ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 794 ตั๋วกลับบ้าน

ยานอวกาศ BFR กำลังพุ่งชนดาวอังคาร!

เมื่อโลกได้ยินข่าวนี้ พวกเขาช้าไปแล้วห้านาที

ลู่โจวรู้สึกตะลึง เขาไม่คิดว่านาซาจะเล่นตุกติกได้ขนาดนี้!

มันไม่มีทางเป็นเรื่องบังเอิญที่ยานอวกาศ BFS จะพุ่งตกในตอนนี้

เนื่องจากว่าการทำให้ยานอวกาศทำลายตัวเองไม่ใช่เรื่องยาก พวกเขาเพียงแค่ต้องลดความสูงของวงโคจรและปล่อยให้แรงโน้มถ่วงของดาวอังคารค่อยๆ ดึงยานอวกาศสู่พื้นดิน

โดยทั่วไปแล้ว หลังจากที่ดาวเทียมหมดอายุขัยการใช้งาน มันจะถูกนำทางให้ตกลงสู่ทะเล

ลู่โจวไม่คาดคิดว่าพวกอเมริกันเลือกทำลายยานอวกาศแทนที่จะปล่อยให้นักบินอวกาศชาวจีนได้ดูยานอวกาศ

ทำไมพวกอเมริกันถึงได้เป็นกระต่ายตื่นตูมกันแบบนี้?

ภายในศูนย์บัญชาการภาคพื้นดิน โฮ่วกวงยืนอยู่ข้างลู่โจว โฮ่วกวงอ้าปากถามลู่โจว “ตอนนี้เราจะทำอย่างไรดี?”

ลู่โจวใช้ความคิดอยู่ชั่วครู่และตอบกลับว่า “คุณรู้ไหมว่าจรวด BFS จะไปตกที่ไหน?”

โฮ่วกวงส่ายหน้าและพูดว่า “พวกเราไม่ทราบตำแหน่งที่เจาะจง และเราไม่สามารถสังเกตพื้นผิวของดาวอังคารได้เนื่องจากพายุทรายที่ใหญ่ระดับโลก แต่เราสามารถประมาณพื้นที่ได้รับผลกระทบอย่างคร่าวๆ ได้

ลู่โจวตอบกลับทันที “มาร์กตำแหน่งพื้นที่ที่กะไว้ให้หน่อยครับ ผมต้องการทราบตำแหน่งสัมพัทธ์ของหมู่บ้านนิวเวอร์จิเนีย”

“ได้ครับ”

ลู่โจวยืนข้างคอนโซลและยืนรอเงียบๆ อยู่สิบนาที ผ่านไปสักพัก ภาพองค์ประกอบสามมิติปรากฏขึ้นบนหน้าจอ หมู่บ้านนิวเวอร์จิเนียถูกมาร์กด้วยจุดสีน้ำเงิน โดยใช้ตำแหน่งที่สหรัฐอเมริกาให้มา พื้นที่ผลกระทบของ BFS ที่ประมาณไว้ถูกทาด้วยวงกลมสีแดง ในพื้นที่รัศมีโดยรอบ 40 ตารางกิโลเมตร ระยะทางระหว่างนิวเวอร์จิเนียกับจุดศูนย์กลางของวงกลมสีแดงอยู่ที่ประมาณ 30 กิโลเมตร

มันต้องใช้เวลานั่งรถโรเวอร์หนึ่งชั่วโมงเพื่อขับจากนิวเวอร์จิเนียไปสถานที่ตกของ BFS

ลู่โจวมองดูรูปอยู่สักพักและคิดไอเดียออกกะทันหัน เขามองโฮ่วกวงและพูดว่า “ขอให้สตาร์ไลท์ติดต่อชาวอาณานิคมดาวอังคาร”

โฮ่วกวงถาม “แล้วอย่างไรต่อครับ?”

“จากนั้นก็พาพวกเขากลับบ้าน” ลู่โจวยิ้มและพูดว่า “แต่พวกเราจะคิดเงินพวกเขาค่าตั๋วขากลับ”

…

“ผมย้ำอีกครั้ง นี่คือนักบินอวกาศจีน สวี่เจ็งฮง คุณเป็นอย่างไรบ้าง เพื่อนชาวดาวอังคาร?”

เสียงก้องในหัวของจอห์นสัน เขาหยิบชุดเฮดเซตและสวมมันเข้า

เขารีบตอบกลับ “พวกเราสบายดี! ไม่ พวกเราไม่ไหวแล้ว…นาซาส่งพวกคุณมาเหรอ? ไม่ ผมหมายความว่า–”

อีกฟากของช่องทางการสื่อสารพูดขัดจอห์นสัน “ไม่ใช่เสียทีเดียว พวกเขากำลังช่วยคุณจากหลักการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์และพวกเราไม่ได้รับว่าจ้างโดยใคร ถ้าคุณอยากกลับบ้านอย่างปลอดภัย โปรดทำตามที่พวกเราบอก”

จอห์นสันสามารถบอกได้ว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล เขาจึงขมวดคิ้วและถามว่า “คุณอยากให้พวกเราทำอะไร?”

สวี่เจ็งฮงตอบกลับ “โปรดเปิดระบบถ่ายทอดข้อมูล”

จอห์นสันลังเลอยู่สักพักก่อนที่จะทำตามที่สวี่เจ็งฮงร้องขอ เขาเปิดระบบถ่ายทอดข้อมูล

สิ่งนี้ค่อนข้างเสี่ยง ถ้าอีกฝ่ายส่งไวรัสเข้าระบบช่วยเหลือชีวิต อีกฝ่ายสามารถปิดการจ่ายออกซิเจนและฆ่าพวกเขาได้

แต่ว่าเขาไม่มีทางเลือกแล้ว

ถ้าเขาอยากกลับบ้าน เขาต้องทำตามคำสั่ง

เมื่อระบบถ่ายทอดข้อมูลถูกเปิด แถบความคืบหน้าปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

จอห์นสันขมวดคิ้วและถามว่า “นี่มันคืออะไร?”

“เราจำเป็นต้องเก็บข้อมูลเพื่อตรวจสอบอุบัติเหตุ”

ทำไมพวกจีนถึงต้องตรวจสอบอุบัติเหตุด้วย?

แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะบ่น

จอห์นสันมองดูแถบความคืบหน้าและสูดหายใจเข้าลึก เขาอดไม่ได้ที่จะถามว่า “เราต้องรอจนมันเสร็จสมบูรณ์ใช่ไหม?”

“ไม่ เราต้องการอีกอย่างจากคุณ”

จอห์นสันกลืนน้ำลายและตอบกลับ “ครับ?”

“ตำแหน่งที่แน่นอนของจุดตกยานอวกาศ BFS ถูกส่งไปที่มิชชั่นลอคของคุณแล้ว มันอยู่ห่างจากนิวเวอร์จิเนียประมาณ 30 กิโลเมตร ผมเชื่อว่าคุณมีวิธีหาสถานที่ของยานอวกาศ BFS ได้แม่นยำมากกว่า ผมไม่สนใจว่าคุณจะเจอยานอวกาศหรือไม่ แต่ผมต้องการให้คุณกู้กล้องดำมาและเก็บตัวอย่างวัสดุที่พื้นที่ยานตก…”

สวี่เจ็งฮงเงียบไปชั่วครู่และพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “มันเป็นคำสั่งจากนาซา”

จอห์นสันกลืนน้ำลาย

เขาไม่มีเวลาให้คิด

“แต่มันมีพายุทรายอยู่ข้างนอก เราไม่สามารถ…”

“ชั้นบรรยากาศที่ดาวอังคารหนาแน่นเพียงแค่หนึ่งเปอร์เซ็นต์ พายุทรายไม่มีอะไรน่ากลัว ถ้าคุณไปเอาสิ่งที่เราต้องการมา เราจะช่วยเหลือพวกคุณ

แค่นี้ล่ะครับ

ผมรอฟังข่าวดีอยู่นะ”

ช่องทางการสื่อสารถูกปิดลง

จอห์นสันมองดูหน้าจอแล้วหันไปต่อยกำแพง

“ให้ตายเถอะ!”

จูเลียพูดเสียงกระซิบ “คุณคิดว่ามันเป็นคำสั่งจากนาซาเหรอ?”

ทราวิสพูดอย่างประหม่า “เฮ้ ไม่มีใครสนหรอกว่าพวกนั้นต้องการอะไร แค่เอาไปให้พวกนั้นเถอะ นาซาทอดทิ้งเราแล้ว ไม่เช่นนั้นพวกเขาคงไม่พัง BFS หรอก? อย่าบอกนะว่ามันเป็นอุบัติเหตุ!”

จอห์นสันเงียบไป

หลังจากเวลาผ่านไปนาน เขาดูมีท่าทีว่าตัดสินใจได้แล้ว เขาพูดอย่างช้าๆ “เตรียมรถโรเวอร์”

“ได้ครับ”

ทราวิสทำตามคำสั่งของจอห์นสัน

อย่างไรเสีย นี่เป็นโอกาสกลับบ้านสำหรับเขา

จอห์นสันมองดูนอกหน้าต่างและถอนหายใจกะทันหัน เขาพูดพึมพำกับตัวเอง “ไม่ว่านี่เป็นคำสั่งจากนาซาหรือไม่ ยาน BFS ก็พังไปแล้ว เราทำได้แค่ติดต่อสตาร์ไลท์…เราต้องเชื่อคนพวกนั้น”

เขายังมีภรรยาที่รอคอยเขาอยู่

และลูกที่น่ารักอีกสองคน

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขาต้องกลับบ้าน!

ถ้านาซาอยากทิ้งพวกเขา การทำงานกับพวกคนจีนก็ไม่ผิดอะไร….

…………………………….