ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 750 การเก็บสะสมความร้อน / ตอนที่ 751 ทำพลาดไป

ตอนที่ 750 การเก็บสะสมความร้อน

ณ องค์การอุตสาหกรรมและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศของประเทศจีน

โมดูลหลักรูปทรงกระบอกถูกวางไว้กลางโกดังอวกาศที่เทียนจิน

การตรวจสอบครั้งสุดท้ายกำลังจะเริ่มขึ้น วิศวกรจะทำการตรวจสอบความปลอดภัยของโมดูลหลัก

หลังจากที่ตรวจสอบลวดประตูหลักและทดสอบรหัสผ่านว่าใช้การได้ดี ซุนหยวนเพ่ยยิ้มมุมปากและพูดคุยกับเจ้าหน้าที่ข้างๆ เขา

“ศาสตราจารย์ลู่เป็นหัวหน้านักออกแบบของคณะกรรมการการโคจรของดวงจันทร์…เขามีส่วนเกี่ยวข้องกับทุกอย่าง”

จ้าวเซียนพู่ยังทำงานอยู่ เขาพูดโดยที่ไม่ได้ยกมือขึ้น “ผมรู้…”

เป็นเพราะลู่โจว ทำให้กำหนดการการปล่อยจรวดคือสิ้นเดือน พวกเขามาทำงานในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์และเริ่มงานทันที

ซุนหยวนเพ่ยส่ายหัวและพูด “บางครั้งผมก็ไม่เข้าใจผู้ชายคนนี้จริงๆ เขาสนใจแค่พลังงานฟิวชั่นควบคุมได้ไม่ได้หรือไง ผมได้ยินมาว่าเขาปฏิเสธตำแหน่งผู้อำนวยการที่ศูนย์ปฏิบัติการโครงการพลังงานนิวเคลียร์ฟิวชั่นนานาชาติจีน แล้วให้ตำแหน่งหัวหน้าวิศวกรที่อีสต์เอเชียเอเนอร์จี้กับคนอื่นด้วย ยอมทิ้งทั้งหมดเพื่ออวกาศ…เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ “

ในความคิดของเขา ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับอุตสาหกรรมอวกาศ มันก็ไม่มีทางยิ่งใหญ่เทียบเท่าอุตสาหกรรมฟิวชั่นควบคุมได้

แค่เห็นประโยชน์ที่เทคโนโลยีฟิวชั่นควบคุมได้และอีสต์เอเชียเอเนอร์จี้ทำให้ประเทศจีนแล้ว เห็นได้ชัดอยู่แล้วว่าวงการฟิวชั่นควบคุมได้กำลังเจริญเติบโต

แต่ศาสตราจารย์ลู่ดูเหมือนว่าจะไม่สนใจเรื่องนี้เลย เขาทิ้งขว้างฟิวชั่นควบคุมได้เหมือนมันเป็นของเล่นชิ้นเก่า

นักวิจัยวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ไม่เข้าใจการกระทำของเขา

พวกเขาสงสัยว่าทำไมลู่โจวไม่พอใจกับชัยชนะของตัวเอง

ทันทีที่ลู่โจวได้ลิ้มรสความสำเร็จกับสิ่งที่เขาทุ่มเท เขาก็ไปอวกาศแทน

จ้าวเซียนพู่จัดหมวกที่ใส่อยู่และบ่นพึมพำ “พระเจ้ารู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่”

วิศวกรที่หนุ่มกว่าที่ยืนอยู่ข้างๆ พูด “บางทีเขาอาจจะต่างจากพวกเรา? “

ซุนหยวนเพ่ยพูด “เขาก็เป็นคนเหมือนกับเรา แตกต่างกันตรงไหน”

เสียงฝีเท้าดังมาจากโกดัง ทั้งสามคนหยุดคุยกันทันที

หลังจากที่เจิ้งเซียงตงเดินเข้ามาไม่นาน รองผู้จัดการองค์การอุตสาหกรรมและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศของประเทศจีนและหัวหน้าวิศวกร นักวิชาการหยวนก็เดินเข้ามาในโกดังพร้อมคนอีกกลุ่ม

นักวิชาการหยวนเดินมาตรงหน้าซุนหยวนเพ่ยและเหลือบตามองโมดูลหลัก เขาถามขึ้น “คุณตรวจสอบเสร็จหรือยัง”

“เสร็จแล้วครับ ทุกอย่างทำงานได้ดี” ซุนหยวนเพ่ยพูดขณะยืนตัวตรง เขายื่นแบบฟอร์มไปให้เจ้าหน้าที่

นักวิชาการหยวนมองไปที่แบบฟอร์ม หลังจากนั้นเขามองไปที่ผู้อำนวยการระบบจาง

“เริ่มทดสอบได้”

“โอเค!”

ผู้อำนวยการระบบจางพยักหน้า

เดิมทีการตรวจสอบจะเกิดขึ้นในอีกสองวัน แต่เพราะสตาร์สกายเทคโนโลยีพร้อมที่จะปล่อยยานอวกาศแล้ว องค์การอวกาศแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีนจึงเลื่อนวันให้เร็วขึ้น

แต่ว่าวิศวกรซุนหยวนเพ่ยไม่กังวลเลยแม้แต่น้อยเพราะโมดูลหลักปราสาทจันทราประกอบด้วยเทคโนโลยีที่ล้ำสมัยที่สุดจากองค์การเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศแห่งประเทศจีน และเป็นเวอร์ชั่นที่ถูกพัฒนามาจากโมดูลหลักเทียนกง

หลังจากนั้นไม่นานโมดูลหลักถูกส่งไปยังห้องสุญญากาศ มันถูกเคลื่อนย้ายด้วยเคเบิลทั้งสี่ตัว ห้องนี้เป็นห้องที่เลียนแบบสภาพแวดล้อมบนอวกาศ

หลังจากนั้นวิศวกรที่ควบคุมกดปุ่มเริ่มทันที เครื่องมือทุกอย่างยกเว้นแผงโซลาร์เซลล์ทำงาน พารามิเตอร์ทางกายภาพมากมายปรากฏขึ้นบนแผงควบคุม

“การทำงานของโมดูลหลักเสถียร”

เจิ้งเซียงตงถอนหายใจด้วยความโล่งใจและพยายามฝืนยิ้ม

นักวิชาการหยวนที่ยืนอยู่ข้างๆ เขาขมวดคิ้ว

“…มีบางอย่างผิดปกติ”

เจิ้งเซียงตงมองไปที่นักวิชาการหยวนทันทีและถาม “เกิดอะไรขึ้น”

นักวิชาการหยวนไม่ได้ตอบตรงๆ เขาเงียบไปสักพักก่อนจะพูดขึ้น “มองดูอีกรอบ”

เจิ้งเซียงตงพูดด้วยความประหม่า “อย่าทำให้ผมกลัว…”

ภารกิจปล่อยยานอวกาศจะเกิดขึ้นสิ้นเดือนนี้ จะเกิดความผิดพลาดอะไรไม่ได้อีกแล้ว

นักวิชาการหยวนไม่ได้พูดอะไรขณะที่จ้องมองหน้าจอด้วยความตึงเครียด

เจิ้งเซียงตงรู้สึกผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย

บางทีเขาอาจคิดผิด

เขามองไปที่จอคอนโซล

สิบนาทีผ่านไป…

ยี่สิบนาทีผ่านไป…

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ในที่สุดบางอย่างก็เกิดขึ้น

กราฟอุณหภูมิเริ่มผันแปรไปในทางที่สูงขึ้นอย่างชัดเจน ถ้ามองจากค่าฟังก์ชันอุณหภูมิ-เวลาแล้ว อุณหภูมิของโมดูลหลักสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง และมันจะสูงถึงค่าวิกฤตภายใน 24 ชั่วโมง เนื่องจากความร้อนที่มากเกินไปทำให้อุปกรณ์ควบคุมเสาไฟจะพังเป็นอย่างแรก

เหงื่อของซุนหยวนเพ่ยเริ่มออก

คำที่ร้ายแรงเกิดขึ้นในหัวเขา

ร้อนเกินไป!

ดูจากทิศทางอุณหภูมิของโมดูลหลักแล้ว การสะสมความร้อนของโมดูลหลักสูงกว่าลิมิตการกระจายความร้อน

ซุนหยวนเพ่ยไม่ใช่คนเดียวที่สังเกตเห็น วิศวกรคนอื่นและนักวิจัยที่อยู่ในห้องทดลองก็สังเกตเห็นความผิดปกตินี้เช่นกัน

นักวิชาการหยวนเป็นคนพูดคนแรก

“หยุดการทดลอง! เติมแก๊สปกคลุมเข้าไป! “

“ครับ!”

วิศวกรในห้องทดลองปฏิบัติตามอย่างรวดเร็ว

วาล์วแก๊สถูกเปิดออก แก๊สไนโตรเจนถูกอัดเข้าสู่ห้องสุญญากาศ ส่วนประกอบของโมดูลหลักค่อยๆ ดับลงและอุณหภูมิของโมดูลหลักก็ลดลงในที่สุด

ไม่มีวิศวกรคนไหนในห้องทดลองที่รู้สึกผ่อนคลายเลย

โดยเฉพาะผู้อำนวยการระบบจาง และซุนหยวนเพ่ย หน้าของพวกเขาซีดเผือด

“บ้าเอ๊ย…”

แม้ว่าเจิ้งเซียงตงจะไม่เข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้น แต่เขาก็รู้ว่าต้องมีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้นแน่ๆ เขามองไปที่นักวิชาการหยวนและถาม “เกิดอะไรขึ้น”

นักวิชาการหยวนขมวดคิ้วและส่ายหน้า

“เรากำลังมีปัญหา”

แม้ว่าเขาจะไม่ได้เข้าไปตรวจสอบโมดูลใกล้ๆ แต่ก็พอจะเดาออกว่าปัญหาคืออะไร

เห็นได้ชัดเจนว่าปัญหาคือท่อความร้อน

โดยปกติแล้วระบบท่อความร้อนจะถูกใช้ในระบบทำความเย็นสำหรับยานอวกาศ มันใช้กลไกการเคลื่อนที่ของของเหลวในการเคลื่อนย้ายความร้อนจากจุดกำเนิดไปยังเครื่องกลั่นหรือเครื่องนำความร้อนอย่างช้าๆ

แม้ว่าองค์ประกอบอื่นๆ ทั้งหมดจะสมบูรณ์แบบ แต่ถ้าท่อความร้อนผิดพลาด ก็สามารถทำลายภารกิจทั้งหมดได้

การแก้ไขปัญหานี้มีแค่สองวิธี หนึ่งคือถอดท่อความร้อนออกและออกแบบใหม่ทั้งหมด ข้อสองคือลดประสิทธิภาพการทำงานของยานอวกาศด้วยการถอดส่วนประกอบที่เป็นตัวนำความร้อนสูงออก

แต่ปัญหาของมันคือโมดูลหลัก ไม่ใช่โมดูลเอกภาพหรือโมดูลปฏิบัติการ โมดูลหลักคือความร้อนของสถานีปราสาทจันทราทั้งหมด มันเป็นเหมือนซาร์ยาของสถานีอวกาศ ISS

แม้ว่าพวกเขาอยากจะนำเครื่องมือนำความร้อนสูงออกมามากขนาดไหน แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรเหลือให้เอาออกแล้ว

ถ้าต้องการนำระบบท่อความร้อนออกมาออกแบบใหม่ ไม่เพียงแค่ต้องเสียค่าใช้จ่ายหลายพันล้านหยวนแล้ว ยังทำให้โปรเจกต์สถานีอวกาศโคจรรอบดวงจันทร์ล่าช้าอีกด้วย

รองประธานเจิ้งรู้สึกถึงมือและเท้าที่เย็นขึ้น เหงื่อที่หน้าผากเริ่มไหลออกมา

กำหนดการของภารกิจการปล่อยยานอวกาศคือสิ้นเดือน

ปัญหาใหญ่ดันเกิดขึ้นตอนที่ใกล้จะถึงเวลาปล่อยยานอวกาศพอดี

โดยปกติแล้ว การพบปัญหาก่อนการปล่อยยานอวกาศนับว่าเป็นเรื่องโชคดี

แต่สถานการณ์อวกาศตอนนี้ตึงเครียดมาก ระบบช่วยชีวิตของโปรแกรมแอรีสก็เพิ่งถูกปล่อยออกไป คนทั้งประเทศก็กำลังตั้งตารอโปรแกรมปราสาทจันทรา

แผนการทั้งหมดอาจจะต้องเลื่อนไปเป็นปี 2021

และเขาเป็นคนที่ต้องรับผิดชอบเรื่องนี้

…………………………………………………………..

ตอนที่ 751 ทำพลาดไป

ณ ห้องทดลองวัสดุศาสตร์ สถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูง

ลู่โจวยืนใกล้กับกล้องจุลทรรศน์แบบใช้แสง เขาค่อยๆ หมุนกล้องจุลทรรศน์เพื่อสำรวจท่อนาโนคาร์บอน

ไม่กี่นาทีผ่านไป ลู่โจวมองไปที่ยางสวี่และถาม “ไม่มีวิธีที่ทำให้มันยาวได้กว่านี้แล้วเหรอ”

ยางสวี่ส่ายหัว

“นั่นคือความยาวที่สุดเท่าที่เราทำได้แล้ว”

หลังจากที่มองตัวอย่างผ่านกล้องจุลทรรศน์ ลู่โจวเห็นตัวอย่างที่สั้นที่สุดที่มีความยาวแค่ 5-10 ไมโครเมตร และตัวอย่างที่ยาวที่สุดยาว 2 มิลลิเมตร

โชคร้ายที่เมื่อเปรียบเทียบท่อนาโนคาร์บอนยาว 2 มิลลิเมตรกับวัสดุผ้าที่นุ่มดั่งไหมแล้ว ท่อนาโนคาร์บอนกลับแข็งเหมือนตอไม้

ลู่โจวลูบคางและถาม “แล้วเทคโนโลยีทิศทางการเติบโตที่ใช้กับวัสดุตัวนำยวดยิ่ง SG-1 ล่ะ คุณทดลองแล้วหรือยัง”

“ผมลองมาทุกวิธีแล้ว” ยางสวี่ส่ายหัวและพูด “แต่ขนาดของรูท่อนาโนคาร์บอนยืดหยุ่นสูงเล็กกว่าของวัสดุ SG-1 มาก มันยากที่จะสังเคราะห์จากทิศทางการเจริญเติบโต แต่ถ้าทำได้จริงๆ มันก็ต้องใช้เงินเยอะมากๆ “

วัสดุตัวนำยวดยิ่งถูกนำไปใช้ในเทคโนโลยีขั้นสูง ค่าใช้จ่ายก็เลยยอมรับได้ แต่ถ้าต้องเสียเงินขนาดนี้กับวัสดุเสื้อผ้าก็ดูจะไม่ค่อยจำเป็นเท่าไหร่นัก

ลู่โจวจ้องไปที่กล้องจุลทรรศน์และพูด “คุณไม่มีไอเดียอะไรเลยเหรอ”

“ก็ไม่เชิงนะ ผมพอจะคิดอะไรออกบ้าง” ยางสวี่หยิบรายงานบนโต๊ะการทดลองที่อยู่ใกล้ๆ และส่งให้ลู่โจว เขาพูด “จากข้อมูลการทดลองชี้ให้เห็นว่าการพัฒนาตัวเร่งปฏิกิริยาสามารถพัฒนาการสร้างท่อนาโนคาร์บอนยาวได้อย่างมีประสิทธิภาพ ท่อนาโนคาร์บอนไนโตรเจนนี้ใกล้เคียงกับการทดลองที่ผมเคยทำมากๆ

“ดังนั้น เราก็แค่ต้องพัฒนาตัวเร่งปฏิกิริยาเพื่อให้มันทำงานอยู่ตลอดเวลาในระหว่างที่อุณหภูมิของท่อนาโนคาร์บอนสูงขึ้นเรื่อยๆ ทางเทคนิคแล้ววิธีนี้จะช่วยให้ยาวขึ้นได้”

ขณะที่กำลังเพิ่มขนาดท่อนาโนคาร์บอน ตัวเร่งปฏิกิริยาจะหยุดทำงานระหว่างที่อุณหภูมิสูงขึ้น นี่คือสาเหตุหลักที่ความยาวของท่อนาโนคาร์บอนมีขีดจำกัด

เพราะฉะนั้นจะต้องพัฒนาตัวเร่งปฏิกิริยาและชะลอเวลาหยุดทำงาน ไอเดียนี้เป็นไอเดียที่เหมาะสมที่สุดและไม่แพง

ลู่โจวพยักหน้าและพูด “…เราจะทำอย่างที่คุณบอก ถ้าทุนหมด คุณบอกผมนะ

“ไม่ต้องห่วง อย่างไรเสียผมก็ต้องขอทุนจากคุณถ้าผมต้องการ” ยางสวี่ยิ้มและพูด “เออใช่ มีบางอย่างที่ผมอยากจะถามคุณ ตอนนี้เราก็มีวัสดุตัวอย่างในห้องทดลองแล้ว เราควรจดสิทธิบัตรดีไหม”

ลู่โจวคิดครู่หนึ่งและพูด “จดทะเบียนตัวอย่างท่อนาโนคาร์บอนก่อน ส่วนตัวเร่งปฏิกิริยาเอาไว้ทีหลัง”

ลู่โจว “หลังจากที่จดสิทธิบัตรแล้ว เราก็สามารถส่งวิทยานิพนธ์ที่ไม่รวมวิธีการการเตรียมตัวอย่าง”

พวกเขาตั้งใจจะเก็บขั้นตอนการสังเคราะห์เป็นความลับ และส่งเฉพาะเรื่องของท่อนาโนคาร์บอนกลุ่มไนโตรเจนในฐานะการค้นพบวัสดุศาสตร์ที่น่าสนใจ

การใส่ชื่อสถาบันวิจัยที่เกี่ยวข้องไปด้วยนับเป็นเรื่องดีสำหรับพวกเขา

สิ่งนี้ไม่ใช่แค่เป็นความจริงในสาขาวัสดุศาสตร์เท่านั้น แต่ยังเป็นเรื่องจริงสำหรับวงการวิชาการทั้งหมด ยิ่งปัญหาได้รับความสนใจเท่าไหร่ สถาบันวิจัยก็ยิ่งสนใจมากขึ้นเท่านั้นและผลลัพธ์ก็จะเกิดขึ้นเร็วด้วย

ถ้าเกิดสถาบันวิจัยไม่สนใจอยากจะร่วมงานกับใครทั้งนั้น พวกเขาคงต้องใช้เวลาเป็นสิบปีกว่าจะประสบความสำเร็จ

“เอาล่ะ” ยางสวี่พยักหน้าและพูด “เออใช่ เราควรตั้งชื่อมันว่าอะไรดี”

ยางสวี่ไม่คิดนานก่อนที่จะถาม

ทันทีที่คำพูดออกจากปากเขา เขาก็ต้องเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองถามออกไป

แต่มันก็สายไปแล้ว เพราะคำถามนั้นถูกถามแล้ว

ลู่โจวยิ้มกระอักกระอ่วนและคิดอยู่สักพัก

“เรียกมันว่า N-1”

การตั้งชื่อไม่ได้มีอะไรที่พิเศษเลย ก็แค่คุณสมบัติพิเศษของท่อนาโนคาร์บอนจัดอยู่ในกลุ่มไนโตรเจน ลู่โจวก็เลยเลือกใช่ N เพื่อแทนคำว่าไนโตรเจน

1 ก็มาจากท่อนาโนคาร์บอนตัวนี้เป็นรุ่นแรก ถ้ารุ่นที่สองก็จะถูกเรียกว่า N-2 ไปตามลำดับ

แม้ว่าเขาจะอยากตั้งชื่อมันว่าสุดยอดท่อนาโนคาร์บอนขยายตัวได้หรือท่อนาโนคาร์บอนที่แข็งแกร่งกว่าเหล็กถึงร้อยเท่า แต่ชื่อพวกนั้นก็ยาวเกินไปและเสียเวลาในการเขียน เขาก็เลยล้มเลิกความคิดเหล่านั้น

ลู่โจวค่อนข้างพอใจกับทักษะการตั้งชื่อของตัวเอง เขามองไปที่ยางสวี่และเห็นว่ายางสวี่เงียบไป

“…อะไร” ลู่โจวถาม

“ไม่มีอะไร…” ยางสวี่ยิ้มอึดอัดและพูด “มันเข้ากับคุณดีนะ”

ลู่โจว “…? “

มันควรหมายความว่าอย่างไร

ไม่ชอบชื่อของระบบฉันเหรอ

อยู่ดีๆ ก็มีคนโทรหาลู่โจว

ตอนที่เขาเห็นว่าผู้อำนวยการหลี่โทรมา เขาบอกลายางสวี่และรับโทรศัพท์พลางเดินไปที่ห้องทดลอง

“สวัสดีครับ?”

“ผมเอง”

ดูเหมือนว่ามีอะไรผิดปกติ ลู่โจวไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาถาม “เกิดอะไรขึ้น”

แน่นอนว่าคำพูดของผู้อำนวยการหลี่ยืนยันความสงสัยของลู่โจว

“มีบางอย่างเกิดขึ้นที่องค์การอุตสาหกรรมและวิทยาศาสตร์การบินและอวกาศของประเทศจีน ระบบทำความเย็นของโมดูลหลักไม่ทำงาน” ผู้อำนวยการหลี่นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ “การปล่อยยานอวกาศจะล่าช้ากว่าเดิม”

การกระจายทางความร้อนคือปัญหาใหญ่ของยานอวกาศ มันเป็นปัญหาที่ตรวจจับได้ยากในขั้นตอนการออกแบบ แม้ว่าจะมีเทคโนโลยีที่สามารถเลียนแบบการผลิตและการกระจายความร้อน แต่การเลียนแบบก็ยังแตกต่างจากความเป็นจริงอยู่

ตัวอย่างเช่น ดาวเทียม GOES-17 ของสหรัฐอเมริกาอ่อนไหวต่อรังสีดวงอาทิตย์และความร้อนที่สูงเกินไปเนื่องจากความผิดพลาดในการออกแบบระบบทำความเย็น ทำให้ไม่สามารถได้ภาพก้อนเมฆอินฟราเรดในช่วงเวลาที่เหมาะสม การลงทุนร้อยหลายดอลลาร์จึงสูญเปล่า

แต่ในทางกลับกันการที่เจอปัญหาก่อนจะปล่อยยานอวกาศนับว่าเป็นเรื่องที่โชคดี เพราะสุดท้ายแล้วเราก็ไม่มีทางแก้ไขโมดูลตอนที่อยู่ในวงโคจรแล้วได้

ลู่โจวถามขึ้นทันที “แล้วถ้าเราติดตั้งแผงระบายความร้อนล่ะ”

ศาสตราจารย์หลี่พูด “ปัญหาไม่ได้อยู่ที่แผงระบายความร้อน แต่อยู่ที่ท่อความร้อน”

หัวใจของลู่โจวตกวูบ เขารู้ว่ามันจะต้องเป็นปัญหาใหญ่

“คุณกำลังบอกว่าต้องออกแบบท่อความร้อนใหม่ทั้งหมดเหรอ”

เสียงของผู้อำนวยการหลี่มีความทุกข์ใจแฝงอยู่

“ผมก็เกรงว่าจะเป็นแบบนั้น”

ลู่โจว “…”

บ้าเอ๊ย!

เราต้องออกแบบท่อความร้อนใหม่เหรอ

หรืออาจจะต้องออกแบบไอ้โมดูลหลักเฮงซวยนี่ใหม่ทั้งหมด

………………………………………………………