ระบบรักฉบับเทพบุตร - ตอนที่ 36

ตอนที่ 36 เซี่ยหว่านชิว เป็นคนขี้อาย

ยิ่งเดินเข้าไปข้างใน สายตาของ เซี่ยหว่านชิว ก็ยิ่งเฉื่อยชามากขึ้นมันแตกต่างจากที่เธอคิดโดยสิ้นเชิง

สถานที่แห่งนี้บ้านทุกหลัง ดูแล้วจะต้องแพงมาก สภาพแวดล้อมดีมาก ความปลอดภัยและบรรยากาศที่นี่เป็นอันดับต้น ๆ ในสายตาของเธอ

เซี่ยหว่านชิว นึกถึงบ้านพักที่ หลินฟ่าน พูดถึงก่อนหน้านี้ “หลินฟ่าน อาศัยอยู่ในวิลล่าจริงๆหรือ?”

ยังคงมีการเดิมพันระหว่างเธอกับ หลินฟ่าน ถ้าเธอแพ้จริงๆก็ไม่ได้หมายความว่า หลินฟ่านจะต้องจูบเธอจริง…

เธอรู้ดีว่าหลินฟ่านจะไม่เอาเปรียบเธอแน่นอน

จู่ ๆ เซี่ยหว่านชิว คิดขึ้นได้ว่า หลินฟ่าน เพิ่งส่งบุหรี่ให้กับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพวกนั้น และมองไปที่ หลินฟ่าน ทันที “การสูบบุหรี่เป็นอันตรายต่อสุขภาพของนาย ใครอนุญาตให้นายสูบบุหรี่”

หลินฟ่าน ได้ยินดังนั้นมองไปที่ เซี่ยหว่านชิว และ หัวเราะ: “ฉันไม่สูบบุหรี่ ฉันเพิ่งจะซื้อมัน เป็นการส่งบุหรี่ให้เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและไม่ต้องการให้พวกเขาจำเธอได้ไงล่ะ”

“จริงเหรอ?” เซี่ยหว่านชิว เงยหน้าขึ้นมองหลินฟ่าน

“จริง สิ ” หลินฟ่าน ยืนยัน

หลินฟ่าน จับแขนของเธอโดย เซี่ยหว่านชิว และเดินไปตามทางในสวน สภาพแวดล้อมเงียบสงบและเธอรู้สึกได้ถึงการหายใจที่โล่งสบาย

แสงจันทร์สาดส่องไปที่ร่างของ หลินฟ่าน และ เซี่ยหว่านชิว ถึงพวกเขาจะผ่านประตูชุมชนไปแล้ว แต่ เซี่ยหว่านชิว ก็ยังคงจับแขนของ หลินฟ่าน อย่างเป็นธรรมชาติ

“นี่คือชุมชนลานโบ๋หว่าน ดังนั้นความเป็นสีเขียวของสภาพแวดล้อมและความปลอดภัยของชุมชนจึงดีมาก ราคาที่อยู่อาศัยที่นี่ก็แพงมากเช่นกัน ที่นี่มีบ้านหลังเล็ก ๆ ที่สามารถใช้พักอาศัยได้ตามปกติ”

“ฉันคือ เจ้าของบ้านในนี้ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจึงสุภาพกับฉัน ” หลินฟ่าน กล่าวขณะที่เขาเดินไป ไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไรกับ เซี่ยหว่านชิว เกี่ยวกับ หั่วซิน วิลล่า ของเขา

เขารู้ดีถึงความรู้สึกสงสัยของ เซี่ยหว่านชิว ที่มีต่อเขา เขาต้องบอกให้เธอเข้าใจถูกต้อง และไม่จำเป็นต้องปกปิดอะไรเธออีก

เซี่ยหว่านชิว อาจไม่สนใจเกี่ยวกับภูมิหลัง ครอบครัวของเขา แต่ หลินฟ่าน สนใจ

เมื่อพวกอยู่ด้วยกันในอนาคต คงไม่สามารถปิดบังแฟน ๆ เหล่านั้นบน เว่ย์ปั๋ว ได้

นอกจากนี้เขายังต้องการให้ เซี่ยหว่านชิว รู้สึกมั่นใจและไม่อายใคร เมื่อเขากลับบ้านพร้อมกับ เซี่ยหว่านชิว

เซี่ยหว่านชิว เคยขอให้เขาเป็นผู้จัดการ ส่วนตัวของเธอหรือทำงานกับ บริษัทของเธอ เมื่อก่อนนั้นเธอก็หวังว่าอยากเห็น หลินฟ่าน จะมีฐานะที่ดีขึ้น

และตอนนี้ หลินฟ่าน ต้องการแสดงตัวให้ เซี่ยหว่านชิว เห็นสักหน่อยและแสดงให้แฟนคลับ ทุกคนเห็นว่าเขาคู่ควรกับ เซี่ยหว่านชิว

“เจ้าของ บ้านในชุมชน ลานโบ๋หว่าน นี่อย่างนั้น เหรอ…จริงเหรอ?”

“ราคาบ้านที่นี่บ้านธรรมดาแล้วอาจมีราคามากกว่าสิบถึงยี่สิบล้าน ถ้าเป็นพื้นที่วิลล่า อาจมีราคาหลายร้อยล้าน”

“หลินฟ่าน จริงๆเหรอ .. บ้านที่นายอาศัยอยู่เป็นที่นี่เหรอ? “เซี่ยหว่านชิว มองไปที่ หลินฟ่าน ด้วยความประหลาดใจ ชุมชน ลานโบ๋หว่าน เป็นชุมชนระดับไฮเอนด์ในเมืองเมจิกซิตี้ เธอเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน

“อืม..ที่นี่ไง” หลินฟ่านพาเซี่ยหว่านชิว ไปที่ประตูของ หั่วซิน วิลล่า

เมื่อเธอเห็น หั่วซิน วิลล่า เซี่ยหว่านชิว ก็ตกใจ ทำตาโตขึ้น

หลังนี้ชื่อ เลคเซ็นเตอร์ วิลล่าที่หรูหราที่สุดในชุมชน ลานโบ๋หว่าน

สภาพแวดล้อมและที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ที่นี่ ดีเกินจะบรรยายด้วยคำพูดหรือบอกว่าสวยและดีได้ มันเกินบรรยายจริงๆนั่นแหละ

นอกจากนี้เธอยังได้เห็นข่าวว่า วิลล่าที่นี่มีมูลค่าถึง 200 ล้าน

เซี่ยหว่านชิว ไม่เคยอาศัยอยู่ในวิลล่า เธอมีความรู้เกี่ยวกับวิลล่า มาแล้วมากมาย แต่เมื่อเธอเห็นวิลล่าของ หลินฟ่าน เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจเช่นนี้

หลินฟ่าน … เขาอาศัยอยู่ในวิลล่ามูลค่า 200 ล้านเหรอ?

ไปที่ประตูอัตโนมัติเปิดขึ้น หลังจากการตรวจสอบแล้วว่านี่คือ หลินฟ่าน ประตูจะเปิดโดยอัตโนมัติ

เพียงแค่เข้าประตูไป ในห้องโถงกว่าสองร้อยตารางเมตร มีหุ่นยนต์คอยให้บริการอัตโนมัติ เฟอร์นิเจอร์เรียบร้อยและโคมไฟระย้าคริสตัลที่สวยงามและมีถึงสามชั้น

ห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องนอน ห้องโถง อีสปอร์ต สตูดิโอห้องออกกำลังกายทุกชนิด

มีขนาดกว้างขวางและตกแต่งอย่างหรูหรา มีภาพวาดและงานศิลปะที่มีชื่อเสียงมากมายบนผนัง

ห้องมีขนาดใหญ่มากและหลังจากเข้าประตูวิลล่าจะพบว่ามีสวนภายในวิลล่า ที่มีทางเดินปูด้วยหิน มีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ เตาย่างบาร์บีคิวและสนามฟุตบอลบนพื้นดิน

“ว้าว … หลินฟ่าน มันใหญ่มากที่นี่”

“แม้ว่าฉันจะเคยเห็นวิลล่ามาบ้าง แต่ฉันก็ยังไม่เคยเข้าไปเยี่ยมชมวิลล่าเลย ฉันเข้ามาในวันนี้และรู้สึกว่าวิลล่านั้นใหญ่มากจริงๆ” เซี่ยหว่านชิว มองไปที่หลินฟ่าน ด้วยความประหลาดใจ

“ไม่เป็นไรบ้านเป็นทีือยูอาศัยของคน ไม่มีอะไรแตกต่างจากบ้านอื่นๆ” หลินฟ่าน ยิ้มและมองไปที่การแสดงออกของ เซี่ยหว่านชิว

” หั่วซินวิลล่ามีมูลค่ามากกว่า 200 ล้านหยวน “

หลินฟ่าน นายหาเงินมากขนาดนี้จากไหน?” เซี่ยหว่านชิว มองไปที่หลินฟ่านแล้วถามเพราะเธออยากรู้จริงๆ

“ตอนเรียนมหาวิทยาลัยฉันทำงานอย่างหนักและตอนนี้ฉันก็คิดว่าประสบความสำเร็จแล้ว แต่ท้ายที่สุดแล้วคือ นายเก่งมากและฉันต้องทำอย่างไร ฉันคบกับนายต่อไปยังไง เมื่อนายรวยขนาดนี้” เซี่ยหว่านชิวระบายความรู้สึกขณะนี้ออกมาเป็นคำพูดกับหลินฟ่าน

หลินฟ่าน กล่าวว่า “สำหรับที่ถามว่าทำอย่างไรถึงมีเงินนั้น ฉันตอบไม่ได้ ” หลินฟ่านจะบอกเรื่องระบบให้ เซี่ยหว่านชิว รู้ไม่ได้

“หลินฟ่าน ฉันเชื่อนายบอกฉันมาเถอะ ไม่ต้องกลัวว่าฉันจะรับไม่ได้กับสิ่งที่นายทำ ตราบใดที่นายไม่ได้ทำผิดกฎหมาย” เซี่ยหว่านชิว ถามคาดคั้น หลินฟ่าน อย่างจริงจัง

“ฉันคิดว่านายเช่าบ้านหลังเล็ก ๆ มาตลอดเลย นี่ปรากฎว่านายเปิดร้านอาหารเล็ก ๆ เพียงแค่ แก้เบื่อเท่านั้นเหรอ “เซี่ยหว่านชิว กล่าว

“ร้านอาหารเป็นทรัพย์สินที่พ่อแม่ของฉันทิ้งไว้ให้ฉัน และฉันเปิดร้านอาหารเล็ก ๆ นี้เพื่อเป็นงานอดิเรกของฉัน ดังนั้นฉันจึงไม่สนใจว่าธุระกิจนี้ต้องดีมากมายเหมือนคนอื่น” หลินฟ่าน กล่าว

“อ่ะ..นั่งลง ดื่มน้ำก่อน “

เซี่ยหว่านชิว นั่งบนโซฟา พูดแต่ เหมี๊ยว ๆ มองไปที่ หลินฟ่าน และบ่นพึมพำ ” ฉันไม่รู้ว่านายเก่งมาก แต่ไม่ว่านายจะเปลี่ยนไปอย่างไรนายก็ยังคงเป็นเพื่อนของฉันและพ่อครัวของฉัน เหมี๊ยว ~~~ แล้วผักที่จะทำสลัดวันนี้ล่ะ “

หลินฟ่าน สามารถประสบความสำเร็จดังกล่าวได้ เซี่ยหว่านชิว ไม่เพียงแค่ประหลาดใจ แต่ยังมีความสุขกับ หลินฟ่านด้วย

ส่วนหลินฟ่าน อยู่ที่ไหนเธอไม่สนใจเธอแค่เป็นห่วงเขา

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เซี่ยหว่านชิว ก็เข้าใจว่าทำไม หลินฟ่าน ไม่ต้องการเป็นดาราร่วมกับเธอหรือเป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธอ

ในช่วงเวลาที่เธอมองไม่เจอ หลินฟ่าน คงได้ตั้งใจทำงานอย่างเงียบ ๆมาตลอด เพื่อจะได้ติดต่อกับเธออีกครั้ง เธอเริ่มเข้าใจหลินฟ่าน มากขึ้น

เซี่ยหว่านชิว ยังคงรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยในใจของเธอคิดว่า หลินฟ่าน คงต้องทำงานหนักกว่าที่เธอจะจินตนาการได้

ลูกแมว ชิวฉิว กำลังคลานไปนอนในอ้อมแขนของ เซี่ยหว่านชิว

หลินฟ่าน แสดงรอยยิ้มเล็กน้อยโชคดีที่ เซี่ยหว่านชิว ไม่ได้ถามต่อ….มิฉะนั้นเขาจะอธิบายไม่ได้และอาจต้องโกหกเธอ

“รอแป๊บนึงนะ…เดี๋ยวจะทำสลัดผักให้แต่ตอนนี้ยังมีอะไรที่ต้องทำก่อน” หลินฟ่าน กล่าวและนั่งข้าง เซี่ยหว่านชิว และรับลูกแมวจากอ้อมแขนของ เซี่ยหว่านชิว ลูกแมว ชิวฉิว โกรธมากและมองไปที่ หลินฟ่าน มันวิ่งหนีจาก หลินฟ่าน

“มีอะไรเหรอ?”

“หลินฟ่าน แม้ว่าจะมีเพียงเราแค่สองคนในบ้านนี้นายต้องไม่รังแกฉัน ใช่ไหม… ” เซี่ยหว่านชิว รีบพูดก่อนหลินฟ่าน จะทำอะไรไม่ดีอบบที่เดิมพันไว้

“ฉันจะกลั่นแกล้งเธอได้อย่างไร”

“นี่คือบ้านที่ฉันอาศัยอยู่จริงๆในชุมชน ลานโบ๋หว่าน นี้ โซน หั่วซินวิลล่า ชื่อว่า เลคซิตี้ เธอต้องการดูใบรับรองอสังหาริมทรัพย์ของฉันด้วยรึเปล่า?” หลินฟ่าน ยิ้ม

“เอิ่ม…ไม่ดู…ไม่เป็นไรฉันเชื่อนาย” จู่ๆเซี่ยหว่านชิว ก็จำอะไรบางอย่างได้ ใบหน้าสวยของเธอแดงระเรื่อและเธอนั่งตัวแข็งบนโซฟา

มีการเดิมพันระหว่างเธอกับ หลินฟ่าน

ถ้าเธอแพ้ หลินฟ่าน ต้องจูบเธอ

” ข้อตกลงการเดิมพันนั้นยังใช้ได้เหรอ?” หลินฟ่าน ถามแล้วนั่งข้าง เซี่ยหว่านชิว ด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนและเจ้าเล่ห์เล็กน้อย

เซี่ยหว่านชิว เงยหน้าขึ้นมองดวงตาที่สวยงามของเธอและมองไปที่ หลินฟ่าน หน้าของเธอตอนนี้แดงมากเพราะเขินอายและกลัวว่า หลินฟ่าน จะทวงเดิมพันนั้น

หลินฟ่าน แค่จะแกล้งเธออีกครั้ง

แต่นั่นเป็นข้อตกลงการเดิมพันที่เธอตกลงเป็นการส่วนตัว และเธอจะเป็นคนที่ผิดคำพูดไม่ได้

เมื่อมองไปที่หลินฟ่าน เซี่ยหว่านชิว มีความหงุดหงิดใจ ตอนนี้เธอคิดที่จะกัด หลินฟ่าน

เซี่ยหว่านชิว หายใจเข้าลึก ๆ รวบรวมความกล้าค่อยๆขยับเข้าหา หลินฟ่าน มองไปที่ หลินฟ่าน ที่อยู่ใกล้ ๆ แล้วพูดเบา ๆ ว่า

” หลินฟ่าน … งั้น … หลับตาก่อนได้ไหม”

………….