รักลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า - บทที่ 61 ขอบคุณคุณน้องที่ช่วยฉันปรนนิบัติวิน

ได้ยินแบบนั้น ป้าจันกับธิชามองหน้ากัน ไม่มีคนคิดที่จะไปเปิดประตู

แต่ว่าเสียงเคาะประตูก็ได้ดังขึ้นต่อเนื่องไม่อยู่ ทำเอาในใจของธิชาก็ได้หงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม

เธอก็ได้ส่งสายตาให้ป้าจัน ป้าจันก็ได้รีบเก็บกวาดไปสักพักแล้วก็ไปเปิดประตู

ญาณินยิ้มให้ป้าจันได้อย่างเป็นมิตรมาก  ป้าจันก็อยู่เหรอคะ ธิชายังไม่ได้นอนใช่ไหม? 

 วันนี้คุณหนูรู้สึกไม่ค่อยสบายค่ะ ตอนนี้กำลังเตรียมตัวพักผ่อนแล้ว 

ญาณินก็ได้เข้าไปอย่างว่าไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น จากนั้นก็ได้ยิ้มแล้วสั่งว่า  ป้าจันถ้าไม่มีอะไรละก็ก็ลงไปก่อนเถอะ ฉันขอคุยกับธิชาหน่อย ไม่กินเวลาพักผ่อนเธอหรอก 

ธิชารู้สึกถึงการไม่ได้มาดีของเธออย่างชัดเจน ก็ได้ลุกขึ้นนั่งบนเตียง มองเธอด้วยสายตาที่เฉยชา

ป้าจันไม่วางใจเล็กน้อย แต่ก็คิดว่าญาณินก็ไม่ได้มีนิสัยที่ทำอะไรไปเลื่อย น่าจะไม่มีเรื่องใหญ่อะไร ก็ได้ปิดประตูแล้วก็ลงตึกไป

ญาณินก็ได้ยื่นท้องของตัวเองอย่างอวดดี มือซ้ายก็ได้เอาวางที่หลังของตน ท้องที่ได้โตขึ้นเล็กน้อยของเธอนั้นก็ได้โผล่ออกมาอย่างชัดเจน ฝีเท้าได้ค่อยๆ ก้าวมาที่เตียงของธิชา แล้วก็นั่งลงบนเตียงของเธออย่างไม่เกรงใจ

ธิชามองการแสดงของเธอ ก็รู้สึกเหนื่อยใจอย่างช่วยไม่ได้

แต่ว่าญาณินอยากจะแสดง เธอจะไม่ให้ความร่วมมือก็ไม่ได้

เธอก็ได้ยิ้ม  พี่สะใภ้คะตอนนี้ก็มองออกแล้วว่าท้อง จะสี่เดือนแล้วใช่ไหม? 

ญาณินพูด  ใช่ เรื่องท้องนะยิ่งนานก็ยิ่งเหนื่อย ท้องนี้ยังไม่ถึงว่าใหญ่ แต่ว่าก็ได้หนักจนฉันเหนื่อยมากเลยล่ะ 

 ไหนๆ ก็เหนื่อยแล้ว ทำไมไม่รีบไปพักผ่อนล่ะคะ? 

ญาณินเหมือนยิ้มแต่ก็ไม่ รอยโค้งของริมฝีปากนั้นเห็นได้ชัดว่ากำลังเยาะเย้ย อยู่ๆ เธอก็ได้ยื่นมือ ออกแรงกระชากผ้าห่มบนตัวของธิชา ทำให้มีลมเข้ามา

ธิชาขมวดคิ้ว  เธอทำอะไร? 

 ทำอะไร? แน่นอนว่าต้องมาขอบคุณคุณน้องไงคะ  สายตาที่แหลมคมของญาณินก็ได้มีไฟเล็กน้อย ก็ได้กวาดมองธิชาที่ได้สวมเสื้อนอนสายเดี๋ยวอย่างไม่ปิดบัง

แน่นอนว่าธิชารู้สึกไม่ดีมากๆ แต่ก็ยังอดทนแล้วถาม  ขอบคุณอะไร? 

ญาณินก็ได้ขยับสะโพกของตนอย่างเงียบๆ ค่อยๆ ขยับเข้าใกล้เธอ อยู่ๆ ก็ได้ใช้สองนิ้วมาจับสายเดี่ยวบนไหล่ของเธอ จากนั้นก็ได้ออกแรงดึง ฉีกชุดนอนของเธอออกครึ่งหนึ่ง——

ในตอนที่ธิชาไม่รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นนั้น เธอก็ได้ได้ใจกว่าเดิม  อย่าทำเป็นถามทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจแล้วได้ไหม แน่นอนว่าต้องขอบคุณคุณน้องที่พยายามปรนนิบัติพี่ชายของเธอแทนฉันไงจ๊ะ! 

 ธิชาเป็นน้องสาวที่เชื่อฟังจริงๆ รู้ว่าฉันท้องอยู่ไม่สะดวกแท้ๆ แต่ก็ยอมที่จะเสียสละตัวเอง ปรนนิบัติพี่ชายเธอทั้งวันทั้งคืน……ฉันต้องขอบคุณคุณน้องจริงๆ ยังไงซะก็ได้เลี้ยงมาในบ้านเอง อย่างน้อยก็สะอาดกว่าข้างนอกมาก 

ที่แท้ญาณินขึ้นมาก็เพื่อที่จะทำให้เธออับอายต่อหน้าโดยเฉพาะ

เห็นทีเรื่องตอนสระว่ายน้ำของบ่ายวันนี้นั้น เป็นไปได้สูงว่าเธอได้เห็นกับตาตัวเองแล้ว ไม่อย่างนั้นเธอก็คงไม่มีปฏิกิริยารุนแรงแบบนี้

ต่อให้ธิชาได้ทำใจมาบ้างแล้ว แต่ไม่ว่ายังไงก็เป็นสาวน้อย ถูกเธอเอาไปเปรียบเทียบแบบนี้ สีหน้าก็แดงอย่างควบคุมไม่ได้อยู่ดี

เธอก็ได้เม้มปาก พูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า  อ้อ นอกจากที่จะมาขอบคุณฉันแล้ว พี่สะใภ้ยังมีธุระอื่นไหมคะ? 

เห็นได้ชัดว่าญาณินไม่พอใจกับปฏิกิริยาที่นิ่งเรียบของเธอมาก

เธอก็ได้กระตุกมุมปาก พูดประชดต่อว่า  ถึงแม้ว่าพวกเราเคยเป็นเพื่อนรักกันมาก่อน แต่ว่าฉันคิดได้แล้ว เธอก็ไม่ต้องรู้สึกแปลกๆ และก็ไม่ต้องรู้สึกผิดกับฉัน ธิชา……ที่จริงความเป็นอยู่ของเธอ สำหรับฉันแล้วเป็นเรื่องดีมากๆ ผู้ชายเล่นในบ้าน ก็ยังดีกว่าไปเล่นกับผู้หญิงที่เสเพพวกนั้นข้างนอก พวกตระกูลใหญ่ในอดีตก็ชอบที่จะชุบเลี้ยงสาวปรนนิบัติในบ้าน เห็นทีเพราะเหตุผลนี้ เธอก็ปรนนิบัติพี่ชายเธออยากสบายใจเถอะ ยังไงซะยาก็ได้ฉีดแล้ว เลี่ยงปัญหาที่จะเกิดในอนาคต หลีกเลี่ยงเรื่องพี่ชายเธอไปทำใครข้างนอกท้อง ฉันก็ไม่สะดวกที่จะเก็บกวาด เธอว่าจริงไหม? 

สีหน้าของธิชาก็ได้ไม่ดีเล็กน้อย แต่ก็ไม่แปลก ถือว่าสามารถที่จะรู้แล้วว่าญาณินทำเพื่อเรื่องอะไร

ที่แท้เธอไปรู้เรื่องที่เธอฉีดยาคุมกำเนิดมาจากไหนไม่รู้ แน่นอนก็ได้คิดว่าเป็นความคิดของธาวิน เพราะงั้นก็ได้เอาท้องที่กำลังท้องสี่เดือนของเธอมาโชว์ตรงหน้าเธอ?

ญาณินในสายตาของธิชา ก็ได้กลายเป็นคนที่ไม่คุ้นเคยแล้วก็น่าสงสาร

……

 พี่สะใภ้ใจกว้างขนาดนี้ แน่นอนว่าฉันดีใจแทนพี่ชายจริงๆ แต่ว่าฉันก็ขอบอกกับพี่สะใภ้ให้ไปคุมพี่ชายฉันหน่อยนะคะ ถึงแม้ว่าเขายังหนุ่ม แต่ว่าผู้ชายได้มีเพศสัมพันธ์มากเกินไปมันไม่ดีต่อร่างกาย ได้ยินมาว่าผู้ชายทุกคนทั้งชีวิตก็ได้มีขีดจำกัดของมันอยู่ ถ้าเกิดเกินไปกว่านี้ อายุมากขึ้นก็กลัวว่าจะไม่ไหวเอา……เพื่อความสุขของพวกพี่สามีภรรยาในอนาคต ทางที่ดีก็เตือนเขาหน่อย ให้เขาเก็บตัวหน่อย กดความอยากของตัวเองไว้ 

ญาณินได้ประชดเธอว่าเป็นนางบำเรอที่เลี้ยงในบ้านก็ยังไม่สามารถทำเธอโมโหได้ กลับกันก็ยังถูกเธอเยาะเย้ยกลับ

แน่นอนว่าเธอนั้นโมโห ก็ได้ลุกขึ้นแล้วก็ประคองเอวของตัวเอง ก็ได้พูดอย่างหงุดหงิดว่า  โสเภณีที่ผิดศีลธรรม! ฉันรู้จักกับเธอมาหลายปี วันนี้ก็ถือว่ามองธาตุแท้เธอออกอย่างชัดเจนแล้วจริงๆ คิดไม่ถึงว่าโลกนี้จะมีผู้หญิงที่แรดต่ำต้อยอย่างเธออยู่บนโลก ทำให้คนขยะแขยง! 

เธอก็ได้หันหลังแล้วก็เดินออกไป อาจเป็นเพราะว่ายังด่าไม่สะใจ ก่อนออกประตูก็ได้พูดขู่ออกมาอีกว่า  ธิชาท่าที่ดีเธอก็อวดเก่งแบบนี้ไปให้ได้ตลอด ฉันอยากจะรู้จริงๆ ว่าเธอจะอวดเก่งได้กี่วัน ธาวินไม่อนุญาตให้เธอท้อง ก็แค่คิดว่าเธอนั้นเป็นโสเภณีที่ไม่ต้องจ่ายเท่านั้น รอให้ผ่านไปปีสองปีก่อน รอให้เขาเบื่อเธอแล้ว ฉันอยากจะดูจริงๆ ว่าเธอที่ถูกไล่ออกไปจากตระกูลธนาภูวนัตถ์จะอยู่ยังไง เธอแรดขนาดนี้ ทำไมไม่ไปรับแขกที่ย่านโคมแดงล่ะ! 

 ขอแค่มีฉันอยู่วันหนึ่ง สมบัติของตระกูลธนาภูวนัตถ์เธอก็อย่าหวังที่จะได้มันไป! 

ธิชาก็ได้แบมือด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก  อ้อ เธอคิดว่าฉันแคร์เหรอ? 

ญาณินก็ได้ออกจากห้องไปด้วยสีหน้าที่ดำเขียว

หลังจากนั้นสองวัน ญาณินก็ได้ไปตรวจอัลตร้าซาวด์ด้วยความดีใจ แต่ว่าผลตรวจนั้นทำให้เธอซึมไปเลย

ตอนที่ผลพึ่งออกมานั้นเธอได้ตกใจเกินไป ถึงขั้นไม่กล้าที่จะเอาข่าวร้ายนี้ไปบอกกับพ่อแม่

ตอนนี้ความสัมพันธ์ของเธอแล้วก็ไพลินดีมากขึ้น ชอบพูดคุยกับไพลินมากๆ แล้วก็ได้ชินกับการที่จะด่าธิชานังหน้าด้านคนนั้นกับไพลิน

เธอก็ได้กำผลตรวจครรภ์ ในมือก็ได้เต็มไปด้วยเหงื่อ

 ไพลิน ทำไมถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ ฉันไม่เชื่อ ฉันไม่อยากที่จะเชื่อจริงๆ ว่าเรื่องนี้เป็นความจริง…… 

ไพลินก็ได้ลูบหลังเธอเป็นการปลอบ แล้วก็เอาผลตรวจในมือของเธอมาอ่านอย่างละเอียด

ในผลได้บอกว่าภูมิคุ้มกันของทั้งแม่และลูกในครรภ์ได้เกิดการต่อต้านกัน แล้วก็ได้มีวี่แววว่าจะแท้ง สามารถที่จะแท้งได้ตลอดเวลา หมอแนะนำว่าให้ผ่าตัดทำแท้งเลยทันที ถ้าท้องเกินห้าเดือนละก็ ไม่เพียงต้องชักนำให้คลอด อีกอย่างก็เป็นอันตรายมากขึ้นกับคนท้อง

สีหน้าของไพลินก็ได้เครียดมาก เธอก็ทำหน้าที่เหมือนเพื่อนสนิททั่วไป จับมือของญาณินแน่น พูดอย่างจริงจัง  เพื่อความปลอดภัยของเธอ ยืดเยื้อต่อไม่ได้ ต้องรีบทำการผ่าตัดถึงจะถูก เลี่ยงเด็กในท้องยิ่งอยู่ยิ่งใหญ่ขึ้น…… 

เห็นได้ชัดว่าญาณินรับความจริงนี้ไม่ได้ เธอก็ได้ร้องไห้จนไม่เป็นผู้เป็นคน  ไม่ได้ เด็กคนนี้สำคัญกว่าชีวิตของฉัน ฉันทิ้งเขาได้ยังไง…… 

ไพลินก็ได้กลอกตา น้ำเสียงก็ได้จริงจัง  คุณนาย คุณใจเย็นหน่อยค่ะ ไหนๆ เด็กก็ได้ถูกกำหนดมาแล้วว่ารอดไม่ได้ แต่ว่าเขาก็ยังเป็นของขวัญที่ฟ้าประทานมาให้คุณ งั้นเขาก็ต้องแท้งไปด้วยวิธีที่มีค่ามากที่สุด กลายเป็นอาวุธที่ทำให้ได้ผลประโยชน์กับคุณ