ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 705 ข้อบกพร่องใหญ่?

สำนักงานใหญ่นาซา

ไอเดนซึ่งสวมสูทสีดำกำลังยืนอยู่ในห้องควบคุมดาวเทียม เขากระแทกกองรายงานลงบนโต๊ะและยืนอยู่ตรงหน้าผู้เชี่ยวชาญของนาซา “ใครบอกผมว่าระบบการขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนไม่สามารถส่งยานอวกาศขึ้นบนท้องฟ้าได้ ใครบอกผมว่ามันไม่สามารถแม้แต่จะส่งไม่ได้?! ใคร! แล้วตอนนั้นคุณมาอธิบายเรื่องนั้นให้ผมฟังทำไม!”

ผู้เชี่ยวชาญของนาซาผู้ซึ่งให้คำมั่นไปก่อนหน้านั้นว่าการใช้เครื่องขับดันพลังไอออนไม่มีทางเป็นไปได้ เมินไปทางอื่นอย่างอึดอัดใจ

“เรายังไม่แน่ใจว่าพวกเขาใช้ระบบขับเคลื่อนแบบไหน ดูจากควันของเครื่องยนต์ พวกเขาอาจจะใช้ส่วนผสมของไฮโดรเจนกับมีเทนเป็นเชื้อเพลิง…”

“ไปตายซะ!”

บิล เกอร์สเตนไมเออร์ จ้องมองว่าไอเดนโมโหแค่ไหน เขากระแอมแล้วขยับแว่นตา

“คุณไอเดน การรวบรวมข้อมูลข่าวกรองเป็นความรับผิดชอบของซีไอเอ เราจำเป็นต้องให้ความร่วมมือกับงานของคุณ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเราจะรับผิดชอบความผิดพลาดของซีไอเอ”

“คุณคิดว่านี่เป็นความผิดพลาดของเรางั้นเหรอ?” ไอเดนจ้องเกอร์สเตนไมเออร์แล้วพูดว่า “พวกคุณบอกเราว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะส่งยานอวกาศไปนอกโลกโดยใช้เทคโนโลยีเครื่องขับดันพลังไอออน”

“แต่เรายังไม่แน่ใจว่าพวกเขาใช้การขับเคลื่อนแบบไหนใช่ไหม? สถานการณ์อาจจะไม่ได้แย่อย่างที่เราคิด…” เกอร์สเตนไมเออร์พูดอย่างกระอักกระอ่วน เขากระแอมแล้วพูดต่อว่า “อีกอย่าง เราไม่ได้พูดอะไรผิด เทคโนโลยีเครื่องขับดันพลังไอออนดั้งเดิมไม่สามารถส่งไข่ออกไปยังอวกาศได้ด้วยซ้ำ ข้อได้เปรียบที่ทรงพลังที่สุดของมันที่เหนือกว่าจรวดเคมีแบบดั้งเดิมคือการดลจำเพาะขนาดมหึมาของมัน… แต่จีนอาจจะค้นพบวิธีที่มีประสิทธิภาพกว่าในการเร่งตัวกลางทำงานก็ได้ใช่ไหม? คุณอาจจะต้องถามจีนในเรื่องนี้ ยังไงก็ตามเราไม่ได้กำลังวิจัยเรื่องการขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออน…”

ไอเดนพูดอย่างเย็นชาว่า “งั้นเหรอ? แต่เท่าที่ผมทราบมา พวกคุณได้รับเงินทุนค่อนข้างเยอะจากสภาคองเกรสสำหรับการวิจัยเรื่องการขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออน”

เกอร์สเตนไมเออร์เบนหัวข้อสนทนาให้ออกจากเรื่องเงินทุนอย่างแนบเนียน

“ผมไม่ได้รับผิดชอบเรื่องเงินทุน ไปถามผู้อำนวยการเถอะ”

ไอเดนสูดลมหายใจลึกแล้วเดินไปยังคอนโซลควบคุมดาวเทียม

เขามองที่จุดสีเขียวบนหน้าจอแล้วนึกอยากให้มีปุ่มปล่อยขีปนาวุธอยู่แถวนั้นเพื่อที่เขาจะได้ระเบิดเจ้านั่นให้ปลิวออกไปจากท้องฟ้าได้

เขาต้องยอมรับว่านั่นเป็นความคิดที่ล่อใจ…

มันเป็นแค่สิ่งที่เพ้อฝันเล็กน้อย

ลืมเรื่องที่ว่าขีปนาวุธทำลายดาวเทียมพวกนั้นจะสามารถติดตามการเดินทางของยานอวกาศในระยะกิโลเมตรต่อวินาทีได้หรือไม่ไปได้เลย แม้แต่ทรัมป์ก็คงจะไม่อนุมัติแผนโง่ๆ แบบนั้น

ไม่ต้องพูดถึงการเจรจาต่อรองเรื่องฟิวชั่นที่ควบคุมได้ที่เกือบจะสำเร็จ…

เขาเพียงแค่ภาวนาเรื่องหนึ่งคือขอให้สกายโกลว์ลงจอดเร็วกว่าที่คาดไว้ตอนที่กลับมายังโลก

เหมือนกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับกระสวยอวกาศโคลัมเบีย

ทันใดนั้นผู้เชี่ยวชาญของนาซา ผู้ซึ่งถูกตำหนิ พูดพึมพำอะไรบางอย่าง “ผมหวังว่าพวกเขาจะทำสำเร็จ”

ไอเดนจ้องมาที่เขา

ผู้เชี่ยวชาญเห็นไอเดนจ้องมา และเขาก็รู้ว่านี่ไม่ใช่เวลาที่เหมาะนักที่เขาจะพูด เขาเริ่มอธิบายถึงตัวเขาเองอย่างกระอักกระอ่วน

“ผมหมายถึง…ถ้าสกายโกลว์ประสบความสำเร็จ และพวกเขาใช้ระบบการขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนจริงๆ นั่นก็พิสูจน์ได้ว่าพลังของเครื่องขับดันพลังไอออนสามารถเทียบได้กับระบบขับดันด้วยสารเคมีแบบดั้งเดิม คุณรู้ไหมว่านี่หมายความว่าอะไร? มันจะปฏิวัติอุตสาหกรรมการบินและอวกาศไปอย่างสิ้นเชิง!”

“โอ้ จริงเหรอ? แย่หน่อยที่มันจะไม่ได้ปฏิวัติอุตสาหกรรมการบินและอวกาศของอเมริกา” ไอเดนพูดขึ้นขณะที่เขาจ้องผู้เชี่ยวชาญด้วยสายตาที่ไร้ความรู้สึก เขาตะคอก “ผมแค่หวังว่ายานอวกาศบ้าๆ นั่นและนักบินอวกาศจะไหม้เป็นเถ้าถ่านตอนลงสู่โลก…เดี๋ยวก่อน คุณพูดว่ายังไงนะ?”

ทันใดนั้นไอเดนก็ตระหนักบางอย่างแล้วเขาก็คว้าคอเสื้อของผู้เชี่ยวชาญจากนาซา

“นี่คุณกำลังทำอะไร?” เกอร์สเตนไมเออร์ถาม เขาอยากช่วยแต่ถูกลูกน้องของไอเดนขัดจังหวะ

ผู้เชี่ยวชาญดูสับสนขณะที่เขามองไอเดนแล้วพูดว่า “คุณกำลังทำอะไร? คุณอยากจะใช้กำลังงั้นเหรอ? ผมขอเตือนคุณ ถ้าคุณแตะผม…”

ไอเดนพูดว่า “คุณพูดว่าพลังงานเพียงพอ?”

“อะไร พลังงานอะไร…”

“เครื่องขับดันพลังไอออน!”

“ใช่…แล้วทำไม?”

“จะใช้พลังงานไฟฟ้าเท่าไหร่ในการส่งยานอวกาศขนาด 10 ตันไปนอกโลก? บอกผมมา!”

“100 เมกะวัตต์? อาจจะเป็น 1,000 เมกะวัตต์? ผมไม่รู้! เราไม่เคยคิดแม้กระทั่งการใส่แบตเตอรี่ความจุขนาดนั้นในจรวด แล้วดาวเทียมก็ต้องการแค่แบตเตอรี่ขนาดเล็กและแผงโซลาร์เซลล์!”

ในตอนที่ไอเดนได้ยินหน่วยเมกะวัตต์ ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

เขาจำเอกสารลับได้คลับคล้ายคลับคลา

เอกสารนั้นกล่าวว่าจีนอาจจะกำลังวิจัยเรื่องการย่อขนาดของเทคโนโลยีฟิวชั่นที่ควบคุมได้

ถ้าสกายโกลว์ใช้ระบบการขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนจริงๆ…

ลืมเรื่องเครื่องขับดันพลังไอออนไปได้เลย เครื่องสำรองพลังงานขนาดยักษ์ที่สามารถสนับสนุนการใช้พลังงานของเครื่องขับดันพลังไอออนต่างหากคือสิ่งที่พวกเขาควรกังวล!

เม็ดเหงื่อเย็นๆ ไหลลงจากหน้าผากของไอเดน…

…

เมืองจินหลิง

สำนักงานใหญ่สตาร์สกายเทคโนโลยี

ท้องฟ้ามืดมิด มีออฟฟิศอยู่ไม่กี่แห่งที่ยังเปิดไฟอยู่

เฉินยู่ซานกำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานซีอีโอ เธอโทรไปยังจุดปล่อยที่จินหลิงด้วยความร้อนรนใจ เสียงโทรศัพท์ดังอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะโทรติด

“เกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย? ทำไมลู่โจวไปอยู่บนกระสวยอวกาศ?”

สิบนาทีที่แล้ว เธอเห็นการถ่ายทอดข่าวเกี่ยวกับการปล่อยยานสกายโกลว์ที่ประสบผลสำเร็จ หลังจากนั้นเธอก็ได้ยินเรื่องที่ว่าลู่โจวอยู่บนสกายโกลว์

โฮ่วกวงพูดกับซีอีโออย่างลนลาน

“เรา…”

เฉินยู่ซานจวนเจียนจะร้องไห้ตอนที่เธอตะคอกใส่ “ทำไมคุณไม่หยุดเขา?!”

โฮ่วกวงอธิบาย “ใครจะหยุดลู่โจวได้ เขาเป็นหัวหน้านะครับ”

ลู่โจวมีใบอนุญาตให้เข้าถึงข้อมูลชั้นความลับสูงสุดในจุดปล่อย

ลู่โจวสามารถจะรื้อกระสวยอวกาศออกก็ได้ถ้าเขาต้องการ นับประสาอะไรกับการขึ้นกระสวยอวกาศ

เจ้าหน้าที่ทั่วไปอาจจะไม่กล้าถามว่าทำไมศาสตราจารย์ลู่ขึ้นไปอยู่บนกระสวยอวกาศ พวกเขาอาจคิดว่าเขาเพียงแค่ตรวจสอบกระสวยซ้ำอีกครั้ง

เจ้าหน้าที่ทั่วไปอาจจะไม่เคยคิดว่าลู่โจวจะอยู่บนกระสวยอวกาศ พวกเขาเพียงแต่พบว่าเขาหายไปหลังจบมื้อเที่ยง ตอนที่กระสวยลอยสูงบนท้องฟ้าแล้ว…

หลังจากได้ยินคำตอบของโฮ่วกวง ในที่สุดเฉินยู่ซานก็ได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ผู้ชายคนนี้ช่าง…

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกด้วยซ้ำที่เขาทำอะไรแบบนี้!

ทำไมเขาไม่เคยเอาความปลอดภัยของตัวเองเป็นเรื่องจริงจัง?

แม้ว่าการวิจัยจะน่าสนใจ แต่เขาก็ไม่ควรทำเรื่องเช่นนี้…

หัวใจของเฉินยู่ซานกำลังเต้น แล้วเธอก็พิงหลังกับเก้าอี้ทำงาน

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและเริ่มเลื่อนเว่ยป๋อดู ด้วยหวังจะให้ตัวเองสงบลง

เธอเห็นวิดีโอแสดงความยินดีในวันปีใหม่ยาว 30 นาทีซึ่งถ่ายทำในอวกาศ ซึ่งถูกเผยแพร่โดยบัญชีทางการของ CCTV เธออ่านความคิดเห็นอันน่าตื่นเต้นที่โพสต์โดยชาวเน็ต แล้วเธอก็ยิ้มขึ้นมาทันทีและรู้สึกดีขึ้นมาก

ทันใดนั้นเธอก็รู้ว่าทำไมลู่โจวถึงทำเช่นนี้

บางทีเขาอาจจะอยากแสดงให้ทุกคนเห็นว่าการเดินทางด้วยยานอวกาศไม่ใช่สิ่งที่เป็นไปไม่ได้สำหรับคนทั่วไป หรือเป็นเรื่องที่อันตราย… ในอนาคตอันใกล้ ทุกคนจะเข้าถึงการเดินทางด้วยยานอวกาศได้

ไม่มีอะไรที่เฉินยู่ซานจะต้องหวาดกลัว

เธอค่อยๆ สงบลง อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นพาดหัวข่าวก็ดึงดูดสายตาเธอ

หลังจากได้อ่านพาดหัวข่าว เธอก็แทบจะเป็นลม

[สกายโกลว์ถูกสงสัยว่ามีข้อบกพร่องใหญ่ในเรื่องแบบ? อุปสรรคของการกลับสู่โลก?!]

นี่เป็นรายงานล่าสุดจากเดอะนิวยอร์กไทมส์

ซึ่งมาจากการแถลงข่าวที่นาซา…

……………………….