รักลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า - บทที่ 70 ตระกูลมงคลวัชรกุลยอมปล่อยเธอไป เป็นคุณชายที่จะทำร้ายเธอ

ในหัวของธิชาก็ได้สับสนไป เสียงที่แหลมของไพลินที่ได้ส่งมาก็ได้แสบแก้วหูเธอ

เธอนั้นถึงขั้นสงสัยว่าตัวได้ไปฟังผิดไปแล้ว

หรือว่า…… ไพลินกำลังหลอกเธอ

แต่ว่าความเจ็บของท้องน้อยนั้นก็ได้มากขึ้นทำให้เธอรู้ว่าสิ่งที่ไพลินพูดเป็นไปได้สูงว่าเป็นความจริง……

ความเจ็บที่เหมือนว่าได้เอามีดเข้าไปแล้วก็ชำแหละเนื้อข้างในนั้นไม่ได้น้อยไปว่าเธอที่ทำการผ่าตัดแท้งในตอนนั้นเลย

เจ็บก็เจ็บจริง ความเจ็บที่ท้องนั้นสามารถที่จะลามมาที่หัวใจได้

ขนาดใจก็ได้กระตุกจนเจ็บ

ไพลินหัวเราะสะใจมากๆ จากนั้นเธอก็ได้ยื่นมือไปปลดเชือกไนลอนที่ได้มัดมือของเธอไว้

 ก่อนไปบางเรื่องฉันต้องอธิบายกับเธอให้ชัดเจน เมื่อกี้ฉันตบเธอไปทีหนึ่ง ไม่ได้เป็นการล้างแค้นเป็นการส่วนตัว แต่เป็นเพราะว่าเอาคืนเธอที่ตบฉันเมื่อคราวก่อนเท่านั้น เขาเรียกเอาคืนกับสิ่งที่เคยได้รับ ต่อให้อยู่ตรงหน้าคุณชาย ฉันก็ไม่มีอะไรที่ไม่กล้ายอมรับ 

 เธอเป็นคนของคุณชาย ต่อให้เป็นกะหรี่ ก็ไม่ได้เป็นคนที่ฉันทำอะไรตามใจชอบได้ เพราะงั้นนอกจากตบนั้นแล้ว ฉันไม่ได้แตะต้องเธอแม้แต่ทีเดียวเลยนะ 

ไพลินพูดไป แล้วก็ลุกขึ้นยืน ตบฝุ่นบนกี่เพ้าออก จากนั้นก็ได้ยิ้มให้เธออ่อนๆ

ผู้หญิงที่โหดร้ายอย่างกับงูพิษคนนี้ยิ้มออกมาแล้วก็มีเสน่ห์เหมือนกัน

ธิชามองเธอ ความเจ็บของท้องนั้นทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่า เป็นเพราะว่าธาวินรู้สึกว่าไพลินยิ้มออกมาแล้วสวย ถึงได้เก็บเธออยู่ข้างๆ ตลอดละมั้ง

ไพลินก็ได้พูดต่อว่า  ถึงแม้ว่าฉันเกลียดเธอจริงๆ อยากให้เธอนั้นตายๆ ไปเร็วๆ แต่ว่าสำหรับผู้หญิงด้วยกัน ฉันก็ได้เห็นใจเธอเล็กน้อย ไม่ว่ายังไงวันหนึ่งผู้หญิงก็ต้องเป็นแม่คนจริงไหม นี่เป็นสิทธิ์ที่ผู้หญิงได้มีมาตั้งแต่เกิด มดลูกของเธอก็ได้ถูกทำให้พังไปแล้ว ก็น่าสงสารพอควร เพราะงั้นเห็นแก่ที่เธอมีสภาพน่าสมเพชแบบนี้ งั้นฉันก็บอกความจริงกับเธออีกเรื่องละกัน 

 ธิชา เธอก็คงแปลกใจใช่ไหมว่าทำไมคราวนี้คุณชายถึงได้ใจร้ายกับเธอแบบนี้? เพราะว่าตระกูลมงคลวัชรกุลก็ได้จับจุดอ่อนของคุณชายได้พอดีไงล่ะ ธุรกิจกว่าหมื่นล้านเลยนะ เธอน่าจะยังไม่รู้ใช่ไหม ช่วงนี้ตระกูลมงคลวัชรกุลกับตระกูลธนาภูวนัตถ์ของพวกเราได้ร่วมมือกันลงทุนสร้างกาสิโนขนาดใหญ่ที่เมืองM คาสิโนGun Lake โครงการขนาดใหญ่หลายหมื่นล้าน ถึงแม้ว่าเมืองJ​เป็นมหานครนานาชาติ แต่ก็ไม่ใช่ท่าเรือ ไม่ได้มีทะเลติดอยู่ ก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบ คุณชายที่ได้ถูกใจกับเมืองMที่จะเป็นตัวสร้างกำไรให้ไม่ใช่วันสองวันแล้ว 

 เธอนั้นเป็นเสี้ยนหนามของญาณิน ขอแค่ตระกูลมงคลวัชรกุลไม่ยอมที่จะหยุด การร่วมงานของเมืองMก็ต้องเจอวิกฤติไปด้วย เธอนั้นเทียบโครงขนาดใหญ่หลายหมื่นล้านไม่ได้จริงๆ เพราะงั้นก็ถือว่าเธอซวยไป ก็ได้เจอเข้ากับเรื่องนี้พอดี ขนาดฉันก็ไม่สามารถเดาได้เลยว่าเรื่องคราวนี้จะกำจัดเธอไปได้ง่ายขนาดนี้ 

ธิชาเจ็บจนหายใจอย่างเร็ว มือที่ถูกปลดออกนั้นก็ได้ไปกดที่ท้องของตัวเอง

การมองเธอนั้นยิ่งอยู่ก็ยิ่งมืดมัว

แต่ว่าเธอนั้นอยากที่จะฟังที่ไพลินพูดพวกนี้ให้จบเอามากๆ เพราะงั้นก็ได้ฝืนทนไม่หลับตา

ไพลินมองเธอที่ทรมานขนาดนี้ก็ต้องสะใจมากๆ อยู่แล้ว

พอเธออารมณ์ดีก็พูดได้อย่างมีความสุขกว่าเดิม

 ตระกูลมงคลวัชรกุลรู้อยู่แท้ๆ ว่าคนที่คุณชายนอนด้วยไม่ได้มีเธอคนเดียว แต่ก็จับตามองเธอ กลัวว่าเธอนั้นจะได้รับผลประโยชน์เพราะสนิทเกินไปแล้วจะเกิดปัญหา คราวนี้เธอไม่สามารถมีลูกได้แล้ว ถึงขั้นนับว่าไม่ได้เป็นผู้หญิงที่แท้จริงคนหนึ่ง ต่อให้ต่อไปเธออยู่ข้างๆ คุณชายต่อ ตระกูลมงคลวัชรกุลก็ไม่ได้กลัวว่ามีวันหนึ่งเธอนั้นมีลูกขึ้นมาแล้วก็มาแย่งตำแหน่งของญาณินแล้ว การแต่งงานของตระกูลมงคลวัชรกุลกับตระกูลธนาภูวนัตถ์ก็ได้มั่นคง เธอก็ถือว่าได้ตายดีแล้ว 

 ความเป็นมาของเรื่องนี้ก็เป็นแบบนี้ แล้วก็มีอีกเรื่องที่ฉันแอบไม่บอกเธอไม่ได้ เธอน่าจะรู้แล้วว่าพงศ์พนา​ส่งเธอมาแล้ว คนของตระกูลมงคลวัชรกุลก็ไม่โผล่หน้ามาสักทีใช่ไหม ที่จริงตระกูลมงคลวัชรกุลก็ยังกลัวอำนาจของคุณชายอยู่ ก็ได้ให้เกียรติคุณชาย บอกว่าเธอนั้นอายุน้อยไม่รู้เรื่อง ก็ได้ให้อภัยเธอที่ทำผิดครั้งแรก ยังไงซะญาณินยังอายุน้อย ต่อไปสามารถที่จะมีลูกได้ พวกเขานั้นไม่อยากที่จะมีความบาดหมางกับคุณชายเพราะว่านางแพศยาอย่างเธอ เพราะงั้นก็ได้ปล่อยเธอไป เพราะงั้นยาถ้วยนี้……เป็นคุณชายที่ได้ให้ฉันส่งมาให้เอง ตระกูลมงคลวัชรกุลยอมปล่อยเธอไป คุณชายกลับที่จะเอาเธอมาแสดงให้เห็นถึงจุดยืน ยืนยันว่าความจริงใจของเขาที่มีให้ตระกูลมงคลวัชรกุล 

……

ธิชาบอกดูใบหน้าที่ได้ใจของไพลิน แต่กลับพูดอะไรออกไปไม่ได้

เธอก็ได้ล้มไปกับพื้นราวกับซากศพ อาการเจ็บท้องของเธอนั้นก็ได้ทำให้เธอมีเหงื่อไหลออกมามาก ราวกับได้ถูกน้ำสาดอย่างนั้น

เธอก็ได้นอนกับไปเหงื่อที่ได้ไหลลงมาตรงพื้น ในอากาศก็ได้ค่อยๆ มีกลิ่นคาวที่แสบจมูกขึ้น

เป็นกลิ่นเลือด

เลือดปริมาณมากก็ได้ไหลออกมาจากส่วนล่างของเธอ

ในที่สุดเธอก็ได้หลับตา เจ็บจนสลบไป

……

เธอไม่รู้ว่าตัวเองสลบไปนานเท่าไหร่ ตอนที่ตื่นมานั้นท้องก็ไม่ได้เจ็บขนาดนั้นแล้ว แต่ว่าก็ได้หนาวไปทั้งตัว ข้างล่างก็ได้เย็นเปียกกว่าเดิม

เธอก็ได้ลุกขึ้นมาจากพื้น ก้มหน้ามองกางเกงยีนที่ได้ย้อมไปด้วยสีเลือดสด

รอให้เธอนึกขึ้นได้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นก่อนที่จะสลบไปนั้น มุมปากก็ได้ชี้ขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

เมื่อวานธาวินยังกอดเธอ บอกให้เธอไม่ต้องร้องไห้

ขนาดที่คิดว่ามันมีความจริงใจเล็กน้อย จะส่งเธอไปต่างประเทศอย่างทำใจไม่ได้

ธิชาเกือบที่จะคิดว่าเป็นความจริงแล้ว ถึงแม้ว่าเธอปฏิเสธมันไป

แต่ว่าเธอคิดว่า ธาวินอยากที่จะปกป้องเธอจริงๆ ……

อย่างน้อยเขาน่าจะไม่คาดหวังตระกูลมงคลวัชรกุลมาเอาชีวิตของเธอ

แต่ว่าตอนนี้เวลานี้ เธอได้รักษาชีวิตไว้ได้ก็จริง

แต่กลับถูกธาวินทำลายสิทธิ์ที่จะเป็นแม่คนของเธอไป

เป็นการล้างแค้นเหรอ?

หรือว่าเป็นการเหยียดหยาม?

เอาคืนที่เธอนั้นปฏิเสธที่จะท้องลูกของเขา แล้วก็ตัดสินใจไปฉีดยาคุมเอง?

ธิชาก็ได้มองสองขาที่ได้เต็มไปด้วยเลือดของตัวเองอย่างสับสน

ไร้หนทางจนจะร้องไห้ก็ร้องไห้ไม่ออก

ชาติก่อนเธอได้สร้างกรรมอะไรขึ้นมากันแน่

สวรรค์ถึงได้ให้เธอนั้นเจอกับธาวิน

ไม่เพียงแค่เจอ ยังทำให้เธอเข้าใจผิดไปว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นอัศวินที่ช่วยเธอออกมาจากความโดดเดี่ยวไร้หนทางแบบนี้

เธอจะไปคิดได้ยังไงว่า

ผู้ชายคนนี้เป็นปีศาจในคาบอัศวินเท่านั้น