ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 690 มาเดิมพันกันดีกว่าครับ

ระบบขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนในอวกาศเหรอ?

อวกาศเนี่ยนะ? บ้าเอ๊ย นี่อ่านถูกใช่ไหมเนี่ย?

ไม่ว่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญหรือตัวแทนของบริษัทก็ต่างเผลอยกมือมาขยี้ตาตัวเองกันทั้งนั้น แต่ไม่ว่าจะขยี้ตาไปกี่ครั้ง ข้อมูลบนพาวเวอร์พอยต์ก็ไม่เปลี่ยนแปลง

ผู้เชี่ยวชาญจากองค์การเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศแห่งประเทศจีนส่ายหัว

ตัวแทนบริษัทเอกชนการบินและอวกาศแห่งหนึ่งที่เพิ่งได้รับเงินทุนจากเพนกวินก็งงงวยไม่แพ้กัน

ตอนพวกเราพรีเซนต์ในพาวเวอร์พอยต์ก็ว่าเอาให้มันออกมาเวอร์ๆ แล้วนะ แต่เรื่องนี้มัน…

เรื่องนี้มันเกิดขอบเขตไปแล้ว!

ความเงียบสิ้นสุดลง ตามด้วยเสียงวิพากษ์วิจารณ์ตามมา

“ไม่น่าเชื่อ…”

“ไม่ใช่แค่ไม่น่าเชื่อ มันเป็นไปไม่ได้เลยต่างหาก! ผมไม่เคยได้ยินว่ามีระบบขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนที่สามารถขับดันพลังไปจนถึงระดับกิโลนิวตัน! ขนาดระบบขับเคลื่อนพลังไอออน AEPS XR-5 ตัวล่าสุดที่ถูกออกแบบโดยล็อกฮีดให้นาซาก็ยังขับดันผลกระทบฮอลล์ได้แค่สองเท่าเท่านั้นเอง”

“…”

เจ้าหน้าที่ในงานกำลังจะขอร้องให้ผู้เข้าฟังการประชุมใจเย็นก่อน แต่ลู่โจวแสดงท่าทางห้ามพวกเขาไว้

เขารออย่างเงียบๆ ให้ความโกลาหลที่เกิดขึ้นยุติลงไป ก่อนจะพูดขึ้นว่าด้วยน้ำเสียงผ่อนคลายว่า “เชิญถามคำถามมาได้เลยครับ”

ถึงแม้นี่จะไม่ใช่ช่วงเวลาที่มีไว้เพื่อการถามตอบ เพราะการสาธิตเทคโนโลยีในรูปแบบนี้จะไม่อนุญาตให้ผู้เข้าฟังการประชุมถามคำถามอะไร แต่ลู่โจวรู้ว่า ถ้าเขาไม่ได้อธิบายให้คนอื่นฟังแล้ว ก็คงจะไม่มีใครเชื่อเขาสักคน

ไม่นานนัก ก็มีคนคนหนึ่งยกมือขึ้นมา

“ผมมีคำถาม”

ลู่โจวพยักหน้าไปทางชายชราคนนั้น

“เชิญเลยครับ”

ชายชราลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ จากที่นั่งของตนแล้วจ้องไปทางพาวเวอร์พอยต์อยู่พักหนึ่ง เขามองไปที่ลู่โจวก่อนจะถามอย่างระมัดระวังว่า “ผมไม่เคยได้ยินเรื่องระบบขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนที่สามารถขับดันพลังได้ถึงระดับกิโลนิวตันมาก่อน ผมต้องขอถาม ศาสตราจารย์ลู่ นี่เป็นข้อผิดพลาดที่เกิดจากการพิมพ์ผิดหรือไม่?”

ลู่โจวยิ้มแล้วตอบคำถาม “ผมขอรับรองได้ว่ามันไม่ได้เกิดจากการพิมพ์ผิด พวกเราได้มีการพิสูจน์ผ่านการทดลองที่เชื่อได้แล้วว่าตัวขับดันสามารถทำงานได้ถึงระดับกิโลนิวตันจริง แน่นอนว่า ผมต้องยอมรับว่าการจะใช้ตัวขับดันในระดับที่สูงสุดจะต้องใช้พลังงานในการเผาผลาญมากพอสมควรเลยทีเดียว อย่างไรก็ตาม หากเปรียบเทียบกับจรวดเคมีรูปแบบเก่าแล้ว เชื้อเพลิงที่ใช้ก็ยังลดลงไปประมาณ 90% ครับ”

ชายชราส่ายหัวแล้วกลับไปนั่ง

ไม่นานนัก ผู้เชี่ยวชาญอีกคนหนึ่งจากองค์การเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศแห่งประเทศจีนก็ยืนขึ้นบ้าง

“เครื่องปฏิกรณ์ขนาดย่อ 500-1000 เมกะวัตต์…ผมไม่เคยได้ยินข่าวลือเรื่องเทคโนโลยีลักษณะนี้มาก่อน ดังนั้นผมขอไม่ออกความคิดเห็นใดๆ เรื่องนี้ แต่คำถามของผมก็คือ คุณวางแผนจะเร่งการไหลออกของสสารไอออนไปสู่ความเร็ว 1/1000 เท่าของความเร็วแสงได้อย่างไร?”

จรวด RD-170 มีพลัง 192 เมกะวัตต์ และพลังส่วนใหญ่ของจรวดนี้จะถูกใช้ไปกับการขับเคลื่อนเชื้อเพลิงเหลวที่ตัวจรวดนั้นบรรทุกมา ถ้าพลังงานทั้งหมดของระบบขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนสามารถเพิ่มไปถึง 1000 เมกะวัตต์ได้จริงแล้วล่ะก็ มีความเป็นไปได้ที่จะส่งน้ำหนัก 50 ตันไปยังวงโคจรต่ำของโลก

อย่างไรก็ตาม…

แค่พลังอย่างเดียวมันไม่พอ

การนำพลังไปเป็นตัวกลางทำงานคือกุญแจในการแก้ปัญหา

ลู่โจวรู้ว่าจะต้องมีคนถามคำถามข้อนี้ เขาจึงยิ้มและเปลี่ยนสไลด์พาวเวอร์พอยต์ของเขา

“ผมกำลังจะพูดเรื่องนี้เป็นเรื่องต่อไปพอดีครับ”

พาวเวอร์พอยต์เปลี่ยนเป็นสไลด์หน้าถัดไป

วัตถุทรงกระบอกปรากฏต่อหน้าสายตาทุกคน

ถึงแม้พวกเขาจะมองไม่เห็นโครงสร้างข้างใน คำที่เขียนไว้ข้างๆ ก็อธิบายรายละเอียดของพารามิเตอร์ทดลองนี้แล้ว

อย่างไรก็ตาม เมื่อได้เห็นพารามิเตอร์ดังกล่าว ผู้ฟังที่เพิ่งกลับมาใจเย็นก็เริ่มตกอยู่ในการสนทนาที่ตึงเครียดและเผ็ดร้อนอีกครั้ง

“ตัวขับดันผลกระทบฮอลล์เหรอ? อะไรวะเนี่ย?”

“ผมไม่เห็นว่าการออกแบบตัวขับดันผลกระทบฮอลล์นี้มันจะพิเศษตรงไหนเลย ถ้ามันวิเศษวิโสนัก ทำไมไม่ทำอันใหญ่ๆ ออกมาล่ะ? มาทำตัวขับเคลื่อนที่รวมตัวกันนับไม่ถ้วนในเครื่องยนต์อันเดียวทำไม?”

“เป็นไปไม่ได้! น่าขำสิ้นดี!”

ผู้อำนวยการหลี่เห็นว่าสถานการณ์ชักจะควบคุมไม่ได้แล้ว เขากำลังจะพูด แต่ชายชราที่นั่งอยู่แถวหน้าของห้องประชุมก็ลุกขึ้นยืน

“ขอผมพูดอะไรหน่อยนะ”

ความโกลาหลในห้องประชุมค่อยๆ ลดลง

คนที่ยืนขึ้นคือหัวหน้าวิศวกรหยวนฮวานหมิน เขามาจากองค์การเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศแห่งประเทศจีน เขาเป็นหัวหน้าของโปรเจกต์จรวดขับดันขนาดใหญ่ตัวล่าสุด หลังจากเห็นสุภาพบุรุษชรายืนขึ้นแล้ว คนจำนวนมากก็หยุดพูดคุยเพื่อเป็นการให้เกียรติ

ลู่โจวมองชายชรา ส่วนชายชราก็มองเขากลับเช่นกัน

“ผมเข้าใจว่าศาสตราจารย์ลู่ ในฐานะผู้เชี่ยวชาญในสาขาฟิวชั่นที่ควบคุมได้ จะสนใจวิธีทางเทคนิคของตัวขับดันพลังไอออนเป็นพิเศษ ผมทราบดีว่าฟิวชั่นที่ควบคุมได้ได้เปลี่ยนแปลงชีวิตของพวกเรา และทราบดีว่าเทคโนโลยีแรงขับไอออนนั้นก็มีศักยภาพมากทีเดียว”

มีเสียงกระซิบกระซาบดังขึ้นในห้องประชุม

คนจำนวนมากกำลังสับสน

นี่ชักจะฟังดูแหม่งๆ …

ทำไมชายผู้มีชื่อเสียงในวงการจรวดเคมีถึงกำลังเห็นด้วยกับลู่โจวล่ะ?

แต่ลู่โจวไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายเลยสักนิด

เพราะว่าผู้ชายคนนี้ไม่เหมือนกับผู้ฟังคนอื่นๆ ลู่โจวมองเห็นใบหน้าของชายชราได้ชัดเจน

ดวงตาของชายชรานั้นเต็มไปด้วยความสงสัยเคลือบแคลง

และตามคาด หลังจากที่หยุดพูดไปพักหนึ่ง ชายชราก็พูดต่อ “บางทีสักวันในอนาคต ระบบขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนที่คุณเสนอมาก็อาจจะเปลี่ยนอุตสาหกรรมการบินและอวกาศได้ แต่ผมว่า เวลานั้นยังไม่ใช่ตอนนี้นะ”

ลู่โจวถาม “โอ้ จริงเหรอครับ? ทำไมถึงเป็นอย่างนั้นล่ะ?”

สุภาพบุรุษชรายิ้มแล้วเอ่ยขึ้นว่า “การพัฒนาเทคโนโลยีใดๆ ก็ตามเป็นกระบวนการที่ไปอย่างช้าๆ และสม่ำเสมอ เทคโนโลยีใหม่ไม่สามารถพัฒนาได้ภายในวันสองวันหรอกนะ มันก็เหมือนกับคอมพิวเตอร์ควอนตัมนั่นล่ะ ทั้งๆ ที่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นมาอยู่แล้วแท้ๆ แต่พวกเราก็ยังต้องลงมือลงแรงไปกับการพัฒนาคอมพิวเตอร์ยุคเก่า ไม่ได้เป็นเพราะคอมพิวเตอร์ควอนตัมมันไม่ดีหรอกนะ แต่เป็นเพราะพวกมันยังดีไม่พอต่างหาก…คุณเข้าใจความหมายที่ผมบอกไหม?”

ก่อนที่ลู่โจวจะได้ทันตอบคำถาม ชายชราก็พูดต่อ “เห็นได้ชัดว่ายังเร็วเกินไปที่จะพัฒนาเทคโนโลยีการขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออน พวกเราควรจะไปโฟกัสเรื่องทรัพยากรที่มีจำกัดของเราบนจรวดเคมีและทำขั้นตอนแรกของโปรเจกต์ส่งคนไปดวงจันทร์ให้สำเร็จก่อนค่อยลองพัฒนาเทคโนโลยีที่ไม่รู้จักอื่นๆ ถ้าพวกเราเริ่มนำการขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนที่คุณเสนอมาใช้ พวกเราก็ต้องเผชิญกับความเสี่ยงที่เทคโนโลยีชนิดใหม่นี้นำมาด้วย คุณจะการันตีได้เหรอว่าระบบขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนของคุณมันพึ่งพาได้จริงๆ ? พวกเราจะยอมรับได้เหรอถ้าเกิดอุบัติเหตุ? ประเทศของพวกเราจะยอมรับได้เหรอถ้าเกิดอุบัติเหตุ?”

มีคนจำนวนมากที่เห็นด้วยกับคำพูดของชายชรา

ถึงแม้ลู่โจวจะเป็นหัวหน้าที่ปรึกษาของโปรเจกต์ไปดวงจันทร์ เขาก็ไม่ได้มีอำนาจอะไรจริงๆ อีกทั้งความเชี่ยวชาญของเขายังเป็นฟิวชั่นที่ควบคุมได้ ไม่ใช่วิศวกรรมการบินและอวกาศ คนจำนวนมากจึงเห็นเขาเป็นเพียงคนนอกวงการคนหนึ่ง

แล้วพอมาถึงเรื่องวงการจรวดพลังเคมีแล้ว…

แน่นอนอยู่แล้วว่าสุภาพบุรุษชราจะต้องมีคนเห็นด้วยมากกว่า

และลู่โจวก็รู้เรื่องนี้ดี

เป็นเรื่องปกติดีที่เขาจะไม่ใช่คนโปรดของคนอื่นนัก

สุดท้าย สำหรับคนที่วิจัยจรวดเคมีมาตลอดชีวิต สิ่งที่เขานำเสนอไม่ใช่แค่ไม่น่าเชื่อเท่านั้น แต่ยังยอมรับยากอีกด้วย

อันที่จริงแล้ว ตอนที่แผนภาพโครงสร้างของเครื่องขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันผลกระทบฮอลล์ได้รับการกู้คืนมาจากเศษซากหมายเลข 3 ลู่โจวก็สงสัยอย่างเต็มเปี่ยมว่าสิ่งนี้จะสามารถผลักกระสวยอวกาศให้ไปถึงวงโคจรต่ำของโลกได้หรือไม่ เพราะสุดท้ายแล้ว ตามข้อมูลของนาซา ระบบขับเคลื่อนด้วยพลังงานไออนที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกขาทำได้เพียงยกไข่หนึ่งฟองได้เท่านั้น

อย่างไรก็ตาม หลังจากรวบรวมข้อมูลสำเร็จและทดสอบเครื่องขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันผลกระทบฮอลล์แล้ว ความสงสัยทั้งหมดของเขาก็หายไปหมดสิ้น

ผู้คนกำลังไม่เชื่อ สาเหตุเพียงเพราะนั่นเป็นลางสังหรณ์แรกของพวกเขาเท่านั้น

แต่การพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีไม่ได้อิงจากลางสังหรณ์ใดๆ ทั้งนั้น มันอิงมาจากความจริง

ลู่โจวรู้ว่าหลังจากที่คนเหล่านี้ได้เห็นสิ่งที่เขาเห็นแล้ว พวกเขาก็จะตกใจไปไม่ต่างกัน

ดังนั้นลู่โจวจึงไม่ต้องอธิบายทุกสิ่งด้วยตัวเอง เขาแค่ต้องแสดงให้พวกเขาดู

ลู่โจวยักไหล่แล้วพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า “ถ้าอย่างนั้นแล้ว ผมก็แค่ต้องพิสูจน์ว่าระบบขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนนี่สามารถส่งวัตถุหนัก 50 ตันไปยังวงโคจรต่ำของโลกได้ก็พอใช่ไหมครับ?”

นักวิชาการหยวนพูดด้วยรอยยิ้ม “ผมยอมกินกระติกน้ำสุญญากาศเลยถ้าเกิดว่าคุณทำได้”

“ไม่จำเป็นหรอกครับ” ลู่โจวยิ้มแล้วถอนหายใจ จากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า “มีคนพูดกับผมแบบนั้นมาแล้วก่อนหน้านี้ แต่ก็ไม่มีใครเลยที่ทำตามสัญญาที่ให้ไว้จริงๆ “

ผู้อำนวยการหลี่ที่เป็นผู้รับผิดชอบการประชุมกระแอมและพยายามจะคลี่คลายสถานการณ์

“ทุกคนครับ พวกเรามาคุยกันอย่างเป็นมิตรดีไหม…ตอนนี้พวกเราอยู่ในการประชุมผู้เสนอที่เป็นสาธารณะนะครับ พวกเรามาที่นี่เพื่อมารับฟังวัตถุดิบและวิธีทางเทคนิคของทุกคน และพวกเรา กระทรวงป้องกันราชอาณาจักรก็จะพิจารณาบริษัทการบินและอวกาศหลายแห่งและมองจากหลายแง่มุมด้วยครับ”

ผู้อำนวยการหลี่กำลังตกที่นั่งลำบาก

ถึงแม้ระบบขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนจะดีจริง เขาก็อยากเลือกจรวดเคมีจากองค์การเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศแห่งประเทศจีนมากกว่า

ไม่ได้เป็นเพราะว่าเขามีอคติต่อเทคโนโลยีใหม่ๆ หรอกนะ แต่มันเป็นเพราะเหตุผลด้านความเหมาะสมล้วนๆ

ไม่ว่าอย่างไร องค์การการบินและอวกาศแห่งประเทศจีนก็มีสายสัมพันธ์กับกระทรวงป้องกันราชอาณาจักร เหตุผลที่แต่ละประเทศเต็มใจลงเงินไปกับจรวดเป็นเพราะว่า การพัฒนาของเทคโนโลยีจรวดไม่ได้แค่เพิ่มความสามารถด้านการบินและอวกาศของประเทศเพียงอย่างเดียว แต่ยังเพิ่มความแข็งแกร่งของพลังรบทางการทหารให้กับประเทศอีกด้วย

ไม่ว่าระบบขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนจะแข็งแกร่งมากแค่ไหนก็ตาม เมื่อมีข้อจำกัดในด้านตัวกลางทำงานอยู่ ก็ทำให้เครื่องขับดันไม่แข็งแกร่งเท่าจรวดเคมี ถึงแม้เครื่องขับดันพลังไอออนจะมีข้อดีในระยะยาว มันก็ยังไม่ส่งผลต่อขีปนาวุธมิสไซล์

อีกอย่าง เจ้าเครื่องนี่ก็ยังไม่สามารถปาเครื่องจักรพลังฟิวชั่นที่ควบคุมได้ออกไปทางมิสไซล์ด้วย

การย่อส่วนเทคโนโลยีฟิวชั่นที่ควบคุมได้เป็นเรื่องสำคัญก็จริง แต่ระบบขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนนั้นสำคัญเท่ากันจริงเหรอ?

บางทีอาจจะสำคัญในอนาคต แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ ยังไม่ใช่…

เทคโนโลยีเห็นใบหน้าของผู้อำนวยการหลี่และรู้ว่ากระทรวงป้องกันราชอาณาจักรก็คงจะไม่เต็มใจลงทุนกับเทคโนโลยีการขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนนัก และผู้อำนวยการหลี่ก็ไม่อยากจะทำให้ลู่โจวขายหน้าด้วยการพูดเรื่องนี้ออกมา

อันที่จริงแล้ว ลู่โจวไม่ได้กังวลเลยว่าคนอื่นๆ จะเห็นด้วยหรือไม่กับงานวิจัยของเขา แต่เขากังวลเรื่องเงินมากกว่า

งานวิจัยครั้งนี้ต้องมีค่าใช้จ่ายเป็นเงินดอลลาร์หลักพันล้านแน่ๆ …

ถึงแม้ลู่โจวจะขายหุ้นอีสต์เอเชียเอเนอร์จี้จนหมด เขาก็ยังหาเงินมาทำวิจัยนี้ไม่พอ

ฉันควรจะทำอย่างไรดี?

ลู่โจวคิดไปสักพัก ทันใดนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นและยิ้มให้กับนักวิชาการหยวน

“โอเคครับ ถ้าอย่างนั้น

ในเมื่อคุณมั่นใจนักว่าผมทำไม่ได้แล้วล่ะก็ เรามาเดิมพันกันดีกว่า”

………………………………………………..