ระบบเจ้าสำนัก - ตอนที่ 2019 : ยอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่สู้
ตอนที่ 2019 : ยอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่สู้
ท่านซือหมิง !
แม่ทัพซือหมิง !
ไม่กี่อึดใจจ้าวโกลาหลจำนวนมากก็ได้มารวมตัวกันรอบๆซือหมิง และทำความเคารพเขา จากนั้นก็มองไปยังเสี่ยวซี, วินและทอม
เสี่ยวซีเห็นเหล่านายพลที่บินเข้ามาก็ตาเป็นประกายขึ้นมา
ในอีกความหมายเลยในสถานการณ์ปกติแล้วมันต้องดูถูกนายพลเหล่านี้ แต่ตอนนี้ขาดคน แม้ว่าพวกนี้จะเป็นแค่นายพลแต่ก็ไม่อาจจะมองข้ามได้
หากได้คนของซือหมิงมา งั้นอำนาจของมันก็จะเพิ่มขึ้นมาอย่างมาก
วินและทอมพากันเหงื่อตก พวกนั้นพากันขนลุก
นายพลจำนวนมากนี้ทำให้พวกเขากดดันอย่างมาก จบแล้ว วินเหงื่อชุ่มไปทั้งตัวแล้วบ่นออกมาในใจ
หาทางหนีกันเถอะ ทอมกัดฟันแน่นแล้วบอกกับวิน
พวกเขาไม่มั่นใจในตัวเสี่ยวซีแม้แต่น้อย แม้ว่าเสี่ยวซีจะรับมือกับซือหมิงได้ แต่กลุ่มนายพลของซือหมิงนั้นก็จัดการพวกเขาได้โดยง่าย ความหวังเดียวของพวกเขาคือหาทางหนีออกไปก่อน
ซือหมิงเห็นคนของเขามาที่นั่นก็ใจเย็นลงเล็กน้อย เขาได้พูดขึ้น ความแข็งแกร่งของหมานี่ผิดปกติ พวกเจ้าระวังตัวกันไว้ หากจำเป็น ข้าจะช่วยเอง เห็นได้จากคำพูดของเขานั้นเขามั่นใจว่าตัวเองเพียงลำพังไม่อาจจะจัดการกับเสี่ยวซีได้
ได้ ! เหล่านายพลพากันตอบรับ
เสี่ยวซีไม่ได้กลัวแม้แต่น้อย เขายังยิ้มออกมาดังเดิม นี่คือทหารที่ข้าจะได้มาสินะ ? ข้าจะให้เจ้าเป็นแม่ทัพคอยสั่งการพวกนี้ เจ้าตกลงรึไม่ ? ตอนที่เสี่ยวซีพูดนั้น สีหน้าของซือหมิงก็หม่นยิ่งกว่าเก่า เขาฮึดฮัดออกมา ไม่ว่าจะให้ข้าสั่งการรึไม่นั้นก็ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าจะมาตัดสินใจได้
เมื่อพูดจบ ซือหมิงก็ได้สะบัดมือ พลังโกลาหลได้ปะทุออกมา ดาบสีขาวได้ฟันลงมา พลังอันน่ากลัวพุ่งออกมาจากดาบส่องแสงให้กับโกลาหลโดยรอบ พลังงานรอบตัวเริ่มผันผวนจนผู้คนไม่อาจจะหายใจได้
เสี่ยวซียังคงยิ้มและมองไปที่ซือหมิงโดยไม่ขยับตัวแม้แต่น้อย
ตูม !
แสงจากดาบฟันเข้าใส่เสี่ยวซีในทันที อีกฝ่ายได้ขยับตัวตั้งแต่ต้นจนจบราวกับว่ากลัวจนก้าวขาไม่ออก
แต่เมื่อแสงจางลงไปนั้น เสี่ยวซีก็ยังอยู่ดี เหล่าจ้าวโกลาหลโดยรอบรวมถึงซือหมิงต่างก็พากันอึ้ง
อะไรกัน ! ซือหมิงเบิกตากว้างด้วยความเหลือเชื่อ
คนอื่นๆพากันสับสน พวกเขายืนตัวแข็งทื่อราวกับต้องมนต์
การโจมตีของแม่ทัพกลับไม่อาจจะทลายการป้องกันของเสี่ยวซีได้ !
เกินไปหน่อยแล้ว !
วินและทอมที่พร้อมที่จะหนี แต่ฉากตรงหน้ากลับทำให้ทั้งสองใจเย็นลงได้ เท้าของทั้งสองเหมือนกับติดกาวหยั่งรากกับพื้นไม่อาจจะขยับไปไหนได้
ทั้งสนามรบตกอยู่ในความเงียบงัน !
ข้าบอกแล้วว่าเจ้าทำอะไรข้าไม่ได้หรอก ! เสียงของเสี่ยวซีดังขึ้นมาช้าๆ ในเวลาเดียวกันเขาก็ยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มดูถูก กลับเป็นว่าข้าคิดไม่ผิด
ซือหมิงอึดอัดออกมา เขารู้สึกว่าความแข็งแกร่งของเสี่ยวซีไม่ได้อยู่แค่แม่ทัพหน้าใหม่เหมือนที่เขาคิดเอาไว้
มันเป็นไปไม่ได้ที่แม่ทัพหน้าใหม่จะรับการโจมตีของเขาไว้ได้โดยที่ไม่บาดเจ็บ !
แม้แต่แม่ทัพขั้นกลางเองก็ไม่กล้าจะทำเช่นนี้ !
มาสิ เอาอีก ! เสี่ยวซีทำราวกับคนบ้า หากราชาผู้นี้ลงมือ งั้นก็ถือว่าข้าแพ้ก็ได้ !
คำพูดนี้เท่ากับเหยียดหยามซือหมิง มันทำให้ซือหมิงโกรธจัดขึ้นมาทันที
อีกฝ่ายดูถูกเขามากขนาดนี้ เขาจะอยู่เฉยได้ยังไง !
เจ้าบ้าไปแล้วรึ ! ซือหมิงยอมรับว่าความแข็งแกร่งของเสี่ยวซีนั้นอาจจะเหนือกว่าที่เขาคิดเอาไว้ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเสี่ยวซีจะดูถูกเขาได้ แม้ว่าเขาจะเป็นแม่ทัพขั้นต้นแต่ก็ไม่ใช่คนที่จะปล่อยให้คนอื่นดูหมิ่นได้
ตาของซือหมิงแดงก่ำ เขายกดาบขึ้นแล้วฟันออกไปอีกครั้ง
พลังโกลาหลมหาศาลโดนปล่อยออกมาไม่ยั้ง พลังทั้งหมดได้รวมกันเป็นปราณดาบพุ่งออกมาจากดาบสีขาวทีละอันๆ มันราวกับใบมีดลมที่บินเข้าหาเสี่ยวซี
เฮ้อ…
ดาบแสงจำนวนมากราวกับพายุดาบ มิติโดยรอบราวกับมีลมก่อตัวขึ้นมา มันเหมือนว่ามิติส่วนนั้นจะโดนทำลายไปด้วย โกลาหลที่อยู่ใกล้โดนกำจัดไปพร้อมกับคนเผ่าเทียนหลายล้านชีวิตที่ต้องกลายเป็นเถ้าไป
ทุกคนพากันกลั้นหายใจไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียง
เวลาเหมือนจะหยุดนิ่งไม่มีใครเคลื่อนไหว ไม่มีใครส่งเสียง มีแค่ดาบแสงที่พุ่งตัดมิติไปและส่องแสงให้กับพื้นที่โดยรอบ
ต่อมา
ดาบแสงก็ได้ฟันไปที่ตัวเสี่ยวซี ที่ตัวเขามีชั้นแสงก่อตัวเป็นโล่ขึ้นมา มันเกิดการระเบิดที่โล่พลังอย่างต่อเนื่อง
ทุกครั้งที่ดาบแสงปะทะกับเสี่ยวซี มันก็เกิดระเบิดอันน่าทึ่งขึ้นมา ระเบิดแต่ละครั้งราวกับพลุไฟที่ดูงดงาม
คนเผ่าสวรรค์ต่างก็จับจ้องไปยังใจกลางจุดระเบิด
วินกับทอมมองหน้ากัน
ไม่กี่อึดใจแสงก็สลายไป เมื่อทุกคนกลับมามองเห็นได้ดังเดิม ร่างของเสี่ยวซีก็ปรากฏขึ้นมาในสายตาอีกครั้ง
เป็นไปได้ยังไงกัน รอยยิ้มของซือหมิงแข็งทื่อไป สายตาเขาเต็มไปด้วยความตะลึง
เหล่านายพลรวมถึงวินและทอมพากันมองไปที่เสี่ยวซี ด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ พวกเขาราวกับเห็นปาฏิหาริย์
ทุกคนจับจ้องไปที่เสี่ยวซี ด้วยสายตาตะลึง อึ้งและเหลือเชื่อ
แม่ทัพขั้นต้นรึ ? แค่นี้รึ ? เสี่ยวซีส่ายหน้าด้วยท่าทีไม่พอใจ
น่าผิดหวัง !
ทั้งสนามรบตกสู่ความเงียบราวกับเวลาหยุดนิ่ง ! ไม่มีใครกล้าจะเชื่อว่าการโจมตีของซือหมิงนั้นไม่อาจจะทำอะไรเสี่ยวซีได้เลยแม้แต่น้อย !
พลังอันน่ากลัวที่ทำให้ทุกคนตัวสัน่แต่กลับไม่อาจจะทำลายการป้องกันของเสี่ยวซีได้เลยแม้แต่น้อย เสี่ยวซีไม่แม้แต่จะหลบ เขารับการโจมตีของซือหมิงเอาไว้ทั้งหมดแต่ไม่บาดเจ็บแม้แต่น้อยราวกับว่าการโจมตีของซือหมิงนั้นแค่สะกิดเขา นี่มันการป้องกันแบบไหนกัน ?
แม้ว่าเสี่ยวซีจะไม่ได้ลงมือเลยสักครั้งแต่ก็ยังทำให้ทุกคนแทบไม่อาจจะหายใจได้
จะ แป็นใครกันแน่ ? ซือหมิงกลืนน้ำลายแล้วพูดขึ้นมาด้วยเสียงที่สั่น
ทุกคนพากันสงสัยว่าหมาตรงหน้านี้เป็นจักรพรรดิปลอมตัวมา !
เพราะพวกเขาคิดไม่ออกเลยว่าต้องมีความแข็งแกร่งระดับไหนถึงจะทำเช่นนี้ได้ !
ต้องรู้ก่อนว่าซือหมิงเป็นแม่ทัพ การโจมตีของเขานั้นไม่ใช่สิ่งที่ผู้คนรึแม้แต่แม่ทัพขั้นกลางจะรับมือได้ง่ายๆ !