ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 1163 คำตอบนามธรรม
- Home
- ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System
- ตอนที่ 1163 คำตอบนามธรรม
สำนักข่าวหลักรายงานข่าวที่ลู่โจวชนะรางวัลมิลเลนเนียมมูลค่าหนึ่งล้านดอลลาร์ เรื่องราวนี้แพร่กระจายไปทั่วโลก
คนต่างพากันอิจฉาเงินรางวัลหนึ่งล้านดอลลาร์ พวกเขายังประหลาดใจที่ได้ยินว่าเขาสามารถแก้โจทย์รางวัลมิลเลนเนียมได้สามในเจ็ดข้อแล้ว
ใช่
เขาได้รับรางวัลเป็นครั้งที่สามแล้ว
หลังจากที่นักคณิตศาสตร์ได้ยินข่าวนี้ พวกเขาไม่อยากเชื่อ พวกเขาไม่รู้ว่าต้องรู้สึกอย่างไร
ราวกับว่ารางวัลนี้ถูกสร้างมาเพื่อเขาโดยเฉพาะ
ขณะที่ชาวเน็ตต่างพากันถกเถียงถึงโบนัสมูลค่าหนึ่งล้านดอลลาร์และปัญหาต่อไปที่ลู่โจวจะแก้คืออะไร กลุ่มชาวจีนที่มาเยี่ยมเยียนฝรั่งเศสก็ทำหน้าที่สำเร็จ
การเผาไหม้ของสถานีพลังงานฟิวชั่นที่คาดาราชค่อนข้างประสบความสำเร็จ หลังจากที่เรียนรู้จากข้อผิดพลาดที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ทางอีสต์เอเชียเอเนอร์จี้จัดเตรียมช่างเทคนิคในการทำงานร่วมกับวิศวกรรมไฟฟ้าฝรั่งเศสเพื่อติดตั้งการประกันภัยเพิ่มเติมบนระบบไฟฟ้า
หลังจากการเผาไหม้ประสบความสำเร็จ แกนปฏิกรณ์นิวเคลียร์ฟิวชั่นคาดาราชจะชดเชยพลังงาน 80% จากพลังงานจากระบบไฟฟ้าฝรั่งเศสทั้งหมดเพื่อแทนที่เทคโนโลยีพลังงานนิวเคลียร์ฟิชชั่นที่หมดอายุ
จีนทำในส่วนที่ตัวเองรับผิดชอบเสร็จแล้ว ที่เหลือก็ต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฝรั่งเศส
หลังจากที่ประธานาธิบดีฝรั่งเศสกล่าวลาพวกเขา กลุ่มผู้เยี่ยมเยียนก็นั่งเครื่องบินเที่ยวพิเศษกลับปักกิ่ง
ประธานาธิบดีจีนที่อยู่บนเครื่องบินมองลู่โจวอ่านบันทึก เขาพูดด้วยความตื้นตัน
นักวิชาการลู่ คุณนี่ขยันมากเลยนะ ขนาดอยู่บนเครื่องก็ยังค้นคว้าอยู่เลย
ลู่โจวยิ้มและพูด มันไม่ใช่งานจริงๆ หรอกครับ มันก็แค่งานอดิเรก
ประธานาธิบดีถามด้วยความสงสัย นี่คือสมุดของศาสตราจารย์ก็อตเท็นดิ๊กเหรอ
ครับ… ลู่โจวพยักหน้าและพูด มันยังมีคำถามที่น่าสนใจอยู่ภายในนี้ ผมสามารถแก้ได้แค่สี่ข้อจากทั้งหมดสิบข้อ
ประธานาธิบดี ถ้าแม้แต่คุณเองยังแก้ไม่ได้ มันคงเป็นปัญหาที่ยากมากแน่ๆ
ลู่โจวถอนหายใจและพูด ครับ มันก็ยากอยู่
ชายสูงวัยพยักหน้าตอบ
หลังจากนั้นสักพัก จู่ๆ เขาก็พูดขึ้น
คุณบอกผู้อำนวยการหลี่ว่าอะไรเหรอ
ลู่โจวนิ่งไปครู่หนึ่งและพูด เขาบอกคุณเหรอครับ
ประธานาธิบดียิ้มและพูด ผมก็แค่สงสัย ถ้ามันเป็นความลับคุณไม่ต้องบอกผมก็ได้
ลู่โจว …มันไม่ใช่ความลับหรอกครับ ผมก็แค่ไม่มั่นใจ
ประธานาธิบดีมองท่าทีลังเลของลู่โจวและพูดขึ้นทันที ไม่เป็นไร ถ้าคุณไม่มั่นใจทุกคนก็ไม่มั่นใจกันทั้งนั้นตอนเริ่มแรก ถ้าคุณบอกผม ผมอาจจะช่วยคุณได้นะ
แน่นอนว่าประธานาธิบดีสงสัย ตั้งแต่นิวเคลียร์ฟิวชั่นไปจนถึงวิศวกรรมการบินและอวกาศ ทุกอย่างที่ลู่โจวทำประสบความสำเร็จอย่างมาก
ตอนนี้ที่ลู่โจวพูดถึงโปรเจกต์ลึกลับชิ้นใหญ่ ทุกคนก็อยากรู้ว่ามันคืออะไร
ลู่โจวมองประธานาธิบดีที่กำลังสงสัย เขารู้อยู่แล้วว่าเขาคงไม่ได้อ่านสมุดบนเครื่องเงียบๆ คนเดียวได้
เขาถอนหายใจและปิดสมุด หลังจากนั้นเขาถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง โอเค คุณคิดว่าประเทศของเราขาดแคลนอะไรมากที่สุด
พรสวรรค์ครับ!
ผมพูดถึงพรสวรรค์ทางเทคโนโลยี
ประธานาธิบดีคิดอยู่สักพักก่อนจะพูด ในเรื่องของเทคโนโลยีมันควรจะเป็นเทคโนโลยีสารสนเทศของเราในส่วนของกำลังความสามารถในการแข่งขัน แม้ว่าชิปดราก้อนจะประสบความสำเร็จ แต่ตอนที่ผมได้คุยกับผู้เชี่ยวชาญจากสถาบันสารกึ่งตัวนำที่สถาบันวิทยาศาสตร์แห่งประเทศจีน พวกเขาบอกผมว่าเรายังมีสิ่งที่ต้องทำอีกเยอะ โดยเฉพาะเทคโนโลยีชิประดับสูง เราเริ่มช้าเกินไป และเราก็ยังขาดประสบการณ์…
ลู่โจวยิ้มตอนที่เขาได้ยินแบบนั้น
อย่างที่คิดไว้ การถามลูกค้าโดยตรงเป็นวิธีการที่ง่ายที่สุดที่จะรู้ว่าต้องผลิตอะไร
ลู่โจวพอจะมีความคิดคร่าวๆ ในหัวแล้วว่าเขาอยากใช้คะแนนทั่วไปทำอะไร
ลู่โจวพูดอย่างไม่ลังเล
นั่นคือสิ่งที่ผมอยากจะพูด วงจรรวมระดับสูง
ชายสูงวัยนิ่งไปครู่หนึ่งตอนที่ได้ยินสิ่งที่ลู่โจวพูด
ฉันเดา
ช่างบังเอิญเสียจริง
…
เขาได้สมุดของก็อตเท็นดิ๊กมาแล้ว แต่ยังไม่ได้รับการแจ้งเตือนว่าทำภารกิจสำเร็จ มันน่าจะมีปัจจัยอื่นๆ ที่เขายังทำไม่สำเร็จ
ปัจจัยเหล่านั้นน่าจะสามารถแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ที่อยู่ในสมุดได้
หลังจากลู่โจวกลับมาที่บ้านที่จินหลิง เขาเก็บตัวอยู่แต่ในห้องทำงานพร้อมเครื่องมือกองโตและสมุดที่ส่งตรงมาจากฝรั่งเศส เขาเริ่มจดจ่อกับปัญหาในสมุด
ปัญหาเหล่านี้เป็นปัญหาที่ยาก แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาหมดกำลังใจ หลังจากได้คุยกับศาสตราจารย์เฮลฟ์ก็อต ลู่โจวรู้สึกได้รับแรงบันดาลใจ
ไม่ใช่แรงบันดาลใจทางวิชาการ
แต่เป็นแรงบันดาลใจที่จะเข้าใจสมุดนี้
เมื่อมองจากมุมมองของความเจริญ ถ้าพวกเขาอยากจะสื่อสารกับโลกจริงๆ ข้อมูลในสมุดนี้ก็ควรจะใช้ภาษาง่ายๆ ไม่ใช่ภาษาที่ซับซ้อนแบบนี้ มันต้องมีอะไรสักอย่างที่ซ่อนอยู่ในข้อความนี้ที่เขาต้องการจะสื่อ
ลู่โจวนึกถึงความฝันที่ศาสตราจารย์อาเบลเขียนในไดอารี่ของเขา
ลู่โจวรู้สึกว่าทั้งสองมีความเชื่อมโยงกัน
เขารู้สึกว่าตัวเองเขาใกล้ความจริงเข้าไปทุกที
รวมไปถึงที่มาของระบบ
และวอยด์คืออะไรกันแน่…
หลังจากที่ใช้สมุดของก็อตเท็นดิ๊กและวัสดุมานานกว่าครึ่งเดือน ในที่สุดลู่โจวก็สามารถแก้ปัญหาทั้งหมดได้
แต่ผลที่ได้กลับไม่เป็นไปอย่างที่คิด
ผลลัพธ์ที่ได้กลับไม่ใช่สมการ แต่เป็นตัวเลขย่อๆ n จากทฤษฎีแรงจูงใจ
เขามองเลขทศนิยมที่ยาวเหยียด และสิ่งเดียวที่เขาสามารถพิสูจน์ได้ก็คือมันคือจำนวนอตรรกยะ
ลู่โจวมองดูตัวอักษรพิมพ์เล็ก n บนสมุดพลางขมวดคิ้วและเริ่มคิด
บางทีฉันน่าจะหานักภาษาศาสตร์มาช่วย
เดี๋ยวก่อนนะ…
จู่ๆ ปากกาในมือของเขาก็แข็งทื่อ
ความเป็นไปได้ปรากฏขึ้นในหัวของลู่โจว
ถ้าพวกเขาอยากคุยกับเราจริงๆ และถ้าพวกเขาส่งข้อมูลมาให้เรา พวกเขาก็คงจะรู้เรื่องของเราอยู่แล้ว…
แสงไฟแห่งปัญญาสว่างขึ้นในหัวของลู่โจว เขารีบหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋า ถ่ายรูปกระดาษที่ร่างไว้และพูด เสี่ยวไอ
ข้อความเด้งขึ้นมาตรงหน้าจอโทรศัพท์
[คะเจ้านาย (๑•̀ᄇ•́)]
ใส่การคำนวณนี้ลงไปในคอมพิวเตอร์และแปลงให้เป็นระบบเลขฐานสอง อย่าหยุดคำนวณจนกว่าฉันจะสั่งให้หยุด!
ลู่โจวพูดอย่างตื่นเต้น
หลังจากนั้นก็เข้ารหัสและส่งกลับมาให้ฉัน!
………………