ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 953 ผมขอลงทุน!

ทั้งห้องประชุมเงียบกริบ

รวมถึงคนอยู่บนเวทีเช่นกัน

“… โปรเจกต์ของคุณน่าสนใจ และผมคิดว่ามันดี”

ทุกคนในห้องประชุมต่างจ้องมองที่ลู่โจว ลู่โจวกำลังจะอธิบายว่าทำไมเขาถึงคิดว่าโปรเจกต์นี้ดี แต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เขาก็บ่นในใจก่อนจะพูดว่า “ผมคิดว่าพาวเวอร์พอยต์ของคุณน่าสนใจ แต่ห้าล้านดูเหมือนจะไม่เพียงพอ” ลู่โจวกล่าวเสริมต่อว่า “ผมจะลงทุนเริ่มต้นให้สิบล้านเลย”

สิบล้าน!

เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ในห้องประชุม

สำหรับนักลงทุนเหล่านั้นสิบล้านไม่ใช่เงินจำนวนมาก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะน้อยเลยสักนิด

สิ่งที่ทำให้พวกเขาสับสนมากที่สุดคือโปรเจกต์นี้มีมูลค่าถึงสิบล้านได้อย่างไร?

ลู่โจวกลับไปนั่งที่โดยไม่อธิบายอะไรต่อ ผู้ชายที่อยู่บนเวทีก็ต่างพากันงุนงง

ชายคนนี้จะลงทุนโดยไม่ถามคำถามใดๆ เหรอ?

อย่างน้อยเขาก็ควรถามเกี่ยวกับการดำเนินงานของบริษัทในปัจจุบันไม่ใช่หรือไง?

มันจะได้ให้ฉันได้อ่านพาวเวอร์พอยต์อีกครั้ง…

อย่างไรก็ตาม ลู่โจวไม่ได้ถามคำถามอะไรต่อเลยจริงๆ

หลี่ถิงหุยอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าผู้ชายคนนี้กำลังเล่นตลกกับเขาอยู่หรือเปล่า…

สิบล้านสำหรับโปรเจกต์นี้เนี่ยนะ?

เขาเป็นลูกหลานใครกันเนี่ย?

ผู้จัดการจางจากฉางเจียงที่นั่งอยู่แถวหน้า เมื่อเห็นว่ามีคนเต็มใจที่จะลงทุนในเรื่องไร้สาระนี้ ก็ทำให้เขาขมวดคิ้วและมองไปทางด้านหลังทันที

จากนั้นเขาก็คิดได้ว่าคนที่ยืนแถวหลังนั้นดูคุ้นเคยแปลกๆ

เขาคือใครกัน?

เขามองไปที่ผู้ช่วยของเขาซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ ตัวเอง

“เสี่ยวหยาง ดูผู้ชายคนนั้นสิ ฉันรู้สึก… คุ้นๆ นะ ”

ผู้ช่วยมองดูลู่โจวครู่หนึ่ง เขาขยับแว่นขึ้นไปที่สันจมูกและดูประหลาดใจ

เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกว่าลู่โจวนั้นดูคุ้นเคยเช่นกัน แต่เขาจำเขาไม่ได้ว่าคนนี้ๆ คือใคร

ไม่นานจู่ๆ ก็มีภาพแวบเข้ามาในความคิดของเขา และดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้นขณะพูด

“จาง… คุณจาง…”

ผู้จัดการจางกล่าวทันทีว่า “รู้เหรอว่าเขาคือใคร?”

“เขาคือลู่โจว! นักวิชาการลู่!”

หลังจากได้ยินมือของผู้จัดการจางก็ลอยขึ้นไปในอากาศทันที

“กลุ่มทุนฉางเจียงขอลงทุน!”

แต่เขาช้าเกินไป

เพราะเขาไม่ใช่คนเดียวที่จำลู่โจวได้

“นั่นลู่โจวเหรอ!”

“ไอ้บ้า เขามาทำอะไรที่นี่กันเนี่ย? ฉันไม่รู้ว่าเขาเข้าร่วมการประชุมสุดยอดนี้ด้วย? ฉันเพิ่งได้ยินมาว่าซีอีโอหญิงจากสตาร์สกายเทคโนโลยีมาที่นี่… แต่ทำไมนักวิชาการลู่ถึงมาที่นี่ด้วย?”

“สถานีชาร์จ… นิวเคลียร์ฟิวชัน… ฉันว่าฉันพอจะเดาได้แล้วล่ะว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

“สตาร์สกายเทคโนโลยีมีแผนพัฒนาเครื่องชาร์จไฟฟ้า! บ้าจริง ฉันไม่รู้เรื่องนี้ได้ยังไง?”

มีอีกสามมือที่ชูขึ้นไปในอากาศ

“เฮติเวนเจอร์ยินดีลงทุนห้าล้าน! สิบล้านยังไม่พอ คุณควรตั้งเป้าไปที่ไชน่าโกวเตียนคอเปอร์เรชั่นเสียด้วยซ้ำ เราจะช่วยคุณจัดหาเงินทุนซีรีส์เอ ของคุณให้สมบูรณ์! แต่เราต้องการความยุติธรรมที่มากกว่านี้!”

“ผู้จัดการหยาง ถ้าสิบล้านไม่พอห้าล้านจะทำอะไรได้? เรายินดีลงทุนสิบล้าน! เราแค่ต้องการความเท่าเทียม คุณจะสามารถควบคุมการดำเนินธุรกิจได้อย่างเต็มที่! และเราสามารถช่วยจัดหาเงินทุนให้กับซีรีย์เอ ของคุณได้เช่นกัน!”

“ยี่ฟางแคปปิตอลยินดีที่สิบห้าล้าน!”

“ฉันก็อยากลงทุนเช่นกัน!”

ห้องประชุมอยู่ในความโกลาหล

วินาทีก่อนหน้านี้ หลายบริษัทคิดว่าโครงการนี้เป็นขยะ แต่ตอนนี้พวกเขากำลังสู้กับเพื่อหาโอกาสในการลงทุนซะอย่างนั้น

นี่ทำให้เจ้าภาพถึงกับอึ้ง

ไม่มีนักลงทุนคนใดถามคำถามเลยแม้แต่น้อย แต่กลับนำเสนอแนวคิดให้กับผู้ประกอบการ ตั้งแต่การนำบริษัทสู่สาธารณะไปจนถึงการผลิตผลิตภัณฑ์เบื้องต้น

นี่เป็นครั้งแรกที่เจ้าภาพได้เห็นอะไรแบบนี้

ไม่เพียงแค่เขา แต่หลี่ถิงหุยก็สับสนเช่นกัน

ในตอนแรกไม่มีใครวางแผนที่จะลงทุนกับเขาเลยแม้แต่น้อย แถมไม่มีใครถามถึงแผนธุรกิจด้วยซ้ำ ตอนนั้นเขาพร้อมที่จะยอมรับความล้มเหลว แต่ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง!

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะคนแถวหลังต้องการลงทุนสิบล้าน

ท่ามกลางนักลงทุนที่ส่งเสียงดัง ในที่สุดเขาก็จำชายที่นั่งแถวหลังได้ว่าคนนั้นๆ คือใคร…

พูดตามตรง หลี่ถิงหุยไม่ได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับลู่โจวมากนัก ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจมาก

แต่เขาก็เคยได้ยินหัวหน้าของเขาพูดถึงลู่โจวเมื่อสองสามปีก่อน…

ย้อนกลับไปตอนนั้นที่เครื่องปฏิกรณ์ผางกู่ยังไม่ถูกสร้างขึ้น และวิชาเอกวิศวกรรมไฟฟ้าก็ไม่ได้รับความนิยมมากนัก ที่ปรึกษาของเขาเป็นเพียงศาสตราจารย์ด้านวิศวกรรมไฟฟ้าทั่วไป คำเชิญที่ส่งมาจากสถาบันวิศวกรรม ได้เชิญที่ปรึกษาของเขาไปปฏิบัติภารกิจลับที่ไห่โจว…

ที่ปรึกษาของเขาช่วยสร้างเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ฟิวชันที่ควบคุมได้เครื่องแรก

หลี่ ถิงหุยไม่ใช่คนเดียวที่ตกใจ

เพราะคนที่เซอร์ไพรส์ที่สุดคือลู่โจว

อะไรเนี่ย ฉันคิดว่าพวกนี้ไม่อยากลงทุนเสียอีก?

ทำไมถึงพยายามที่ขโมยมันไปล่ะ?

นี่เป็นครั้งแรกที่ลู่โจวเจอกับแบบนี้นอกการประชุมวิชาการ…

อันที่จริงสิ่งนี้ไม่เกี่ยวกับเทคโนโลยีของบริษัท

เพราะยังไงเขาไม่สามารถหาเหตุผลใดๆ ได้เลยว่าทำไมการลงทุนนี้ดีตรงไหน เขาแค่คิดว่าเด็กนั่นทำให้เขานึกถึงตัวเอง เขาจึงตัดสินใจทุ่มเงินให้ก็เท่านั้น

บริษัทจ้งซานซินฉายซึ่งควบคุมโดยสตาร์สกายเทคโนโลยี มีธุรกิจผลิตแบตเตอรี่เป็นของตัวเองอยู่แล้ว และบริษัทจ้งซานซินฉายก็ทำงานร่วมกับบริษัทรถยนต์ไฟฟ้าและแบตเตอรี่หลายแห่งที่อยู่ในห่วงโซ่อุปทาน เขาอาจจะสามารถแข่งขันกับอีลอน มัสก์ในตลาดสถานีชาร์จของกลุ่ม กลุ่มเมืองสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแยงซีเกียงได้

ในที่สุดเซียงหงฉวน หุ้นส่วนจากกลุ่มทุนจูเจียงที่นั่งถัดจากลู่โจวก็เข้าใจว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น เขายิ้มอย่างสุภาพให้ลู่โจว

ไม่มีโอกาสให้ผู้เล่นตัวเล็กๆ อย่างเขาได้คว้าเอาไว้

“อืม… นักวิชาการลู่ สิบล้านเป็นการลงทุนที่ค่อนข้างใหญ่และมีความเสี่ยงมากเลยนะครับ บางทีคุณควรคิดเกี่ยวกับการกระจายความเสี่ยงดูนะ? ”

“เรามีเงินทุนอยู่บ้างนะ บางที… ลองทบทวนดูดีไหม?”

ลู่โจว “…”

ฉันควรจะบอกผู้ชายคนนี้ให้ไปที่อื่นดีไหม?

แต่ฉันว่าฉันควรจะหุบปากเพื่อเห็นแก่ชื่อเสียงของตัวเองสินะ…

……………….