ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 673 คุณคือครูของผม / ตอนที่ 674 100 เมกะวัตต์

ตอนที่ 673 คุณคือครูของผม

ณ ห้องต้อนรับที่ศูนย์ประชุม…

ชายสูงวัยผมขาวนั่งบนโซฟา แม้ว่าเขาจะอายุ 80 กว่าปีแล้ว แต่เขายังกระฉับกระเฉงอยู่

นอกจากสุภาพบุรุษสูงวัยคนนี้แล้ว ก็ยังมีนักวิชาการหนุ่มอีกสองคนยืนข้างๆ เขา แม้ว่าท่าทางของพวกเขาจะไม่ได้กระฉับกระเฉงเหมือนชายสูงวัย แต่ก็เห็นได้ชัดว่าพวกเขาคงไม่ใช่นักวิชาการวิทยาศาสตร์ธรรมดาทั่วไป

แม้ว่าจะไม่มีการแนะนำตัว ลู่โจวก็บอกได้ทันทีว่าใครคือจางเจียนหรง

ทันใดนั้นเองเขาก็นึกขึ้นได้ว่าเคยได้ยินเรื่องของชายสูงวัยคนนี้มาจากที่ไหน

ตอนนั้นเขาคุยอยู่กับนักวิชาการหวังเจิงกวงจากบริษัทนิวเคลียร์แห่งชาติจีนหลังจากทานมื้อค่ำกันเสร็จ พวกเขาพูดคุยถึงสมัยที่บริษัทนิวเคลียร์แห่งชาติจีนทำงานร่วมกับสถาบันวิจัยยุทโธปกรณ์กองทัพเรือ หวังเจิงกวงเล่าเรื่องของจางเจียนหรงให้ลู่โจวฟัง

ในสมัยที่การพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศจีนอยู่ในจุดสูงสุด จางเจียนหรงและผู้เชี่ยวชาญอีก 29 คนจากทั่วทั้งประเทศมารวมตัวกันเเพื่อทำงานวิจัยเรือดำน้ำพลังงานนิวเคลียร์รุ่นแรก สิ่งที่น่าเหลือเชื่อยิ่งไปกว่านั้นคือแหล่งอ้างอิงเดียวที่พวกเขามีคือรูปเบลอๆ สองรูปและของเล่นเรือดำน้ำที่ได้จากสหรัฐอเมริกา

จนกระทั้งตอนนี้ เรื่องราวที่เหลือเชื่อนี้ยังคงเป็นที่กล่าวถึง

เมื่อลู่โจวเห็นนักวิชาการจาง เขายื่นมือออกไป

“สวัสดีครับ นักวิชาการจาง ยินดีที่ได้เจอคุณ”

“สวัสดีครับ” ศาสตราจาร์จางเจียนหรงจับมือลู่โจวและพูด “เป็นเกียรติอย่างมากครับ สิ่งที่คุณทำที่ไห่โจวคือไฟแห่งความหวังของเด็กรุ่นใหม่ แม้ว่าตัวผมจะไม่ได้อยู่ที่นั่นผมยังรู้สึกตื่นเต้นผ่านหน้าจอทีวี”

แม้ว่าชายสูงวัยคนนี้จะเป็นนักวิชาการ แต่นิสัยของเขาเหมือนทหาร เขาไม่ได้ดูหยิ่งซึ่งคนน่าจะชอบเขา

“คุณก็พูดเกินไปครับ” ลู่โจวยิ้มและพูด “ผมขอถามได้ไหมว่าคุณมาจากปักกิ่งมาถึงที่นี่เพราะอะไร”

“ครับ” นักวิชาการจางเจียนหรงพยักหน้าและพูด “ผมอ่านเอกสารเรื่องฟิวชั่นควบคุมได้ขนาดย่ออยู่นานเลยเมื่อวาน และได้คุยกับผู้ช่วยทั้งสองคน แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจเรื่องการออกแบบโดยรวมของมัน ผมไม่เคยได้ยินว่ามีคนเคยใช้คลื่นอัลตร้าโซนิคสำหรับฟิวชั่นอิกนิชั่นมาก่อน”

เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ฟิวชั่นควบคุมได้ขนาดย่อเป็นโปรเจกต์ที่สำคัญสำหรับสถาบันวิจัยยุทโธปกรณ์กองทัพเรือ สถาบันวิจัยยุทโธปกรณ์กองทัพเรือทำงานร่วมกับบริษัทนิวเคลียร์แห่งชาติจีนในเรื่องของเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ผางกู่ขนาดย่อเพื่อประโยชน์สำหรับเรือรบ

แต่โปรเจกต์กลับไม่ค่อยราบรื่นและตอนนี้ก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้าเลย

ในทางกลับกันลู่โจวทำการพัฒนาเทคโนโลยีฟิวชั่นเสียงขึ้นมาใหม่

ชายสูงวัยหยุดไปครู่หนึ่งก่อนที่พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “คุณคือครูของผม ผมหวังว่าคุณจะช่วยให้ผมเข้าใจเทคโนโลยีนี้มากขึ้น”

ลู่โจวรู้สึกลำบากใจที่นักวิชาการสูงวัยช่างมีสุภาพขนาดนี้

“ผมไม่ใช่ครูหรอกครับ แต่ผมช่วยคุณในส่วนที่คุณไม่เข้าใจได้”

ชายสูงวัยรีบหยิบสมุดในกระเป๋าออกมาและยื่นให้ลู่โจว

“นี่คือปัญหาที่ผมเจอตอนที่อ่านพิมพ์เขียวและเอกสารของคุณ หวังว่าคุณจะให้คำตอบผมได้”

ลู่โจวหยิบสมุดจากชายสูงวัยและเปิดดูข้างใน

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

สองนาทีผ่านไปลู่โจวอ่านมาจนถึงหน้าสุดท้ายและปิดสมุดลง

“เอาอย่างนี้ดีไหม” ลู่โจวยื่นสมุดกลับไปให้ชายสูงวัยและพูด” ผมตอบคำถามคุณได้นะแต่มันก็คงเป็นแค่คำพูด เอาเป็นว่าผมพาคุณไปดูของจริงดีไหม”

คนทั้งสามในห้องตกตะลึง

โดยเฉพาะนักวิชาการอีกสองคน พวกเขาดูประหลาดใจเอามากๆ

ลู่โจวอ่านสีหน้าของพวกเขาออก

อย่างที่ลู่โจวคิดไว้ สถาบันวิจัยยุทโธปกรณ์กองทัพเรือไม่เชื่อว่าเขาสามารถแก้ปัญหาฟิวชั่นควบคุมได้ขนาดย่อสำเร็จ

แม้ว่านักวิชาการโจวไม่ได้สงสัยในตัวลู่โจว แต่นักวิชาการสองคนที่มากับเขาไม่เชื่อและยังรู้สึกคลางแคลงใจ

พวกเขาไม่ได้ไม่เชื่อในตัวของลู่โจว แต่พวกเขาไม่เชื่อในสิ่งที่ลู่โจวกล่าวอ้างขึ้นมา

แม้ว่าลู่โจวจะได้รับรางวัลโนเบลและเหรียญรางวัลหลิงหยวิน แนวคิดฟิวชั่นเสียงก็ฟังดูเกินจริงไปหน่อย

ซึ่งเดิมทีแล้วชื่อเสียงของฟิวชั่นอุณหภูมิต่ำไม่ได้ดีขนาดนั้น ประเทศหลายประเทศล้มเหลวในการทำวิจัยฟิวชั่นอุณหภูมิต่ำในช่วงปี 1980 เพราะฉะนั้นความคิดแรกของคนที่มีต่อฟิวชั่นอุณหภูมิต่ำคือมันเป็นเรื่องหลอกหลวง

ไหนจะเรื่องจริงที่ว่าสถาบันวิจัยส่วนใหญ่หรือใครก็ตามที่ทำงานวิจัยเกี่ยวกับฟิวชั่นอุณหภูมิต่ำ ทำไปเพราะต้องการเพียงเงินทุนสำหรับงานวิจัยเท่านั้น แต่ทั้งหมดทั้งมวลไม่ได้หมายความว่าฟิวชั่นอุณหภูมิต่ำจะเป็นไปไม่ได้สักหน่อย

การคาดเดางานวิจัยทางวิทยาศาสตร์ล่วงหน้านับเป็นบาปที่ใหญ่หลวง

เพราะสุดท้ายแล้วอะไรๆ ที่ดูจะเป็นไปไม่ได้เมื่อหลายร้อยปีก่อน กลับกลายมาเป็นส่วนหนึ่งของโลกในตอนนี้

อีกอย่างฟิวชั่นเสียงไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งฟิวชั่นอุณหภูมิต่ำ อุณหภูมิของฟองที่สูงขึ้นเรื่อยๆ ร้อนพอๆ กับแกนดวงอาทิตย์ มันจึงไม่ได้อุณหภูมิต่ำอย่างชื่อ แกนปฏิกรณ์มีอุณหภูมิอยู่ที่ 1000 ถึง 1300 องศาเซลเซียส ซึ่งเย็นกว่าแกนปฏิกรณ์ด้านในผางกู่หลายล้านองศา

เพราะเหตุนี้หลังจากที่สถาบันวิจัยเครื่องมือทางทหารเห็นเอกสารของลู่โจว จึงไม่ใครเชื่อว่าฟิวชั่นอุณหภูมิต่ำเป็นเรื่องจริง

“เครื่องฟิวชั่นอยู่ที่นี่เหรอ” นักวิชาการจางเจียนหรงมองลู่โจวด้วยความประหลาดใจ

ลู่โจวนำโทรศัพท์ออกมาและยิ้ม

“เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ทดลองไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่เรามีอะไรที่เด็ดกว่านั้น”

นักวิชาการจางเจียนหรงหรี่ตามอง

“มีอะไรเด็ดกว่านี้อีกเหรอ”

ลู่โจวพยักหน้า

“มากับผมแล้วคุณจะเห็นเอง”

…………………………………….

ตอนที่ 674 100 เมกะวัตต์

คนทั้งหมดเดินตามลู่โจวเข้าไปในตัวโรงงานหลักของศูนย์ประกอบการ

ทันทีที่นักวิชาการจางเจียนหรงเดินผ่านประตูโรงงานเข้ามา เขารู้สึกราวกับตัวเองกลายเป็นรูปปั้น

นักวิจัยสองคนที่อยู่ด้านหลังเขาก็รู้สึกเช่นเดียวกัน พวกเขาอ้าปากค้างและพูดอะไรไม่ออก

เครื่องจักรในโรงงานทำงานด้วยความเร็วสูงโดยที่ไม่ต้องมีคนคอยควบคุม เครื่องจักรเหล่านั้นเปลี่ยนวัตถุดิบให้กลายเป็นส่วนประกอบชิ้นสำคัญต่างๆ และประกอบส่วนประกอบเหล่านั้นเข้าด้วยกัน คนเหล่านี้เคยเห็นไซต์งานการผลิตของจีนมาก่อนก็จริง แต่ว่านี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นโรงงานที่ผลิตทุกอย่างโดยอัตโนมัติและครอบคลุมมากขนาดนี้

ลู่โจวมองไปที่โทรศัพท์และพิมพ์ข้อความลงไป

[อีกนานแค่ไหน]

เสี่ยวไอ [เร็วๆ นี้ค่ะ! (๑•̀ᄇ•́)و✧]

หลังจากนั้นไม่นานรถลำเลียงสินค้าขนกระบอกที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางสองเมตรไปที่เครื่องกำเนิดไฟฟ้าเฟอร์โรฟลูอิดทั้งสองเครื่องที่เพิ่งประกอบเสร็จ รถลำเลียงสินค้ารอระบบแขนกลประกอบชิ้นส่วนสุดท้าย

ในที่สุดนักวิชาการจางเจียนหรงก็นึกขึ้นมาได้ว่าสิ่งที่อยู่ตรงหน้าคืออะไร เขาปิดปาก

และถามขึ้น “เครื่องนี้เหรอ?”

ลู่โจวเดินไปที่เครื่องมือรูปร่างประหลาดและใช้มือเคาะกระบอก เขายิ้มและตอบ “นี่คือเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ฟิวชั่นเสียงที่คุณเห็นในพิมพ์เขียว ส่วนเครื่องนี้คือเครื่องกำเนิดไฟฟ้าเฟอร์โรฟลูอิด รูปร่างของทั้งสองเครื่องดูธรรมดา แต่อย่างไรเสียก็ต้องนำไปติดตั้งในกระสวยอวกาศ ความสวยงามจึงไม่ได้สำคัญขนาดนั้น”

นักวิชาการจางเจียนหรงอดไม่ได้จึงถาม “เครื่องนี้เพิ่งถูกประกอบขึ้นเหรอ”

ลู่โจวตอบง่ายๆ

“ผมคิดว่าอย่างนั้น”

ถ้าจะให้ระบุรายละเอียด มันถูกประกอบเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว

เครื่องกำเนิดไฟฟ้าเฟอร์โรฟลูอิดและเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์แกนปฏิกรณ์เริ่มผลิตในเวลาเดียวกัน ขณะที่กำลังผลิตส่วนประกอบทั้งสามส่วนนี้อยู่ ห้องผลิตสุญญากาศก็ทำงานไปด้วย ของเหลวโลหะอุณหภูมิสูงถูกเทลงไปในพิมพ์แกนปฏิกรณ์

ทันทีที่ลู่โจวและคนอีกสามคนเดินถึง เสี่ยวไอก็ประกอบเครื่องกำเนิดไฟฟ้าเฟอร์โรฟลูอิดเสร็จพอดีและเพิ่งจะจัดเตรียมแกนปฏิกรณ์พ ภาชนะสำหรับแกนปฏิกรณ์เสร็จหมาดๆ ส่วนขั้นตอนการประกอบสุดท้าย มันง่ายมากๆ

นักวิชาการจางเจียนหรงถาม “คุณสาธิตให้เราดูหน่อยได้ไหม ว่าเครื่องนี้ทำงานอย่างไร”

“ได้อยู่แล้วครับ”

ลู่โจวส่งสัญญาณผ่านกล้องในโรงงาน

หลังจากที่เสี่ยวไอเห็นสัญญาณของเจ้านาย มันก็ขยับแขนหุ่นยนต์และทำการเชื่อมต่อขดลวดไฟฟ้ากับเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์

ซอฟต์แวร์โปรแกรมควบคุมถูกติดตั้งแล้ว จุดบกพร่องก็ได้รับการแก้ไข้เป็นที่เรียบร้อย หลังจากเปิดเครื่องกำเนิดสัญญาณอัลตร้าโซนิค เครื่องมือทั้งหมดเข้าสู่สถานะอุ่นเครื่องเพื่อเตรียมกระตุ้นแกนปฏิกรณ์

พวกเขารออย่างเงียบๆ อยู่ไม่กี่นาที หลังจากนั้นของเหลวลิเธียมที่อยู่ด้านในแกนปฏิกรณ์มีอุณหภูมิที่สูงขึ้นหลายร้อยองศา มันค่อยๆ ไหลตามการขับเคลื่อนของความดันเสียง

ส่วนช่องทางอากาศเริ่มปล่อยแก๊สดิวเทอเรียม-ทริเทียมออกมา เกิดความร้อนที่สูงขึ้นเรื่อยๆ จนเข้าสู่สถานะพลาสมา ฟองยุบตัวลงอย่างต่อเนื่องเพราะความดันเสียงอัลตร้าโซนิคขณะที่กำลังเคลื่อนตัวจากก้นภาชนะขึ้นมาด้านบน

หลังจากนั้นแสงสัญญาณสีเขียวที่อยู่ด้านข้างเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์สว่างขึ้น พลังงานไฟฟ้าจำนวนมากปรากฏที่เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์เฟอร์โรฟลูอิด พลังนี้ถูกส่งไปด้านนอกโรงงานผ่านสายไฟเฉพาะ…

หลังจากที่นักวิชาการจางเจียนหลงไม่เห็นว่ามีอะไรที่พิเศษเกิดขึ้น เขาอดไม่ได้ที่จะถามต่อ “เครื่องใช้งานได้แล้วเหรอครับ”

ลู่โจวพยักหน้าแล้วพูดด้วยความมั่นใจ “ใช่ครับ”

นักวิชาการที่อยู่ข้างๆ เขากระซิบ “ผมไม่รู้สึกว่ามีอะไรเกิดขึ้นเลย”

ลู่โจวยิ้ม

“ถ้ามองจากที่นี่เราไม่เห็นอะไรหรอกครับ ไปดูด้านนอกกัน”

ลู่โจวหันหลังและพาคนขี้สงสัยทั้งสามเดินออกไปนอกโรงงาน

ขณะที่กำลังเดินผ่านโรงงาน หน้าของพวกเขาก็ปะทะเข้ากับลมที่แรงอย่างจัง

นักวิชาการหวังสงสัยว่าทำไมลมแรงนัก เขาจึงมองไปที่ทิศทางของลมแล้วเขาก็นิ่งไป

มีกังหันลมสูงจำนวนหนึ่งกำลังหมุนใกล้ๆ โรงงาน

กังหันลมเหรอ

เดี๋ยว ไม่นะ!

นักวิชาการจางเจียนหรงประหลาดใจ เขาถามขึ้นทันที “เดี๋ยวนะ นี่คือพลังจากเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์”

ลู่โจวพยักหน้าและตอบคำถามของเขา

“ใช่ครับ”

ลู่โจวมองไปที่กังหันลมและพูด “เราต้องหาวิธีที่จะใช้ไฟฟ้าที่แบตเตอรี่ฟิวชั่นผลิตขึ้น บริเวณนี้ไม่มีทะเลสาบหรือแม่น้ำใกล้ๆ เลย เราจึงต้องใช้สิ่งนี้แทน”

นักวิชาการจางถามด้วยความตื่นเต้น “เครื่องฟิวชั่นเสียงผลิตพลังงานสูงสุดได้อยู่ที่เท่าไหร่”

ลู่โจวคิดอยู่สักพัก เขาตอบ “ในทางทฤษฎีแล้ว มันสามารถผลิตได้สูงถึง 100 เมกะวัตต์ แต่เราต้องควบคุมอันตราการเติมแก๊สดิวเทอเรียม-ทริเทียม การผลิตไฟฟ้าด้วยวิธีนี้ค่อนข้างแพงและผมยังหาแหล่งที่สามารถใช้พลังงานที่เกินมาไม่ได้ ผมจึงยังสาธิตให้ดูไม่ได้”

ลู่โจวมองไปที่นักวิชาการ

กังหันลมด้านนอกโรงงานไฟฟ้าแค่ประมาณ 10 เมกะวัตต์ ถ้าพลังงานไฟฟ้าสูงถึง 100 เมกะวัตต์ ลู่โจวจะต้องหาเครื่องส่งเลเซอร์และแปลงพลังงานไฟฟ้าเป็นพลังงานเลเซอร์แทน

จางเจียนหรงและนักวิจัยอีกสองคนดูประหลาดใจ

100 เมกะวัตต์!

แม้ว่าตัวเลขนี้จะไม่ได้สูงนัก แต่โรงไฟฟ้าพลังความร้อนหลายที่สามารถผลิตได้แค่ไม่กี่ร้อยเมกะวัตต์ อีกอย่างเครื่องนี้ไม่ได้ใช้พลังงานจากโรงงานทั้งโรงงาน มันเป็นเพียงแบตเตอรี่ฟิวชั่นควบคุมได้ฉบับพกพาเท่านั้น

โรงไฟฟ้านิวเคลียร์แบบน้ำความดันสูง A1G ที่เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์สองเครื่องรวมกันผลิตได้ 194 เมกะวัตต์ แต่ว่าเจ้าเครื่องนั้นหนักตั้ง 900 ตัน

สิ่งที่สำคัญอีกอย่างก็คือความจุของมัน

เป้าหมายสำคัญอีกเป้าหมายหนึ่งของพลังงานนิวเคลียร์คือการลดขนาดของโรงไฟฟ้า เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ฟิวชั่นได้เปรียบในเรื่องของความหนาแน่นของพลังงานและความหนาแน่นของมวลพลังงาน เครื่องนี้มีประโยชน์ต่อเรือบรรทุกพลังงานนิวเคลียร์อย่างไม่ต้องสงสัย

สิ่งที่ทำให้นักวิชาการจางเจียนหรงประหลาดใจที่สุดคือแบตเตอรี่ฟิวชั่นเครื่องนี้เป็นรุ่นแรกที่ผลิต

เมื่อใดก็ตามที่เทคโนโลยีพัฒนาสูงสุด กำลังไฟฟ้าก็จะสูงขึ้นด้วย

สีหน้าของศาสตราจารย์อีกสองคนที่ยืนหลังนักวิชาการจางเจียนหรงแสดงอารมณ์ที่หลากหลาย

ก่อนที่พวกเขาจะมาที่นี่ พวกเขาไม่เชื่อเลยว่าฟิวชั่นเสียงสามารถให้พลังงานฟิวชั่นได้

แต่ความจริงได้ปรากฏอยู่ตรงหน้าพวกเขา ทุกอย่างในหัวจึงตีกันไปหมด

พวกเขาไม่เชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นรื่องจริง แต่ก็ต้องยอมรับว่าลู่โจวพูดถูก

พลังงานไฟฟ้าฟิวชั่นควบคุมได้ถูกย่อขนาด

ลู่โจวทำภารกิจที่แทบจะเป็นไปไม่ได้สำเร็จแล้ว

…………………………………