ระบบย่อยสลายขั้นเทพ - ตอนที่ 78

บทที่ 78 โดนเฉี่ยวแล้วเสียบให้ตาย

เจียงฮ่าวได้ล้มกลิ้งอยู่หลายตลบก่อนที่จะหยุดหมุนลง

ผู้คนโดยรอบกรีดร้องออกมาในทันทีที่เห็น

“เกิดอะไรขึ้น โอ้ฉิบ รถคันนั้นเกิดอุบัติเหตุ”

คนที่มีจิตใจดีงามบางคนเริ่มโทรเรียกรถพยาบาล

ในขณะเดียวกัน ผู้คนมากมายเองก็ได้มุงดูเหตุการณ์นี้จากสองข้างทาง

“เฮ้อออ เด็กคนนั้นโชคร้ายจริงๆ ยังหนุ่มยังแน่นอยู่เลย”

“เร็วเข้า รีบเข้าไปดูเด็กคนนั้นกันว่าเป็นอะไรรึเปล่า”

“หวังว่าเด็กคนนั้นจะไม่เป็นอะไรนะ”

“…”

ในตอนนี้เอง ชายวัยกลางคนคนหนึ่งที่ใส่เสื้อคลุมกีฬาและแว่นกันแดดได้จ้องมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นผ่านหน้าต่างบางหนึ่งในตึกที่อยู่ข้างทาง หลังจากเห็นเหตุการณ์นี้ มุมปากของมันก็ได้ยกขึ้นเล็กน้อย

“ฉินหมิง ต่อให้แกโดนจับฉันก็ยังรักษาสัญญาอยู่ สบายใจได้”

“ตอนนี้ในเมื่อภารกิจลุล่วงแล้ว ฉันเองก็สมควรจะกลับไปองค์กรสักที”

คนคนนี้คือหมายเลขสาม

ในตอนนี้เอง เจียงฮ่าวที่ล้มกลิ้งไปหลายตลบ อยู่ๆก็ได้ลุกขึ้นมาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

นี่ทำให้ผู้คนโดยรอบสะดุ้งโหยงกันในทันที

“ไม่จริงน่า เด็กนั่นยังอยู่ดีจริงดิ”

ขณะเดียวกัน เมื่อหมายเลขสามได้เห็นฉากนี้ มันได้ยินนิ่งและจ้องมองเจียงฮ่าวที่ยืนขึ้นมาอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา

“เป็นไปได้ยังไง”

หลังจากนิ่งคิดไปพักหนึ่ง ใบหน้าของมันก็ได้ฉายแววอำมหิต

“ไอ้หนู ฉันไม่คิดเลยจริงๆว่าแกจะหนังเหนียวขนาดนี้”

“หึหึหึ ดูเหมือนว่าฉันคงต้องลงมือเองแล้วสินะ”

เมื่อพูดจบ มันได้หันหลังและเดินจากไปจากห้อง

ในขณะที่เจียงฮ่าวได้หันหลังไปดูซากรถด้วยใบหน้าหวาดหวั่นเล็กน้อยนั้น

ตอนนั้นเอง เขาก็รู้สึกได้ในทันทีว่ามีใครบางคนแอบดูอยู่จากตึกข้างๆ

โดยไม่มีท่าทีลังเล เขาหันไปยังทิศทางที่สัมผัสได้ว่ามีคนมองในทันที

ในตอนนี้เอง เขาได้เห็นหลังของชายวัยกลางคนที่สวมเสื้อคลุมกีฬาและหมวกจากตึกข้างๆ

ตอนแรกเขานั้นคิดว่าอาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดจึงทำได้ส่ายศรีษะไปมาราวกับต้องการสลัดความติดนี้ไป ไม่นาน ตำรวจก็ได้มาถึง และด้วยการที่เจี่ยงฮ่าวแค่กลิ้งกระเด็นไปทำให้เขานั้นไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด

ส่วนคนขับรถนั้นบาดเจ็บค่อนข้างสาหัสจึงถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลในทันที

เจียงฮ่าวไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องนี้ เพียงหันหลังและเดินจากไปเท่านั้น

หลังจากเจียงฮ่าวได้เข้าสู่เขตเทียนอานแล้ว ตอนนี้ไม่มีใครอยู่โดยรอบเลยสักคนเดียว เว้นแต่ตรงหน้าเจียงฮ่าวที่มีชายคนหนึ่งที่ใส่เสื้อคลุมกีฬาและสวมหมวกเดินตรงมาทางเขาเท่านั้น

เจียงฮ่าวเองที่เห็นคนๆนี้ก็รู้สึกคลับคล้ายคลับคลาอย่างบอกไม่ถูก ราวกับว่าเคยเห็นชายคนนี้ที่ไหนมาก่อน

แต่นั่นก็ยังไม่ได้ทำให้เขาใส่ใจแต่อย่างใด

อย่างไรก็ตาม เมื่อทั้งสองเดินเข้าใกล้กันมากขึ้นเรื่อยๆ เจียงฮ่าวรู้สึกถึงแรงกดดันขึ้นในใจมากขึ้นเรื่อยๆเช่นเดียวกัน

ในตอนนี้เองทั้งสองได้เผชิญหน้ากันในระยะประชิด

แทนที่ทั้งสองจะเดินสวนกันตามปกติ แต่ทั้งสองกับลงมือโจมตีพร้อมกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ

ชายสวมแว่นในชุดคลุมกีฬาที่ก่อนหน้านี้ดูเหมือนจะไม่ได้ถืออะไรมา อยู่ๆในมือก็ได้ปรากฎมีดเล่มหนึ่งและมันได้พุ่งทุ่มแทงมายังอกของเจียงฮ่าวอย่างชัดเจน

เจียงฮ่าวเองก็ได้กัดฟันและปล่อยหมัดสวนกลับออกไปที่อกของฝั่งตรงข้าม

หมายเลขสามไม่คิดว่าเจียงฮ่าวจะรับรู้การกระทำของมันได้จึงไม่ได้ตั้งรับหมัดของเจียงฮ่าวเลยสักนิด มันทำได้เพียงโจมตีออกไปอย่างเดียวเพียงเท่านั้น พร้อมความรู้สึกตกใจที่ปรากฎขึ้นบนใบหน้า

ใช่แล้ว คนๆนี้คือนักฆ่าที่ถูกเรียกว่าหมายเลขสาม

ถึงแม้จะตกใจ แต่มันก็ยังใช้อีกมือหนึ่งส่งหมัดสวนกลับไปเช่นเดียวกัน

อย่างไรก็ตาม มันดูถูกเจียงฮ่าวมากเกินไป

ด้วยสถานการณ์เป็นตายแบบนี้ เจียงฮ่าวย่อมใช้พลังออกมาอย่างเต็มพิกัด

เมื่อทั้งสองหมัดปะทะกันก็บังเกิดเสียงแตกหักขึ้น

“ฮึ่มมม”

เสียงครางอย่างดุร้ายดังลั่นออกมาจากลำคอ ในขณะที่ตัวของหมายเลขสามได้ลอยละลิ่วกลับหลังพร้อมสายตาที่แสดงถึงความตกใจสุดขีด

หมายเลขสามลอยอัดเข้ากำแพงอย่างแรงจนประกฎรอยยุบของกำแพงเบื้องหลังมัน รอยนี้เป็นรอยบุ๋มและแตกร้าวราวกับใยแมงมุม