ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 1221 มวลไม่ได้ขยาย มันแค่ไหลอยู่บนเส้นที่มองไม่เห็น

ห้องบรรยายเหมือนกับหม้ออัดแรงดันที่มีน้ำเดือดแล้วก็ระเบิดขึ้นมาทันที

ผู้คนต่างตกตะลึง และพวกเขาก็แลกเปลี่ยนพูดคุยกันโดยมีความหวาดกลัวอยู่ในแววตา พวกเขาทำอะไรไม่ถูก

เนื่องด้วยการสังเกตการณ์นี้ สภาวะการทับซ้อนของควอนตัมจึงพังทลายลงและเป็นการกระตุ้นให้เกิดผลกระทบแบบลูกโซ่อย่างต่อเนื่อง สิ่งนี้ทำให้มวลย้ายจากมิติ n+1 ไปสู่มิติ n ที่ต่ำกว่า

นี่หมายความว่ามี ‘ผู้คน’ นอกกล่องกำลังเฝ้าดูเราใช่ไหม?

นั่นฟังดูน่าขัน…

และก็ฟังดูน่ากลัวด้วยเช่นกัน

มันเหมือนมีกล้องตัวหนึ่งที่อยู่ห่างไกลกำลังเฝ้าดูทุกการเคลื่อนไหวของพวกเขา ด้วยการใช้ตัวกรองที่มองไม่เห็นทำให้พวกเขาสามารถที่จะคัดเลือกอารยธรรมอันชาญฉลาดที่พวกเขาชื่นชอบได้

และในตอนนี้พวกเขาก็ได้ค้นพบการดำรงอยู่ของมนุษย์โดยผ่านตัวกรองนี้

แล้วนี่หมายความว่าอย่างไร?

ไม่มีใครรู้

เพราะเรื่องนี้ ผู้คนจึงมีความรู้สึกหวาดกลัวอยู่ในดวงตาของพวกเขา

คนที่สงบที่สุดคือเฟอร์นันโด ซึ่งนั่งอยู่ที่แถวหน้า

บางทีการไร้ซึ่งความกลัวของเขาอาจจะเกิดจากความเขลา เมื่อเทียบกับสิ่งที่เหล่านักฟิสิกส์แสดงออกมา เขาไม่ได้เข้าใจอย่างเต็มที่นักว่าลู่โจวกำลังพูดถึงอะไร เขาจับคีย์เวิร์ดได้แค่เพียงสองสามคำเท่านั้น

 วอยด์?  

 งั้นถ้าจะพูดง่ายๆ ก็คือจิตวิญญาณแห่งจักรวาลมีอยู่จริงๆ ใช่ไหม? 

ดวงตาของชายร่างเล็กจ้อยผู้นี้เป็นประกาย

มันเหมือนกับว่าเขากำลังมองเห็นความหวัง…

บนเวทีของห้องบรรยาย

ลู่โจวไม่ได้สนใจความโกลาหลภายในห้องบรรยาย เขาเขียนกระบวนการอภิปรายบนไวท์บอร์ดโดยไม่มีความลังเลแต่อย่างใด

[…Mπ2=(1/2)(mu+md)<0|ΨΨ|0>/Fπ2]

[<0|Aμa(x)|πb(p)>=ipμFπδabe-ipx]

[…]

ศาสตราจารย์วิทเทนซึ่งนั่งอยู่ในกลุ่มผู้ชม จับจ้องมาที่บรรทัดการคำนวณต่างๆ บนไวท์บอร์ด ลูกตาของเขาหดเล็กลงนิดๆ

เพียงแค่ไม่กี่นาทีที่ผ่านมา เมื่อเขาได้ยินทฤษฎีเกี่ยวกับสตริงพิเศษของลู่โจวและเหล่าผู้สังเกตการณ์ที่อยู่นอกเส้นขอบฟ้า เขาก็แสดงสีหน้าไม่เห็นด้วย

อย่างไรก็ตามหลังจากได้เห็นการคำนวณเหล่านี้ สีหน้าของเขาก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป

เพิร์ลมัทเทอร์นั่งอยู่ถัดจากศาสตราจารย์วิทเทน เขามีสีหน้าที่กระวนกระวาย เขามองไปยังเพื่อนร่วมงานของเขาที่อยู่รอบๆ ก่อนจะกระแอมออกมาแล้วพูดว่า

 การคำนวณของเขาดูเหมือนยากที่จะเข้าใจไปสักหน่อย… 

จริงๆ แล้วเขากล่าวถึงความจริงข้อนี้ออกมาได้ไม่เต็มที่

นับตั้งแต่การคำนวณบรรทัดที่ 5 บนไวท์บอร์ดกระดานที่ 2 ศาสตราจารย์เพิร์ลมัทเทอร์ก็รู้สึกสับสนไปหมด

อันที่จริงในฐานะที่เป็นนักฟิสิกส์ดาราศาสตร์ เขาควรที่จะมีความเข้าใจในเรื่องคณิตศาสตร์เป็นอย่างดี แม้ว่าความเข้าใจของเขาจะมุ่งไปที่ด้านคณิตศาสตร์ประยุกต์ เขาก็ไม่เคยมีความสับสนแบบนี้มาก่อน

เขารู้สึกงุนงงไปหมดกับสิ่งที่เขียนอยู่บนไวท์บอร์ด

เขาถึงกับเริ่มสงสัยว่าบรรทัดการคำนวณต่างๆ นับได้ว่าเป็นคณิตศาสตร์หรือไม่ หรือความรู้ของเขาจะล้าสมัยไปหมดแล้วหรือเปล่า

 มันยากนิดหน่อยที่จะเข้าใจ  ศาสตราจารย์วิทเทนขมวดคิ้วและพูดว่า  มันเกี่ยวข้องกับหลายๆ ทฤษฎีตั้งแต่ทอพอโลยีและเรขาคณิตเชิงพีชคณิต โดยเฉพาะจากทฤษฎีรวมของเรขาคณิตเชิงพีชคณิต… ผมไม่ได้ทำงานวิจัยคณิตศาสตร์มาหลายปี ผมเลยไม่สามารถจะเข้าใจมันได้อย่างสมบูรณ์ 

 แม้แต่คุณก็ไม่สามารถเข้าใจได้เหรอ?  เพิร์ลมัทเทอร์ทำตาโตด้วยความประหลาดใจและพูดว่า  งั้นใครจะสามารถพิสูจน์ได้ว่าเขาผิดหรือถูกล่ะ? 

วิทเทนส่ายหัวและมองไปที่บุคคลที่ยืนอยู่บนเวที เขามองดูบรรทัดการคำนวณที่ปรากฏอยู่บนไวท์บอร์ดและพูดว่า  ผมไม่รู้…  

 มาคอยดูกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น 

มันง่ายกว่ามากที่จะคอยหาข้อผิดพลาดจากทฤษฎีมากกว่าที่จะพิสูจน์ความถูกต้องของมัน

บางทีพวกเขาอาจจะสามารถขอความช่วยเหลือจากนักคณิตศาสตร์คนอื่นๆ ได้

ใจจริงแล้ววิทเทนไม่ได้กังวลในสิ่งเดียวกับที่เพิร์ลมัทเทอร์กำลังกังวล

ศาสตราจารย์วิทเทนเชื่อใจในคุณสมบัติของลู่โจวเองและเชื่อในความแข็งแกร่งด้านวิชาการของเขา เขาเชื่อว่าลู่โจวจะไม่นำเสนอสิ่งที่ไม่ได้รับการกลั่นกรองให้ใครก็ตามอย่างแน่นอน

ลำพังเฉพาะเรื่องนี้ วิทเทนก็เชื่อมั่นไปแล้วอย่างน้อย 80% ว่าทฤษฎีของลู่โจวนั้นเป็นจริง…

ในอีกด้านหนึ่งของห้องบรรยาย

หลัวเหวินเซวียน ซึ่งเป็นเลขาธิการใหญ่ของ ILHCRC ก็มีสีหน้าที่ประหลาดใจเช่นกัน

แม้ว่าเขาจะเป็นนักคณิตศาสตร์ แต่เขาก็ไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีกว่าคนอื่นๆ

การคำนวณอันซับซ้อนทำให้เขาปวดหัว แม้ว่าเขาจะไม่ได้สับสนไปทั้งหมด แต่ความสามารถในการวิเคราะห์อันเชื่องช้าของเขาทำให้มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะไล่ตามจังหวะของลู่โจวทัน

ในตอนที่เขาเข้าใจว่าการคำนวณหนึ่งในนี้หมายความว่าอย่างไรและบทบาทหน้าที่ที่มันแสดงในกระบวนการอภิปรายโต้แย้งคืออะไร ก็มีการคำนวณใหม่สิบสองอย่างปรากฏขึ้นมาบนไวท์บอร์ด

เขาอดที่จะสงสัยไม่ได้ว่าลู่โจวได้คิดการคำนวณบ้างหรือเปล่า เขารู้สึกเหมือนว่าลู่โจวกำลังเขียนทุกขั้นตอนลงไปทั้งหมดโดยใช้ความจำของกล้ามเนื้อเพียงอย่างเดียว

นั่นคือความคิดที่น่ากลัว

คนที่นั่งถัดจากเขาคือนักวิชาการหรูเสินเจียน ซึ่งดวงตาจ้องเขม็งอยู่ที่ไวท์บอร์ด จู่ๆ นักวิชาการหรูเสินเจียนก็พูดขึ้นว่า

 นับแต่วันนี้เป็นต้นไป เส้นทางของฟิสิกส์จะถูกเขียนขึ้นใหม่ทั้งหมด 

หลัวเหวินเซวียนตกตะลึงไป เขามองมาที่ชายสูงวัยแล้วถามว่า  คุณเข้าใจข้อพิสูจน์ของเขาเหรอครับ? 

นักวิชาการหรูตอบว่า  เปล่า ทำไมเหรอ? 

หลัวเหวินเซวียนพูดว่า  แล้วทำไมคุณถึงพูดแบบนั้นล่ะครับ? 

นักวิชาการหรูคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบว่า  นี่… คือสัญชาตญาณทางวิทยาศาสตร์ประเภทหนึ่ง 

หลัวเหวินเซวียน  … 

ลู่โจวไม่ได้ใส่ใจปฏิกิริยาต่างๆ บนใบหน้าของผู้ชม ปากกาในมือของเขาสั่น เขาลืมเรื่องกาลเวลาและระยะทางไปจนหมดสิ้น รวมทั้งดวงตาหลายคู่ที่อยู่ด้านหลังเขา สมาธิของเขาทั้งหมดไปรวมอยู่ที่ปัญหาในมือหมดแล้ว

จากข้อมูลในขอบเขตพลังงานจาก 5.12 เทระอิเล็กตรอนโวลต์ไปจนถึง 5.17 เทระอิเล็กตรอนโวลต์ที่รวบรวมโดย ILHCRC ด้วยการสร้างแบบจำลองเชิงปรากฏการณ์เพื่อการวิเคราะห์ เขาสามารถอนุมานได้ว่าปรากฏการณ์ ‘การถ่ายโอนมวลสูงสุด’ อาจเกิดขึ้นเมื่อพลังงานการชนขึ้นไปถึง 7.17 เทระอิเล็กตรอนโวลต์ถึงประมาณ 7.74 เทระอิเล็กตรอนโวลต์ ขณะที่การพังทลายที่รุนแรงอาจเกิดขึ้นในระดับพลังงานที่ใกล้กับ 8 เทระอิเล็กตรอนโวลต์

ถ้าพวกเขาไม่สามารถจะเข้าใจได้ว่าความลึกลับเบื้องหลังปรากฏการณ์นี้มาจากไหน ฟิสิกส์ก็คงจะไม่เจริญ

อย่างไรก็ตามการสร้างเครื่องชนอนุภาคเครื่องหนึ่งก็ไม่ใช่งานที่ง่ายเลย

ถ้าฟิสิกส์ทั้งหมดสูญเสียความสำคัญของมันเองในโซนพลังงานที่สูงกว่า เช่นนั้นอารยธรรมมนุษย์ก็คงจะตกหลุมพราง มันคงจะยากกว่ามากสำหรับอารยธรรมมนุษย์ที่จะปลดปล่อยตัวเองออกมาจากหลุมพรางนี้

นี่ก็เหมือนกับตัวกรองที่กรองจักรวาลทั้งหมดอย่างโหดเหี้ยม คัดเอามดเหล่านั้นที่ไม่สามารถข้ามผ่านสิ่งกีดขวางได้ออกไปและขัดขวางพวกมดที่สามารถผ่านสิ่งกีดขวางได้ด้วยการประกาศการดำรงอยู่ของพวกมัน

สิ่งที่น่าสะพรึงกลัวมากที่สุดคือตัวกรองนี้ยังมีอยู่ในจักรวาลเก่าด้วย มันมีแนวโน้มมากว่าอารยธรรมหรือบุคคลที่สร้างตัวกรองมาจากอารยธรรมที่แตกต่างไปจากผู้สังเกตการณ์

ลู่โจวกลัวว่าการมีอยู่ของตัวกรองนี้จะไม่เป็นมิตรสักเท่าไรนัก…

ลู่โจวเขียนเครื่องหมายจุดสุดท้ายลงไปแล้ววางปากกาลง เขาหันกลับมาแล้วมองมาทางห้องบรรยาย

คนส่วนใหญ่ยังไม่หายจากอาการตกตะลึง พวกเขากำลังจ้องไปที่ไวท์บอร์ด พยายามที่จะทำความเข้าใจกับความลึกลับที่อยู่เบื้องหลังบรรทัดการคำนวณต่างๆ

แม้ว่าเขาจะไม่อยากขัดจังหวะกระแสความคิดของสมาชิกผู้ชมหลายร้อยคน แต่เขาก็จำต้องให้ข้อสรุป

ลู่โจวกระแอมแล้วพูดว่า

 ข้อพิสูจน์จบลงที่ตรงนี้ 

 สิ่งที่เรากำลังเผชิญอาจจะแย่กว่าที่เราได้จินตนาการไว้ 

 กลับมากันที่หัวข้อเดิม ซึ่งก็คือจิตวิญญาณแห่งจักรวาล 

 ยังไม่สามารถพิสูจน์การดำรงอยู่ของมันได้ด้วยเทคโนโลยีในปัจจุบัน ดังนั้นผมจึงไม่อยากอภิปรายมากเกินไป ไม่ว่าจะมีนิยัตินิยมเชิงจิตสำนึกหรือนิยัตินิยมเชิงวัตถุหรือไม่ เวลาจะตอบคำถามนี้เอง 

 ผมคิดว่าเรื่องนี้น่าจะกลายเป็นหัวข้อที่เป็นที่ถกเถียงกันมากๆ ในอีกหลายศตวรรษข้างหน้า 

ลู่โจวมองไปยังห้องบรรยายที่เงียบสนิท เขาค่อยๆ วางปากกามาร์คเกอร์ในมือลงแล้วพูดต่อไปด้วยน้ำเสียงที่จริงจังว่า  อย่างไรก็ตามในฐานะนักฟิสิกส์ ผมหวังว่าการถกเถียงกันในประเด็นนี้จะอยู่ในสาขาวิชาปรัชญาจนกว่าเราจะสามารถใช้วิธีการทางวิทยาศาสตร์ในการพิสูจน์การดำรงอยู่ของมันได้ เราควรที่จะวางข้อโต้แย้งเอาไว้ก่อน 

 ในส่วนของวอยด์ มิติพิเศษที่อยู่เหนือมิติ nth… 

หลังจากเงียบไป ลู่โจวก็มองกลับมาที่ไวท์บอร์ดด้านหลังของเขาและพูดว่า  ข้อพิสูจน์ของผมบอกว่านี่คือคำอธิบายเพียงอย่างเดียวสำหรับการเพิ่มขึ้นของมวลว่ามาจากที่ใดและมันจะไปยังที่ใด มวลไม่ได้แค่เพียงแค่หายไปในสุญญากาศ มันเพียงแต่ตกจากมิติ n+1 มาสู่มิติของเรา 

 ในเรื่องที่ว่าตัวแทนจิตสำนึกนั้นทำการควบคุมมันหรือไม่ อย่างที่ผมได้กล่าวไปก่อนหน้านี้ คำถามนี้ไม่เกี่ยวข้องกับฟิสิกส์ในขั้นนี้ 

เกิดเสียงซุบซิบในห้องบรรยาย

ผู้คนแลกเปลี่ยนความเห็นกันด้วยสีหน้าที่ไม่เชื่อ หวังว่าจะได้รับคำตอบจากสีหน้าต่างๆ ของเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ อย่างไรก็ตามแม้ว่าพวกปัญญาชนระดับโลกจะมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ แต่ก็มีอยู่ไม่กี่คนที่สามารถเข้าใจกระบวนการพิสูจน์อันคลุมเครือบนไวท์บอร์ด

ช่วงถามตอบก็เริ่มต้นขึ้น

ลู่โจวรู้สึกประหลาดใจ เพราะจริงๆ แล้วไม่มีใครยกมือขึ้นมาเลย

เขาเริ่มครุ่นคิดว่าทฤษฎีที่เขาได้อธิบายไปก่อนหน้านี้ล้ำหน้าเกินไปตอนที่ชายคนหนึ่งลุกยืนขึ้นมากะทันหัน

 ทฤษฎีของคุณพิสูจน์ว่าโลกเสมือนจริงที่ศาสตราจารย์กาแลตต์ มิโร ได้บรรยายไว้นั้นมีอยู่จริง! 

เฟอร์นันโดมีสีหน้าที่ตื่นเต้น เขามองมาที่ลู่โจวและพูดด้วยเสียงที่ดังขึ้นกว่าเดิมว่า

 มันยังพิสูจน์ด้วยว่าจิตวิญญาณแห่งจักรวาลอยู่ในทุกที่และมีอำนาจไม่สิ้นสุด 

การขัดจังหวะอย่างฉับพลันนี้ทำให้บรรยากาศดูมีชีวิตชีวาขึ้นมา

เฟอร์นันโดฟังเสียงระเบิดหัวเราะที่ดังมาจากด้านหลังแล้วหน้าของเขาก็เริ่มแดงเพราะเขาเริ่มรู้สึกโกรธ

ถ้าไม่ใช่เพราะมีตำรวจอยู่ข้างๆ เขา เขาก็คงจะไม่มีวันแสดงการอดกลั้นแบบนี้ออกมา

ลู่โจวไม่ได้หัวเราะเฟอร์นันโด แต่เขากลับพูดอย่างใจเย็นว่า

 ผมเกรงว่าคุณจะไม่ทราบว่าตอนที่ศาสตราจารย์กาแลตต์ มิโร ได้บรรยายถึงโลกเสมือนจริงไว้ เขาได้ยืมทฤษฎีของเขามาจากทฤษฎีมิติพิเศษของผม แน่นอนว่าเขาคงจะไม่เคยบอกคุณในเรื่องนั้น แต่อย่างไรก็ตามสิ่งเหล่านี้ก็ค่อนข้างยากที่จะเข้าใจ 

 ไอ้เด็กเวร! 

เฟอร์นันโดกำหมัดแน่น เขากำลังจะเดินขึ้นไปบนเวที แต่เขาถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจขวางไว้

ลู่โจวเมินเฉยต่อการกระทำของเขาและพูดว่า  ใช่ ผมได้พิสูจน์แล้วว่าวอยด์นั้นมีอยู่จริง และมันอยู่ในทุกที่และก็ไม่ได้อยู่ในที่ใดเลยในเวลาเดียวกัน 

 แต่การที่พูดว่ามันมีอำนาจไม่สิ้นสุดนั้น… นั่นเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

 ผมจะพิสูจน์เรื่องนี้  ลู่โจวมองมาทางผู้ชมในห้องบรรยาย เขาค่อยๆ จัดกระดาษร่างบนโต๊ะบรรยายให้เป็นระเบียบเรียบร้อยแล้วพูดต่อไปด้วยน้ำเสียงที่นิ่งและทรงพลังว่า  การทดลองต่อไปของ ILHCRC จะเป็นการชนกันของไอออนไฮโดรเจนที่ระดับพลังงาน 10 เทระอิเล็กตรอนโวลต์ 

 ผมจะพิสูจน์ว่าวอยด์ไม่ได้มีอำนาจไม่สิ้นสุด 

……………..