ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 933 แนะนำการแก้ไข

โทรศัพท์เงียบไปพักหนึ่ง

ลู่โจวตกใจมากที่ได้ยินคำพูดของผู้อำนวยการหลี่ เขาต้องใช้เวลาครู่หนึ่งกว่าจะตอบสนองกลับได้

ตึกสำนักงานใหญ่ ILHCRC?

เปิดตัว?

เราไม่ได้เพิ่งประชุมเสร็จเหรอ? ทำไมตึกมันสร้างเสร็จแล้วล่ะ? นอกจากว่าพวกเขาจะสร้างตึกไว้ตั้งแต่ก่อนจะประชุมแล้ว…เดี๋ยวนะ!

ทันใดนั้นลู่โจวก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

นั่นไม่ใช่ส่วนที่สำคัญที่สุดด้วยซ้ำ!

“ประธานบ้าอะไรกัน? ทำไมผมไม่ได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย?”

ไม่ใช่ว่าเราคุยกันว่าฉันจะได้เป็นหัวหน้าที่ปรึกษาเหรอ?

ไปเปลี่ยนให้ฉันเป็นประธานตอนไหนกันเนี่ย?

ลู่โจวสับสนไปหมด เขาไม่รู้จะพูดอะไรดี

“คุณไม่ได้ข่าวเหรอ?” ผู้อำนวยการหลี่กระแอมแล้วบอกว่า “…ผมไม่ได้ไปบอกให้คุณฟังเพราะว่าคุณออกจากปักกิ่งไปเร็วเกิน! แต่ว่านะ…”

“ไม่มีแต่!” ลู่โจวบอกว่า “ผมอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง”

ผู้อำนวยการหลี่รู้ว่าลู่โจวกำลังไม่พอใจ เขาจึงเล่าให้ฟัง “เรื่องมันเป็นอย่างนี้ พวกเรารอต่อไม่ได้อีกแล้ว โปรเจกต์เครื่องชนอนุภาคแฮดรอนบนดวงจันทร์ต้องใช้เงินสองหมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ และก็มีประเทศอีกนับสิบประเทศที่เข้าร่วมด้วย ดังนั้นจึงต้องมีคนที่เป็นหน้าเป็นตาของโปรเจกต์ใช่ไหม?

พวกเราไม่ได้อยากรบกวนคุณ ตอนแรกพวกเราก็กำลังจะหานักวิชาการคนไหนก็ได้สักคนมาทำหน้าที่ แต่พรรคคอมมิวนิสต์จีนรู้สึกว่าพวกอเมริกาน่าจะไม่โอเคกับเรื่องนี้ ยังไม่นับว่าพวกเขาเสียประโยชน์เต็มๆ จากเรื่องคณะกรรมการตรวจสอบงบประมาณอีกนะ คุณพอเข้าใจที่ผมจะสื่อใช่ไหม?”

ผู้อำนวยการยิ้มแล้วเล่าต่อ “คุณแค่ทำๆ ไปต่อก็พอแล้ว ดำรงตำแหน่งแค่ช่วงแรกก็พอ พอช่วงแรกเสร็จถ้าคุณไม่ไหวแล้ว คุณก็หาคนอื่นมาทำหน้าที่แทนได้”

ผู้อำนวยการหลี่ก็ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน

ถ้านี่เป็นคนอื่นล่ะก็ พวกเขาจะยอมรับตำแหน่งประธานของโปรเจกต์ใหญ่อย่างนี้ด้วยความยินดี และพวกเขาจะเดินทางไปเซี่ยงไฮ้ในทันที

เพราะว่านั่นเป็นศูนย์บัญชาการใหญ่ของเครื่องชนอนุภาคแฮดรอนบนดวงจันทร์ของนานาชาติเชียวนะ!

เป็นโปรเจกต์ที่จะสำคัญมากกว่าเซิร์นเสียอีก!

ถ้าจะบอกว่าเมื่อเครื่องชนอนุภาคบนดวงจันทร์สร้างสำเร็จจะทำให้ศูนย์บัญชาการใหญ่ที่เซี่ยงไฮ้กลายเป็นอนาคตของฟิสิกส์เชิงทฤษฎีก็ไม่ได้พูดเกินจริงไปแต่อย่างใด ผู้นำของ ILHCRC ก็จะเป็นผู้นำของฟิสิกส์เชิงทฤษฎี

การที่ได้ทำงานเป็นประธานขององค์กรวิจัยวิทยาศาสตร์นานาชาติที่ทรงพลังขนาดนี้นั้นมีค่ามากกว่าการได้รับรางวัลโนเบลเสียอีก แต่ลู่โจวกำลังลังเล…

อันที่จริงแล้วผู้อำนวยการไม่อยากจะไปรบกวนลู่โจวเลย

แต่ปัญหาอยู่ที่ประเทศจีนไม่เคยมีประวัติดีกับการวิจัยวิทยาศาสตร์เท่าไร ยิ่งเป็นเรื่องวงการฟิสิกส์เชิงทฤษฎีด้วยแล้ว

การส่งนักวิชาการไปอาจจะทำอะไรไม่ได้ สุดท้ายแล้วก็ยังมีผู้ได้รับรางวัลโนเบลอีกหลายคนที่เข้าร่วมในโปรเจกต์นี้ และพวกเขาก็ไม่เคารพพวกนักวิชาการด้วยกันเลย

ที่สำคัญกว่าก็คือถ้าประธานทำงานไม่ดีล่ะก็ นักวิชาการต่างก็น่าจะยึดตึก ILHCRC ที่เพิ่งสร้างใหม่ขึ้นมาไปเป็นของตัวเอง

ดังนั้นลู่โจวจึงเป็นชื่อเดียวที่เหมาะสมกับคนที่ควรได้รับตำแหน่งประธาน

เขาเป็นคนเดียวที่สามารถทำงานนี้ได้โดยไม่มีใครตั้งคำถามถึงความเหมาะสมของเขา

นักวิชาการจางเหวินหลง ประธานสมาคมฟิสิกส์ของจีนได้เขียนจดหมายแนะนำให้ลู่โจวได้ดำรงตำแหน่งประธาน

เพราะทฤษฎี ‘ปฏิกิริยาไฟฟ้าแก่’ ของลู่โจวเป็นหนึ่งในความสำเร็จทางฟิสิกส์เชิงทฤษฎีที่โดดเด่นมากที่สุดในศตวรรษ

ลู่โจวเป็นคนคนเดียวที่สามารถทำหน้าที่เป็นหน้าเป็นตาของวงการฟิสิกส์จีนได้…

เขารู้ว่าผู้อำนวยการหลี่กำลังจริงจัง แต่เขาก็ยังตกตะลึงอยู่เล็กน้อย

“นั่นไม่ใช่ความคิดที่ดีที่สุดใช่ไหม? ผมยังมีโปรเจกต์วิจัยให้ทำอยู่เลย…”

ผู้อำนวยการหลี่ตัดความหวังลู่โจวทันที

“ไม่ใช่ความคิดที่ดีที่สุดอะไรกัน! พวกเราเสียเงินไปหมื่นล้านดอลลาร์กับเรื่องนี้นะ! เราจะปล่อยให้พวกอเมริกันส่งคนไปเป็น ประธานของ ILHCRC ไม่ได้นะ ผมไม่สนหรอก พวกเราต้องให้ใครสักคนจากฝั่งของเรามาอยู่ในตำแหน่งประธานให้ได้!”

ลู่โจว “…”

ถึงลู่โจวจะไม่อยากทำหน้าที่เป็นประธาน แต่คำพูดของผู้อำนวยการหลี่ก็แทงใจเขาเต็มๆ

ไม่ว่าอย่างไรก็ตามประเทศจีนก็ลงเงินไปหมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐกับโปรเจกต์นี้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถปล่อยให้ใครก็ได้มาควบคุม ILHCRC

ตำแหน่งประธานในระยะแรกนั้นต้องเป็นคนจีนเท่านั้น พวกเขาต้องเป็นฝ่ายนำ…

…

ถึงแม้ลู่โจวจะไม่ค่อยเต็มใจ แต่เขาก็มองภาพรวมแล้วยอมตกลงรับหน้าที่เป็นประธาน

เพราะสุดท้ายแล้วเรื่องเครื่องชนอนุภาคก็เป็นไอเดียของเขาเอง

หลังจากลู่โจวกลับจากสถาบันการศึกษาขั้นสูงมาที่บ้าน เขาก็หยิบกระเป๋าเดินทางของเขามาและเริ่มจัดเสื้อผ้า เขาเพิ่งจะเอาของออกจากกระเป๋าตอนไปปักกิ่งเมื่อไม่นานมานี้นี่เอง

โดรนของเสี่ยวไอบินมาหาเขา

เสี่ยวไอ [เจ้านายจะเดินทางเหรอ? (•̀∀•́)]

ลู่โจวมองโดรนแล้วพูดว่า

“เดินทางไปทำธุระน่ะ ทำไมเหรอ?”

เสี่ยวไอ [เอ่อ เสี่ยวไอบินไปนอกบ้านไม่ได้ เพราะงั้นเสี่ยวไอขอใช้กล้องข้างนอกได้ไหม? เสี่ยวไอจะเหงานะถ้าไม่ได้เห็นเจ้านาย…]

โอ๊ยให้ตายสิ เอไอตัวนี้กลับมาเพี้ยนอีกแล้ว

ลู่โจวกระแอมแล้วบอกว่า “เดี๋ยวจะ…คิดเรื่องนั้นแล้วกัน”

เสี่ยวไอ “เย้! เจ้านายเป็นคนดีที่สุดเลยนะ! (⃔ * `꒳́ *)]

ลู่โจว “…”

ฉันยังไม่ได้ตอบตกลงเลย

นี่จะไม่ฉลองเร็วไปหน่อยเหรอ?

แถมอีโมติคอนนี้ก็ดูแปลกๆ นิดหน่อยด้วย

ข้อความอีกอันหนึ่งโผล่ขึ้นมาบนหน้าจอโดรน

เสี่ยวไอ [เจ้านาย เจ้านาย มีเมลเข้า!]

ลู่โจว “เปิดเมลให้หน่อยสิ”

เสี่ยวไอ [โอเค! (๑•̀ᄇ•́)و✧]

อีเมลโผล่บนหน้าจอโดรน

ลู่โจวเริ่มอ่านอีเมลนั้น

มันส่งมาจากฝ่ายบรรณาธิการของวิทยานิพนธ์ในคณิตศาสตร์ประจำปี และลงชื่อโดยศาสตราจารย์เฟรกส์ บรรณาธิการใหญ่คนใหม่ของวารสาร

ศาสตราจารย์เขียนมาด้วยทำนองที่ยินดีว่า

[ถึงศาสตราจารย์ลู่ พวกเราได้รับงานที่คุณส่งมาแล้ว

หลังจากที่ได้อ่านงานของคุณ ผมประหลาดใจกับผลวิจัยของคุณมาก มันเป็นผลวิจัยที่สำคัญอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ผมก็มีข้อแนะนำอย่างหนึ่ง ผมอยากให้คุณลองคิดดีๆ

ทฤษฎีบท 1.0 ในต้นฉบับของคุณเป็นหนึ่งในทฤษฎีหลักที่ได้รับการเสนอในวงการทอพอโลยีแมนิโฟลและทอพอโลยีเชิงอนุพันธ์ หากมองจากความสำคัญของคณิตศาสตร์ในงานชิ้นนี้ที่คุณส่งมาแล้ว พวกเราหวังว่าคุณจะส่งทฤษฎีบทนี้เป็นงานวิจัยแยก แทนที่จะส่งมาเป็นบทแทรกในเรื่องวิธีการวิเคราะห์เส้นโค้งไฮเปอร์เอลลิปติก สิ่งนี้จะช่วยให้นักวิชาการในอนาคตประหยัดเวลาในการอ้างอิงงานวิจัยนี้ของคุณมาก…

สรุปแล้วก็คือผมแนะนำให้แก้ไขงานธีสิสของคุณ]

ลู่โจว “…?”

……………………