รักลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า - บทที่ 86 หนวดของคุณมันแข็งมาก อย่ามาจูบฉัน

แค่โทษเธอที่ไม่ได้เตรียมใจมาก่อน……

เธอนึกว่าการที่ไม่อยู่กับธาวิน เธอก็ไม่ต้องพบเจอกับญาณินที่ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดกับเรื่องของความสัมพันธ์อีก

รวมถึงไพลินที่มีแต่ความเคียดแค้นให้เธอ และเรื่องอื่นๆ อีก

แต่เธอกลับลืมไป ไม่ว่าคนใหญ่คนโตคนไหนก็ตาม ต่างก็ต้องมีสาวงามนับร้อยนับพันห้อมล้อมอยู่รอบตัวอยู่แล้ว

วันนี้ก็แค่เป็นอี๊ฟ ก่อนที่เธอจะย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่ ดนัยกฤตเคยพาผู้หญิงบ้านมาตั้งเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้

ถึงแม้การที่ได้พักอยู่ในบ้านหลังนี้ ดนัยกฤตก็ถือว่าดูแลเอาใจใส่เธอเป็นอย่างดี

ห้องชุดส่วนตัว พร้อมกับสิ่งอำนวยความสะดวกที่ครบครัน บวกกับพี่เลี้ยงและผู้เชี่ยวชาญด้านโภชนาการที่คอยดูแลเธอด้วย

แต่ไม่ว่ายังไง มันก็เป็นบ้านของเขา

ภายในอณาจักรของเขา เขาก็ไม่เคยพูดมาก่อนว่าห้ามไม่ให้ผู้หญิงคนอื่นเข้ามาเหยียบเด็ดขาด

ธิชากำมือที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ แล้วเดินขึ้นบันไดไปทีละก้าวทีละก้าว

เธอกลับเข้าห้อง ปิดประตู แต่ก็ไม่ได้ขึ้นเตียงไปทันที

แต่กลับไปนั่งอยู่ตรงข้างหน้าต่าง นั่งกอดเข่าแล้วเหม่อลอยไปพักหนึ่ง

เธอจ้องมองไปยังแสงดาวระยิบระยับที่อยู่นอกหน้าต่าง ในใจอดไม่ได้ที่จะคิดไปว่า

หญิงสาวที่อ่อนเยาว์และสะสวยเมื่อกี้……คืนนี้ก็คงจะค้างคืนที่นี่สินะ

เธอรินชาให้ดนัยกฤตกินเพื่อแก้เมา คงไม่มีทางปล่อยให้เขานอนแผ่อยู่ที่โซฟาอยู่แล้ว

สุดท้ายก็ต้องพยุงเข้าขึ้นมาบนห้อง พอพาเขากลับถึงห้องก็อาจจะช่วยเขาอาบน้ำ จากนั้นก็ไปนอนอยู่บนเตียงด้วยกัน

ธิชารับรู้ได้ว่าการที่ตัวเองมีความคิดแบบนี้นั้น มันเกิดจากความไม่สบายใจและความหึงหวง

แต่เธอนั้นยังไม่เคยได้นอนกับดนัยกฤตเลย แล้วมีสิทธิ์อะไรที่จะไปหึงเขา?

หญิงสาวที่ชื่ออี๊ฟคนนั้นอาจจะอยู่กับเขามาตั้งนานแล้ว ถ้าจะให้พูดถึงการหึงหวง เกรงว่าอี๊ฟจะมีสิทธิ์มากกว่าเธอเยอะเลย

ธิชาจ้องมองไปยังทิวทัศน์ที่อยู่นอกหน้าต่าง ในใจกำลังครุ่นคิดอย่างขมขื่น

เธอควรกลับไปตั้งใจเรียนหนังสือ ต่อไปถ้าเรียนจบ ไปสอบใบรับรองการเป็นอัยการ หรือเข้าไปทำงานเป็นทนายในสำนักงานกฎหมายก็ได้

ยังไงเธอก็ต้องเลี้ยงตัวเองให้ได้ อยู่ได้ด้วยตัวเอง ถึงจะสามารถใช้ชีวิตที่มีความหมายและสงบสุขได้จริงๆ

ธาวินนั้นเป็นพี่ชายของเธอแค่ครึ่งเดียว เขายิ่งพึ่งพาไม่ได้เข้าไปใหญ่

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงดนัยกฤตที่รู้จักแค่ผ่านๆ เลย

ตอนนี้เขายังไม่แตะต้องเธอ และเลี้ยงดูเอาใจใส่เธอเป็นอย่างดีให้อยู่ที่นี่

ทั้งหมดก็เพื่อกิจกรรมที่สดใหม่ระหว่างชายหญิงที่ยังไม่เกิดขึ้น

ถึงแม้ว่าเธอจะไม่อยากนอนกับเขาเลยแม้แต่นิดเดียว

ถึงแม้ว่าเธอจะยอมนอนกับเขาโดยไม่สนอะไรเลย แล้วความรู้สึกสดใหม่ของชายคนหนึ่งมันจะอยู่ได้นานแค่ไหนกัน?

ดนัยกฤตไม่มีทางแต่งงานกับเธอ และมีเหตุผลอะไรที่จะรักใคร่เธอไปตลอดด้วย

การบริการคนอื่นด้วยเรื่องบนเตียงนั้นมันไม่ยืนยาวหรอก

ธิชาทำการตัดสินใจพร้อมกับความรู้สึกที่วุ่นวาย ไม่ว่าเธอจะสามารถออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองได้หรือไม่ก็ตาม ยังไงก็ต้องกลับไปเรียนก่อน ต้องกลับไปใช้ชีวิตนักศึกษาให้ได้ก่อน

………

คืนนี้ธิชานั้นนอนไม่ค่อยหลับ ตอนเช้าก็เหนื่อยจนไม่ยอมตื่น

แสงแดดตอนแปดเก้าโมง เธอที่อยู่ในผ้าห่มนั้นถูกปลุกด้วยความรู้สึกอุ่นที่ผ่านเข้ามา

เธอลืมตาขึ้นมาพร้อมกับรู้ว่าตัวเองนั้นกำลังถูกชายหนุ่มกอดไว้ในอ้อมกอด เธอรีบเบิกตาทันที จนไม่หลงเหลือความง่วงเลย

ธิชากัดริมฝีปากไปทีหนึ่ง แล้วพูดเสียงอ้อแอ้ว่า  ทำไมคุณถึง…… 

ดนัยกฤตสวมชุดนอนสีน้ำเงิน กลิ่นที่ออกมาจากตัวเขาค่อนข้างสดชื่น ไม่มีกลิ่นของแอลกอฮอล์ แต่กลับมีไรหนวดผุดขึ้นมาที่ใบหน้า และยังหลงเหลือร่องรอยของอาการเมาค้างอีกนิดหน่อย

เขาอ้าแขนแล้วกอดเธอแน่น พลิกตัว แล้วทับร่างที่เรียวบางของเธอไว้ด้านล่าง โน้มตัวลงไปหวังที่จะจูบเธอ____

ธิชาเบี่ยงหน้าหนีอย่างไม่ต้องใช้ความคิด เธอพูดออกมาเบาๆ ว่า  คุณตื่นแล้วเหรอคะ เหมือนเมื่อคืนคุณจะเมามากเลยนะคะ…… 

ชายหนุ่มขำเบาออกมาทางจมูกทีหนึ่ง แต่ก็ยังไม่ยอมหยุด มือข้างหน้าดันแก้มเธอไว้ โน้มตัวลงจูบไปที่โหนกแก้มที่อ่อนนุ่มของเธอ

จมูก แก้ม คาง หน้าผาก……

การจูบที่ร้อนแรงของเขาค่อยๆ เลื่อนต่ำลง จนตอนที่มือของเขากำลังจะยื่นไปปลดกระดุมตรงหน้าอกของเธอ มือทั้งสองข้างของธิชาถึงได้กำมือของเขาไว้แน่น

เธอโวยวายออกมาเบาๆ ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ  หนวดของคุณมันแข็งมาก อย่าจูบฉันนะ มันเจ็บ…… 

ดนัยกฤตรู้ดีว่าเธอยังไม่เลิกอาย จึงได้ปล่อยมือออก และไม่ทำให้เธอต้องลำบากใจ

เขานอนกอดเธอจากด้านข้าง นิ้วยาวๆ สัมผัสไปที่คิ้วอันสวยงามขอเธอ แล้วถามอย่างกึ่งล้อเล่นกึ่งจริงจังว่า  เมื่อคืนคุณเห็นผมเมาด้วยเหรอครับ? แต่ผมกลับจำไม่ได้เลย ผมไม่ได้ถือว่าคอแข็งขนาดนั้น แล้วตอนที่ผมเมาได้ทำอะไรไม่ดีกับคุณรึเปล่าครับ? 

ธิชานึกถึงอี๊ฟที่ผิวพรรณขาวใสอกใหญ่เอวคอดขึ้นมา……ในใจก็รู้สึกเหมือนถูกเข็มเล็กทิ่มแทง

เธอพูดออกมาอย่างเรียบเฉยว่า  เมื่อคืนคุณเมามาก แต่ฉันไม่ได้เป็นคนดูแลคุณ ต่อให้คุณจะอาละวาด ก็ไม่ได้ทำกับฉันแล้วฉันจะไปเห็นคุณตอนที่กำลังอาละวาดเพราะความเมาได้ยังไงหล่ะคะ 

มีเหรอที่จิ้งจอกเถ้าอย่างดนัยกฤตจะฟังไม่ออกว่าคำพูดของเธอนั้นมีอะไรแอบแฝงอยู่

เขายักคิ้วแล้วยิ้มๆ  เมื่อคืนคุณเจออี๊ฟแล้วใช่มั้ยครับ? 

เธอพยักหน้าทีหนึ่ง แล้วตอบด้วยท่าทีที่ไม่ใส่ใจว่า  ตอนตีสามฉันได้ยินเสียงดังมาจากข้างล่าง ฉันเลยลงไปดู แม่สาวอี๊ฟกำลังป้อนชาให้คุณอยู่ ฉันจึงกลับมาที่ห้องอย่างรู้หน้าที่

เธอชะงักไปแปบหนึ่ง แล้วพูดต่อ  แม่สาวอี๊ฟนั้นเป็นคนที่สวยจริงๆ สวยกว่าพวกเน็ตไอดอลดังๆ ที่ออกมาจากแม่พิมพ์เดียวกันเยอะเลย ท่านดนัยนั้นมีกำลังทรัพย์มากมาย ถ้าข้างกายมีคนสวยอย่าง อี๊ฟอยู่ด้วย แล้วทำไมถึงไม่ดันเธอให้เป็นดาราหรืออะไรพวกนั้นหล่ะคะ? 

ดนัยกฤตได้หัวเราะออกมาทันที เขาหรี่ตาลง แล้วใช้จมูกสูดดมที่ร่างกายของเธอเป็นการใหญ่

แล้วพูดไปพร้อมกับท่าทางที่ทำเหมือนว่ามีเรื่องแบบนั้นอยู่จริงๆ  เช้าขนาดนี้ทำไมถึงได้เหม็นเปรี้ยวแบบนี้เนี่ย เหม็นจนผมเริ่มเวียนหัวแล้วเนี่ย 

ธิชาขมวดคิ้วพร้อมกับใบหน้าที่แดงก่ำ  คุณเอาอะไรมาพูด! ใครมันไปหึงคุณกัน?