ระบบเจ้าสำนัก - ตอนที่ 1793 : ซุนเหยียนกับไห่อู่เซิง

　　  แซ่ซุนมีคนแข็งแกร่งอยู่รึ?  จางลู่คิดทบทวนแต่ก็ไม่ได้เบาะแสใดๆ

　　แซ่ซุนที่เขารู้จักคือซุนซิง,ซุนเมิ่งและซุนวู ซูนวูนั้นยังไม่ถึงระดับพันเท่าเลยด้วยซ้ำ ตัดออกไปได้เลย ส่วนซุนซิงและซุนเมิ่งต่างก็เป็นราชา พวกเขามีทักษะสร้างระดับสูงเป็นของตัวเอง ซึ่งมีความเป็นไปได้ค่อนข้างน้อย แต่ความแข็งแกร่งของทั้งสองนั้นไม่ได้เหนือกว่าราชาคนอื่นๆ โดยเฉพาะซุนเมิ่งที่แข็งแกร่งพอๆกับราชาคนอื่นๆ

　　สรุปคือซุนซิงและซุนเมิ่ง แม้ว่าจะเป็นไปได้แต่ก็แทบจะมองข้ามได้

　　  เขาชื่ออะไร ?  จางลู่ถามขึ้นมา

　　แค่แซ่จางลู่ไม่อาจจะเดาตัวตนอีกฝ่ายออก

　　เนี่ยเวิ่นไม่ลังเลและพูดชื่อออกมาทันที   ซุนเหยียน  　　  ซุนเหยียนรึ ?  จางลู่ทวนชื่อเบาๆ ชื่อนี้มันฟังดูแปลก เขามั่นใจว่าไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน   โกลาหลนี้มีซุนเหยียนอยู่รึ ?  เขาขมวดคิ้วและถามขึ้นมา   ซุนเหยียนแข็งแกร่งแค่ไหนกัน ? 

　　เนี่ยเวิ่นครุ่นคิดและพูดขึ้น   ร่างแยกของนายท่านแข็งแกร่งกว่าข้า เขาอยู่ขอบเขตการสร้างไร้จำกัด เป็นรองแค่นายท่าน 

　　  ในโกลาหลแห่งนี้มีคนอยู่ขอบเขตการสร้างไร้จำกัดด้วยรึ?  จางลู่แปลกใจ

　　เขาคิดว่าจิตมรณะและบรรพชนกระดูกคงหลอกเขา แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะมีขอบเขตนี้จริงๆ

　　เนี่ยเวิ่นพยักหน้า   ขอบเขตการสร้างไร้จำกัดก็ยังเป็นราชา อาจจะถือได้ว่าเป็นราชาที่แกร่งที่สุด แต่โดยแก่นแท้แล้วก็ยังคงเป็นราชาอยู่ แค่มีพลังสร้างที่แข็งแกร่งกว่าและไร้ขีดจำกัด ดังนั้นจึงถูกเรียกว่าขอบเขตการสร้างไร้จำกัด 

　　  แต่…ถ้าหากมันมีคนแบบนั้นอยู่ในโกลาหล มันจะไม่มีข่าวของเขาได้ยังไง ?  จางลู่สับสน

　　เขารู้จักยอดฝีมือสามคนที่ไปถึงขอบเขตนั้นได้ก็คือจิตมรณะ, บรรพชนกระดูกและต้นไม้โกลาหล

　　แน่นอนว่าจิตมรณะไม่ใช่ยอดฝีมือขอบเขตการสร้างไร้จำกัด แต่ก็มีความสามารถทัดเทียมกัน แต่ถึงยังไงก็ไม่อาจจะใช้เกณฑ์ทั่วไปมาตัดสินขอบเขตของมันได้

　　  ข้าไม่รู้   เนี่ยเวิ่นส่ายหน้า  เท่าที่ข้ารู้คือร่างแยกของนายท่านน่ะแข็งแกร่งอย่างมาก แกร่งยิ่งกว่าข้าเสียอีก แต่หลังจากที่ข้ากลับมาเกิดใหม่ ข้าก็ไม่รู้สถานการณ์ของเขา… 

　　  รึว่าเขาจะเปลี่ยนชื่อ ?   จางลู่พึมพำออกมา   จากที่เจ้าอธิบายมานั้น ข้าคิดว่าเขาคล้ายกับไห่อู่เซิง 

　　ไม่ต้องสงสัยเรื่องความแข็งแกร่งของบรรพชนกระดูก แม้แต่จิตสุสานก็ไม่อาจจะทำอะไรอีกฝ่ายได้ นอกจากนี้เขายังสร้างโกลาหลนภาขึ้นมาอีกด้วย

　　เนี่ยเวิ่นมั่นใจอย่างมาก   เป็นไปไม่ได้ ชื่อของเขาน่ะนายท่านเป็นคนตั้งให้ ชื่อนี้เขาจะเปลี่ยนตามใจชอบได้ยังไง?…และแม้ว่าเขาจะเปลี่ยนชื่อ แต่ก็ไม่อาจจะเปลี่ยนแซ่ได้ ท่านก็รู้ว่าการกระทำแบบนั้นน่ะเท่ากับเป็นการดูหมิ่นนายท่าน 

　　  แปลก  จางลู่พูดขึ้นมา   ในเมื่อเขาไม่ได้เปลี่ยนชื่อ แล้วเขาอยู่ไหนกัน ? ทำไมถึงไม่เคยได้ยินเรื่องของเขา ? นอกจากนี้แล้วเขาก็ไม่ใช่ไห่อู่เซิง แล้วไห่อู่เซิงเป็นใครกัน ? 

　　เขามองไปที่เนี่ยเวิ่นแล้วถามขึ้นมา   นอกจากเจ้า ร่างแยกรวมถึงจิตสุสานแล้ว ไม่มีขอบเขตการสร้างไร้จำกัดอีกรึ ? 

　　เนี่ยเวิ่นพูดขึ้นมา   เท่าที่ข้าจำได้ ในโกลาหลนั้นนอกจากข้ากับซุนเหยียนแล้ว มันก็ไม่มีขอบเขตการสร้างไร้จำกัดคนอื่นอีก ซุนเหยียนขึ้นไปที่ขอบเขตนี้ได้ก็เพราะเกี่ยวโยงกับนายท่าน หากคนอื่นต้องการขึ้นมายังขอบเขตนี้นั้น…ยากอย่างมาก  เนี่ยเวิ่นเงียบไปชั่วครู่แล้วพูดต่อ   หากจิตสุสานคือตัวแทนแห่งการทำลายล้าง บางทีมันอาจจะถือว่าเป็นขอบเขตการสร้างไร้จำกัด แต่ไห่อู่เซิงนั่น..ข้าไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงขึ้นมาถึงขอบเขตนี้ได้  เขาถึงกับสงสัยว่าจางลู่เข้าใจผิดไปเอง   ท่านโดนเขาหลอกมารึไม่ บางทีเขาอาจจะไม่ได้แข็งแกร่งเช่นนั้น ? 

　　โกหกรึ ?

　　จางลู่สามารถตัดสินออก

　　ความแข็งแกร่งของบรรพชนกระดูกน่ะของจริง แม้แต่จิตสุสานสวรรค์ก็ไม่ใช่คู่มือของเขา

　　  มันเป็นไปได้รึไม่ที่จิตสุสานและไห่อู่เซิงเป็นคนเดียวกัน ?   เนี่ยเวิ่นถามขึ้นมา   บางทีพวกเขาอาจจะเป็นคนคนเดียวกันรึสิ่งเดียวกัน สิ่งที่พวกเขาบอกและทำเป็นแค่การแสดงเพื่อทำให้ท่านไขว้เขว? 

　　จางลู่เริ่มเชื่อว่ามันเป็นไปได้

　　หากจิตสุสานกับบรรพชนกระดูกเป็นคนคนเดียวกันแล้ว งั้นมันก็อธิบายหลายๆอย่างได้ แต่ไม่นานจางลู่ก็ส่ายหน้า  ไม่ พวกเขาไม่ใช่คนเดียวกัน 

　　เขาขมวดคิ้วแล้วพูดต่อ   แม้ข้าจะไม่รู้ว่าจิตสุสานสวรรค์คืออะไรกันแน่ แต่แน่นอนว่าไห่อู่เซิงเป็นสิ่งมีชีวิตปกติ เขาเป็นมนุษย์ที่มีสติและชีวิต แม้ว่าข้าจะมองระดับของเขาไม่ออกแต่ข้าก็ยังรับรู้มันได้อย่างแม่นยำ ข้าไม่อาจจะรับรองเรื่องอื่น แต่มั่นใจได้ว่าร่างกายของเขาเป็นของมนุษย์ที่มีพลังชีวิตที่สูง หากมีอะไรผิดปกติกับไห่อู่เซิง งั้นข้าก็คงรับรู้ได้ 

　　เนี่ยเวิ่นเกาหัว  งั้นข้าก็ไม่รู้แล้ว 

　　  แม้แต่เจ้าก็ยังไม่รู้ ข้ากลัวว่าคงไม่มีใครรู้….  จางลู่ผิดหวังนิดๆ

　　เขาอยากรู้ความจริงจากต้นไม้โกลาหลแต่ผลลัพธ์มีแต่ทำให้เขาสับสนกว่าเก่า

　　  ไห่อู่เซิงเป็นใครกันแน่ ?  จางลู่คิ้วขมวดและคิดถึงความเป็นไปได้ทั้งหมด

　　หลังจากที่คิดสักพักแล้ว จางลู่ก็คิดถึงคนเดียวกันแล้ว งั้นมันก็อธิบายหลายๆอย่างได้ แต่ไม่นานจางลู่ก็ส่ายหน้า  ไม่ พวกเขาไม่ใช่คนเดียวกัน 

　　เขาขมวดคิ้วแล้วพูดต่อ   แม้ข้าจะไม่รู้ว่าจิตสุสานสวรรค์คืออะไรกันแน่ แต่แน่นอนว่าไห่อู่เซิงเป็นสิ่งมีชีวิตปกติ เขาเป็นมนุษย์ที่มีสติและชีวิต แม้ว่าข้าจะมองระดับของเขาไม่ออกแต่ข้าก็ยังรับรู้มันได้อย่างแม่นยำ ข้าไม่อาจจะรับรองเรื่องอื่น แต่มั่นใจได้ว่าร่างกายของเขาเป็นของมนุษย์ที่มีพลังชีวิตที่สูง หากมีอะไรผิดปกติกับไห่อู่เซิง งั้นข้าก็คงรับรู้ได้ 

　　เนี่ยเวิ่นเกาหัว  งั้นข้าก็ไม่รู้แล้ว 

　　  แม้แต่เจ้าก็ยังไม่รู้ ข้ากลัวว่าคงไม่มีใครรู้….  จางลู่ผิดหวังนิดๆ

　　เขาอยากรู้ความจริงจากต้นไม้โกลาหลแต่ผลลัพธ์มีแต่ทำให้เขาสับสนกว่าเก่า

　　  ไห่อู่เซิงเป็นใครกันแน่ ?  จางลู่คิ้วขมวดและคิดถึงความเป็นไปได้ทั้งหมด

　　หลังจากที่คิดสักพักแล้ว จางลู่ก็คิดถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง

　　  รึว่า…เขาคือร่างแยกของจ้าวโกลาหลแต่กลับโดนครอบงำ ?  จางลู่ถามขึ้นมา

　　เนี่ยเวิ่นไม่ได้ปฏิเสธทันที เขาคิดถึงความเป็นไปได้นี้ก่อนจะส่ายหน้า   ไม่น่าจะเป็นไปได้ ร่างแยกของนายท่านแกร่งที่สุดทั้งในด้านวิญญาณและสติ มันแบ่งมาจากนายท่าน มันมีสติและวิญญาณของนายท่าน แม้ว่าจะมีคนที่ครอบงำเขาได้แต่ก็ไม่มีทางควบคุมเขาได้จริงๆ นอกซะจากว่าอีกฝ่ายจะแกร่งกว่านายท่าน 

　　นั่นก็ไม่ใช่ นี่ก็ไม่ใช่ จางลู่แทบจะพบกับทางตัน

　　เขาลำดับความคิดใหม่แต่ก็ยังไม่มีความคิดไหนที่เข้าท่าเลย

　　มันดูไม่มีเหตุผล

　　  บรรพชนกระดูกลึกลับจริงๆ  จางลู่เริ่มสงสัยเรื่องตัวตนของบรรพชนกระดูกยิ่งกว่าเก่า ไม่ใช่ว่าชายคนนี้อยู่แต่ในมุมมืดรึ ?  　　เมื่อคิดแบบนั้นจางลู่ก็ถามขึ้นมา   เจ้าช่วยส่งภาพของซุนเหยียนให้ข้าที 

　　เขายังหมดหนทาง แม้ว่าจะตัดความเป็นไปได้ที่ไห่อู่เซิงจะเป็นร่างแยกออก แต่ก็ต้องยืนยันก่อน

　　ถ้าหากเขาคิดผิดล่ะ ?

　　  ได้   เนี่ยเวิ่นไม่ลังเลและได้ทำการวาดภาพของซุนเหยียน ส่งให้กับจางลู่ทันที

　　จางลู่ต้องแปลกใจหลังจากที่ได้รับภาพมา  นี่ไม่ใช่บรรพชนกระดูกหรอกรึ ?  เขาหน้าตาเหมือนกับซุนเหยียน   นอกจากบุคลิกภายนอกและน้ำเสียงที่ดูต่างกันเล็กน้อยแล้ว ที่เหลือมันแทบไม่มีอะไรต่างกันเลย !