ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 696 ฤดูกาลแห่งรางวัลโนเบล
- Home
- ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System
- ตอนที่ 696 ฤดูกาลแห่งรางวัลโนเบล
ถึงแม้ลู่โจวจะรู้สึกได้ว่านักบินคนใหม่ทั้งสองยังลังเลกับการรับตำแหน่งใหม่ของพวกเขาอยู่ แต่ก็โชคดีที่พวกเขาไม่ได้นำอารมณ์ความรู้สึกมายุ่งเกี่ยวกับงาน พวกเขาทำตามภารกิจที่ได้อย่างพิถีพิถัน
สิ่งที่ทำให้ลู่โจวพอใจมากที่สุดคือ การที่นักบินผู้ชำนาญการเหล่านี้ต่างประสบความสำเร็จอย่างดีเยี่ยมในทุกภารกิจที่พวกเขาได้รับมอบหมาย ไม่ว่าจะเป็นการฝึกในสภาวะไร้น้ำหนักใต้น้ำ หรือการฝึกเครื่องหมุนเหวี่ยงที่มีแรง G สูง
พวกเขายังทำภารกิจได้ดีเยี่ยมอย่างเห็นได้ชัด เช่น ภารกิจดิ่งพสุธาและการฝึกเอาชีวิตรอดในพื้นที่กลางแจ้ง
เนื่องจากพวกเขาเป็นนักบินของทางการ จึงฝึกการทำภารกิจต่างๆ มาเรียบร้อยแล้ว
อันที่จริงแล้ว หากเปรียบเทียบกับจรวดเคมีพลังขับดันสูงที่มีมนุษย์ควบคุมแล้ว สกายโกลว์ไม่จำเป็นต้องใช้คนที่ร่างกายแข็งแรงเป็นพิเศษอะไร การเร่งในชั้นบรรยากาศของมันมีเพียงแค่ 2 g เท่านั้น หลังจากเข้าสู่วงโคจรต่ำของโลกแล้ว เครื่องขับดันผลกระทบฮอลล์จะเปลี่ยนโหมดไปเป็นโหมดอวกาศและบินด้วยเครื่องยนต์ขับดันที่ต่ำกว่า ดังนั้น ต่อให้เป็นคนธรรมดาก็สามารถรับมือการบินในยานอวกาศได้
อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ยังต้องเตรียมตัวตามลำดับอยู่ดี
วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว อีกไม่นานก็จะถึงเดือนธันวาคมแล้ว
เป็นอีกปีที่งานเลี้ยงรางวัลโนเบลจะถูกจัดที่ห้องโถงสีน้ำเงินของสตอกโฮล์ม
ถึงแม้ลู่โจวจะได้รับบัตรเชิญจากราชวงศ์ของสวีเดนเหมือนกับผู้ได้รับรางวัลโนเบลคนอื่นๆ และกระทรวงการต่างประเทศก็ถามเช่นกันว่าเขาสนใจจะเข้าร่วมเพื่อสานสัมพันธ์ทางการทูตไหม หลังจากคิดอย่างถี่ถ้วนแล้ว ลู่โจวก็ตัดสินใจปฏิเสธคำเชิญอย่างสุภาพ
เหตุผลข้อแรก เขายุ่งกับงานวิจัยมากเกินไป ข้อที่สอง ไปนั่งข้างเวทีมันน่าเบื่อจะตาย แทนที่จะไปนั่งดูคนอื่นได้รางวัล เขาชอบการเป็นคนที่ได้รับรางวัลเองมากกว่า ถึงแม้อาหารในห้องโถงสีน้ำเงินจะค่อนข้างน่าประทับใจ แต่มันก็ยังไม่มากพอที่จะทำให้เขาอยากกลับไปได้
อีกอย่าง ผู้ได้รับรางวัลสาขาฟิสิกส์ปีนี้คือ เดวิด โอชารอน กับ อาร์เธอร์ ซี กอสซาร์ด ส่วนเหตุผลที่ได้เป็นเพราะงานววิจัยของพวกเขาอยู่ในสาขาของเซมิคอนดัคเตอร์สปินอิเล็กทรอนิกส์
เดวิดจบปริญญาเอกสาขาฟิสิกส์จากมหาวิทยาลัยคอร์เนลและเป็นศาสตราจารย์วิศวกรรมไฟฟ้าและคอมพิวเตอร์ที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย แซนตาบาร์บารา ส่วนอาร์เธอร์เป็นผู้มีชื่อเสียงในวงการวัสดุศาสตร์และวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ เขายังสอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย แซนตาบาร์บารา เช่นกัน
ในช่วงเวลานี้ นักวิชาการที่ชำนาญการทั้งสองศาสตร์ในเวลาเดียวกันเป็นสิ่งที่หายากมาก และการหานักวิชาการที่ประสบความสำเร็จอย่างเหลือเชื่อในสาขางานสองสาขาที่แตกต่างกันนั้นยิ่งหายากเข้าไปอีก ด้วยความยากในระดับนี้ ผลการวิจัยของพวกเขาจึงได้รับการยอมรับว่าโดดเด่น
โดยเฉพาะการค้นพบผลกระทบสตาร์กกักกันควอนตัมและการบอกจำนวนปลีกย่อยของผลกระทบฮอลล์ที่เป็นการค้นพบทางฟิสิกส์ครั้งใหญ่ มันยังมีผลกระทบอย่างเต็มที่กับอุตสาหกรรมชิปคอมพิวเตอร์อีกด้วย
อันที่แล้ว เมื่อหลายปีก่อน ผู้คนต่างคาดการณ์กันว่าสองคนนี้จะได้รางวัล
ตอนนี้ รางวัลได้ตกอยู่ในมือของทั้งสองคนแล้ว
สิ่งที่น่าสนใจก็คือ ผู้คนต่างคาดการณ์กันว่าลู่โจวจะได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ในปีนี้หรือไม่ พวกเขาถึงกับเริ่มลงพันกันทางออนไลน์ด้วยซ้ำไป
และก็เหมือนกับที่ลู่โจวคาดการณ์ไว้ ถึงแม้โปรเจกต์ฟิวชั่นที่ควบคุมได้จะดีเลิศมากแค่ไหน คณะกรรมการรางวัลโนเบลก็ไม่ให้รางวัลกับโปรเจกต์วิจัยกลุ่ม
แต่ลู่โจวคิดว่านี่เป็นเพียงแค่เหตุผลข้อหนึ่งจากอีกหลายข้อ เหตุผลข้อหลักก็อาจจะเป็นเพราะเขาเพิ่งได้รางวัลโนเบลสาขาเคมีมาเมื่อไม่นานมานี้ ไม่อย่างนั้น โมเดลทฤษฎีของการไหลของพลาสมาในรายละเอียดของวิศวกรรมฟิวชั่นที่ควบคุมได้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาได้รางวัล
ยังไม่นับว่าเขายังมีเทคโนโลยีอะตอมโพรบฮีเลียม 3 อีกนะ
ในฐานะที่เป็นคนใจดี เขายินดีรับเงินรางวัลหลักล้านโครนาร่วมกับศาสตราจารย์เลเซอร์สัน
ในวันเดียวกันกับที่ลู่โจวตัดสินใจปฏิเสธคำเชิญไปงานเลี้ยงรางวัลโนเบลนั้น เขาก็ได้ยินข่าวจากอีสต์เอเชียเอเนอร์จี้
หลังจากก่อสร้างมา 1 ปี เครื่องปฏิกรณ์ฟิวชั่นซีเหอที่ดาย่าเบย์ก็สร้างเสร็จเรียบร้อยแล้ว งานชิ้นสุดท้ายก็จะเสร็จก่อนถึงวันสิ้นปี พอถึงวันปีใหม่ มันก็จะเริ่มส่งพลังงานไฟฟ้าที่ทั้งสะอาดและราคาถูกไปยังเขตกวางตุ้ง เซินเจิ้น และเซียงเจียง
จนถึงตอนนี้ กำลังไฟฟ้าของโรงงานไฟฟ้าที่เสร็จแล้วมีค่า 11,000 เมกะวัตต์ ซึ่งมากกว่ากำลังไฟฟ้าทั้งหมดของสถานีไฟฟ้านิวเคลียร์ฟิชชั่นที่ดาย่าเบย์ของเก่า เครื่องปฏิกรณ์แบบใหม่จะขยายพลังกำเนิดไฟฟ้าของมันไปเรื่อยๆ จนมีพลังไฟฟ้าเข้ากับเครื่องผานกู่ 100,000 เมกะวัตต์
ในช่วงสิ้นเดือนธันวาคม โปรเจกต์เครือข่ายพลังงานไฟฟ้าข้ามประเทศที่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ก็ได้มาถึงระยะสุดท้ายของโครงการ เครื่องปฏิกรณ์จินอูและโฮ่วอี้ที่ตั้งอยู่ที่เขตภาคเหนือและภาคกลางนั้นได้ผ่านระยะแรกของโปรเจกต์อย่างเสร็จสมบูรณ์และสามารถนำไปใช้ได้เร็วสุดในช่วงฤดูใบไม้ร่วงครั้งหน้า
พอถึงตอนนั้น ฟิวชั่นที่ควบคุมได้จะให้พลังงานกับภาคตะวันออก ภาคใต้ ภาคเหนือ และภาคกลางของประเทศจีน โรงงานไฟฟ้าพลังความร้อนที่มีมลพิษสูงก็จะหายไปในที่สุด
เห็นได้ชัดว่า เครื่องปฏิกรณ์โฮ่วอี้ทำให้บางคนเริ่มเสนอการรื้อทิ้งเขื่อนซานเสียต้าป้า ปัญหาข้อนี้ได้รับการถกเถียงในโลกวิชาการอย่างหนักและก็ยังหาข้อสรุปไม่ได้
ในทางกลับกัน หลังจากที่เริ่มก่อสร้างเครื่องปฏิกรณ์ซีเหอ ประเทศสมาชิกของ ITER ประเทศอื่นก็เริ่มมีการเจรจา
หนึ่งปีก่อน พวกเขามั่นใจว่าพวกเขาสามารถเลียนแบบความสำเร็จของเครื่องปฏิกรณ์ผานกู่ได้ในระยะเวลา 5-6 ปี ตอนนี้ ไม่ว่าพวกเขาจะยังมั่นใจในนักวิชาการและตัว ITER อยู่หรือไม่ แต่ระยะห่างระหว่างพวกเขากับประเทศจีนก็เริ่มเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ ประเทศจีนจะผ่านเข้าสู่การปฏิวัติพลังงาน ประเทศอื่นจะทนรออยู่เฉยๆ ไม่ได้อีกแล้ว
ลู่โจวไม่แน่ใจนักว่าการเจรจาพิเศษดำเนินไปอย่างไรและชาวอเมริกันกับชาวยุโรปได้นำอะไรมาเป็นสิ่งแลกเปลี่ยน อย่างไรก็ตาม ในเมื่อกระทรวงการต่างประเทศของสวีเดนได้เชิญเขาไปสตอกโฮล์ม แปลว่าการเจรจาน่าจะเป็นไปได้ด้วยดี
เพราะถ้าหากการเจรจาไม่ได้เป็นไปด้วยดี รัฐบาลจีนคงจะไม่ยอมเสี่ยงให้เขาย่างเท้าก้าวเข้าไปต่างแดนหรอก
ลู่โจวยืนอยู่หน้าทางเข้าห้องฝึก เขาคิดเรื่องประสบการณ์น่าสนใจมากมายที่เขาพลาดไปจนอดถอนหายใจออกมาไม่ได้
เขามองไปทางคนสองคนที่นอนอยู่บนเครื่องฝึกการสั่นสะเทือน ฟันของพวกเขาก็สั่นเช่นกัน ลู่โจวพึมพำออกมาว่า “อิจฉาจังเลยนะ…”
หวังเผิงที่ยืนอยู่ข้างเขานิ่งไปสองสามวินาที
“อิจฉาเหรอครับ?”
หวังเผิงมองนักบินทั้งสองคนบนเครื่องฝึกการสั่นสะเทือน แล้วหันไปมองลู่โจวด้วยความฉงน
มันมีอะไรให้เขาอิจฉา?
“ใช่แล้ว” ลู่โจวพยักหน้าแล้วพูดขึ้นต่อ “คุณไม่อยากบินบ้างเหรอ?”
หวังเผิงถาม “บิน…คุณหมายถึงบินไปอวกาศเหรอครับ?”
“ใช่”
หวังเผิงส่ายหัวแล้วเอ่ยว่า “ผมไม่เคยคิดเรื่องบินขึ้นไปสูงขนาดนั้นมาก่อนครับ”
ลู่โจวถอนหายใจแล้วพูดขึ้น “ความสูงที่สูงที่สุดในการดิ่งพสุธาที่คุณเคยทำมามันเท่าไร?”
หวังเผิงตอบ “ที่สูงที่สุดก็น่าจะเป็น…6,000 เมตร ครับ”
หากพูดโดยทั่วไปแล้ว การดิ่งพสุธาทางอากาศทำได้ตั้งแต่ความสูงที่ต่ำกว่า 1,000 เมตร ด้วยความสูงในระดับนี้ อุณหภูมิและความกดอากาศภายนอกเครื่องบินจะอยู่ในระดับที่ปกติ ผู้ที่ดิ่งพสุธาจะไม่ต้องเสี่ยงกับปัญหาการขาดออกซิเจนหรือการหนาวจนแข็งตัว
การดิ่งพสุธาเหนือความสูง 5,000 เมตรเป็นสิ่งที่อันตรายมาก แม้แต่กับหน่วยพิเศษก็ตาม มันถูกใช้เป็นเพียงแค่ทางรอดสุดท้ายเท่านั้นจริงๆ อย่างเช่นกรณีที่เครื่องบินอยู่ในพื้นที่เสี่ยงภัยและไม่สามารถบินลงต่ำได้ ไม่อย่างนั้น ก็จะไม่มีคนสมองปกติคนไหนกล้าดิ่งพสุธาในความสูงเท่านั้นหรอก
“6,000 เมตรเหรอ?” ลู่โจวยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า “เดี๋ยวพอคุณกลับเข้ากองทัพในอีกสองสามปีข้างหน้า การดิ่งพสุธาจากความสูง 1,000 กิโลเมตรจะกลายเป็นเรื่องปกติครับ”
1,000 กิโลเมตรเหรอ?
หวังเผิงยักไหล่
ไม่เคยคิดว่าศาสตราจารย์ลู่ผู้แม่นยำจะพลาดเรื่องตัวเลขนะ
คนที่กระโดดจากความสูง 1,000 กิโลเมตรจะต้องแข็งเป็นไอศกรีมแน่ๆ
……………………………………………..