ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ - บทที่ 809 สร้างอิทธิพล การตัดสินใจของเทพมารปฐมภพ

ผา​น​ซิน​และ​ฉิว​ซีไหล​ล้วน​ออกปาก​มาแล้ว​ อริยะ​ที่​เหลือ​ย่อม​ไม่กล้า​เงียบ​อีก​ พา​กัน​ปฏิญาณ​ออกมา​ ว่า​จะปกป้อง​มรรคา​สวรรค์​ สู้กับ​ผา​น​กู่​ผู้​นั้น​!

หา​นเจวี๋ย​กลับ​มิได้​รู้สึก​ซาบซึ้ง​แต่อย่างใด​ ใน​สถานการณ์​เช่นนี้​ มีเพียง​คนโง่​เท่านั้น​ที่จะ​ออกมา​ปกป้อง​ผา​น​กู่​

จอม​อริยะ​เสวียน​ตู​กล่าวว่า​ “ศึก​นี้​จะต้อง​เป็นไป​อย่าง​เปิดเผย​ชอบธรรม​ ก่อนที่​ผา​น​กู่​จะมา พวกเรา​ต้อง​ประกาศ​เรื่อง​นี้​ออก​ไป​ มิใช่เพื่อ​ป้ายสี​ผา​น​กู่​ เพียง​ประกาศ​ให้​ชัดเจน​ตามเหตุผล​ ผา​น​กู่​หมาย​ล้าง​สังหาร​เทพ​มาร​ฟ้าบุพกาล​ เพียง​เพื่อ​จะเพิ่ม​พลัง​ หาก​มรรคา​สวรรค์​ไร้​ซึ่งอริยะ​สวรรค์​เกรียงไกร​ จะต้อง​กลับ​ไป​เป็น​เช่น​ใน​อดีต​ มรรคา​สวรรค์​ติดค้าง​หนี้บุญคุณ​บุกเบิก​โลกา​ของ​ผา​น​กู่​ แต่​ก็​ติดค้าง​หนี้บุญคุณ​อริยะ​สวรรค์​เกรียงไกร​ที่​คอย​ช่วย​กอบกู้​และ​ฟื้นฟู​หลาย​ต่อ​หลายครั้ง​

“พวกเรา​ต้อง​แสดงออก​ให้​ชัดเจน​ ดีกว่า​ปล่อย​ให้​ถูก​ศัตรู​ใช้ประโยชน์​ ปัจจุบันนี้​มรรคา​สวรรค์​ออก​ท่อง​ไป​ทั่ว​ฟ้าบุพกาล​ จิตใจ​ของ​สรรพสิ่ง​ควบคุม​บงการ​ได้​ยาก​ยิ่งนัก​ ทำได้​เพียง​กระตุ้น​อารมณ์​ คุย​กัน​ด้วย​เหตุผล​”

เหล่า​อริ​ยชน​พยักหน้า​รับ​ รู้สึก​ว่า​พูด​มีเหตุผล​

พวกเขา​ล้วน​เคย​เป็น​ผู้​บำเพ็ญ​มาก่อน​ เรื่องราว​บางอย่าง​ ยิ่ง​กด​ไว้​ ยิ่ง​ปกปิด​เท่าไร​ กลับ​จะก่อให้เกิด​ความรู้สึก​ต่อต้าน​

จอม​อริยะ​เสวียน​ตู​มอง​ไป​ที่​หา​น​เจวี๋ย​ เอ่ย​ถามว่า​ “มีความมั่นใจ​หรือไม่​”

หา​นเจวี๋ย​ตอบ​ว่า​ “อีก​ฝ่าย​คือ​ผา​น​กู่​ จะมีความมั่นใจ​ได้​อย่างไร​ ได้​แต่​ทุ่ม​สุดตัว​เท่านั้น​”

เหล่า​อริยะ​รุ่นเก่า​ต่าง​ยิ้ม​ออกมา​ เหล่า​อริยะ​หน้าใหม่​สีหน้า​ตึงเครียด​

มีเพียง​คน​ที่​คุ้นเคย​กับ​หา​นเจวี๋ย​ดี​ถึงจะเข้าใจ​นิสัย​ของ​เขา​

ถ้าสู้ไม่ได้​จริงๆ​ คง​เผ่นหนี​แต่แรก​แล้ว​

หา​นเจวี๋ย​ยัง​สุขุม​ได้​เช่นนี้​ มิใช่แค่​มีความมั่นใจ​ไม่กี่​ส่วน​ แต่​มีความมั่นใจ​เต็มที่​อย่าง​แน่นอน​

ทุ่ม​สุดตัว​เท่านั้น​เป็นความ​ผยอง​ที่​ยิ่งใหญ่​ที่สุด​ของ​หา​นเจวี๋ย​แล้ว​!

จอม​อริยะ​เสวียน​ตู​กล่าวว่า​ “ตอนนี้​ผา​น​กู่​สังหาร​เทพ​มาร​ฟ้าบุพกาล​ไป​สามตน​แล้ว​ กำลัง​มุ่งหน้า​ไป​ยัง​อาณาเขต​ปฐม​ภพ​ เปิดศึก​กับ​เผ่า​เทพ​มาร​ที่​ก่อ​ตั้งขึ้น​มาระยะ​หนึ่ง​แล้ว​ รอ​จน​ผา​น​กู่​มาถึงมรรคา​สวรรค์​ เกรง​ว่า​คง​ใช้เวลา​อีก​นาน​ยิ่ง​”

เหล่า​อริยะ​พยักหน้า​รับ​

จากนั้น​ จอม​อริยะ​เสวียน​ตู​เริ่ม​หารือ​ถึงปัญหา​การพัฒนา​มรรคา​สวรรค์​ หา​นเจวี๋ย​ฟังแล้ว​เบื่อหน่าย​จึงเรียก​กล่อง​จดหมาย​ออกมา​ อ่าน​ฆ่าเวลา​

หนึ่ง​ชั่ว​ยาม​ผ่าน​ไป​

จอม​อริยะ​เสวียน​ตู​เอ่ยถึง​โลก​อริยะ​ไตร​วิสุทธิ์​

“นับตั้งแต่​โลก​อริยะ​ไตร​วิสุทธิ์​ก่อ​ตั้งขึ้น​ ได้​ประกาศรับ​ผู้​บำเพ็ญ​สำนัก​เต๋า​ นับว่า​เป็นการ​รวม​เครือข่าย​ของ​บรรพชน​เต๋า​ขึ้น​ใหม่​อีกครั้ง​ เสริม​อิทธิพล​ให้​สำนัก​เต๋า​ได้​มาก​นัก​ ผา​น​กู่​กวาดล้าง​ฟ้าบุพกาล​ เกรง​ว่า​ผู้​ได้รับ​ผลประโยชน์​มาก​ที่สุด​คง​เป็น​สำนัก​เต๋า​

“โลก​ไตร​วิสุทธิ์​ไม่นับว่า​ห่างไกล​จาก​มรรคา​สวรรค์​นัก​ หรือ​ก็​คือ​ใกล้​กับ​ที่ตั้ง​ดั้งเดิม​ของ​แดน​เทพ​หวน​ปัจฉิม​ ซึ่งอยู่​ใน​ขอบเขต​การ​ดูแล​ของ​นักพรต​เต๋า​เสิน​เผา​

“ถึงแม้นักพรต​เต๋า​เสิน​เผา​จะเป็น​ดวงจิต​มหา​มรรค​ แต่​มิใช่คู่ต่อสู้​ของ​เหล่า​จื่อ​ สักวันหนึ่ง​ นักพรต​เต๋า​เสิน​เผา​คง​สะกด​โลก​อริยะ​ไตร​วิสุทธิ์​ไว้​ไม่อยู่​ ไม่ช้าก็เร็ว​โลก​อริยะ​ไตร​วิสุทธิ์​จะแก่งแย่งชิงดี​กับ​มรรคา​สวรรค์​ พวกเรา​ต้อง​เตรียมการ​ไว้​แต่​เนิ่นๆ​”

เหล่า​อริ​ยชนตก​อยู่​ใน​ห้วง​ความคิด​

โลก​อริยะ​ไตร​วิสุทธิ์​มียอด​ฝีมือ​มากมาย​ดั่ง​เมฆา มิใช่สิ่งที่​มรรคา​สวรรค์​จะเทียบ​ได้​

ผู้​แข็งแกร่ง​ที่สุด​ใน​มรรคา​สวรรค์​คือ​หา​น​เจวี๋ย​ ผนวก​รวม​กับ​มหา​อริยะ​สวี​หุน​ ก็​มีอริยะ​มหา​มรรค​เพียง​สอง​คน​เท่านั้น​

เหล่า​จื่อ​ เทพ​สูงสุด​หยวน​สื่อ​และ​เจ้านิกาย​ทง​เทียน​รวมถึง​ศิษย์​สืบทอด​ของ​แต่ละคน​ ต่าง​เป็น​อริยะ​มหา​มรรค​ทั้งสิ้น​

เหล่า​อริยะ​ไม่ทราบ​ว่า​เหล่า​จื่อ​มิใช่อริยะ​มหา​มรรค​ แต่​เป็น​ตัวตน​ที่อยู่​เหนือกว่า​อริยะ​มหา​มรรค​ไป​แล้ว​

ฟางเหลียง​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ “ฟ้าบุพกาล​กว้างใหญ่​ไพศาล​ แม้ว่า​มรรคา​สวรรค์​และ​โลก​อริยะ​ไตร​วิสุทธิ์​จะพัฒนา​ไป​เร็ว​ยิ่ง​ ก็​ต้อง​ใช้เวลา​นับ​ร้อย​ล้าน​ปี​ถึงจะมาชน​กัน​ได้​ ถึงจะเกิด​การ​แก่งแย่งชิงดี​ขึ้น​ ระยะเวลา​ร้อย​ล้าน​ปี​เพียง​พอให้​มรรคา​สวรรค์​มีผู้​ทรงพลัง​ถือกำเนิด​ขึ้น​มากมาย​ยิ่ง​ ต่อให้​โลก​อริยะ​ไตร​วิสุทธิ์​แข็งแกร่ง​แค่​ไหน​ก็​มิใช่มรรคา​สวรรค์​ที่​แปรผัน​อุบัติ​ขึ้น​จาก​พลัง​มรรค​ทั้งหมด​ที่​ผา​น​กู่​อุทิศ​ให้​ใน​ช่วง​รุ่งเรือง​ที่สุด​ เป็น​สุดยอด​ของ​ฟ้าบุพกาล​”

เหตุใด​ดวงชะตา​ของ​ฟ้าบุพกาล​ถึงแข็งแกร่ง​ขนาด​นี้​น่ะ​หรือ​ มักจะ​มีผู้​ทรงพลัง​ถือกำเนิด​ขึ้น​เสมอ​ ก็​เป็น​เพราะ​ใน​ยุค​ที่​ผา​น​กู่​บุกเบิก​มรรคา​สวรรค์​ขึ้น​เขา​เป็น​ตัวตน​ที่​แข็งแกร่ง​ที่สุด​ใน​ฟ้าบุพกาล​แล้ว​

ตัวตน​ที่​แข็งแกร่ง​ที่สุด​ใน​ฟ้าบุพกาล​อุทิศ​ตน​บุกเบิก​มรรคา​สวรรค์​ขึ้น​ นั่น​ย่อม​เป็น​ดินแดน​ที่​แข็งแกร่ง​ที่สุด​ใน​ฟ้าบุพกาล​ และ​เป็น​โลก​ที่​มีอายุขัย​ยืนยาว​ที่สุด​ เพียงแต่​เมื่อ​ผ่าน​ไป​นาน​เข้า​ก็​ถูก​บรรพชน​เต๋า​เข้ายึดครอง​ควบคุม​

เหล่า​อริยะ​ยิ้ม​ออกมา​ ต่าง​มีความมั่นใจ​ยิ่งนัก​

“นับ​จาก​วันนี้​ไป​ อริยะ​ทุกคน​ต้อง​เปิด​อาณาเขต​เต๋า​ให้​บ่อย​ขึ้น​ เทศนา​ธรรม​แก่​สรรพสิ่ง​ หลัง​สิ้นสุด​มหา​เคราะห์​ ต้อง​พยายาม​เพิ่มจำนวน​อริยะ​ให้ได้​ถึงร้อย​ตำแหน่ง​!”

จอม​อริยะ​เสวียน​ตู​ประกาศ​แผนการ​มรรคา​สวรรค์​ออกมา​อย่าง​หนักแน่น​เด็ดขาด​ จิตใจ​เหล่า​อริยะ​ฮึกเหิม​พลุ่งพล่าน​

ยิ่ง​มีอริยะ​มาก​เท่าไร​ อริยะ​รุ่นเก่า​ก็​จะแข็งแกร่ง​มากขึ้น​เรื่อยๆ​

นี่​คือ​นาวา​ลำ​หนึ่ง​ ยาม​ที่​ทุกคน​มุ่งไป​ด้านหน้า​ คน​ที่​นำหน้า​อยู่​ย่อม​จะได้ประโยชน์​ยิ่งขึ้น​

ยิ่ง​มีอริยะ​หน้าใหม่​เพิ่มขึ้น​มาก​เท่าไร​ ก็​จะมีอริยะ​เสรี​เพิ่มขึ้น​เท่านั้น​ ยิ่ง​มีอริยะ​เสรี​เพิ่มขึ้น​เท่าไร​ อริยะ​มหา​มรรค​ก็​จะยิ่ง​เพิ่มมากขึ้น​เช่นเดียวกัน​!

จอม​อริยะ​เสวียน​ตู​จัดแจง​มอบหมาย​เรื่อง​บางอย่าง​ต่อ​ จากนั้น​เหล่า​อริยะ​ก็​แยกย้าย​กัน​ไป​

หา​นเจวี๋ย​ก็​ลุกขึ้น​จากไป​เช่นกัน​

เดิน​ไป​ได้​สอง​ก้าว​ เขา​ก็​เลือนหาย​ไป​อย่าง​ไร้​ร่องรอย​

เหล่า​อริยะ​หน้าใหม่​เลื่อมใส​อยู่​ใน​ใจ เผชิญหน้า​กับ​ศัตรู​ที่​แข็งแกร่ง​อย่าง​ผา​น​กู่​ หา​นเจวี๋ย​ไม่แต่​จะขมวดคิ้ว​ นี่​สินะ​อริยะ​สวรรค์​เกรียงไกร​

สรุป​แล้ว​ใน​สายตา​ของ​เขา​ ผา​น​กู่​เป็น​ตัวตน​แบบ​ใด​กัน​

….

ภายใน​อาณาเขต​ปฐม​ภพ​ เทพ​มาร​ฟ้าบุพกาล​หลาย​สิบ​ตน​ยังคง​นั่งสมาธิ​อยู่​ใน​ห้องโถง​ ร่าง​แยก​ของ​หา​นเจวี๋ย​ก็​ยังอยู่​

ทุกๆ​ พันปี​ เหล่า​เทพ​มาร​ฟ้าบุพกาล​จะเริ่ม​พูดคุย​หารือ​กัน​

ผา​น​กู่​กำลัง​ไล่ล่า​สังหาร​เทพ​มาร​อิสระ​ที่​ไม่เข้าร่วม​เผ่า​เทพ​มาร​เหล่านั้น​อย่าง​บ้าคลั่ง​ ล้วน​ตาย​กัน​ไป​หมด​แล้ว​

ทุกครั้งที่​มีเทพ​มาร​หนึ่ง​ตน​ดับสูญ​ลง​ ดวงชะตา​สาย​หนึ่ง​จะลอย​เข้าสู่​ร่าง​ของ​ผา​น​กู่​ ทำให้​ตบะ​ของ​ผา​น​กู่​เพิ่มขึ้น​มหาศาล​ใน​ฉับพลัน​!

สงคราม​เทพ​มาร​ใน​ครั้ง​แรกเริ่ม​บุกเบิก​ฟ้าดิน​หวน​กลับมา​อีกครั้ง​!

ร่าง​แยก​ของ​หา​นเจวี๋ย​ก็​อยู่​ที่นี่​ด้วย​ เมื่อ​ได้ยิน​คำ​รำพัน​ทอดถอนใจ​ของ​เหล่า​เทพ​มาร​ เขา​ก็​ลอบ​เหยียดหยาม​อยู่​ใน​ใจ

แต่ละ​ตน​เอาแต่​นั่ง​วิจารณ์​กัน​อยู่​ที่นี่​ ล้วน​ไม่กล้า​ออก​ไปหา​ผา​น​กู่​ด้วยตัวเอง​ ทำได้​เพียง​รอ​ให้​ผา​น​กู่​บุก​มาหา​ถึงที่​

เทพ​มาร​ปฐม​ภพ​เงียบงัน​มาโดยตลอด​ นั่งสมาธิ​อย่าง​สงบ​ แต่​เทพ​มาร​ฟ้าบุพกาล​ทั้งหมด​ล้วน​รับรู้​ได้​ว่า​กลิ่นอาย​ของ​เขา​กำลัง​แข็งแกร่ง​ขึ้น​

เขา​เตรียมรับมือ​กับ​ผา​น​กู่​อยู่​!

เทพ​มาร​ปฐม​ภพ​เอง​ก็​มีความทะเยอทะยาน​อัน​ยิ่งใหญ่​เช่นกัน​ เขา​เชื่อ​มาตลอด​ว่า​ตน​ไม่ได้​แพ้​ผา​น​กู่​ จนปัญญา​ที่​สวรรค์​ลิขิต​ชะตา​ไว้​ ผา​น​กู่​ครอบครอง​สมบัติ​คู่ชีพ​ถึงสามชิ้น​ หนำซ้ำ​ทุก​ชิ้น​ยัง​เป็นยอด​สมบัติ​ที่​ผสาน​พลัง​มหา​มรรค​ฤทธา​ไว้​ด้วย​ ส่วนตัว​เขา​ใน​อดีตกาล​ยุค​แรกเริ่ม​มียอด​สมบัติ​เพียง​ชิ้น​เดียว​ จะเอาชนะ​ได้​อย่างไรเล่า​

หง​หยวน​ถ่าย​ทอดเสียง​หา​หา​น​เจวี๋ย​ “สหาย​เต๋า​หา​น​ ร่าง​จริง​ของ​เจ้ายัง​ไม่ตามมา​อีก​หรือ​ อยู่​ลำพัง​ระวัง​จะถูก​ผา​น​กู่​สังหาร​”

หา​นเจวี๋ย​ถ่าย​ทอดเสียง​ตอบกลับ​ “ข้า​ซ่อนตัว​อยู่​ใน​มรรคา​สวรรค์​ ไม่ว่า​อย่างไร​ ข้า​ก็​นับ​เป็น​ชน​รุ่นหลัง​ของ​ผา​น​กู่​ เขา​มีแต่​จะเก็บ​ข้า​ไว้​จัด​การตอน​สุดท้าย​”

หง​หยวน​เงียบ​ไป​ เรื่อง​นี้​ถูกต้อง​แล้ว​

ในเวลานี้​เอง​ เทพ​มาร​ตน​หนึ่ง​อุทาน​ขึ้น​มา “อริยะ​เทพ​อวี๋เจี้ยน​ยัง​ไม่ตาย​หรือ​ ไม่น่าเชื่อ​ว่า​เขา​จะไป​ท้า​สู้ผา​น​กู่​อีกแล้ว​!”

เทพ​มาร​ตน​อื่นๆ​ ก็​เปิดปาก​พูด​เช่นกัน​

“ก่อนหน้านี้​ก็​สู้ผา​น​กู่​ไม่ได้​เลย​ ตอนนี้​ผา​น​กู่​แข็งแกร่ง​ขึ้น​อีก​หลายเท่า​ เหตุใด​เขา​ถึงได้​กล้า​นัก​!”

“อริยะ​เท​พอ​วี๋เจี้ยน​ก็​แข็งแกร่ง​ขึ้น​เช่นกัน​”

“คน​ผู้​นี้​ยอดเยี่ยม​นัก​ ไม่แปลก​เลย​ที่​ตอนนั้น​จะกล้า​ถากถาง​ผา​น​กู่​”

“น่าเสียดาย​ ผา​น​กู่​แข็งแกร่ง​เกินไป​”

“เหตุใด​ข้า​ถึงรู้สึก​ไม่ชอบมาพากล​ ดู​คล้าย​ว่า​จะมีคน​คอย​ช่วยเหลือ​ผา​น​กู่​อยู่​”

ในไม่ช้า​เหล่า​เทพ​มาร​ต่าง​มองเห็น​ปัญหา​ ทุกครั้งที่​อริยะ​เทพ​อวี๋เจี้ยน​โจมตี​ผา​น​กู่​ ผา​น​กู่​จะฟื้นฟู​ได้​เสมอ​ ที่​สำคัญ​คือ​พละกำลัง​ไม่ตก​เลย​

ผา​น​กู่​เป็น​เพียง​เทพ​มาร​ฤทธา​ อีก​ทั้ง​มิได้​ครอบครอง​มหา​มรรค​อื่น​เลย​ แล้ว​เหตุใด​เมื่อ​เผชิญหน้า​กับ​ตัวตน​ระดับ​เดียวกัน​ ถึงไม่ตาย​ไม่วางวาย​ พละกำลัง​ไม่พร่อง​ลง​เลย​

หา​นเจวี๋ย​คิดในใจ​ ‘ในที่สุด​พวก​เจ้าก็​มองออก​สักที​!’

ผา​น​กู่​มีเทวี​ตรา​วินัย​ให้การ​สนับสนุน​ หา​นเจวี๋ย​คิด​ว่า​ต้อง​มีตัวตน​เหนือ​ชั้น​ราย​อื่นๆ​ อยู่​เบื้องหลัง​อีก​แน่​

ก่อนหน้านี้​มิ่งและ​เผ่า​มาร​บุก​ตะลุย​ไป​ทั่ว​ฟ้าบุพกาล​ ดวงจิต​มหา​มรรค​ล้วน​ไม่สอด​มือ​เข้า​ยุ่ง​ ยาม​นี้​ผา​น​กู่​โผล่​มา คน​ที่จะ​ได้รับ​ผลกระทบ​มาก​ที่สุด​ก็​คือ​มิ่งและ​เผ่า​มาร​

ใน​มิ่งก็​มีเทพ​มาร​ฟ้าบุพกาล​อยู่​ไม่น้อย​เช่นกัน​!

หลาย​ชั่ว​ยาม​ต่อมา​

อริยะ​เท​พอ​วี๋เจี้ยน​ก็​พ่ายแพ้​อีกครั้ง​ เพียงแต่​ครั้งนี้​เขา​พึ่งพา​กลยุทธ์​ของ​ตน​หนี​รอดไป​ได้​

ความ​แข็งแกร่ง​ของ​ผา​น​กู่​ทำให้​เหล่า​เทพ​มาร​เงียบงัน​ลง​อีกครั้ง​

เทพ​มาร​ปฐม​ภพ​พลัน​ลืมตา​ขึ้น​ กล่าวว่า​ “จะนั่ง​รอ​ความตาย​ไม่ได้​ พวกเรา​สมควร​ลงมือ​ได้​แล้ว​!”

เขา​ค่อยๆ​ ลุกขึ้น​ยืน​

“ทุกท่าน​ ตาม​ข้า​ไป​รบ​กับ​ผา​น​กู่​ด้วยกัน​เถิด​!”

เทพ​มาร​ปฐม​ภพ​เอ่ย​เสียง​ขรึม​ เมื่อ​เอ่ย​ประโยค​นี้​ออกมา​ เทพ​มาร​ทั้งหมด​พา​กัน​ลุกขึ้น​ยืน​

พวกเขา​กำลัง​รอ​ประโยค​นี้​อยู่​เช่นกัน​!

………………………………………………………………