ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 787 SOS?
การสร้างชุมชนที่มีเป้าหมายในอนาคตร่วมกันเป็นหนึ่งใจปรัชญาพื้นฐานของจีน มันยังเป็นหลักที่เสนอโดยตัวแทนประเทศจีนที่งานสมัชชาสหประชาชาติครั้งที่ 15
จีนไม่ได้อยากครอบครองโลก แต่พวกเขาอยากให้ความต้องการในอนาคตของโลกสอดคล้องกับความต้องการของจีน
แน่นอนว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่ลู่โจวต้องกังวล
ในฐานะนักวิชาการ เขาเพียงแค่ต้องโฟกัสงานวิจัยของตัวเอง
แต่ในฐานะนักวิชาการ เขาก็ยินดีที่เห็นแผ่นดินแม่ของเขาเข้าร่วมกับชุมชนนานาชาติ ซึ่งนั่นหมายความว่าเขาสามารถใช้เสียงของเขาส่งอิทธิพลต่อชุมชนนี้
การประชุมดำเนินไปหนึ่งชั่วโมง และทั้งสองคุยกันหลายเรื่อง
โอเวนส์รู้สึกเซอร์ไพรซ์กับวิสัยทัศน์ของลู่โจวสำหรับหมู่บ้านจันทรา ลู่โจวสนใจในบางไอเดียของโอเวนส์ในการพัฒนาทรัพยากรอวกาศและโมเดลปฏิบัติงานธุรกิจ
เทคโนโลยีทำให้มนุษย์มีเครื่องมือเพื่อเปลี่ยนแปลงและจัดการทรัพยากรธรรมชาติ แต่วิธีที่มนุษย์ควรใช้เครื่องมือพวกนี้เป็นวินัยในตัวมันเอง
“การสัมมนาลิฟวิ่งแพลเน็ตจะถูกจัดขึ้นที่กรุงปราก สาธารณรัฐเช็ก ถ้าคุณมีเวลาว่าง เราอยากเชิญให้คุณไปร่วมด้วย”
“ถ้าผมพอว่าง ผมอาจจะไปนะครับ”
ลู่โจวยิ้มแล้วพยักหน้า ดูก็รู้ว่าเขาไม่ได้ให้คำตอบชัดเจน
โอเวนส์ไม่ได้พูดตื๊ออะไรอีก เขาจับมือกับลู่โจวแล้วกล่าวอำลา
…
หนึ่งวันหลังจากลู่โจวและโอเวนส์ประชุมกันเสร็จ ข่าวว่าจีนและสหภาพยุโรปได้ตกลงร่วมกันในเรื่องการพัฒนาทรัพยากรดวงจันทร์ได้โด่งดังไปทั่วโลกอินเทอร์เน็ต
เหรินเหรินเดลี่โพสต์แผนที่คอนเซปต์ของหมู่บ้านดวงจันทร์
ในอีกมุมหนึ่ง ซินฮั่วเดลี่ประกาศในหนังสือพิมพ์ฉบับล่าสุดถึงเนื้อหาเฉพาะที่พูดคุยโดยชาวจีนและสหภาพยุโรปเรื่องการสำรวจและพัฒนาทรัพยากรดวงจันทร์
น่าเซอร์ไพรส์ที่สหภาพยุโรปจำร่างกฎหมายที่เซ็นโดยจีนเมื่อต้นปีก่อนซึ่งใช้ควบคุมกำไรของบริษัทด้านการทำเหมืองทรัพยากรดวงจันทร์
ร่างกฎหมายนี้ทำให้เกิดการถกเถียงมากในตอนนั้น มันยังถูกวิพากษ์วิจารณ์โดยสื่อตะวันตกว่าเป็นนโยบายอีสต์อินเดียสมัยใหม่
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าประเทศตะวันตกอยากจะได้เทคโนโลยีนิวเคลียร์ฟิวชั่นของจีน พวกเขาก็คงจะเก็บตัวเงียบ…
แต่ตอนนี้สหภาพยุโรปจำร่างกฎหมายนี้ได้และกล่าวว่าประเทศต่างๆ ควรแข่งขันอย่างยุติธรรมและร่วมมือกันพัฒนาทรัพยากรดวงจันทร์ สิ่งนี้สามารถทำให้หลายคนสงบปากลงได้
โดยเฉพาะพวกอเมริกันนั้นตะลึงกันไป พวกเขาไม่อาจเชื่อกับการ ‘ทรยศ’ ครั้งนี้โดยยุโรป ประโยคที่บอกว่า ‘อวกาศ 4.0 เป็นยุคแห่งแอรีส’ ก่อให้เกิดการพูดคุยจำนวนมาก
ถึงแม้ว่าผู้อำนวยการโอเวนส์พูดอย่างสุภาพ คนหลายคนก็รู้สึกขุ่นเคือง
โครงการแอรีสกำลังไปสู่เส้นชัย แต่โอเวนส์ยังไม่คลายความแคลงใจในเรื่องโครงการแอรีส?
พวกอเมริกันคิดว่าคนยุโรปนั้นตาบอด
แต่ถึงมีคนยุโรปดูโอนเอียงไปทางจีน สหรัฐอเมริกาไม่มีเวลาที่จะจัดการกับเรื่องนี้
ระหว่างที่องค์การอวกาศแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีนและองค์การอวกาศยุโรปกำลังหารือกัน นิวเวอร์จิเนียกำลังตกหล่มกับพายุทรายดาวอังคารระดับโลก
แม้แต่ ‘ไดอารี่จากดาวอังคาร’ รายการโปรดของลู่โจวก็ถูกระงับ
แต่สเปซเอ็กซ์ไม่ได้ประกาศเหตุผลที่แท้จริงของการงดออกอากาศไดอารี่จากดาวอังคาร พวกเขาบอกว่าค่าใช้จ่ายการส่งข้อมูลนั้นสูงเกินไป และพวกเขาต้องใช้แบนวิทธ์สำหรับการวิจัยทางวิทยาศาสตร์
หลังจากที่สเปซเอ็กซ์ได้ประกาศเรื่องนี้บนเว็บไซต์ มีคนจำนวนมากรู้สึกผิดหวัง
รายการนี้อยู่ที่จุดไคลแม็กซ์ และแฟนรายการหลายคนรู้สึกหมดกำลังใจ
แต่คนจำนวนมากก็เข้าใจ
ท้ายที่สุดแล้ว การวิจัยทางวิทยาศาสตร์สำคัญกว่าการผลิตรายการบันเทิง
อีลอน มัสก์พูดขอโทษแฟนคลับรายการ ‘ไดอารี่จากดาวอังคาร’ ต่อหน้ากล้อง
“มันเป็นเรื่องน่าเสียดายที่พายุทรายนี้อาจจะอยู่ไปอีกนาน ผมขอยืนยันว่าทุกอย่างจะปลอดภัยดี ความหนาแน่นของชั้นบรรยากาศดาวอังคารมีเพียงแค่ 1% เมื่อเทียบกับโลก แม้ว่าพายุทรายนี้จะรุนแรง แต่มันจะไม่สร้างความเสียหายอะไร
แล้วก็ผมอยากใช้โอกาสนี้เพื่อพูดถึงเรื่องชวนตื่นเต้น
จรวด BFR ลำใหม่กำลังจะออกเดินทาง ครั้งนี้ เราจะส่งโมดูลทดลองหนัก 16 ตัน ไปดาวอังคาร!
ถ้าคุณมีอะไรจะบอกชาวอาณานิคม ได้โปรดส่งจดหมายมาหาเรา! เราจะเลือกจดหมาย 100 ฉบับ แล้วส่งพวกมันไปดาวอังคารพร้อมกับโมดูลทดลอง ชาวนิวเวอร์จิเนียของเราจะอ่านจดหมายพวกนี้ผ่านโคลัมเบียทีวี!”
นักข่าวฮือฮาด้วยความตื่นเต้นระหว่างที่พวกเขากรูกันไปข้างหน้าและยื่นไมโครโฟนออกไป
จดหมายสู่ดาวอังคาร!
สิ่งนี้น่าตื่นเต้น!
มัสก์เป็นยอดอัจฉริยะ!
แต่ว่าจอห์นสันที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบล้านกิโลเมตรไม่รู้ว่าพายุทรายร้ายแรงนี้ถูกลดทอนบนโลก…
แหล่งออกซิเจนและมีเทนลดลงเรื่อยๆ และสถานการณ์กำลังอันตรายมากขึ้นเรื่อยๆ
แน่นอนว่าเจ้าหน้าที่อเมริกันพยายามเต็มที่ที่สุด นาซาได้จัดการประชุมหลายครั้งเรื่องปฏิบัติการช่วยเหลือนิวเวอร์จิเนีย
จนถึงตอนนี้ ผู้อำนวยการคาร์สันได้รับเสนอสองทางออก ทางแรกคือการส่งจรวด BFR ไปดาวอังคารละส่งทรัพยากรที่อาจช่วยเหลือชาวอาณานิคม อีกทางออกคือการหาวิธีให้ชาวอาณานิคมกลับไปที่ยานอวกาศ BFS ซึ่งพวกเขาจะอาศัยอยู่ที่นั่นไปได้อีกนาน
แต่จนถึงตอนนี้มันดูเหมือนว่าไม่มีทางออกไหนเป็นไปได้จริง
ระยะทางระหว่างดาวอังคารกับโลกกว้างขึ้นเรื่อยๆ ช่วงเวลาปล่อยยานไปดาวอังคารที่ดีที่สุดจบไปแล้ว แม้ว่าพวกเขายังมีจรวด BFR อยู่ จรวดพวกนี้จะใช้เวลาเดินทางไปดาวอังคารนานกว่าหกเดือน
และมันดูเหมือนว่านิวเวอร์จิเนียจะรอดไปได้อีกประมาณสองเดือน
การภาวนาให้พายุทรายสิ้นสุดลงน่าจะเป็นทางออกที่เป็นไปได้ที่สุด
ภายในสถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูง มีกล่องข้อความปรากฏขึ้นที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ของลู่โจว
เสี่ยวไอ: [เจ้านาย ไฟล์ 0021 ถูกแกะรหัสสำเร็จ!]
ลู่โจวซึ่งกำลังอ่านธีสิสมองดูกล่องข้อความและตอบว่า “ส่งมันมาที่คอมพิวเตอร์ของฉัน”
เสี่ยวไอ: [รับทราบ เจ้านาย ~ (๑•̀ᄇ•́) و✧]
ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งวินาที มีโฟลเดอร์ปรากฏขึ้นบนเดสก์ท็อปของเขา
ลู่โจวเปิดโฟลเดอร์และเห็นไฟล์ ทันใดนั้น สามตัวอักษรดึงความสนใจของเขา
ลู่โจวเลิกคิ้วและพึมพำกับตัวเอง
“SOS…?”
พวกเขาส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือนานาชาติ?
เรื่องพวกนี้น่าสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ …
……………………………………………..