ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา - บทที่ 329 ตบหน้าสองที
บทที่ 329 ตบหน้าสองที
บทที่ 329 ตบหน้าสองที
ชิวเสวียนพลันเปี่ยมด้วยความมั่นใจ พลังที่เขาแบกรับในตอนนี้มีเพียงพลังแห่งวิถีคุณธรรมที่เข้าใกล้วิถีสวรรค์มากที่สุด
เขาถูกพละกำลังของคนตรงหน้ากำราบ ไม่ทราบว่าอีกฝ่ายใช้อุบายอะไรในการครอบครองกระบี่วิถีโลกา จนทำให้ใช้พลังอันแก่กล้าที่คล้ายกับชิวชิงหลีได้
เขาไม่ได้นำอาวุธวิถีคุณธรรมติดตัวมาในคราวนี้ด้วย ส่วนพลังแห่งวิถีคุณธรรมก็มีความขัดแย้งกับพลังมาร แม้พยายามอย่างหนักเพื่อหลอมพลังทั้งสองเข้าด้วยกันมาหลายปี เขาก็ยังไม่คุ้นเคยวิธีใช้พวกมันอยู่ดี
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบเป็นส่วนมากเมื่อปะทะกับชายผู้นี้
ชิวเสวียนเงยหน้าขึ้น เม้มริมฝีปาก ใบหน้าพลันมืดมนลง
ถ้าไม่ใช่ความจริงที่คนตรงหน้ารับมือได้ยาก เขาย่อมไม่มีทางใช้พลังนี้!
พลังแห่งวิถีคุณธรรมนี้เข้าใกล้วิถีสวรรค์แล้ว เขาเองก็ได้รับการประทับบนร่างมาตั้งแต่เกิด
เขาเคยถามบิดาเกี่ยวกับแหล่งกำเนิดของพลังนี้ แต่ท่านเพียงลูบศีรษะแล้วแย้มยิ้มอย่างมีความสุข
ไม่ว่าตัวตนของพลังนี้จะเป็นอะไร แต่มันจะต้องทำให้ชิวเสวียนได้ดำรงตำแหน่งผู้นำตระกูลชิวเพื่อชี้นำผู้คนในตระกูลกลับไปสู่จุดสูงสุด!
แต่ผู้เป็นบิดาบอกกับเขาอย่างจริงจังว่าห้ามเปิดเผยพลังนี้ต่อหน้าผู้อื่นเด็ดขาด!
เดิม ชิวเสวียนพยักหน้าด้วยความสับสน เขาจึงหมกมุ่นกับการบ่มเพาะอยู่ภายในลานบ้านของตระกูลเป็นเวลาหลายปี
จนกระทั่งย่างเข้าวัยยี่สิบปี เขาก็ค้นพบอะไรหลายอย่างด้วยตัวเอง
พลังอันแก่กล้านี้เดิมเป็นพลังของชิวสิงผู้เป็นบรรพชนของตระกูลชิว!
บรรพชนชิวสิงหายตัวไปจากตระกูลชิวเมื่อนานมาแล้ว ดังนั้นผู้คนที่เคยติดต่อกับเขา ต่างคิดว่าอีกฝ่ายได้ออกจากตระกูลไปหลังจบการต่อสู้เมื่อสามแสนปีก่อน สุดท้ายก็ตายเพราะการเก็บตัว
แต่ชิวเสวียนสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าบรรพชนชิวสิงยังคงอยู่ในโลกใบนี้!
จนกระทั่งเขาได้พบกับอีกฝ่ายเมื่อไปถึงจุดสูงสุด!
บรรพชนบอกว่าภายภาคหน้าเขาต้องรับผิดชอบหน้าที่แสนสำคัญของตระกูลชิวที่ต้องแบกรับไว้เพียงลำพัง โดยที่พลังซึ่งเดิมเป็นของเขาทำได้เพียงช่วยปกป้องเท่านั้น
ถึงอย่างไรเขาก็มีโลหิตของเมล็ดพันธุ์มาร หากคนอื่นทราบเข้า เขาย่อมตายอย่างไม่มีที่ฝังแน่นอน!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ชิวเสวียนก็รู้สึกอบอุ่นอยู่ภายใน
แม้ชายหนุ่มจะมีโลหิตของเมล็ดพันธุ์มาร แต่บรรพชนก็ลอบให้การปกป้องมาหลายปี ไม่เข่นฆ่าเขาเพียงเพราะมีสิ่งนี้อยู่กับตัว!
อีกฝ่ายถึงขั้นปกปิดทุกสิ่ง นอกจากผู้เป็นบิดากับบรรพชนแล้วก็ไม่มีใครทราบว่าเขามีโลหิตของเมล็ดพันธุ์มาร!
ในเมื่อพลังของบรรพชนถูกใช้ในวันนี้ คนผู้นี้จะต้องถูกฆ่าที่นี่!
ชิวเสวียนตัดสินใจ เมื่อเงยหน้าขึ้น จิตสังหารก็กวาดผ่านออกไป
เขาพลันขยับไหว แล้วหอกในมือก็เต็มไปด้วยพลังแห่งวิถีคุณธรรมอันมหาศาล
ชิวเสวียนก้าวไปข้างหน้า อากาศพลันแตกร้าว ก่อนเขาจะใช้พละกำลังโจมตีเข้าใส่ลู่หยวน
หอกถูกยกขึ้น เพียงชั่วพริบตาก็กลายเป็นแสงสว่างหนึ่งหมื่นจั้ง!
พลังอันแกร่งกล้าเล็งไปทางลู่หยวนในทันที พลังนั้นพลันโคจรอยู่ที่บริเวณส่วนปลาย!
ลู่หยวนยิ้มหยันขณะยืนเอามือไพล่หลัง หาได้ให้ความสนใจชิวเสวียนซึ่งอยู่ตรงหน้า
ชิวเสวียนเกิดความยินดีอยู่ในใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายไม่มีทีท่าต้องการสู้
หากพลังในตัวมีเพียงพลังแห่งวิถีคุณธรรมเหมือนผู้อื่นในตระกูล เขาอาจจะยังไม่มีความมั่นใจ
แต่ตอนนี้เขามีผู้นำวิถีคุณธรรมที่เคยปกครองทั่วทั้งแผ่นดินหยวนหงเมื่อสามแสนปีก่อนมาช่วยเกื้อหนุน!
หลังจากตกผลึกมาสามแสนปี พลังของชิวสิงก็บริสุทธิ์และเข้าใกล้วิถีสวรรค์มากขึ้น!
อาศัยเพียงพลังนี้ก็ทำให้คนตรงหน้าตายได้นับหมื่นครั้ง!
หอกในมือของชิวเสวียนทะยานไปข้างหน้า แล้วพลังแห่งวิถีคุณธรรมอันคลุ้มคลั่งก็พุ่งเข้าหาลู่หยวนจากทุกทิศทาง เพื่อกักขังให้อยู่กับที่!
“เจ้าหมดทางหนีแล้ว มีแต่ต้องตายสถานเดียว!”
ชิวเสวียนตะโกนอย่างบ้าคลั่ง ก่อนหนึ่งคนหนึ่งหอกจะตรงเข้าหาลู่หยวนเพื่อหมายปลิดชีพ
ยามนี้กระบี่วิถีโลกาลอยอยู่ในอากาศข้างกายลู่หยวน เมื่อเห็นพลังอันแก่กล้าเข้าคุกคาม มันกลับไม่สั่นคลอนแม้แต่น้อย
ราวกับหอคอยอสูรสวรรค์และกระบี่วิถีโลกากำลังงีบหลับ
ลู่หยวนมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเหยียดหยันเช่นกัน เขายกมือขึ้นราวกับต้องการจะหยุดหอกของชิวเสวียนเอาไว้!
“เหลวไหล!”
ชิวเสวียนยิ้มอ่อน
คนผู้นี้อาจเสียสติเพราะหวาดกลัวพลังอันแก่กล้านี้!
อีกฝ่ายถึงกับต้องการหยุดเขาด้วยมือเปล่า!
ขอเพียงโจมตีโดนสักครั้ง ร่างของชายผู้นี้ไม่มีทางแบกรับไหวเป็นแน่!
เหอะ…
รนหาที่ตาย!
ชิวเสวียนหรี่ตาลงขณะยกหอกขึ้น แล้วฟาดไปที่ศีรษะของลู่หยวน
แม้สายลมแรงจากปลายหอกจะตรงเข้ามา แต่ลู่หยวนกลับมีสายตาเฉยชา เขาเอียงศีรษะหลบการโจมตีเล็กน้อย
ชิวเสวียนตกตะลึง คนตรงหน้าหลบการโจมตีสุดกำลังอย่างง่ายดายได้อย่างไร?!
ทั้งที่มีจิตสังหารวิถีคุณธรรมจำนวนมากโคจรอยู่บนปลายหอก!
แล้วคนผู้นี้หลบหลบเลี่ยงจิตสังหารเหล่านั้นโดยที่ไม่สั่นคลอนได้อย่างไร?!
“ตอนแรกข้าก็สับสนอยู่ แต่ดูเหมือนเจ้าจะยังไม่รับรู้ถึงความเป็นจริงอันโหดร้ายสินะ”
ลู่หยวนถึงกับเอ่ยประโยคดังกล่าวออกมา ทำให้ชิวเสวียนกลับมามีสติ
ก่อนชิวเสวียนจะทันได้หันหน้าไปมองลู่หยวน เขาก็รู้สึกถึงพลังเข้าปะทะที่ใบหน้า
เพียะ!
พลังบางอย่างฟาดเข้าใส่ใบหน้าของชิวเสวียนทันที
พรวด!
ชิวเสวียนเพียงรู้สึกว่าถูกบางอย่างโจมตีเข้าที่ใบหน้า พลังอันแกร่งกล้านั้นกระแทกโดนเข้าที่ปากและลำคอจนปวดแสบปวดร้อนไปหมด
ทั่วทั้งร่างไม่อาจรับไหวก่อนกระเด็นออกไปไกล!
โลหิตทะลักออกจากปาก วาดเป็นวิถีโค้งในท้องนภา
ชิวเสวียนยังคงพยายามรวบรวมพละกำลังอยู่บนอากาศ แต่สายตาของเขาเหลือบไปเห็นลู่หยวนทะยานตามมาพร้อมฟาดฝ่ามือใส่ใบหน้าอีกข้าง
เพียะ!
เสียงตบหน้าดังก้องไปทั่วท้องนภา ทำให้พลังแห่งวิถีคุณธรรมในร่างของชิวเสวียนเหือดหายไปทันที!
ร่างของชิวเสวียนลอยไปใกล้กับพื้นเร็วมากขึ้น ผ่านไปหนึ่งอึดใจ เขาก็ได้ยินเสียงร่างกายกระแทกกับพื้นอย่างรุนแรง!
ควันธุลีอบอวลทุกหนแห่งขณะปกคลุมทั่วใบหน้าของเขา
“แค่ก ๆ ๆ…”
ชิวเสวียนฝืนยันกายลุกขึ้นท่ามกลางกลุ่มควัน เมื่อเงยหน้าขึ้น สีหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยโทสะและความไม่เต็มใจ!
ลู่หยวนเดาะลิ้นเมื่อเห็นดังนี้
บุตรแห่งโชคชะตาทุกคนเป็นแบบนี้กันหมดเลยหรือ?
ทุกคนชอบแสดงสีหน้าแบบนี้หลังจากโดนทุบตีอย่างนั้นหรือ?!
เขาเกลียดสีหน้าแบบนี้เป็นที่สุด!
ลู่หยวนสะบัดแขนเสื้อเพื่อเตรียมจะฟาดอีกสองครั้ง
ทันใดนั้น!
เสียงคำรามดังกึกก้องก่อนพื้นบริเวณใกล้เคียงระเบิดออกมา
หินหลอมเหลวสีแดงร้อนแรงหลั่งไหลออกมาจากหลุมบ่อที่ระเบิดบนพื้น ฟ้าดินเกิดการสั่นไหว หมู่เมฆเหนือสวรรค์ชั้นเก้ายังคงคล้อยต่ำลงมา
เสียงฟ้าร้องดังกึกก้องอยู่ภายใน!
ลู่หยวนเกิดความสนใจทันที