ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 1166 โปรเจกต์งานวิจัยจากวอยด์

ความทรงจำวอยด์ทั้งสองความทรงจำเป็นของนายพลเรนฮาร์ท

ถ้าลู่โจวคิดถูก เสี่ยวไอก็อาจจะเคยเป็นเรือปัญญาประดิษฐ์อัจฉริยะบนยานอวกาศหลบหนีมาก่อน

หลังจากที่เรนฮาร์ทตาย ทุกอย่างรอบๆ ตัวเขาเริ่มหายไป โลกแตกออกมาเป็นอนุภาคสีฟ้าซีด มันแตกกระจายไปเหมือนผีเสื้อ

ตอนที่ลู่โจวกลับมาได้สติ เขากำลังยืนอยู่ในพื้นที่สีขาว ตรงหน้าของเขาคือชายที่เรียกตัวเองว่าผู้สังเกตการณ์

ลู่โจวกลืนน้ำลายและพูดด้วยน้ำเสียงลังเล

 …ดังนั้นคาลาเนียนเอ็มไพร์ถูกทำลายเหรอ 

 การล่มสลายของเอ็มไพร์เป็นขั้นตอนที่ยาวนาน…  ผู้สังเกตการณ์พยักหน้าและยิ้ม  ออราเคิลเป็นสาเหตุแห่งความขัดแย้งนี้ และความขัดแย้งนี้ก็นำไปสู่สงครามกลางเมือง สงครามกลางเมืองสร้างสนามรบในเอ็มไพร์ แต่ไม่ก็ไม่สามารถตกลงกันได้ สงครามกลายเป็นการสู้รบทางชีววิทยาที่มีไวรัสแพร่กระจายผ่านโครงข่ายประสาทในสมอง ซึ่งน่ากลัวกว่าอาวุธใดๆ พวกเขาใช้เวลาหลายร้อนปีในการกำจัดอาวุธของพวกเขา และใช้เวลาเพียงแค่ห้าปีในการสร้างมันคือมาใหม่ 

 สงครามหลักจบลง แต่สงครามเล็กๆ ยังคงดำเนินต่อ ในการที่จะตอบสนองความต้องการที่เพิ่มมากขึ้นต่ออุปทานทั่วโลก พวกเขาจะต้องใช้เรือรบในการขนส่งเรือขนส่ง กว่า 150 ปีต่อมา ริงเวิร์ลค่อยๆ เสียการควบคุมต่อดาวใกล้เคียง ความขัดแย้งภายในทำให้ริงเวิร์ลไม่มั่นคงอีกต่อไป 

 ถ้าคุณสนใจประวัติศาสตร์ในช่วงนี้ คุณสามารถคำนวณความทรงจำต่อก็ได้นะ เริ่มจากตัวเลขหลักที่ 5.67 ล้านล้านของ n และจบที่ 157.5 ล้านล้าน มันบันทึกประวัติศาสตร์ในอีก 150 ปีของเอ็มไพร์ 

 ถ้าให้พูดตรงๆ การรวบรวมข้อมูลที่ล้ำค่าเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ มันยากสำหรับเราในการนำพามันมาสู่จักรวาลใหม่ หลังจากที่บทสนทนาของเราจบลง ผมแนะนำให้คุณบันทึกเลขนี้ไว้และคำนวณต่อ บางทีมันอาจจะทำให้อารยธรรมของคุณตาสว่างก็ได้ 

ลู่โจวพยักหน้าและสูดลมหายใจเข้า

 บอกผมมาตรงๆ เลย คุณต้องการให้ผมทำอะไร 

ผู้สังเกตการณ์ยิ้ม

 คุณจะต้องทำโปรเจกต์วิจัย 

 …โปรเจกต์วิจัยเหรอ

 ใช่แล้ว  ผู้สังเกตการณ์พยักหน้าและพูด  จักรวาลก็เหมือนแหตกปลาขนาดใหญ่ มีเพียงผู้โชคดีไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถหลบหนีออกจากแหนี้ได้ ก่อนที่เราจะไปที่เดอะวอยด์ เราสังเกตการณ์มาหลายอารยธรรมในจักรวาลเก่าแล้ว ถ้าไม่มีการเดินทางด้วยความเร็วเหนือแสง พวกเขาก็สามารถเดินทางไปนอกระบบสุริยะด้วยวิธีการที่ช้ากว่า แต่อารยธรรมส่วนใหญ่ไม่สามารถมีชีวิตรอดได้นาน 

 ดังนั้นเราเชื่อว่าการพัฒนาความเร็วเหนือความเร็วแสงคือองค์ประกอบแรกในการเปลี่ยนอารยธรรมดาวเคราะห์เป็นอารยธรรมระบบดาวฤกษ์ 

ลู่โจว  …คุณอยากให้ผมหาวิธีเพิ่มความเร็วแสงเหรอ 

ผู้สังเกตการณ์ยิ้มและส่ายหัว

 วิธีการเพิ่มความเร็วแสงเหรอ นั่นมันยากเกินไปสำหรับคุณตอนนี้ แต่เทคโนโลยีใดๆ ล้วนต้องเริ่มต้นด้วยพื้นฐานทางเทคนิคกันทั้งนั้น ใช่ไหม ผมมั่นใจว่าคุณสังเกตเห็นบางอย่างจากคาลาเนียนเอ็มไพร์ ตัวอย่างเช่น วิธีการที่ยานอวกาศของพวกเขาสามารถเดินทางระหว่างดวงดาว 

ลู่โจวพยักหน้าโดยไม่พูดอะไร

จริงๆ แล้วอารยธรรมคาลานไม่ใช่สิ่งเดียวที่เป็นแรงบันดาลใจให้เขาในเรื่องความเร็วเหนือความเร็วแสง เขามีความคิดพวกนี้ตั้งแต่เขาค้นพบอนุภาค Z แล้ว

กุญแจสำคัญเพื่อความเร็วเหนือความเร็วแสงน่าจะอยู่ในไฮเปอร์สเปซ

แต่จนถึงตอนนี้ ทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับไฮเปอร์สเปซเป็นแค่การคาดการณ์เท่านั้น มันยังคงเป็นข้อคาดการณ์ที่น่าเชื่อถือน้อยที่สุดของไอน์สไตน์

ผู้สังเกตการณ์มองลู่โจวและยิ้ม

 ผมบอกข้อมูลบางอย่างกับคุณได้นะ ในกาแล็กซีอายุน้อยนี้ โลกไม่ใช่สายพันธุ์เดียวที่มีความรู้สึก แต่พวกคุณยังอยู่ในระดับที่สูงกว่า แม้ว่าจะเหลือเวลาอีกไม่นาน แต่จากการคำนวณของพวกเราแล้ว มันก็น่าจะเพียงพอ 

อารยธรรมระดับสูงเหรอ

แม้ว่าลู่โจวจะไม่รู้ว่ามันหมายความว่าอย่างไร แต่สัญชาตญาณบอกเขาว่ามีกลุ่มผู้สร้างในเดอะวอยด์ที่ชอบช่วยเหลือผู้ยากไร้ บางทีจักรวาลอาจมีสิ่งมีชีวิตมากกว่าที่เราคิดไว้ก็ได้

บางทีโลกอาจจะทำการติดต่อกับอารยธรรมอื่นในอีก 200 ปีก็ได้

แต่ลู่โจวสงสัยว่ามันเกี่ยวอะไรกับเขา

ในอีก 200 ปี เขาก็คงไปไกลแล้ว

ผู้สังเกตการณ์มองลู่โจวที่กำลังจมอยู่ในห้วงความคิดและพูด

 แน่นอนว่าทฤษฎีความเร็วเหนือแสง เราหวังว่าคุณจะสามารถกอบกู้บางอย่างมาให้เราหรือไม่ก็กอบกู้มาให้ตัวคุณเองก็ได้ 

ลู่โจว  …อะไร 

ผู้สังเกตการณ์  มันคือของขวัญที่ควรจะส่งมอบให้คุณ แต่มันถูกสิ่งมีชีวิตที่เคยอาศัยอยู่บนดาวอังคารเมื่อหลายพันปีก่อนแย่งชิงไป เราประหลาดใจที่เห็นการกระทำนี้จากดาวเคราะห์ของเรา แต่โชคยังดีที่อารยธรรมนั้นเลือกทำในสิ่งที่ถูกต้องเดียวในชีวิตของพวกเขา และเก็บของขวัญของเราไว้ 

สิ่งมีชีวิตบนดาวอังคารเหรอ

ตอนที่ลู่โจวได้ยินแบบนั้น ตาของเขาเบิกกว้าง

เขานึกถึงแบคทีเรียบนดาวอังคารที่พวกเขาค้นพบเมื่อนานมาแล้ว รวมไปถึงเอกสารที่เขาเคยอ่านเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของสนามแม่เหล็กและสภาพแวดล้อมบรรยากาศมาตรฐานบนดาวอังคารเมื่อ 3.9 พันล้านปีที่แล้ว ดูเหมือนว่ามันยังมีความเป็นไปได้อยู่ที่ดาวอังคารจะเคยมีสิ่งมีชีวิตที่มีความรู้สึกอาศัยอยู่

แม้ว่าอารยธรรมนั้นจะมีอยู่จริงเมื่อนานมาแล้ว แน่นอนว่าทุกสิ่งที่มาจากยุคนั้นคงหายไปแล้ว

 คุณไม่สงสัยเหรอว่าของขวัญคืออะไร 

 …จริงๆ แล้วผมสงสัยเรื่องอารยธรรมที่เคยอยู่บนดาวอังคารมากกว่า 

 ผมเข้าใจ แต่น่าเสียดายที่ข้อมูลเหล่านั้นไม่รวมอยู่ในความทรงจำ 

ก็น่าเสียดายจริงๆ นั่นแหละ

ลู่โจวถอนหายใจแล้วพูด

 ก็ได้ ของขวัญอะไรล่ะ 

ผู้สังเกตการณ์ยิ้มและพูด  มันก็ขึ้นอยู่กับคุณว่าจะหาได้ไหม 

ลู่โจว  ??? 

ชายคนนั้นมองลู่โจวและพูด  ให้อภัยผมด้วยนะ เราพยายามเป็นอย่างมากในการส่งมันไปสู่จักรวาลใหม่และสู่กาแล็กซีที่กำหนด เราทำนายอย่างแม่นยำไม่ได้หรอกว่ามันจะเกิดขึ้นตอนไหน ผมช่วยคุณหามันไม่ได้ ผมจำได้ว่าผมให้รถสำรวจดาวอังคารไว้กับคุณไม่ใช่เหรอ แต่คุณยังหามันไม่เจอเลยใช่ไหม 

ลู่โจว  …แต่นั่นมันดาวเคราะห์ทั้งใบ คุณอยากให้ผมใช้รถในการหามันเหรอ

ผู้สำรวจได้ตรวจสอบข้อมูลล้ำค่าเกี่ยวกับพื้นผิวดาวอังคารและการกระจายของแหล่งแร่ แต่ก็ไม่พบร่องรอยของอารยธรรมใดๆ เลย

เพราะอารยธรรมนี้หายไปตั้งแต่ 3.9 พันล้านปีที่แล้ว

แม้แต่ฟอสซิลไดโนเสาร์ที่แก่ที่สุดยังมีอายุแค่ 228 ล้านปีเท่านั้น

ลู่โจวเริ่มสงสัยว่าของขวัญนี้มันยังมีอยู่หรือเปล่า

แต่ผู้สังเกตการณ์ไม่ได้สนใจคำบ่นของลู่โจว เขามองลู่โจวและยิ้มอย่างอบอุ่น

 ใกล้จะถึงเวลาแล้ว บางทีผมควรจะบอกลาได้แล้ว 

ลู่โจว  เดี๋ยวนะ คำถามสุดท้ายแล้ว…คุณเจอคนบนโลกมากี่คนแล้ว 

ผู้สังเกตการณ์ยิ้ม

 ผมเจอมาหมดทุกคนแล้ว แต่ไม่มีใครเคยเห็นผม

 ส่วนในแง่ของการสื่อสารทางอ้อมก็ประมาณสิบครั้ง ส่วนการสื่อสารโดนตรง ล่าสุดก็น่าจะร้อยปีก่อน ครั้งต่อไปก็อาจจะในอีกร้อยปีหรือไม่มีวันทำอีกแล้ว มันขึ้นอยู่กับว่ามนุษย์สามารถออกจากดาวเคราะห์บ้านเกิดของพวกเขาได้หรือไม่ 

 โอเค ผมตอบคำถามสุดท้ายของคุณแล้ว คำตอบทั้งหมดของคำถามคุณจะอยู่ในความทรงจำนี้ อีกอย่างผมต้องยอมรับว่านี่เป็นการสนทนาที่สนุกที่สุดที่ผมเคยมีกับมนุษย์เลย 

 ผมคาดหวังกับคุณไว้สูง บางทีเราอาจจะได้คุยกันตัวต่อตัวสักวัน 

แม้ว่าเราจะไม่มีอารมณ์แห่งความสงสัย แต่อนาคตเป็นสิ่งน่าตื่นเต้น

 ลาก่อน มนุษย์แห่งอารยธรรม A-01722 บางทีเราอาจจะได้เจอกันอีก… 

ร่างของคนคนนั้นค่อยๆ รวมเป็นหนึ่งกับพื้นหลังสีขาว และหายไปจากสายตาของลู่โจว

……………