ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System - ตอนที่ 995 คนเจ้าเล่ห์
- Home
- ระบบปั้นอัจฉริยะ : Scholar's Advanced Technological System
- ตอนที่ 995 คนเจ้าเล่ห์
สถาบันจินหลิงเพื่อการศึกษาขั้นสูง
อุปกรณ์การทดลองขนาดใหญ่รูปทรงกระบอกวางนอนอยู่ด้านในห้องทดลอง
พร้อมหน้าจอคอนโซลสามจออยู่ใกล้ๆ
กลุ่มเจ้าหน้าที่ใส่ชุดกันฝุ่นและป้องกันไฟฟ้าสถิตยืนอยู่ตรงหน้าแผงคอนโซล พวกเขากำลังปฏิบัติงานกับเครื่องมือนี้ด้วยความกดดันภายใต้การบังคับบัญชาของศาสตราจารย์อู๋เทียนเฉวียน
ผู้อำนวยการหลี่สำรวจทุกอย่างจากไกลๆ เขาดูไม่มีความสุขในขณะที่วางมือไขว้หลัง
เวลาผ่านไปไม่กี่นาที อยู่ดีๆ ผู้อำนวยการก็พูดกับลู่โจว
“อเมริกาทำเราพังยับเยิน”
ลู่โจวมองไปที่เขาและพูด
“พังยับเยินเหรอ”
ผู้อำนวยการหลี่พยักหน้า
“ใช่ คุณยังไม่รู้เหรอ พวกนั้นยุติการสอบสวนที่กระทรวงพาณิชย์ฟ้องร้องสตาร์สกายเทคโนโลยีเพราะเหตุผลที่ว่าหลักฐานไม่เพียงพอ เรื่องยังไม่หมดแค่นั้นนะ ถ้ากระทรวงพาณิชย์รวบรวมหลักฐานได้มากพอเมื่อไหร่ พวกเขาจะเริ่มสอบสวนกันใหม่ ซึ่งมันเป็นไปได้มากๆ เลย”
ลู่โจวพยักหน้า
เวรเอ๊ย พวกอเมริกานี่ขี้โกงจริงๆ
เป็นกลยุทธ์ที่น่ารำคาญ
โดยพื้นฐานแล้วทำเนียบขาวจะเริ่มการสอบสวนการผูกขาดตลอดตอนไหนก็ได้ที่พวกเขาต้องการ
แต่นั่นกลับไม่ใช่สิ่งที่ลู่โจวกังวล เพราะเฉินยู่ซานอาจจะคิดหาทางออกได้แล้วก็ได้
แล้วทำไมเขาต้องกังวลเรื่องแบบนี้ด้วย
ในเมื่อเขามีซีอีโอ
หลังจากที่เห็นว่าลู่โจวดูท่าทางไม่สะทกสะท้าน ผู้อำนวยการหลี่นิ่งไปครู่หนึ่งและพูด
“พวกอเมริกากำลังไล่ล่าบริษัทไฮเทคของเรา บริษัทจีนในอุดมคติของพวกเขาคือบริษัทที่อ้างตนว่าเป็นบริษัทล้ำสมัย แต่กลับทำงานอยู่ในจุดที่ต่ำสุดของโซ่อุตสาหกรรมและได้กำไรสุทธิน้อยที่สุด แต่เมื่อบริษัทของเราก้าวนำพวกเขาในเรื่องนี้ พวกเขาจะรู้สึกกดดันและอยากจะสู้กลับ
“ผมพนันเลยว่าในอีกสองปีหลังจากแกนนิวเคลียร์แคลิฟอร์เนียถูกส่งออก พวกเขาจะรู้ความลับของเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ฟิวชั่นที่ควบคุมได้และเริ่มโจมตีอีกรอบ”
“แต่คุณไม่ต้องกังวลไป”
ลู่โจวยิ้มเฉยๆ และพูด
“จริงๆ แล้วผมคุยเรื่องนี้กับนักวิชาการหวังเจิงกวงและพานฉางหงไว้แล้ว เราจะไม่ตัดสินคนอื่นในวันแย่ๆ ของพวกเขา แต่เราควรเตรียมตัวให้พร้อมอยู่เสมอ ถ้าเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดขึ้นมา เราก็ต้องมั่นใจว่าเราพร้อมเสมอ”
ผู้อำนวยการหลี่เริ่มรู้สึกประหม่า
“อย่าบอกนะว่าคุณกำลังเปิดโอกาสเรื่องแกนนิวเคลียร์”
ผู้อำนวยการหลี่ไม่ได้คัดค้านเรื่องนี้ แต่ถ้าลู่โจวจะทำแบบนี้เพราะความคิดของตัวเองมันก็คงน่ากลัวไปหน่อย มันก็เหมือนการที่ประชาชนทั่วไปมีปุ่มเปิดนิวเคลียร์อยู่กับมือ
“คุณคิดมากไปแล้ว มันจะเป็นไปได้อย่างไรล่ะ” ลู่โจวยิ้มขณะที่ผู้อำนวยการหลี่ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ เขาพูด “อีกอย่างเรื่องนั้นคงไม่จำเป็น… “
“ระบบควบคุมเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ฟิวชั่นที่ควบคุมได้และระบบควบคุมการไหลของพลาสมาถูกเขียนขึ้นโดยพวกเรา”
และการจะทำให้ระบบควบคุมนั้นทำงานผิดปกติ คงเป็นเรื่องที่ง่ายมากๆ
ผู้อำนวยการหลี่พูด
“เข้าใจแล้ว ผมคิดว่าคุณทิ้งอะไรไว้ในแกนนิวเคลียร์เสียอีก”
ลู่โจวหัวเราะ
“คุณจะทำแบบนั้นทำไม”
ระหว่างที่พวกเขากำลังคุยกัน การทดลองก็เสร็จพอดี
ถังกระบอกที่หมุนอยู่ค่อยหยุดช้าๆ พร้อมช่องโลหะที่เด้งออกมา เผยให้เห็นชิปขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือปรากฏตรงหน้านักวิชาการ
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ทำสำเร็จ
แม้ว่าพวกเขาจะตื่นเต้นแค่ไหน แต่ก็ไม่มีใครส่งเสียงเชียร์ออกมา
ศาสตราจารย์อู๋เทียนเฉวียนนำชิปออกจากช่องโลหะอย่างชำนาญและค่อยๆ ใส่ชิปเข้าไปในภาชนะแก้วสีน้ำตาล หลังจากนั้นเขาหันไปทางผู้อำนวยการหลี่และลู่โจว
“การทดลองประสบความสำเร็จ
“จนถึงตอนนี้เราสามารถสร้างชิปที่มีทรานซิสเตอร์สามล้านทรานซิสเตอร์ต่อตารางมิลลิเมตร แม้ว่านี่จะเป็นแค่เพียงการทดลองในห้องทดลองเท่านั้น แต่เราก็ใกล้ 30 ล้านเข้าไปทุกที อีกอย่างเราหาวิธีในการพิสูจน์การผสมผสานของทรานซิสเตอร์ได้แล้ว…
“ผมมั่นใจว่าเราจะทำให้เป้าหมายสำเร็จภายในหนึ่งปีแน่นอน!”
“ดีมาก”
ลู่โจวพยักหน้าให้ศาสตราจารย์อู๋เทียนเฉวียนและหยิบแก้วสีน้ำตาลจากมือของเขา หลังจากนั้นเขาก็ส่งมันให้ผู้อำนวยการหลี่
ผู้อำนวยการหลี่หยิบแก้วสีน้ำตาลและทดสอบด้วยความระมัดระวังอยู่สักพัก หลังจากนั้นเขาก็ยื่นให้เลขาที่ยืนข้างๆ
เขามองเลขาใส่ชิปเข้าไปในกระเป๋าโลหะด้วยความระวัง แล้วหันมองไปที่ลู่โจวพลางพูดอย่างจริงจัง
“ผมจะนำกลับไปที่ปักกิ่งและส่งมอบให้ผู้เชี่ยวชาญที่สถาบันสารกึ่งตัวนำ! “
ลู่โจวพยักหน้า
“ขอบคุณครับ”
แม้ว่าการทดลองจะประสบผลสำเร็จ แต่ตัวอย่างแค่อย่างเดียวยังไม่เพียงพอ หลังจากที่รวบรวมข้อมูลแล้ว ศาสตราจารย์อู๋เทียนเฉวียนเริ่มการทดลองชุดต่อไป
ลู่โจวและผู้อำนวยการหลี่ไม่มีอะไรที่ต้องทำที่นี่ต่อ พวกเขาจึงหันหลังและออกจากห้องทดลอง
อยู่ดีๆ ผู้อำนวยการหลี่ก็นึกอะไรออกและพูดกับลู่โจว
“นี่คุณตั้งใจจะไปเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กเดือนกันยายนใช่ไหม”
ลู่โจวมองเขาด้วยสีหน้าแปลกๆ
“ครับ มีปัญหาอะไรเหรอครับ”
“ไม่มีหรอก ได้เที่ยวบ้างก็ดี คุณจะได้เป็นตัวแทนของวงการวิชาการของเรา” ผู้อำนวยการหลี่ยิ้มและพูด “คุณได้รับการฝึกทหารตอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยไหม”
ลู่โจวพูด “แน่นอนครับ มันเป็นวิชาบังคับ”
และมีตอนต่อคะแนนจีพีเอของฉันด้วย!
“นั่นสินะ แล้วได้ฝึกยิงปืนไหม”
“ผมยังไม่…บอกมาเลยครับว่าต้องการอะไร” ลู่โจวถอนหายใจและพูด “คุณต้องการอะไรจะผมแน่ๆ “
“นี่! เห็นผมเป็นคนแบบนั้นหรือไง” ชายสูงวัยยิ้มและพูด “แต่ผมมีอย่างหนึ่งที่คุณต้องทำ เพื่อประโยชน์ของคุณเอง”
“มีอะไรเหรอครับ?”
“ถึงแม้แผนกรักษาความปลอดภัยของเราจะได้ติดต่อกับเจ้าหน้าที่รัสเซียเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่อุบัติเหตุก็สามารถเกิดขึ้นได้ใช่ไหม เพราะคุณเองก็ไม่ใช่นักวิชาการทั่วไปอีกแล้ว ถ้าเกิดอะไรขึ้นมันคือความสูญเสียของมนุษยชาติ”
ลู่โจว “พูดออกมาเถอะครับ”
ผู้อำนวยการหลี่ยิ้มกระอักกระอ่วนและพูด “ให้คนของเราฝึกคุณสักอาทิตย์ เราไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะป้องกันตัวเองได้ แต่มันจะง่ายขึ้นสำหรับเราเวลาที่ต้องช่วยคุณ”
ลู่โจว “…?!”
อะไรวะเนี่ย
……………