ระบบรักฉบับเทพบุตร - ตอนที่ 86
ตอนที่ 86 ทุกคนประหลาดใจพ่อครัวตัวจริง!
“อะไรกัน… “
” ต้องมีอะไรพิเศษ … เชฟชาวเสฉวนสองคนถึงมาเป็นลูกมือให้ หลินฟ่าน นี่ถ้าฉันพูดไปจะมีใครเชื่อ ว่านี่คือเชฟผู้เชี่ยวชาญด้านอาหารเสฉวนจริงๆ”
แต่ต้องบอกว่า หลินฟ่าน ดูเหมือนเขาเป็นมืออาชีพจริงๆเมื่อเขาทําอาหารในที่นี่ “ลู่เบ่ไก๋ ถอนหายใจและกล่าวออกมา
เขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน
มีการเชิญเชฟผู้เชี่ยวชาญด้านอาหารเสฉวน 2 คน แต่สองนี้คนหันไปเป็นลูกมือให้ หลินฟ่านและเพื่อขอคําแนะนําในการปรุงอาหาร
หลินฟ่าน เป็นพ่อครัวที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!
ลู่เบ่ไก๋ เชื่อมั่นอย่างสมบูรณ์ เมื่อเห็นแบบนี้
คงมีความสามารถมากมายในตัวของ หลินฟ่าน ที่เขาไม่สามารถจินตนาการได้
ลู่เบ่ไก๋ ยืนอยู่ที่นั่นและเฝ้าดูทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าอย่างเงียบ ๆ
สําหรับทุกการกระทําเมื่อ หลินฟ่าน ตอนที่กําลังทําอาหาร ที่มีเชฟผู้เชี่ยวชาญด้านอาหารเสฉวนขอคําแนะนําจาก หลินฟ่าน
นี่อาจเป็นอาหารที่ทําโดยเชฟระดับปรมาจารย์ตัวจริง แม้ว่าอาหารเหล่านี้จะเป็นอาหารที่ปรุงเองทั้งหมด แต่อาหารที่เรียบง่ายกว่าก็จะสามารถทําให้มองเห็นระดับความเป็นเชฟได้ดีขึ้นเท่านั้น
เลี่ยว ซึ่งรออยู่ข้างนอกรู้สึกงุนงงเล็กน้อย
ลู่เบ่ไก๋ ขับรถมานานแล้วและยังไม่กลับมาเป็นไปได้ไหมว่ามีอะไรเกิดขึ้น?
ไปดูการทําอาหารในครัวมันต้องนานขนาดนี้เลยเหรอ?
ผู้จัดละคร เลี่ยว จึงคิดที่จะไปที่ห้องครัวทันทีหลังจาก เลี่ยว ไปที่ห้องครัวแล้วเขาก็เห็นเหมือนกับ ลู่เบ่ไก๋
” อะไรเนี่ย!”
” หลินฟ่าน เขาเป็นพ่อครัวที่ยอดเยี่ยมจริงๆ อย่างที่ เซี่ยหว่านชิว และ ซูเสี่ยวหยู พูดมาตลอด หลินฟ่าน เมื่อทําอาหารทําให้แม้แต่เชฟด้านอาหารเสฉวนทั้งสองคนประหลาดใจ” เลี่ยว จับไหล่ ลู่เบ่ไก๋
เมื่อมองไปที่การแสดงออกของเชฟผู้เชี่ยวชาญด้านอาหารเสฉวนทั้งสอง ลู่เบ่ไก๋ และ เลี่ยว ก็ตกตะลึง
ใคร ๆ ก็รู้วิธีการปรุงอาหาร แต่ผู้ที่สามารถเชฟทั้งสองกลายเป็นผู้ช่วยได้นั้นต้องเก่งจริงเท่า
หลังจากทําอาหารเสร็จอาหารทั้งหมด หลี่ฉือเหวิน และ ลี่ซู่ผิง เชฟของโรงแรมห้าดาวที่มีชื่อเสียงทั้งสองก็โค้งคํานับให้ หลินฟ่าน
” ขอบคุณอาจารย์ หลิน สําหรับคําแนะนําของคุณ!”
“อาจารย์ หลิน คุณทําอาหารได้ยอดเยี่ยมจริงๆเราคิดว่าเราทําได้ดีพอสมควร แต่เมื่อเห็นอาหารที่คุณปรุงนั้นค่อนข้างโดดเด่น เราไม่สามารถเปรียบเทียบได้ ขอบคุณ คุณอาจารย์ หลิน ที่ชี้แนะพวกเราการทําอาหารครั้งนี้มีประโยชน์ต่อพวกเรามาก” หลี่ซู่เหวิน กล่าว
หลินฟ่าน ถือเป็นครูในในการทําอาหารของเขาอีกคน
“ มันแค่การทําอาหารแบบไม่เป็นทางการอย่าพูดขนาดนั้นเลยครับ” หลินฟ่าน กล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย
” อาจารย์หลิน คุณเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนยังไงก็ตามอาจารย์หลินคุณสามารถไปแข่งขันการทําอาหารระดับประเทศได้ ถ้าคุณผ่านไปได้คุณอาจจะได้รับสูตรอาหารที่เก่าแก่มากซึ่งทั้งหมดนี้ตกทอดมาจากประเทศ เป็นเวลาหลายปี หากคุณสามารถเรียนรู้ทักษะของบรรพบุรุษเหล่านี้ คุณก็สามารถทําสูตรอาหารที่อร่อยกว่านี้ได้” หลี่ซู่เหวิน กล่าว
“การแข่งขันทําอาหารระดับประเทศเหรอครับ งั้นมาคุยกันทีหลังเมื่อผมมีเวลา” หลินฟ่าน กล่าวโดยไม่ได้ให้ความสนใจกับมันมากเกินไป
“สิ่งหนึ่งที่คุณต้องจําไว้ว่าถ้าคุณต้องการทําอาหารที่ดีจริงๆสิ่งที่สําคัญที่สุดคือการยืนหยัดในคุณภาพ”
“หากต้องทําอาหารทุกครั้งโดยเฉพาะการจัดเลี้ยงก็ควรใช้วัตถุดิบที่สดใหม่ที่สุด อย่าใช้น้ำมันซ้ำ รายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้จะพลาดไม่ได้ มันจะเป็นตัวกําหนดคุณภาพของอาหารทั้งหมด เมื่อลูกค้าพึงพอใจและมีสุขภาพที่ดีหลังจากรับประทานอาหารแล้วแบรนด์ของโรงแรมระดับห้าดาวจะสามารถเจริญรุ่งเรืองได้” หลินฟ่าน เตือนระหว่างทาง
ในอุตสาหกรรมการจัดเลี้ยงหากคุณแสวงหาผลกําไรมากเกินไปและเพิกเฉยต่อคุณภาพที่มีต่อลูกค้า เมื่อคุณเต็มให้บริการลูกค้าอย่างแท้จริงเท่านั้นที่จะทําให้อุตสาหกรรมการจัดเลี้ยงจะเจริญรุ่งเรืองได้
” อาจารย์หลิน เราเข้าใจแล้ว ขอบคุณครับ” เชฟด้านอาหารเสฉวนทั้งสองโค้งคํานับ หลินฟ่าน อย่างสุดซึ่ง
เชฟด้านอาหารเสฉวนทั้งสองมองไปที่ หลินฟ่าน ด้วยความเคารพอย่างสุดซึ้ง
คําพูดสุดท้ายของ หลินฟ่าน ทําให้ทั้งคู่เหมือนการตรัสรู้ของพระเจ้าและสิ่งที่สําคัญกว่าในอุตสาหกรรมอาหารคือการให้บริการลูกค้า
ในฐานะพ่อครัวหรือเชฟนั้นต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษในคุณภาพ
ตัวตนและคุณภาพของ หลินฟาร ทําให้เชฟทั้งสองนี้รู้สึกชื่นชมเป็นอย่างมาก
” ผู้กํากับลู่ พี่เลี่ยว พวกคุณมาทําอะไรที่นี่ไปกินข้าวกันเถอะครับ” หลินฟ่าน ยิ้มและเห็น ลู่เบ่ไก๋ และเลี่ยว อยู่ที่ประตู
” หลินฟ่าน นี่คุณยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว ผมได้กลิ่นของอาหารของคุณมาแต่ไกลและแม้แต่เชฟอาหารเสฉวนสองคนนั้น ก็ใจดีที่ได้ทําอาหารกับคุณมากเช่นกัน” ลู่เบ่ไก๋ จับไหล่ของ หลินฟ่าน ดูชื่นชมและประหลาดใจ
“ ไม่คิดเลยว่าคุณหลิน จะทําอาหารมื้อใหญ่นี้ได้ มันวิเศษมาก เราจะต้องได้ชิมมันแล้ว” เลี่ยว กล่าวพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
พวกเขาเข้ากันได้ดีกับ หลินฟ่าน ไม่เพียงแค่เขียนบท ทําหน้าที่เป็นผู้ช่วยกํากับเท่านั้น แต่ยังทําอาหารได้ด้วย และยังเป็นคนที่ร่ำรวยและหล่อเหลาอีก ด้วยเงินรถและบ้านพักตากอากาศ, หรือนักเขียนบทมือทองที่มีความสําคัญใน เยิ่นหัว
และที่สําคัญที่สุดคือ หลินฟ่าน เป็นคนเก่งที่เงินซื้อไม่ได้
เขาไม่โอ้อวดและถ่อมตัวมากทั้งที่ความสามารถและทรัพย์สินที่เขามีนั้นเหนือกว่าคนทั่วไปมาก
เลี่ยว มีอายุสี่สิบกว่าและเมื่อเขาได้ยิน หลินฟ่าน เรียกเขาว่า พี่เลี่ยว เขาก็มีความสุขแล้วเขาได้ตัดสินใจแล้วว่าจะให้ความสําคัญกับความร่วมมือกับ หลินฟ่าน เมื่อเขามีโอกาสในอนาคต
ทั้งสองมองหน้ากันนี่คือตัวจริงที่ดูไฮโซและหล่อ หลินฟ่าน มีความสามารถและนิสัยดีพวกเขาเข้ากันได้ดีมาก และพวกเขามักจะได้เห็นคนรุ่นหลังที่ร่ำรวยมักจะทําตัวน่าเกลียดและคิดว่าตัวเองสูงส่งกว่าคนอื่นและพยายามทําให้ใคร ๆ เห็นว่ารวยมาก
แต่ในความเป็นจริงหลังจากได้เห็น หลินฟ่าน พวกเขาก็รู้ว่าสิ่งที่พวกเขาเคยเจอมานั้นเป็นการหลอกลวง
ตัวตนของ หลินฟ่าน ทําให้ ลู่เบ่ไก๋ และ เลี่ยว นับถือเขาจากก้นบึ้งของหัวใจ
ไม่ว่าอนาคตจะมีปัญหาอะไรพวกเขาทั้งสองจะมาช่วย หลินฟ่าน อย่างแน่นอน
เมื่อทั้งสามคนกลับไปที่ จัดเลี้ยงพร้อม กลิ่นหอมจับใจและยังมีอาหารทุกประเภทเช่นต้มแซ่บ, เนื้อหมูลวก, เต้าหูยําหมูรสเด็ด, ปลาตัน, ไก่อบน้ำผึ้ง,กุ้งมังกรตัวใหญ่, ปลาเก๋นึ่ง,เนื้อตุ้นผักรวมขนาดใหญ่ , ถั่วลิสงดองน้ำส้มสายชู, เค้กฝอยทอง, ซุปปลาสดสามรส
“ผมอยากบอกพวกคุณว่าอาหารเหล่านี้ทําโดย หลินฟ่าน ทั้งหมด แม้แต่เชฟอาหารเสฉวนสองคนนั้นก็ชื่นชม หลินฟ่าน มาก,ผมก็อยากลองชิมอาหารของ หลินฟ่าน ด้วย “ลู่เบ่ไก๋ กล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ใช่ใช่ทุกคนกินเลยและงานเลี้ยงเราต้องกินให้เยอะ ๆ หลินฟ่าน มาเป็นพ่อครัวเองเลย ยอดเยี่ยมมาก!” เลี่ยว ก็ยิ้มเช่นกัน
เมื่อเห็นผู้คนมากมายยกย่อง หลินฟ่าน เซี่ยหว่านชิว ก็รู้สึกมีความสุขเล็กน้อยในใจของเธอ
และปลาตันของโปรดของเธอ
เซี่ยหว่านชิว กินปลาตันช้า ๆ ดวงตาของเธอก็สว่างขึ้นและเธอก็ประหลาดใจที่ปลาต๋น นั้นอร่อยยิ่งขึ้น
เซี่ยหว่านชิว มองไปที่ หลินฟ่าน ปลาตุ้นที่อร่อยมาก เธอไม่รู้จะตอบแทน หลินฟ่าน อย่างไร
ตอนนั้นเมื่อถ่ายทําฉากจูบเธอน่าจะทําผิดพลาดและผู้กํากับจะได้ให้จูบใหม่อีกครั้งหนึ่ง
เมื่อเห็นการกินปลาตันของ เซี่ยหว่านชิว แล้ว ซูเสี่ยวหยู แล้ว ซู่หยาง ก็อดไม่ได้ที่จะอยากชิมบ้าง อาหารของ หลินฟ่าน อร่อยจริงหรือ?
ซูหยาง นักแสดงและทีมงานที่เหลือก็เริ่มกินเนื้อนุ่ม ๆ ถูกนําเข้าปากพร้อมกับน้ำซุปและมีรสเม็ดเล็กน้อย
การแสดงออกของทุกคนค่อยๆเปลี่ยนไป
พวกเขาไม่มีเวลาพูด แต่สีหน้าประหลาดใจบนใบหน้าของพวกเขาบอกได้ทั้งหมด
อาหารของ หลินฟ่าน…จะอร่อยขนาดนี้ได้ยังไง!