชาการ และบางคนอาจไม่มีโอกาสได้ไปเลย

พูดถึงมาเลย

วิลกเซคมองไปรอบๆ พยายามหาคนที่ถือป้ายที่มีชื่อของเขาอยู่ และเขาบังเอิญพบกับคนที่เขารู้จัก

 วิทเทน? บังเอิญจริงๆ คุณก็มาที่นี่เหมือนกันเหรอ?  วิลกเซคกล่าวด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส

 ตามสถิติแล้วมีแนวโน้มว่าเราจะได้พบกันที่นี่ เนื่องจากมีเที่ยวบินจากอเมริกาเหนือมายังที่นี่เพียงไม่กี่เที่ยวบินเท่านั้น  วิทเทนมองไปรอบๆ และพูดว่า  บ้าจริง… ที่นี่คนเยอะมาก 

วิลกเซคกล่าวว่า  ใช่… ผมจำได้ว่าครั้งล่าสุดที่มาที่นี่ยังไม่เยอะขนาดนี้เลย ทั้งหมดนี่มาที่นี่เพื่อการประชุมเหรอ? 

 ก็มีคนจำนวนมากที่อยู่ที่นี่… ว่าแต่โรงแรมของคุณอยู่ที่ไหน? 

 อยู่ติดกับศูนย์การประชุมนานาชาติและศูนย์นิทรรศการห่างจากทางเข้าหลักแค่สองร้อยเมตร 

ดวงตาของวิทเทนเปล่งประกายในขณะที่เขาพูด

 บังเอิญอีกแล้ว ผมเดาว่าเราน่าจะอยู่โรงแรมเดียวกันแน่ๆ ไปแท็กซี่ด้วยกันเถอะ 

…

ในทางกลับกัน บนดวงจันทร์ที่อยู่ไกลแสนไกลออกไป ยานรูปปริซึมก็ค่อยๆ ลงมาจากปราสาทจันทรา มันค่อยๆ ลงบนดินสีขาวเงินของดวงจันทร์ ทำให้เกิดฝุ่นคลุ้งไปทั่วบริเวณ

หลังจากที่เหยียนซินเจวี๋ยได้ปลดล็อกระบบดำรงชีพแล้ว เขาได้สูดหายใจลึกๆ จากที่จ่ายออกซิเจนของยานอวกาศและก้าวออกไปนอกห้องโดยสาร

ปีที่แล้วเขายังคงค้นคว้าวิชาฟิสิกส์กับอาจารย์ลู่อยู่เลย เขาไม่เคยที่จะจินตนาการว่าตัวเองกำลังเหยียบดวงจันทร์อยู่เลยแม้แต่น้อย

เขาน่าจะเป็นนักฟิสิกส์คนแรกที่ได้รับการฝึกนักบินอวกาศอย่างเป็นทางการและเหยียบดวงจันทร์

ยานสำรวจดวงจันทร์สีเงินขาวขับตรงมาหาเขาจากไกลๆ

ไม่นานนักบินอวกาศสวมชุดอวกาศที่มีโลโก้คณะกรรมการวงโคจรรอบดวงจันทร์ก็ได้ก้าวลงจากยานสำรวจ จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงจากช่องสื่อสาร

 ยินดีต้อนรับสู่โลก เพื่อนๆ ! ผมอยากจะกอดคุณนะ แต่ผมกลัวว่ามันจะกระแทกคุณกลางอากาศ… ดังนั้นใส่นี่ไว้ก่อน 

เหยียนซินเจวี๋ยมองไปที่พนักงานที่ยื่นสายเคเบิลให้เขา

 นี่มันอะไรกัน? 

 เชือกนิรภัยน่ะ เพราะแรงโน้มถ่วงที่นี่ต่ำมาก เพื่อความปลอดภัย เราจะสวมพวกนี้เมื่อเราออกจากห้องโดยสาร… คุณควรจะไปฟังสรุปสักหน่อยนะ 

 แต่ผมไม่ได้จัดงานกลางแจ้งนะ 

 อ้อ เข้าใจแล้ว  ชายคนนั้นยิ้มและตบไหล่เขา  ไปกันเถอะ ผมจะแสดงให้ดูว่าเราทำอะไรกันที่นี่ คุณจะต้องประหลาดใจอย่างแน่นอน! 

เหยียนซินเจวี๋ยยิ้มและไม่ตอบอะไร

อันที่จริงการไปยังปราสาทจากจุดปล่อยของจินหลิงนั้นน่าประหลาดใจมากพอแล้ว

เขานึกไม่ออกว่าจะมีอะไรทำให้เขาประหลาดใจมากไปกว่านี้อีก

…

วันที่สิบแปด เดือนธันวาคม

วันนี้อาจจะเป็นวันธรรมดาสำหรับส่วนที่เหลือของคนบนโลก แต่เป็นวันพิเศษสำหรับเมืองเซี่ยงไฮ้

เพราะกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของนักฟิสิกส์ชั้นนำทั่วโลกได้มารวมตัวกันที่นี่ รวมถึงผู้นำในอุตสาหกรรมจากสาขาที่เกี่ยวข้องอีกด้วย

แต่ไม่ใช่ทุกคนที่มีสิทธิ์เข้าร่วมการสัมมนา เพราะคนส่วนใหญ่ยังสามารถเข้าใช้ศูนย์การประชุมได้

วันที่สิบแปด เดือนธันวาคม

ในวันงานประชุม

ห้องประชุมเต็มไปด้วยผู้คนแน่นขนัด

หลังจากที่ประธานคณะกรรมการจัดงานได้กล่าวเปิดงานแล้ว ลู่โจว ในฐานะประธานของ ILHCRC และหัวหน้าที่ปรึกษาของคณะกรรมการวงโคจรรอบดวงจันทร์ก็ได้เดินขึ้นไปบนเวทีอย่างสง่าผ่าเผยและคว้าไมโครโฟนเอาไว้

ไม่จำเป็นต้องให้ใครมารักษาความสงบเรียบร้อยให้

เพราะผู้ชมทุกคนต่างพากันเงียบลงทันที

วินาทีที่มือของเขาแตะไมโครโฟน สถานที่แห่งนั้นก็เงียบลง

อันที่จริงผู้เข้าร่วมในห้องประชุมหมายเลขหนึ่งไม่ใช่ที่เดียวที่เงียบไป

เพราะผู้คนที่ยืนอยู่ในศูนย์การประชุมที่กำลังดูหน้าจอขนาดใหญ่ และผู้ที่นั่งอยู่บ้านดูการออกอากาศของ ILHCRC พวกเขาทั้งหมดยังคงนิ่งเงียบก็เงียบเพื่อรอฟังเช่นกัน

ทุกคนต่างรอให้เขาพูด

พวกเขากำลังรอให้เขาประกาศฟิสิกส์แห่งอนาคต!

 ยินดีต้อนรับสู่เซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน ผมอยากจะขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมงานนี้ ซึ่งจัดโดย ILHCRC 

ลู่โจวมองไปที่สถานที่จัดงาน และใช้เวลาสองวินาทีในการคิดประโยคและพูดขึ้น

 ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 21 ช่องว่างระหว่างฟิสิกส์ทดลองกับฟิสิกส์เชิงทฤษฎีได้เพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ ระดับทฤษฎีของเราไปไกลเกินกว่าความสามารถในการทดลอง 

 และผมเชื่อในวิธีการทดลองทางวิทยาศาสตร์มาโดยตลอด ทฤษฎีที่ไม่ได้รับการสนับสนุนจากการทดลองเปรียบเสมือนภาพลวงตาที่เห็นได้เฉพาะในระยะไกลเท่านั้น แต่สัมผัสจริงๆ ไม่ได้ 

 แต่นี่คือจุดเปลี่ยน 

 ด้วยความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีการบินและอวกาศ และยานอวกาศของเราที่โคจรรอบดวงจันทร์ จึงทำให้สามารถส่งอุปกรณ์ก่อสร้างไปยังพื้นผิวดวงจันทร์ได้ 

 และสภาพแวดล้อมที่มีแรงโน้มถ่วงต่ำและบรรยากาศที่ต่ำ ทำให้เราสามารถสร้างเครื่องอนุภาคขนาดใหญ่และซับซ้อนมากขึ้นได้ 

 ตั้งแต่เริ่มโปรเจกต์เครื่องชนอนุภาคแฮดรอน มันก็ได้รับความสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ เราตั้งความหวังไว้สูงสำหรับโปรเจกต์นี้ และเราหวังว่าจะสามารถทดสอบแบบจำลองมาตรฐานของเราและค้นพบโลกใหม่ของฟิสิกส์… 

 แล้วในที่สุด วันนี้ก็มาถึง 

บรรยากาศในที่จัดงานอยู่ในจุดที่สูงขึ้นเมื่อลู่โจวพูดเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ

 ในวันพิเศษนี้ ในนามของคณะกรรมการวงโคจรรอบดวงจันทร์ และ ILHCRC ผมขอประกาศว่า—

 เครื่องชนอนุภาคแฮดรอน—

 เสร็จสมบูรณ์—

 อย่างเป็นทางการ! 

วินาทีที่เขาพูดจบ เสียงปรบมือก็ดังขึ้นทั่วทั้งสถานที่ราวกับพายุฝนฟ้าคะนอง

เสียงฟ้าร้องราวกับเสียงของคลื่นสึนามิ

ผู้เฒ่าลู่นั่งอยู่ในฝูงชนด้วยท่าทางตื่นเต้นบนใบหน้าของเขา เขาใช้แรงทั้งหมดเพื่อปรบมือให้ก่อนที่มือของเขาค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดง

ในสายตาของเขา นี่เป็นมากกว่าแค่ความสมบูรณ์ของเครื่องชนอนุภาค

เพราะสิ่งที่เขาเพิ่งเห็นคือการเติบโตของชุมชนฟิสิกส์จีน

ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ILHCRC จะเข้ายึดเซิร์นเป็นศูนย์กลางฟิสิกส์แห่งใหม่ และนักฟิสิกส์ของโลกจะต้องร่วมมือกับจีน

อาคารฟิสิกส์ก็แห่งใหม่กำลังถูกสร้างขึ้นอย่างช้าๆ

วิทยาศาสตร์ธรรมชาติเป็นสาขาที่เสียสละ มนุษยชาติทั้งหมดได้รับประโยชน์อย่างเท่าเทียมกันจากความก้าวหน้านี้ อย่างไรก็ตาม ในฐานะนักวิชาการชาวจีน ทำไมเขาถึงจะไม่อยากเห็นคนของเขาเติบโตในด้านนี้ล่ะ?

เขารอวันนี้มานานแล้ว…

เสียงปรบมือดังสนั่นเกรียวกราว จากนั้นลู่โจวก็ยิ้มและยกมือขึ้น

หลังจากที่ฝูงชนสงบลงอีกครั้ง เขาก็หายใจเข้าลึกๆ และพูด

 การทดลองใช้เครื่องอนุภาคครั้งแรกจะเริ่มในอีกห้านาที

 ขอให้เราเป็นสักขีพยานในช่วงเวลาอันรุ่งโรจน์นี้ด้วยกัน! 

หน้าจอขนาดใหญ่เริ่มแสดงภาพที่อยู่ห่างออกไปสามแสนหกหมื่นกิโลเมตร

มันตั้งอยู่ที่มุมปากปล่องพระจันทร์มีอาคารสีขาวเงิน

นั่นคือฐานการวิจัยดวงจันทร์

และมันยังเป็นที่ที่เครื่องยิงอนุภาคอยู่ …

………………………