ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 726 ช่วงเวลาแห่งการเฉลิมฉลอง

การไปดวงจันทร์ประสบความสำเร็จแล้ว!

หลังจากคลิปวิดีโอสั้นๆ ถูกฉายในงานตรุษจีนกาล่า ทั่วทั้งประเทศก็มีการเปลี่ยนแปลง

เป็นเวลากว่าพันปีที่คนมองว่าดวงจันทร์เป็นพื้นที่ที่ลึกลับ เป็นพื้นที่ที่ปรากฏอยู่ในบทกลอนและบทเพลง

ตั้งแต่ที่ประเทศจีนประสบความสำเร็จในการเป็นประเทศที่สามของโลกที่ส่งนักบินอวกาศไปยังอวกาศ การก้าวเท้าเหยียบพื้นดวงจันทร์ก็กลายมาเป็นความฝันรูปแบบหนึ่งของคนจีน

แต่เรื่องทั้งหมดมันไม่ได้ง่ายอย่างนั้น

ถึงแม้ว่าประเทศจีนจะสูสีในด้านการส่งคนไปอวกาศกับอเมริกาและรัสเซีย ประเทศจีนกลับตามหลังทั้งอเมริกากับรัสเซียในส่วนของเทคโนโลยีจรวดพลังขับดันสูงตลอด ไม่ใช่แค่นั้น ประเทศจีนยังตามหลังสหภาพยุโรปกับญี่ปุ่นอีกด้วย

แต่การบินทดสอบของสกายโกลว์ที่ประสบความสำเร็จก็ได้เปลี่ยนแปลงสถานการณ์นี้ไปแบบสามร้อยหกสิบองศา เทคโนโลยีการขับเคลื่อนด้วยเครื่องขับดันพลังไอออนที่ก้าวหน้าทำให้ประเทศจีนสามารถส่งนักบินอวกาศไปดวงจันทร์ได้!

ผู้คนที่นั่งอยู่หน้าจอทีวีต่างตาเบิกกว้าง

น้ำตาแห่งความตื่นเต้นไหลนองหน้าพวกเขา…

ในบ้านหลังหนึ่งที่ปักกิ่ง

หยวนฮวานหมินนั่งอยู่หน้าโต๊ะกินข้าว เขากำลังกินอาหารมื้อก่อนวันตรุษจีนอยู่ น้ำตาสองหยดไหลออกมาจากขอบตาของเขาขณะดูทีวี

ในฐานะที่เป็นหัวหน้าวิศวกรขององค์การอุตสาหกรรมและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศของประเทศจีน การได้เห็นยานลงดวงจันทร์ของประเทศจีนและรอยเท้าบนดวงจันทร์ของคนจีนนั้นถือเป็นความฝันที่เขามีมาตลอดชีวิต

และในตอนนี้ ความฝันนั้นของเขาได้เป็นจริงแล้ว

ลูกชายของเขาสังเกตว่าเขาน้ำตาไหล “พ่อ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ? พ่อโอเคไหม?”

หลานสาวของเขาก็พูดเบาๆ ว่า “อย่าร้องนะคะ อย่าร้องนะคะ”

“ไม่มีอะไรหรอก ทุกคนไม่ต้องห่วง” ชายสูงวัยถอดแว่นตาแล้วเช็ดน้ำตา เขาพูดต่อ “ก็แค่…รู้สึกอินจนมีอารมณ์ร่วมไปหน่อย”

เขานึกย้อนกลับไปถึงทัศนคติที่ตัวเขามีต่อลู่โจวกับโปรเจกต์สกายโกลว์ แล้วก็อดรู้สึกอายไม่ได้

ถึงแม้จะมีจุดประสงค์ที่ดี แต่เขาคงจะยกโทษให้ตัวเองไม่ได้แน่ๆ ถ้าโปรเจกต์สกายโกลว์ล้มเหลวเพราะตัวเขาเอง

บางที…

เขาอาจจะเข้มงวดกับตัวเองมากเกินไปหน่อย

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ที่บ้านอีกหลังหนึ่งในฉางอาน ครอบครัวอีกครอบครัวหนึ่งก็กำลังทานอาหารเย็นอยู่เช่นกัน

ชายสูงวัยดูทีวีแล้วเผยรอยยิ้มออกมา เขาเอามือตบต้นขาฉาดหนึ่ง

“ฮ่าฮ่า ผมรู้อยู่แล้วเชียว เจ้าเด็กนี่มันอัจฉริยะ!”

ข้อเสียเพียงอย่างเดียวก็คือลู่โจวไม่ได้คิดถึงผลที่จะตามมาอย่างถี่ถ้วน แต่สุดท้าย พวกคนอายุราวๆ 20 ปีก็ขาดความเป็นผู้ใหญ่กันทั้งนั้น คนที่อายุราวๆ 20 แล้วทำตัวถ่อมตน แต่เป็นคนที่มีชื่อเสียงและร่ำรวยนั้นหายาก

ยังไม่นับว่า โลกนี้ให้อภัยคนที่มีความสามารถโดดเด่นเป็นพิเศษเสมอๆ

ผู้หญิงที่นั่งตรงข้ามชายสูงวัยก็ยิ้มบ้างแล้วพูดว่า “คุณมีความสุขจังนะ ผู้ชายคนนั้นได้รางวัลโนเบลนะ เขาก็ต้องเป็นอัจฉริยะอยู่แล้วสิ”

ชายสูงวัยตอบกลับว่า “มีหลายคนที่ได้รางวัลโนเบล แต่ผมเกรงว่าเขาจะเป็นนักวิชาการคนเดียวที่ประสบความสำเร็จได้ไกลขนาดนี้เมื่อเทียบกับอายุของเขาน่ะสิ น่าเสียดายที่ไม่มีรางวัลอะไรในประเทศจีนที่คู่ควรกับความสำเร็จของเขาเลย”

นักบินอวกาศทั้งสามคนนี้จะต้องได้รับรางวัลที่งานยกย่องเหมือนกัน

ส่วนนักวิจัยวิทยาศาสตร์และฮีโร่คนอื่นๆ ที่ทำงานอยู่หลังฉากก็ต้องได้รับรางวัลเหมือนกัน

และรางวัลที่ควรจะเอาให้ลู่โจวนั้น…

ชายสูงวัยครุ่นคิดอยู่พักใหญ่

ผู้หญิงที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามยิ้มแล้วพูดว่า “เขาได้รางวัลที่มีค่าสูงที่สุดในโลกวิทยาศาสตร์นะ เขาคงไม่สนอะไรแล้วล่ะมั้ง แทนที่จะไปกังวลเรื่องจะให้เหรียญรางวัลอะไรกับเขา คุณน่าจะไปสนใจเรื่องการหาสภาพแวดล้อมที่เหมาะแก่การวิจัยและทรัพยากรที่สร้างสรรค์ให้เขาดีกว่านะ”

“คุณก็พูดถูกนะ แต่รางวัลน่ะ ไม่ได้มีเพื่อแค่ให้ผู้รับเฉยๆ เท่านั้น มันยังมีไว้เพื่อจูงใจและสร้างแรงบันดาลใจให้แก่คนอื่นด้วย” ทันใดนั้นชายสูงวัยก็เงยหน้าขึ้นมองข้างบนแล้วพูดว่า “ช่างเรื่องนั้นเถอะ ผมยังคิดหาคำตอบไม่ได้ ไว้เดี๋ยวค่อยปรึกษากับคนอื่นๆ ก็แล้วกัน”

ไม่ว่าอย่างไรก็แล้วแต่ สิ่งที่สำคัญก็คือ นักบินอวกาศทั้งสามคนนั้นยังอยู่บนดวงจันทร์

พวกเขาสามารถเลื่อนงานยกย่องไปจนถึงปีหน้าได้

ในทางกลับกัน ข่าวเรื่องนักบินอวกาศจีนไปดวงจันทร์ได้แพร่กระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ต

ภายในสิบนาที สกายโกลว์ก็กลายเป็นหัวข้อติดเทรนด์ในโซเชียลมีเดียหลักๆ หลายแห่ง

เป็นหัวข้อที่น่าสนใจมากพอๆ กับโอลิมปิกของปักกิ่ง

ลู่โจวเปิดเว่ยป๋อขึ้นมา และเห็นว่าสกายโกลว์กำลังติดเทรนด์ในอันดับที่สูงกว่างานตรุษจีนกาล่า เขาก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้

[เป็นการเดินทางที่ยาวนานและยากลำบากเหลือเกิน (ร้องไห้) (ร้องไห้)]

[ข่าวนี้เป็นข่าวที่น่าตื่นเต้นที่สุดที่ฉันได้ยินมาในปีนี้แล้ว! (ตื่นเต้น)]

[ทุกคนก็รู้อยู่แล้วปะ ว่าการไปดวงจันทร์มันไม่ได้ยากขนาดนั้น เหตุผลที่พวกคนอเมริกันไม่ไปดวงจันทร์กันก็เพราะเป้าหมายของพวกเขาคือดวงอาทิตย์ยังไงล่ะ! นี่ไม่ใช่ข่าวใหญ่เลยสักนิด ทุกคน กลับบ้านไปนอนค่ะ เลิกๆ ]

[ใช่ๆ ! ฉันได้ยินมาว่านักวิทยาศาสตร์ชาวอเมริกันน่ะ ฉลาดมากๆ เลยนะ พวกเขาจะไปดวงจันทร์กันตอนกลางคืนด้วยล่ะ!]

[ฉันอยากจะขอบคุณนักวิจัยของสกายโกลว์จริงๆ นะ!!!]

[…]

หลังจากปิดเว่ยป๋อ ลู่โจวก็เปิดทวิตเตอร์ขึ้นมาดูแป๊บหนึ่ง

น่าแปลกใจที่แอคเคานต์ทวิตเตอร์ทางการของนาซาไม่ออกมาทวีตอะไรเลย

เป็นเวลานานแล้วที่ทุกครั้งที่ประเทศจีนมีความคืบหน้าในการไปดวงจันทร์ นาซาจะส่งคำชมที่ฟังดูคล้ายคำอวดว่าพวกเขาเหนือกว่ามาตลอด

เพราะพวกเขารู้ดีว่าประเทศจีนตามหลังพวกเขาในด้านการบินและอวกาศเป็นอย่างมาก นาซาสำรวจระบบสุริยะไปได้ครึ่งทาง และเริ่มส่งเครื่องตรวจจับวัตถุอื่นไปนอกแถบไคเปอร์[1]แล้วด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตาม ประเทศจีนไม่ได้แค่สามารถประสบความสำเร็จในการขนของน้ำหนัก 50 ตัน ไปยังวงโคจรต่ำของโลกเท่านั้น แต่นักบินอวกาศชาวจีนยังไปดวงจันทร์ได้สำเร็จอีกด้วย

เห็นได้ชัดว่าประเทศจีนกำลังก้าวหน้าในด้านอุตสาหกรรมการบินและอวกาศ

แน่นอนว่า หัวหน้าแต่ละคนในนาซาก็คงกำลังประชุมกันอยู่ในตอนนี้ พวกเขาจึงยังไม่ออกมาทวีตอะไร

ลู่โจวยิ้มขณะไถทวิตเตอร์ผ่านไปมา เขาอ่านคอมเมนต์จากชาวเน็ตต่างชาติ จากนั้นก็ปิดโทรศัพท์แล้วล้มตัวลงนอนบนโซฟา

ขั้นตอนแรกของภารกิจส่งคนไปดวงจันทร์นั้นสำเร็จแล้ว เขาสามารถเข้าสู่มิติระบบแล้วกดปุ่มว่าทำภารกิจสำเร็จตอนนี้เลยก็ได้ถ้าเขาต้องการ

แต่ลู่โจวไม่ได้รีบจนอยากจะเข้าสู่ภารกิจระยะต่อไปขนาดนั้น

ไม่ว่าอย่างไร ก็ยังมีภารกิจย่อยที่ง่ายมากๆ และให้รางวัลดีอยู่ในแถบภารกิจของเขา เขาแค่ต้องรอให้พวกนักบินอวกาศที่อยู่บนฟ้าช่วยทำภารกิจพวกนี้ให้สำเร็จก็เท่านั้นเอง…

……………………………………..

[1] บริเวณที่อยู่เลยวงโคจรของดาวเนปจูนออกไป ที่ด้านนอกระบบสุริยะรอบนอก มีบริเวณกว้าง 3,500 ล้านไมล์