ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 847 อัปเกรดเสี่ยวไอ

[(˶́『『˵)]

โดรนบินขึ้นบินลงใกล้ๆ ลู่โจว

ลู่โจวเดาว่านี่คงเป็นความงอแงของปัญญาประดิษฐ์

ลู่โจวมองไปที่โดรนของเสี่ยวไอ เขากระแอมและพูด

“หุบปาก ขอฉันดูก่อนว่าเจ้าเครื่องนี้มันใช้การอย่างไร”

นี่มันไม่ใช่แค่ของเล่นเด็กนะ มันคือคอมพิวเตอร์ควอนตัมเครื่องเดียวที่มีขายบนโลก มันแตกต่างจากหนูตะเภาควอนตัมทดลอง

ถ้าเกิดเขาทำคอมพิวเตอร์เครื่องนี้พังขึ้นมา มันจะกลายเป็นความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของมวลมนุษย์

เสี่ยวไอ [แต่เจ้านาย…ฉันกลัวว่าคุณจะทำมันพัง! :(]

“ไม่มีทางอยู่แล้ว!”

อยู่ดีๆ ลู่โจวก็นึกขึ้นมาได้ว่าระบบไม่ได้มีคู่มือให้เขา เขาจึงพูดอย่างเก้ๆ กังๆ “…เธอรู้ไหมว่าเจ้าเครื่องนี้ใช่การอย่างไร”

เสี่ยวไอ [ไม่รู้! แต่ฉันสามารถเรียนรู้ได้ค่ะ! ]

เสี่ยวไอ [ฉันยังช่วยคุณติดตั้งระบบปฏิบัติการได้ด้วยนะ]

จริงเหรอ

ในเมื่อเสี่ยวไอมั่นใจขนาดนี้ ลู่โจวจึงตั้งใจคิดอยู่สักพักและตัดสินใจ

“ถ้าอย่างนั้นฉันก็ขอบคุณคุณล่วงหน้าเลยแล้วกัน”

วิทยาการสารสนเทศไม่ใช่สิ่งที่เขาถนัด

แม้ว่าระดับวิทยาการสารสนเทศของเขาจะสูงขึ้น แต่ระดับของเขาไม่ได้เทียบเท่ากับความรู้ที่มีเลย มันเพียงช่วยให้เขาซึมซับความรู้ในอัตราที่เร็วขึ้นเท่านั้น เขาไม่ค่อยได้ใช้เวลาในการเขียนโปรแกรมทำให้ความสามารถในการเขียนรหัสของเขายังวนอยู่ที่เดิมในช่วงหลายปีที่ผ่านมา

เขาสามารถเขียนโปรแกรมง่ายๆ ได้ แต่ถ้าเป็นเรื่องของวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ล้ำสมัยอย่างคอมพิวเตอร์ควอนตัม…

เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องเริ่มต้นอย่างไร

[เสี่ยวไอจะจัดการเอง (๑•̀ᄇ•́)و✧]

ทันทีที่ข้อความปรากฏขึ้นบนหน้าจอ รถขนส่ง VGA และแขนกลที่เชื่อมต่อกับกำแพงเริ่มขยับ

คอมพิวเตอร์ถูกเคลื่อนย้ายไปใกล้กำแพง แขนกลเชื่อมต่อสายเคเบิลของคอมพิวเตอร์กับเต้ารับที่เกี่ยวข้องอย่างรวดเร็ว

ขณะที่ลู่โจวมองดูสิ่งที่เกิดขึ้น เขาแทบจะเป็นโรคหัวใจ เขาไม่อยากให้ของเล่นชิ้นใหม่ของเขาพัง

แต่โชคยังดีที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เห็นได้ชัดว่าเสี่ยวไอมีความรู้มากกว่าเขา มันถึงขนาดสร้างกล่องทำความเย็นสำหรับคอมพิวเตอร์ด้วย

เสี่ยวไอ [เจ้านายคะ เจ้านาย การติดตั้งเสร็จแล้วค่ะ! ถึงเวลาที่จะได้เป็นสักขีพยานแห่งความมหัศจรรย์นี้แล้วค่ะ!]

ลู่โจว “เลิกพล่ามได้แล้ว เปิดคอมพิวเตอร์ได้”

สัญญาณไฟบนกล่องสว่างขึ้นและสัญญาณหน้าจอภาพก็ติด

ถึงแม้ว่าไฟสัญญาณหน้าจอภาพจะติดแต่ก็ไม่มีภาพใดๆ ปรากฏขึ้นมา

ลู่โจวจ้องมองไปที่หน้าจอสีดำ ถ้าไม่มีกล่องข้อความตรงมุมซ้ายของหน้าจอ เขาคงไม่รู้ว่าคอมพิวเตอร์เปิดอยู่

หลังจากนั้นสักพัก ลู่โจวมองไปที่โดรนและพูด “แค่นี้เองเหรอ”

เสี่ยวไอ [ค่ะ เรียบร้อยแล้ว! ]

ลู่โจว “ไม่มีเดสก์ทอปเหรอ”

เสี่ยวไป นี่คือระบบปฏิบัติการ Command Line…แน่นอนว่าเสี่ยวไอสามารถออกแบบระบบปฏิบัติการกราฟิกให้เจ้านาย … รอเดี๋ยวนะคะ เสี่ยวไอรู้สึกแปลกๆ …Σ (°△° |||) ]

ตอนที่กล่องข้อความบนหน้าจอโดรนหายไป ลู่โจวถามทันที “เธอโอเคไหม

“เสี่ยวไอ”

อยู่ๆ คอมพิวเตอร์ควอนตัมก็ส่องแสงสีฟ้าออกมา

ลู่โจวมองไปที่คอมพิวเตอร์และสังเกตเห็นว่าแสงไม่ได้ออกมาจากคอมพิวเตอร์ แต่มันออกมาจากตัวเขาเอง…

หรือออกมาจากระบบ

หลังจากนั้นกล่องข้อความโปร่งแสงปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา

[ยินดีด้วย โฮสต์ปัญญาประดิษฐ์ย่อยได้รับการอัปเกรดแล้ว

[ระดับปัจจุบัน : ระดับ 3]

‘ความฉลาดของปัญญาประดิษฐ์’ เทคโนโลยีย่อย!

มันเพิ่มระดับด้วยตัวเอง

ลู่โจวดีใจมาก

เขาจำได้ว่าได้ให้บ้านใหม่กับเสี่ยวไอหลังจากที่กลับมาจากพรินซ์ตัน แต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอสำหรับการอัปเกรด

ไม่อยากเชื่อเลยว่าระดับ 3 ต้องใช้คอมพิวเตอร์ควอนตัม!

เป็นการเพิ่มระดับที่โหดเหมือนกันนะ!

ลู่โจวเอื้อมไปกดที่กล่องข้อความโปร่งแสง ข้อกำหนดในการเลื่อนระดับ 4 ปรากฏตรงหน้าเขา

[ข้อกำหนดในการอัปเกรด สะสมข้อมูลโซเชียลที่สำคัญของมนุษย์]

ดูเหมือนว่าระดับ 4 จะไม่เกี่ยวกับการเพิ่มพลังคอมพิวเตอร์ซึ่งทำให้ลู่โจวรู้สึกโล่งใจ

นี่คือคอมพิวเตอร์ควอนตัมที่ทันสมัย เขาไม่มีทางหาบ้านที่เหมาะสมกับเสี่ยวไอได้ไปมากกว่านี้แล้ว

สะสมข้อมูลทางสังคมหมายความว่าอย่างไร ช่างเป็นนามธรรมจริงๆ

แล้วถ้าฉันสมัครบัญชีในโซเชียลมีเดียแล้วบันทึกกิจกรรมที่เพื่อนทำ แค่นี้จะพอหรือเปล่า

ลู่โจวจ้องมองไปที่แถบความคืบหน้าที่ว่างเปล่าและครุ่นคิด

เสี่ยวไอที่เงียบไปในที่สุดก็กลับมามีชีวิตอีกครั้ง โดรนแกว่งไปมาและบินมาอยู่ใกล้ๆ ลู่โจว

เสี่ยวไอ [เจ้านาย ฉันสบายดีแล้วค่ะ (✿◡‿◡)]

กล่องข้อความโปร่งแสงหายไป ลู่โจวมองไปที่โดรนของเสี่ยวไอและถาม “หลังจากที่อัปเกรดแล้วรู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง มีอะไรเปลี่ยนไปไหม”

เสี่ยวไอ [ฉันรู้สึกฉลาดขั้นค่ะ (๑•̀ᄇ•́)و✧]

ลู่โจว “…”

ฉันไม่รู้ว่าทำไม…

แต่รู้สึกว่า…

การที่ให้เสี่ยวไอใช้คอมพิวเตอร์นี้ช่างไร้ประโยชน์จริงๆ

…

เนื่องจากลู่โจวไม่สามารถย้อนรอยวิศวกรรมของคอมพิวเตอร์ X-1 ได้ เขาก็เลยเลิกสนใจคอมพิวเตอร์ควอนตัมเครื่องใหม่นี้ หลังจากที่มอบบ้านหลังใหม่ให้เสี่ยวไอแล้วลู่โจวออกจากห้องทดลองและตรงไปที่ออฟฟิศของเขาที่อยู่ชั้นบนสุดของตึก

ลู่โจวนั่งอยู่ที่โต๊ะและวางแผนที่จะทำงาน เขานำเอกสารออกมาจากชั้น

เขากำลังจะเปิดเอกสารดูแต่ได้ยินเสียงเคาะประตูเสียก่อน

ลู่โจวปิดเอกสารและวางไว้ข้างๆ

“เข้ามาได้ครับ”

ยางสวี่ ผู้อำนวยการสถาบันวัสดุศาสตร์เดินเข้ามาพร้อมใบหน้าตื่นเต้น

ลู่โจวนิ่งไปชั่วครู่ เขายิ้มและถาม “มีอะไรน่าตื่นเต้นเหรอ”

“ข่าวดี! ” ยางสวี่เดินเข้าไปที่โต๊ะของลู่โจวอย่างเร่งรีบและยิ้มพร้อมวางรายงานบนโต๊ะของลู่โจวและถาม “จำโปรเจกต์ชิปคาร์บอนที่เราริเริ่มเมื่อสองปีก่อนได้ไหมครับ”

ลู่โจวลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที

“ผลออกมาแล้วเหรอ”

“ไม่ใช่แค่ผลอย่างเดียวนะ..” ยางสวี่มองหน้าลู่โจวและสูดลมหายใจเขา เขาอุทานออกมา “เราคิดออกแล้ว! “

………………………