ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 992 กลับกลายเป็นคนดัง!

การสอบสวนการผูกขาดตลาดปลุกปั่นวงการนานาชาติ ที่ในที่สุดก็ถูกยุติโดยคณะกรรมาธิการการค้าระหว่างประเทศ

สามในหกของสมาชิกวุฒิสภาที่แต่งตั้งโดยประธานาธิบดีลงคะแนนเสียงเห็นด้วย สองคนไม่เห็นด้วย และหนึ่งคนไม่ลงคะแนน

หลังจากพายุวันแบล็คฟรายเดย์ สงครามระหว่างสองประเทศเกี่ยวกับฟิวชั่นที่ควบคุมได้และการบินและอวกาศค่อยๆ ทุเลาลง ส่วนตลาดการเงินก็กลับสู่เส้นทางปกติ

คนบางคนทำเงินได้มหาศาล ส่วนบางคนก็สูญเสียทุกอย่าง

ไม่ว่าจะอย่างไรทุกอย่างก็เริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว ส่วนสตาร์สกายเทคโนโลยีก็กำลังจะชนะ

ข่าวเรื่องชัยชนะของสตาร์สกายเทคโนโลยีแพร่กระจายไปทั่วอุตสาหกรรมการเมือง พร้อมกับชื่อชื่อหนึ่งที่พ่วงมาด้วย

ชื่อนี้ไม่ใช่ลู่โจว แต่ทุกคนก็รู้เรื่องของลู่โจวกันดีอยู่แล้ว

เธอคนนั้นคือ…

ซีอีโอของสตาร์สกายเทคโนโลยี เฉินยู่ซาน

ในฐานะหนึ่งในบริษัทไฮเทคอันดับต้นๆ ของจีน คนส่วนใหญ่ในแวดวงธุรกิจรู้จักซีอีโอหญิงคนนี้

คนส่วนใหญ่รู้จักเธอในนามของ ‘วอร์ตัน MBA’ และ ‘เพื่อนร่วมชั้นของลู่โจว’

แถมยังมีข่าวลือว่าเธอและนักวิชาการลู่คบหากันด้วยซ้ำ คนแทบจะไม่พูดถึงความสามารถทางธุรกิจของเธอเลย

ส่วนเหตุผลนั้นก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว

แบบจำลองธุรกิจหลักของสตาร์สกายเทคโนโลยีคือการควบคุมสิทธิบัตร แม้แต่เส้นทางธุรกิจและกลยุทธ์ก็โดนความสามารถทางงานวิจัยของนักวิชาการลู่บดบังหมด

ก็เหมือนกับที่ความสำเร็จของแอปเปิ้ลมาจากสตีฟ จอบส์ ไม่ใช่ทิม คุก

สตาร์สกายเทคโนโลยีก็เช่นกัน

คนยังคงวิพากษ์วิจารณ์เธอ ใครก็ตามที่ได้ทำตำแหน่งของเธอตอนนี้ก็สามารถทำให้สตาร์สกายเทคโนโลยีติดอันดับบริษัทชั้นนำของโลก 500 บริษัท เธอก็แค่หุ่นเชิดของลู่โจวเท่านั้น

แต่การสอบสวนการผูกขาดตลาดก็พิสูจน์แล้วว่าคนพวกนั้นคิดผิด

แม้ว่านี่จะเป็นสงครามทางเทคนิคระหว่างสหรัฐอเมริกาและประเทศจีน แต่ไม่ใช่ซีอีโอทุกคนจะมีความสามารถในการจัดการกับความกดดันจากบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างเทสล่าและเอ็กซอนโมบิลได้

แม้แต่ตัวทิม คุก เองก็ทำได้ไม่ดีเท่าเธอ

เห็นได้ชัดว่าสตาร์สกายเทคโนโลยีมีซีอีโอที่เก่งระดับโลก

หลังจากศึกในครั้งนี้ ไม่มีใครคลางแคลงใจในความสามารถของซีอีโอเฉิน แม้ว่าความสามารถของเธอยังไกลจากคำว่าตำนาน อย่างแจ็ค เวลซ์ หรือมาร์ค ลัวร์ แต่เธอก็สามารถติดอันดับ 50 ของโลกได้อย่างง่ายดาย

นอกจากข่าวเกี่ยวกับเฉินยู่ซาน ความสนใจอีกอย่างก็อยู่ที่เทสล่า

หลังจากที่กระทรวงพาณิชย์ของอเมริกายุติการสอบสวนการผูกขาดตลาด เทสล่าประกาศการแยกตัวออกจากอีวีโกทันที

การประกาศในครั้งนี้ดึงดูดความสนใจจากการเงินของเซี่ยงไฮ้

เพราะการถือสิทธิโดยสตาร์สกายเทคโนโลยี รวมไปถึงมาตรฐาน SH นักลงทุนจีนมากมายเลือกพัฒนาการลงทุนกับบริษัทสถานีชาร์จไฟฟ้า

แต่การที่เทสล่าตัดสินใจแยกตัวกับอีวีโก ทำให้นักลงทุนเหล่านี้เริ่มไม่มั่นใจในตัวเอง พวกเขาเริ่มสงสัยว่ามีอะไรอีกที่ตัวเองยังไม่รู้

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะรู้เรื่องทั้งหมดก็ตาม พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

เพราะท้ายที่สุดแล้วดูเหมือนว่าสตาร์สกายเทคโนโลยีจะเป็นเพียงบริษัทเดียวเท่านั้นที่สามารถประสบความสำเร็จในเรื่องสถานีชาร์จไฟฟ้า

“อีวีโกก็ดูดีนะ ฉันว่าเราน่าจะถือสิทธิครอบครองพวกเขา”

เฉินยู่ซานบอกลู่โจวเรื่องที่เทสล่าแยกตัวกับอีวีโก

ลู่โจวขมวดคิ้วและพูด “บี๊บบี๊บชาร์จจิงยังไม่พอเหรอ”

ถ้าจะให้พูดตรงๆ เขาค่อนข้างจะชอบชื่อนี้

แม้ว่ามันจะไม่ได้ดูล้ำสมัยเหมือนอีวีโก แต่มันจำง่ายกว่า

หลังจากที่ได้ยินสิ่งที่ลู่โจวพูด เฉินยู่ซานอธิบายอย่างใจเย็น

“ฉันไม่ได้บอกว่าบี๊บบี๊บชาร์จจิงไม่ดี และการถือครองอีวีโกก็ไม่มีผลกับบี๊บบี๊บชาร์จจิง แต่มันสามารถช่วยเราในเรื่องการขยับขยาย เราสามารถครอบครองอีวีโกในเขตเซี่ยงไฮ้ รวมไปถึงทรัพย์สินอื่นๆ พูดง่ายๆ ก็คือถ้าเราไม่ซื้อ คนอื่นก็ต้องซื้ออยู่ดี ถ้าเป็นแบบนั้นก็อาจจะมีปัญหา

“อีกอย่าง กลุ่มเมืองสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแยงซีเกียงเป็นจุดสนใจของเราก็จริง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเราควรปล่อยตลาดต่างชาติไป ส่วนเรื่องของสถานีชาร์จไฟฟ้า อีวีโกสามารถช่วยเราในการขยายอิทธิพลสู่ตลาดยุโรปและอเมริกา”

แม้ว่าลู่โจวจะไม่ค่อยรู้เรื่องธุรกิจ แต่หลังจากที่เฉินยู่ซานอธิบาย เขาก็พยักหน้าด้วยความมั่นใจ

“โอเค ถ้าเธอเห็นว่ามันคุ้มค่าก็ซื้อเลย แต่อีลอนจะขายให้เราง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ ผมว่าเขาเกลียดผมนะ”

เฉินยู่ซานยิ้มอย่างมั่นใจและพูด “ไม่ต้องห่วง ฉันจัดการเอง”

ลู่โจวพยักหน้าและนึกถึงสิ่งที่สำคัญออก

“แล้วมันต้องใช้เงินเท่าไหร่เหรอ”

เฉินยู่ซาน “ก็ไม่เท่าไหร่หรอก แค่ไม่กี่ร้อยล้านเอง”

ลู่โจว “…ดอลลาร์สหรัฐเหรอ”

เฉินยู่ซาน “ใช่! “

ลู่โจว “…”

เวรเอ๊ย!

ฉันตกลงเร็วเกินไปหรือเปล่า

ฉันรู้ว่าเธอต้องใช้เงินในการหาเงิน แต่ก็อดนึกถึงเงินที่หายไปจากบัญชีไม่ได้…

มันเจ็บนะ!

หลังจากที่ลู่โจววางสาย เขาพิงเก้าอี้และมองไปที่ปฏิทินบนผนัง

“นี่ก็เดือนมิถุนายนแล้ว…”

เวลาผ่านไปรวดเร็วมาก

ปี 2022 กำลังจะหมดไป…

ลู่โจวจำได้ว่าเขายังต้องให้คำตอบหวังเผิง

ปีนี้เขาแทบจะไม่มีเวลาพักเลย

ไม่ว่าจะเป็น ILHCRC หรือสตาร์สกายเทคโนโลยี เขาแทบจะไม่มีเวลาทำงานวิจัยอะไรเลย

แม้แต่เฉินหยางเอง คนที่เขาดึงตัวมาจากปักกิ่ง ก็เริ่มทำวิจัยข้อคาดการณ์ของฮอดจ์คืบหน้าไปบ้างแล้ว

เขาจะเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้

ลู่โจวคิดว่าเขาควรจะบอกหวังเผิงว่าอะไรดี แต่อยู่ๆ ข้อความก็เด้งขึ้นมาบนจอคอมพิวเตอร์เสียก่อน

เสี่ยวไอ [เจ้านายได้รับเมล(๑•̀ᄇ•́) و✧]

อีเมลเหรอ

ลู่โจวไม่เคยเห็นอีเมลนี้มาก่อน

แม้ว่าเสี่ยวไอจะสามารถสืบหาได้ว่าคนส่งคือใคร แต่มันก็ไม่ได้จำเป็นขนาดนั้น

ลู่โจวเปิดอีเมลและเลิกคิ้วอย่างสนอกสนใจ

อีเมลเขียนมาสั้นๆ

[ผมเพิ่งมาถึงจินหลิงและผมรู้จักร้านอาหารดีๆ ในเมือง คุณมีเวลาว่างไปทานข้าวกันไหม]

สิ่งที่เขาสนใจไม่ใช่เนื้อหาสั้นๆ นั่น

แต่เป็นชื่อที่อยู่ใต้อีเมลต่างหาก

“เดวิด ลอว์เรนซ์?”

ลู่โจวรู้สึกคุ้นกับชื่อนี้…

…………………………