ระบบย่อยสลายขั้นเทพ - ตอนที่ 165

บทที่ 165 ทุกคนหวาดกลัว ระบบยกระดับ

หลี่หยวนที่ในตอนนี้กําลังมีเหงื่อโฉมกายด้วยความเจ็บปวดนั้น เมื่อได้ยินคําพูดของเจียงฮ่าวแล้ว เขาก็พยายามหยิบนิ้วมือที่กําลังจมกองเลือดอยู่อย่างยากลําบาก

เมื่อหยิบได้แล้ว เขาหันมาเหลือบมองเจียงฮาวด้วยสายตาที่หวาดกลัวประดุจดั่งจ้องมองสัตว์ร้ายโบราณ ก่อนที่จะใช้มือข้างที่กุมนิ้วมือเอาไว้กดแผลนิ้วที่ขาดและรีบออกไป

เมื่อเห็นหลี่หยวนจากไปแล้ว เจียงฮ่าวก็ได้หันกลับมาพร้อมกับพูดกับทุกคนด้วยรอยยิ้มกว้าง

“เอาล่ะ เรามาต่อกันดีกว่า”

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ไม่มีใครตอบรับแต่อย่างใด

ทุกคนต่างก็จ้องมองเจียงฮาวด้วยสายตาที่หวาดกลัว

เมื่อเห็นแบบนี้ รอยยิ้มพิมใจของเขาก่อนหน้านี้ก็มีอันต้องหายไป

บรรยากาศในห้องนั้นเต็มไปด้วยความหนักหน่วง

ตอนนี้ทุกคนนั้นรู้สึกได้ว่าเจียงฮ่าวนั้นเปรียบได้ดั่งจักรพรรดิโบราณ ทั่วทั้งร่างของเขาราวกับมีออร่าพลังรอยอยู่จนทําให้พวกเขาไม่อาจจะทําอะไรได้

เมื่อเห็นแบบนี้แล้วเจียงฮ่าวเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะพูดอะไรออกมาดี

แต่เดิม เขาเองก็ตั้งใจไว้ว่าหลังจากกินเลี้ยงกันเสร็จแล้ว เขาจะพอเพื่อนร่วมห้องไปต่อกันที่คาราโอเกะ

แต่เมื่อเห็นสายตาของทุกคนแล้วเขาเชื่อว่าเพื่อนร่วมห้องคงไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะไปเป็นแน่

เจียงฮาวได้นั่งลง หยิบไวน์มารินใส่แก้ว หลังจากนั้นก็ดื่มไปแบบรวดเรียวหมด ก่อนที่จะยืนขึ้นแล้วเดินจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคํา

-ช่างมันเถอะ ยังไงซะโลกของพวกเรานั้นมันต่างกันเกินไป

ในขณะเดียวกัน อ้วนน้อยที่อยู่ข้างๆเขาเอง สายตาของเขาก็ยังปรากฎความกลัวอยู่ เขามีท่าที่อิดออดและกัดริมฝีปากแน่นในทุกขณะ แต่สุดท้ายเขาก็ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้

เจียงฮ่าวได้เดินออกจากโรงแรม เมื่อเขามองไปยังท้องฟ้าที่ตะวันกําลังลาลับไป เขาก็ได้สลัดความรู้สึกเสียดายให้ออกไปจากใจให้ลาลับไปเช่นเดียวกัน

เพราะถึงแม้ปาร์ตี้ในครั้งนี้จะจบลงแบบไม่สวยงามอย่างที่คิด แต่เขาก็ยังมีความสุขที่ได้มาเข้าร่วมงานปาร์ตี้ในครั้งนี้ เพราะทําให้เขาได้รับหนึ่งในสุดยอดวิชายุทธอย่างทักษะมีดบินของลี้คิมฮวงมาแบบนี้

“กลับบ้านดีกว่า”

เมื่อเขาคิดถึงเรื่องมีดบินลี้คิมฮวงนี้ก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก เขาเดินกลับบ้านด้วยใจที่เปี่ยมสุข

ในขณะที่เดินกลับบ้านนั้น เขาก็ได้พบว่ามีสิ่งของมากมายที่อยู่รอบตัวเขาในตอนนี้ เขาใช้ความคิดหนึ่งขึ้นมา พร้อมกับคําถามว่าหากเขาย่อยสลายพวกนี้หมดแล้วจะได้อะไรกลับมาบ้าง

เมื่อเขามองเห็นสิ่งที่สมควรที่จะย่อยสลาย เขาจะใช้มือแตะในทันที

และเป็นอีกครั้งที่ระบบทําให้เขานั้นต้องประหลาดใจ

เมื่อสัมผัสต้นไม้ที่ถูกปลูกไว้ข้างทาง เขาได้รับแก่นแห่งชีวิตมาสามชิ้น

เมื่อเขาแตะแท่งเหล็กไปมากมาย เขาได้รับเหล็กกล้ามาเก้าชิ้น

เมื่อเขาสัมผัสดอกไม้ไปมากมาย เขาได้รับเมล็ดดอกไม้กลายพันธุ์มาห้าเมล็ด

ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่แล้วเขาจะย่อยสลายไม่สําเร็จ แต่นั่นก็ยังทําให้เขาได้รับค่าทักษะและประสบการณ์อยู่ดี

เป็นตอนนี้ที่เขาไปจับแผ่นพลาสติกป้ายโฆษณาหนึ่ง

“ตั้ง การย่อยสลายเสร็จสมบูรณ์ การสังเคราะห์ล้มเหลว ท่านได้รับค่าทักษะ 0.1 ค่าประสบการณ์ 0.1”

ในขณะที่ได้ยินเสียงข้อความแจ้งว่าล้มเหลว เขาก็เตรียมที่จะไปแตะกระถางดอกไม่ใบหนึ่ง

เป็นตอนนี้ที่ระบบส่งข้อความแจ้งเตือนออกมาอีกครั้ง

“ติ้ง ค่าประสบการณ์ของระบบเต็ม ท่านต้องการยกระดับระบบหรือไม่”

เมื่อเจียงฮ่าวได้ยินดังนั้นก็ได้รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาในทันที

“ระบบ แสดงค่าสถานะส่วนตัว”

ชื่อเจ้าของระบบ: เจียงฮ่าว

ระดับ 2: (100/100)

อายุ: 18 ปี

ความแข็งแกร่ง: 16 (ผู้ใหญ่ปกติมีค่าเป็น 1)

ความว่องไว: 4.8 (ผู้ใหญ่ปกติมีค่าเป็น 1)

ค่าวิญญาณ: 3.2 (ผู้ใหญ่ปกติมีค่าเป็น 1)

ค่าความทรหด: 0.8 (ผู้ใหญ่ปกติมีค่าเป็น 1)

ทักษะ: เทพเจ้าโรงครัว ระดับ 2 (0/100) ว่ายน้ํา ระดับ 3 (0/100) แฮ็คเกอร์ ระดับ 5 (0/1000) ไม้เท้าตี สุนัข ระดับ 3 (0/100) แฮคเกอร์ ระดับ 5 (0/1000) มีดบินลี้คิมฮวง ระดับ 1 (0/10)

ทักษะติดตัว: สัมผัสภยันตราย ระดับ 3 (0/100) พลังมหาศาล ระดับ 2 (0/100) ต้านทานพิษ ระดับ 1 (1/0) ดวงตาแห่งการทําลายล้าง ระดับ 2 (0/100) ถ่ายทอดเสียง ระดับ 2 (0/100) ฟังเสียงสายลม ระดับ 2 (0/100) ควบคุมแมลง ระดับ 3 (0/100)

คะแนนทักษะ: 16

มิติส่วนตัว: เปิดใช้งาน