ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา - บทที่ 321 คาดเดา
บทที่ 321 คาดเดา
บทที่ 321 คาดเดา
เหอะ… เขาไม่ปล่อยให้คนเหล่านี้ทำสำเร็จหรอก!
แม้ว่าจะไม่มีหลิงอวิ๋น เจียงเชียนชิวก็ยังรักษาตำแหน่งต่อไปได้!
เจียงเชียนชิวเอ่ยกับหลี่เจียงหนานผู้อยู่ข้างกายว่า “รบกวนพี่เจียงหนานช่วยใคร่ครวญให้มากกว่านี้ด้วย!”
“ไม่ต้องห่วง การช่วยเหลือพี่เชียวชิวก็เท่ากับเป็นการช่วยตัวเอง ข้าจะพยายามสุดความสามารถ!”
เจียงเชียนชิวพยักหน้าอย่างพึงพอใจ “จริงสิ พี่เจียงหนาน ข้าได้ไปสอบถามตระกูลทั้งหลายมาแล้ว รวมถึงคำให้การจากปากของหนุ่มสาวบางส่วนมาแล้ว ข้าจึงทราบว่าไม่ใช่คนนอกที่สั่งการให้พวกเขาไปสร้างความขุ่นเคืองกับตระกูลชิว แต่ผู้อาวุโสในตระกูลเองที่บอกให้ทำ! เรื่องทั้งหมดนี้ล้วนเป็นไปตามที่พี่เจียงหนานคาดเอาไว้!”
ดวงตาของเจียงเชียนชิวเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “เดิมข้าคิดว่าฮ่วนซิงไป๋ลอบปลุกปั่นเรื่องพวกนี้เพื่อให้แต่ละตระกูลเล่นงานตระกูลชิว แต่คาดไม่ถึงว่าเรื่องราวทั้งหมดนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับอีกฝ่าย!”
“แต่พอข้ามาคิดดูแล้วมันก็จริง ฮ่วนซิงไป๋ก็เป็นลูกผู้ดีที่ชอบไปไหนมาไหนตามใจอยาก จะมาคิดเรื่องซับซ้อนเช่นนี้ได้อย่างไร? ต่อให้เขาเป็นคนสั่งการจริง แต่จะมีกี่ตระกูลที่ยอมทำตามที่พูดเล่า?!”
หลี่เจียงหนานแย้มยิ้ม “พี่เชียนชิวคิดผิดแล้ว แม้ฮ่วนซิงไป๋จะไม่ได้ปลุกปั่นเรื่องทั้งหมดนี้ แต่สิ่งนี้ก็เกี่ยวโยงกับเขาอย่างใกล้ชิด”
“เป็นเพราะการกระทำของเขาได้เปิดเผยตระกูลชิวสู่สายตาของผู้คนในแดนมัชฌิม พวกเขาจึงตกอยู่ในสถานการณ์ที่เป็นอยู่ตอนนี้!”
“หากการคาดเดาของข้าถูกต้อง ผู้อยู่เบื้องหลังจะต้องวางแผนเรื่องราวเหล่านี้เอาไว้หมดแล้ว!”
ใบหน้าของเจียงเชียนชิวแข็งทื่อ “จะมีใครที่สามารถคำนวณได้แม่นยำขนาดนั้นเชียวหรือ?!”
หลี่เจียงหนานคือคนที่มากความสามารถที่สุดเท่าที่เขาเคยพบมา! ยังจะมีใครที่ทัดเทียมกับอีกฝ่ายได้อีก?!
ตอนได้พบกับหลี่เจียงหนาน เจียงเชียนชิวไม่เคยเหลียวแลแม้แต่น้อย เขารู้แค่ว่าอีกฝ่ายคือศิษย์ของสำนักมายาศักดิ์สิทธิ์
แต่หลังจากติดต่อกันหลายครั้ง เขาก็เข้าใจอีกฝ่ายมากขึ้น
หลี่เจียงหนานคาดการณ์ไว้หลายครั้งว่าคนจากตระกูลสาขาทั้งเก้าจะต่อต้านเขา อีกทั้งยังคาดเดาลำดับในสำนักมายาศักดิ์สิทธิ์เอาไว้ล่วงหน้า!
นับแต่นั้นมา เจียงเชียนชิวก็ไว้ใจเขา
นี่เป็นครั้งแรกที่เขามอบหมายให้อีกฝ่ายจัดการบางอย่างพร้อมกับมอบคำชี้แนะ ซึ่งผลลัพธ์ก็เป็นไปตามที่คาดไว้!
ยามนี้สถานะของเจียงเชียนชิวในตระกูลกลับมามั่นคงอีกครั้งได้ก็เพราะหลี่เจียงหนาน
เจียงเชียนชิวยิ่งเชื่อใจจนมองอีกฝ่ายว่าเป็นคนสนิท!
แม้เขาจะทราบดีว่าหลี่เจียงหนานเป็นผู้มีพระคุณ จนอาจสานสัมพันธ์กลายเป็นพี่น้องได้
แต่สิ่งที่เขาต้องการก็คือผลประโยชน์!
ถึงอย่างไร ไม่ว่าจะพี่น้องหรือความรู้สึกต่างก็เต็มไปด้วยการหักหลัง!
แต่ผลประโยชน์มหาศาลย่อมเป็นอีกเรื่อง!
ต่อให้หลี่เจียงหนานจะไม่ได้เอ่ยอย่างชัดเจน แต่เจียงเชียนชิวก็พอทราบว่าที่อีกฝ่ายให้การช่วยเหลือไม่ใช่เพียงเพื่อความมั่งคั่งของตระกูลหลี่เท่านั้น แต่เขาคล้ายกับต้องการบรรลุเป้าหมายบางอย่าง
แต่เจียงเชียนชิวไม่ต้องการทราบว่าหลี่เจียงหนานกำลังจะทำอะไร เขาเพียงต้องการให้อีกฝ่ายขจัดอุปสรรคเบื้องหน้าเท่านั้น!
“พี่เชียนชิว”
หลี่เจียงหนานพลันเอ่ยว่า “เจ้าเข้าไปที่ตระกูลหลิงอีกครั้งได้หรือไม่?”
เจียงเชียนชิวพยักหน้า “ถึงแม้การหมั้นหมายของข้ากับหลิงอวิ๋นจะสิ้นสุดลงแล้ว แต่ทั้งสองตระกูลยังคงมีการไปมาหาสู่ ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่พวกเราจะเข้าออกตระกูลหลิงได้”
“พี่เชียนชิวใช้เวลาสองสามวันนี้ไปเตรียมตัวให้พร้อมก่อน จากนั้นค่อยส่งเทียบเชิญมา ข้าอยากไปเยี่ยมตระกูลหลิงกับเจ้า”
“ไปเยี่ยมตระกูลหลิงหรือ?”
เจียงเชียนชิวไม่เข้าใจ เพราะเมื่อไม่กี่วันก่อน เขาเพิ่งเข้าไปสืบหาความผิดปกติที่เกิดขึ้นในตระกูลหลิงตามคำสั่งของหลี่เจียงหนาน
แต่หลังจากสำรวจสักพัก ก็ไม่มีอะไรแตกต่างจากปกติเท่าไหร่
ดังนั้นการไปอีกรอบดูจะไม่ใช่สิ่งที่จำเป็นต้องทำเท่าไหร่ เพราะสิ่งที่จะได้เห็นและได้ยินย่อมไม่แตกต่างจากก่อนหน้ามากนัก
หลี่เจียงหนานยืนเอามือไพล่หลัง “ครั้งนี้ต่างออกไป ข้าอยากไปพบหลิงอวิ๋น”
“หลิงอวิ๋นหรือ?”
เจียงเชียนชิวขมวดคิ้วพร้อมเผยสายตาเกลียดชังทันทีที่ได้ยินชื่อนั้น
แต่ในเมื่อเป็นความต้องการของหลี่เจียงหนาน เขาย่อมต้องทำตาม “ได้ ข้าจะส่งเทียบเชิญไปให้หลังจากกลับไปแล้ว”
สิ่งที่อีกฝ่ายทำต้องมีเหตุผลรองรับไม่ผิดแน่ เจียงเชียนชิวจึงไม่ตั้งคำถาม
เจียงเชียนชิวย่อมไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างนั้น เขาสนเพียงว่าผลลัพธ์สุดท้ายจะเป็นไปตามที่ต้องการหรือไม่!
เจียงเชียนชิวรู้ถึงระดับสติปัญญาของตัวเองดีเช่นกัน หากอยู่เพียงลำพัง เขาอาจจะตายจากการต่อสู้กับตระกูลสาขาทั้งเก้า จนไม่มีโอกาสได้มายืนสนทนาเหมือนอย่างตอนนี้
หากต้องการจุดจบที่หวังเอาไว้ก็ต้องเชื่อใจหลี่เจียงหนานแล้วมอบหมายอำนาจทั้งหมดให้แก่อีกฝ่าย!
อย่าได้สงสัย อย่าได้สงสัย!
มันคือเส้นทางที่ถูกต้องสำหรับจักรพรรดินี!
หลี่เจียงหนานไม่ทราบถึงความคิดของเจียงเชียนชิว เขาเพียงมองออกไปไกลแล้วเริ่มคิดคำนวณอยู่ในใจ
เขาครุ่นคิดในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาว่ามีผู้ใดคอยผลักดันการเปลี่ยนแปลงของสถานการณ์ทั่วแดนมัชฌิม
ตอนที่เขาทราบว่าฮ่วนซิงไป๋เปิดเผยสมาชิกตระกูลชิวจำนวนมากด้วยวิธีการใหญ่โต ชื่ออันคุ้นเคยก็ผุดขึ้นในใจ
ลู่หยวน…
หลี่เจียงหนานทราบว่าอีกฝ่ายทรงพลังมากพอที่จะบดขยี้คนส่วนใหญ่ในใต้หล้าได้ หรือต่อให้วัดกันที่สติปัญญาก็มีน้อยคนนักที่จะเทียบเคียงได้!
แต่สำหรับลู่หยวน เขาไม่จำเป็นต้องใช้สมอง แค่ใช้กำลังเข้ากำราบก็เกินพอแล้ว!
แต่ในไม่ช้า หลี่เจียงหนานก็ปฏิเสธคำตอบนี้
ในช่วงหลายวันมานี้มีหลายสิ่งเกิดขึ้นในแดนมัชฌิม
หลังจากวิเคราะห์ทีละส่วน เขาก็พอจะเดาคำตอบได้
สมาชิกสิบคนจากสำนักมายาศักดิ์สิทธิ์เข้าสู่วังจักรพรรดิแดนมัชฌิมเพื่อแสวงหามหาโชคชะตา ตอนนี้มีเพียงฮ่วนซิงไป๋ที่ปรากฏแก่สายตาทั่วหล้า!
อีกเก้าคนยังไม่ปรากฏตัว!
เขาได้กลับไปสอบถามคนอื่นที่สำนักมายาศักดิ์สิทธิ์เช่นกัน แน่นอนว่าไม่มีใครทราบคำตอบ ส่วนอาจารย์สำนักก็ยังคงปิดปากเงียบ
ราวกับว่าทั้งเก้าคนได้หายไปในอากาศธาตุ!
หากบอกว่าพวกเขาโชคร้ายจนถึงแก่ความตายเพราะแสวงหามหาโชคชะตาคงเป็นไปไม่ได้
คนอื่นอาจจะเป็นไปได้ แต่ลู่หยวนต้องรอดชีวิตแน่นอน!
ถึงอย่างไร หากเขาตายจริง ตระกูลลู่คงมาเยือนแดนมัชฌิมพร้อมอาวุธครบครันเพื่อทำการเข่นฆ่าไปนานแล้ว!
หากลู่หยวนยังไม่ตาย ชิวชิงหลีก็ยังไม่ตายเช่นกัน!
หาไม่แล้ว ตระกูลชิวย่อมไม่มีทางสงบและผ่อนคลายเหมือนตอนนี้ พวกเขาจะมามีอารมณ์ไปร่วมงานเลี้ยงได้อย่างไร?!
ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างทั้งสองคนไม่ผิดแน่!
“บัลลังก์เปลี่ยนมืองั้นหรือ?”
เมื่อหลี่เจียงหนานพลันเอ่ยประโยคดังกล่าวออกมา เจียงเชียนชิวผู้อยู่ข้างกายก็สับสนไปชั่วขณะ
“พี่เจียงหนาน เจ้าพูดว่าอะไรหรือ?”
หลี่เจียงหนานไม่ตอบ แต่ดวงตาของเขาทอประกายขึ้นมา “ไม่ผิดแน่!”
หากบัลลังก์เปลี่ยนมือ เช่นนั้นฮ่วนซิงไป๋จะต้องกลับตระกูลฮ่วนเพื่อจะได้มีส่วนเกี่ยวข้องน้อยลง!
ปรมาจารย์ทั้งสองอย่างสวีชู่กับสวี่หลิวอวิ๋นไปเยือนตระกูลฮ่วนเพื่อเข้าพบฮ่วนซิงไป๋ แสดงว่าพวกเขาอาจแปรพักตร์ไปอยู่กับอีกฝ่าย!
แม้จักรพรรดินีจะทรงทุ่มเทกับการตามหาเพลิงสวรรค์ แต่เหตุใดจึงล้มเหลวไม่เป็นท่า?!
แม้ในวังจักรพรรดิแดนมัชฌิมจะเพิ่มจำนวนองครักษ์ แต่กลับไม่มีข่าวคราวของจักรพรรดินีเลย!
นางอาจจะ… ไม่ได้อยู่ในวังจักรพรรดิแดนมัชฌิมแล้ว!
หรือว่า…ถูกลักพาตัว?!
แล้วใครกันที่สามารถลักพาตัวจักรพรรดินีได้?!
คนผู้นั้นจะต้องเป็น… ลู่หยวน!