ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 795 การช่วยเหลือสำเร็จ!

วงโคจรดาวอังคาร

ห้องนักบินเงียบสงัด

หลิวเปียวรอเงียบๆ ให้อีกฟากของช่องทางการสื่อสารตอบกลับ เขาสูดหายใจเข้าลึกและพูดขึ้นกะทันหัน

“กัปตัน”

สวี่เจ็งฮงถาม “มีอะไรเหรอ?”

หลิวเปียวถามต่อ “เราทำสิ่งที่ถูกต้องใช่ไหม?”

“การที่สองชาติช่วยเหลือกันมันผิดตรงไหน? พวกเขาคงจะช่วยเราเหมือนกัน” สวี่เจ็งฮงมองดูดาวเคราะห์สีแดงและพูดว่า “แล้วอีกอย่างนะ เราก็ไม่ได้ให้ความช่วยเหลือฟรีอีกด้วย”

หลิวเปียวถาม “ถ้าเกิดพวกนั้นไม่เจอสิ่งที่เราต้องการล่ะ?”

สวี่เจ็งฮงเงียบไปสักพักและตอบกลับ “นั่นก็จะสูญเปล่าสำหรับเรา”

แต่พวกเขาก็ยังจะดำเนินการช่วยเหลือ

นี่เป็นสิ่งที่ศาสตราจารย์ลู่บอกให้เขาทำ…

…

บนพื้นผิวดาวอังคาร

ประตูอัลลอยเหล็กของระบบช่วยชีวิตค่อยๆ เปิดขึ้นช้าๆ รถโรเวอร์สีแดงขับออกจากประตูและแล่นไปบนทรายลูกคลื่น

จอห์นสันมองดูจุดสีเขียวบนเรดาร์ เขาเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย

นาซาคงไม่มีวันให้พวกเขาทำงานเสียสติแบบนี้ นักบินอวกาศชาวจีนโกหกพวกเขาแน่นอน

แต่ถ้าเขาอยากจะกลับบ้าน เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น

จอห์นสันมาถึงจุดหมายอย่างรวดเร็ว ด้วยการช่วยนำทางของเรดาร์

รถโรเวอร์ถูกจอดใกล้กับพื้นที่ที่ยานตก จอห์นสันที่ใส่ชุดอวกาศแล้วเดินออกมาจากรถโรเวอร์และเดินตรงไปที่ซากยาน BFS พร้อมกล่องอุปกรณ์ในมือ

“เวร…มันพังไปทั้งยานเลย”

จอห์นสันเก็บตัวอย่างวัสดุยานอวกาศ BFS แล้วเก็บมันไว้ในกล่องเก็บตัวอย่างพิเศษ

ยิ่งเขาเข้าใกล้ศูนย์กลางจุดตก ก็ยิ่งมีเศษซากยานมากขึ้น

เขาเดินข้ามเศษเหล็กอย่างระมัดระวัง เขาหยิบปืนตัดเหล็กจากกล่องเครื่องมือและเปิดใช้งานมัน จากนั้นเขาตัดทางเข้าเคบินยานอวกาศเป็นรูปทรงกลม

จอห์นสันถอนหายใจและหยิบปืนตัดเหล็กขึ้นมาอีกครั้ง

“เฮ้อ…ถึงเวลาลงมือทำงานแล้ว”

เขาจับแท่งโลหะที่ด้านนอกยานอวกาศ BFS และสไลด์ตัวเข้าเคบินไป

“กล่องดำ…ขอคิดก่อนนะ…มันน่าจะอยู่ใต้ที่นั่งนักบิน…”

จอห์นสันเปิดไฟฉายที่ชุดอวกาศและปัดทรายและฝุ่นออกจากหมวก เขาเริ่มเดินไปทางห้องนักบิน

ตามจริงแล้ว มันมีกล่องดำอยู่ในยานอวกาศ BFS จริงๆ ตามที่ลู่โจวคาดเดาไว้ กล่องดำบันทึกข้อมูลหลายส่วน อาทิเช่น การคำนวณการปล่อยตัว BFS รวมไปถึงบันทึกการสื่อสาร

ถ้ายานอวกาศ BFS ตกพุ่งชนดาวอังคาร มันเป็นหน้าที่ของชาวอาณานิคมที่จะกู้คืนกล่องดำ

แต่มันไม่ใช่หน้าที่ของพวกเขาที่จะยื่นกล่องดำให้พวกคนจีน…

จอห์นสันเจอกระเป๋าสีเขียวที่มีลายพาดสะท้อนแสงใต้ที่นั่งนักบิน เขานิ่งไปชั่วครู่และส่ายหน้า จากนั้นเขาเริ่มเดินออกจากห้องนักบิน…

ห่างไปสามสิบกิโลเมตร ภายในระบบช่วยชีวิต

จูเลียและทราวิสถูกทิ้งไว้ที่ห้องทดลอง พวกเขารอข่าวคืบหน้าจากจอห์นสันอย่างกระวนกระวาย

ทราวิสมองดูนอกหน้าต่างแต่ไม่เห็นอะไรนอกจากทรายสีเหลือง

ทันใดนั้น ประตูห้องทดลองถูกเปิดออก จอห์นสันที่ใส่ชุดนักบินอวกาศเดินเข้ามา เขาถูกปกคลุมไปด้วยทราย

เขาเธอกล่องสีเขียวและกระเป๋าขนาดเล็ก

ทราวิสยิ้มและเดินไปหาเขา แต่จอห์นสันไม่ได้สนใจ จอห์นสันเดินตรงไปที่คอนโซล และเชื่อมต่อสายเคเบิลข้อมูลกับกระเป๋า จากนั้นเขากดปุ่มสื่อสาร

“เรามีสิ่งที่พวกคุณต้องการ”

เสียงคลื่นแทรกดังขึ้น

มีเสียงชัดเจนดังมาจากช่องทางการสื่อสาร

“ยินดีด้วย คุณได้รับตั๋วขากลับแล้ว โปรดเข้าแคปซูลขากลับและเริ่มเปิดเครื่อง เราจะไปถึงพื้นที่อวกาศนิวเวอร์จิเนียในห้านาที”

“รับทราบครับ”

จอห์นสันถอดสายเคเบิลและมองดูเพื่อนร่วมทีมทั้งสองคน เขาถอนหายใจอย่างโล่งอก

“เรากำลังกลับบ้าน”

…

แคปซูลหลบหนีของนิวเวอร์จิเนียถูกตั้งไว้ที่กลางระบบช่วยชีวิต อยู่ด้านบนของเครื่องผลิตไฟฟ้ามีเทน

ระหว่างช่วงสถานการณ์ฉุกเฉิน ชาวอาณานิคมจะเข้าแคปซูลหลบหนีและเริ่มขั้นตอนการหลบหนี ออกซิเจนและมีเทนสำรองในระบบช่วยชีวิตจะถูกฉีดเข้าไปในเครื่องยนต์ของแคปซูลหลบหนี จากนั้นแคปซูลหลบหนีจะบินไปที่ยานอวกาศ BFS

แต่ยานอวกาศ BFS ถูกนาซาทำลายไปแล้ว

ถึงจอห์นสันไม่มีหลักฐานว่านาซาจงใจทำลายยานอวกาศ BFS จอห์นสันก็รู้ว่านาซาอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้

เขารู้ว่านาซาจงใจทิ้งพวกเขา

สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยเรื่องที่ช่วยเหลือจีน…

แคปซูลหลบหนีสีเงิน-ขาวแยกตัวออกจากระบบช่วยชีวิต และทิ้งฝุ่นควันไว้เบื้องหลัง

มันเป็นจุดจบของภารกิจสร้างอาณานิคมบนดาวอังคารที่ล้มเหลว

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะล้มเหลว แต่พวกเขาก็ได้ความรู้และประสบการณ์ สิ่งนี้จะกรุยทางให้กับคนที่ทำงานสืบทอด…

แคปซูลหลบหนีมุ่งหน้าไปทางท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดาว ค่อยๆ รวมไปกับวงโคจร หลังจากที่บินไปครึ่งชั่วโมง มันถูกจับโดยแขนของสตาร์ไลท์ในที่สุด

ยานอวกาศลำเล็กและลำใหญ่เคลื่อนหากันช้าๆ

“แคปซูลนิวเวอร์จิเนียอยู่ในวงโคจร…ระดับออกซิเจนของเราลดเหลือน้อย เราต้องการความช่วยเหลือ”

“นี่คือสตาร์ไลท์ เราได้รับการร้องขอจากคุณ โปรดรอการช่วยเหลืออย่างใจเย็น”

ประตูถูกเปิดออกและแขนกลหนาขนาดยาวยื่นออกจากเคบินมาจับแคปซูลหลบหนี แคปซูลถูกลากเข้าพื้นที่โกดังอย่างช้าๆ

ระบบนี้เดิมทีมีไว้เก็บขยะอวกาศและซากดาวเทียม แต่มันก็เป็นไปได้ทางเทคนิคที่จะจับแคปซูลหลบหนี

ในอีกมุมหนึ่ง ที่เมืองจินหลิง คณะกรรมการการโคจรรอบดวงจันทร์ได้จัดแถลงข่าวเรื่องปฏิบัติการช่วยเหลือ

เมื่อนักข่าวที่งานแถลงได้ยินว่ายานอวกาศ BFS พุ่งตกลงดาวอังคาร ห้องประชุมเต็มไปด้วยความวุ่นวาย ภรรยาของจอห์นสันที่หอบมาถึงจีนเต็มไปด้วยน้ำตา

แต่ในเวลาไม่กี่ชั่วโมงสถานการณ์กลับพลิกผัน

ข่าวที่แคปซูลหลบหนีเข้าวงโคจร สตาร์ไลท์มาถึงพื้นที่อวกาศเป้าหมาย และข่าวอื่นๆ ของปฏิบัติการช่วยเหลือเริ่มหลั่งไหลเข้ามาช้าๆ นักข่าวและสมาชิกสถานทูตอเมริกาที่งานได้ยืนรอผลลัพธ์อย่างกระวนกระวาย

ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อข่าวการช่วยเหลือสำเร็จไปถึงศูนย์บัญชาการภาคพื้นดินที่จินหลิง มันถูกแพร่ไปที่งานแถลงข่าวทันที หน้าจอใหญ่ที่งานแถลงขึ้นข้อความว่า “นักบินอวกาศทั้งสามได้รับการช่วยเหลือ”

ทุกคนได้เห็นประโยคนี้บนหน้าจอ…

งานแถลงข่าวเต็มไปด้วยเสียงปรบมือกึกก้อง

“พระเจ้า…ขอบคุณ! ขอบคุณ! ขอโทษจริงๆ ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร…”

หญิงสาวที่ร้องไห้จับมือลู่โจว ขาของเธออ่อนแรง ทีมงานรีบมาพยุงเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นลม

ลู่โจวมองเธอด้วยสายตาปลอบใจและบอกให้ทีมงานคนนี้ดูแลเธอ

สามีของเธอปลอดภัยแล้ว

ในช่วงเดือนที่ผ่านมา ชีวิตของเธอมีแต่ทนทุกข์ทรมาน

ตอนนี้ภูเขาถูกยกออกจากอกแล้ว เธอสามารถหลับได้สนิทแล้ว

เฉินหยุนไห่ผู้อำนวยการองค์กรคณะกรรมการการโคจรรอบดวงจันทร์ยืนต่อหน้ากล่องและประกาศความสำเร็จของภารกิจช่วยเหลืออย่างเคร่งขรึม แล้วเขาก็ยังประกาศช่วงเวลาเดินทางกลับของสตาร์ไลท์

สมาชิกสถานทูตอเมริกายืนอยู่ที่อีกด้าน พวกเขาเช็ดหน้าตาออกจากหน้าและเริ่มปรบมือ

คนอเมริกาพ่ายแพ้การแข่งขันทางอวกาศโดยไม่ต้องสงสัย

แต่…

พวกเขาอดไม่ได้ที่จะปรบมือให้

………………………………………..