รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ - บทที่ 342 พยายามหักห้าม

จี้หลิงชวนเห็นมู่ซีซีรับจานผลไม้ไปแล้วกำลังจะปิดประตู เขาจึงรีบยื่นมือไปขวางไว้ พร้อมเอ่ยกับมู่ซีซีว่า “ซีซี ถ้ามีเรื่องอะไรเธอมาหาฉันได้ตลอดเลยนะ……”

“อื้อ ฉันรู้แล้ว” มู่ซีซีเอ่ยตอบ

จี้หลิงชวนไม่มีข้ออ้างที่จะอยู่ต่อ จึงต้องปล่อยมืออย่างอาลัยอาวรณ์

จี้หลิงชวนแสดงสีหน้าชัดเจนเกินไป มู่ซีซีไม่อยากสนใจก็ต้องสนใจ เห็นท่าทางจี้หลิงชวนแบบนั้น มุมปากมู่ซีซีจึงมีรอยยิ้มอย่างไม่รู้ตัว การกระทำที่จะปิดประตูก็หยุดชะงัก สายตามองไปทางเขาแล้วยิ้มเอ่ยว่า “ตอนนี้ดึกแล้ว นายรีบกลับไปพักผ่อนเถอะ ฝันดี”

แค่คำว่าฝันดีธรรมดาๆ แต่จี้หลิงชวนที่ได้ยินตากลับเป็นประกาย ใบหน้าที่เย็นชาจึงมีรอยยิ้มทันที

ใช่ ตอนนี้จี้หลิงชวนมีความสุขมาก เพราะตลอดระยะเวลาครึ่งปีที่ผ่านมา นี่เป็นครั้งแรกที่มู่ซีซีบอกกับเขาว่าฝันดี

สายตาจึงมองไปทางมู่ซีซีแล้วพยักหน้า “อื้อ ฉันรู้แล้ว เธอก็รีบพักผ่อนนะ ฝันดีนะ”

จี้หลิงชวนยืนอยู่นอกประตู จนกระทั่งเห็นมู่ซีซีปิดประตูแล้ว ค่อยหันหลังเดินไปที่ห้องตรงข้าม

ตอนนี้เป็นฤดูใบไม้ผลิที่ฝนชอบตก ก่อนหน้านั้นยังเห็นดาวเต็มท้องฟ้า แต่เพิ่งแว็บเดียว กลับมีเมฆทันที ไม่รอให้มู่ซีซีรู้สึกตัว จึงได้ยินเสียงฝนตกนอกหน้าต่างเสียงดัง แล้วปนไปด้วยเสียงฟ้าผ่า

มู่ซีซีกลัวฟ้าผ่า เห็นข้างนอกที่มืดสนิทมีสายฟ้าแลบ จึงตกใจจนสีหน้าซีดขาวทันที แล้วกอดตัวเองไว้แน่น ใช้ผ้าห่มห่อตัวเองไว้ มือที่จับผ้าห่มไว้แน่นก็เริ่มซีดขาว

สายตาก็เอาแต่จ้องนอกหน้าต่างอย่างหวาดกลัว

ทีแรกเห็นแค่ท้องฟ้ามืดๆ มีสายฟ้าที่แสบตา ไม่รอให้มู่ซีซีตั้งสติได้ ทันใดนั้น ข้างนอกจึงมีเสียงฟ้าผ่าเสียงดังสนั่น

เสียงฟ้าผ่าดังจนมู่ซีซีสะดุ้งตกใจ เสียงฟ้าผ่ายังดังอยู่ แต่ทันใดนั้นข้างนอกก็มีเสียงดังสนั่นอีกครั้ง เหมือนมีอะไรโดนฟ้าผ่าแล้วตกลงมาที่พื้นอย่างนั้น

เสียงดังกะทันหันเกินไป มู่ซีซีจึงตกอยู่ในภาวะตกใจไม่หาย พอตอนนี้ได้ยินเสียงดังปังจึงตกใจกรีดร้องอย่างไม่รู้ตัว

ห้องนอนตรงข้าม จี้หลิงชวนที่ได้ยินเสียงฟ้าผ่าข้างนอกกำลังเป็นห่วงว่ามู่ซีซีอยู่คนเดียวจะกลัวหรือเปล่า เขาเดินลังเลไปมาอยู่หน้าประตู อยากจะไปดูเธอ แต่ก็กลัวว่าเธอจะอารมณ์เสีย

ขณะที่กำลังลังเลอยู่ อยู่ๆ จี้หลิงชวนก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของมู่ซีซีดังออกมาจากห้องนอนตรงข้าม

ถึงแม้มู่ซีซีไม่ได้กรี๊ดดังมาก แต่จี้หลิงชวนตั้งใจฟังอยู่ตลอด เพราะฉะนั้นเขาจึงได้ยิน จากนั้นเขาจึงไม่สนใจความลังเลในใจก่อนหน้านั้นอีก

สีหน้าจี้หลิงชวนเข้มขรึม แล้วเดินเปิดประตูออกไปด้วยสีหน้าเป็นห่วงอย่างไม่ต้องคิดอะไรเลย

มู่ซีซีลืมล็อกประตูห้องนอน จี้หลิงชวนจึงเปิดประตูเดินเข้ามาเลย แว็บแรกที่จี้หลิงชวนเห็นจึงเป็นมู่ซีซีที่หดตัวอยู่ในผ้าห่ม

จี้หลิงชวนขมวดคิ้วแน่น แล้วรีบเดินตรงไปที่เตียงเร็วกว่าเดิม

เห็นมู่ซีซีที่เอาผ้าห่มห่อตัวเองไว้แน่น จี้หลิงชวนกลัวว่าเธอจะขาดอากาศหายใจจึงขมวดคิ้ว แล้วยื่นมือไปดึงเธอออกมาจากผ้าห่มแล้วมาในอ้อมกอด

เมื่อกี้มู่ซีซีตกใจเพราะเสียงฟ้าผ่ากับเสียงแปลกๆ นั้นมาก ตอนนี้ร่างกายจึงสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ แล้วสมองก็มึนมัวมากด้วย

เมื่อกี้โดนจี้หลิงชวนดึงเข้ามาในอ้อมกอด ตอนที่มู่ซีซีสัมผัสอุณหภูมิที่ทำให้รู้สึกสบายใจบนตัวจี้หลิงชวน จึงรีบมุดเข้าอ้อมกอดเขาทันที จากนั้นก็ยื่นมือไปกอดเอวเขาไว้แน่น แล้วทั้งตัวเธอก็เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดจี้หลิงชวน

จี้หลิงชวนไม่รู้สึกว่ามู่ซีซีต่อต้าน ในใจจึงโล่งอก เขากลัวมากจริงๆ ว่ามู่ซีซีจะผลักเขาออก

แขนทั้งสองจึงกอดมู่ซีซีไว้แน่นกว่าเดิม จี้หลิงชวนตบหลังมู่ซีซีเหมือนเด็กอย่างอ่อนโยน น้ำเสียงก็อ่อนโยนมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน พูดปลอบใจเธอเสียงเบาว่า “ซีซี ไม่กลัวนะ ไม่กลัว มีฉันอยู่ที่นี่ ไม่ต้องกลัวนะ ฉันจะปกป้องเธอเอง จะไม่ให้เธอได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่นิดเดียว”

มู่ซีซีที่โดนจี้หลิงชวนกอดไว้แน่นแบบนี้ ความรู้สึกหวาดกลัวก็ค่อยๆ หายไป

เสียงฟ้าผ่าข้างนอกก็เบาลงเรื่อยๆ แล้วมู่ซีซีก็ค่อยๆ สงบสติตัวเองได้

พอตั้งสติได้แล้ว เธอค่อยรู้ตัวว่าตัวเองโดนจี้หลิงชวนกอดไว้แน่น บนใบหน้าจึงแสดงสีหน้าอึดอัดทันที

มู่ซีซีลองขยับตัวเบาๆ แต่จี้หลิงชวนก็ไม่ยอมปล่อยเธอ แต่กลับกอดเธอไว้แน่นกว่าเดิม

มู่ซีซีจึงต้องเงยหน้าไปทางจี้หลิงชวน แต่ใครจะรู้ว่าตอนที่มู่ซีซีเงยหน้าขึ้นไป อยู่ๆ จี้หลิงชวนก็ก้มหน้าลงมาหามู่ซีซี

เพราะฉะนั้น คนหนึ่งเงยหน้า อีกคนก้มหน้า ใบหน้าของทั้งสองจึงสัมผัสกัน ริมฝีปากที่น่าดึงดูดของมู่ซีซีก็แตะริมฝีปากบางๆ ของจี้หลิงชวนอย่างบังเอิญ

วินาทีที่ริมฝีปากของทั้งสองสัมผัสกัน ตัวของจี้หลิงชวนกับมู่ซีซีจึงแข็งทื่อทันที

มู่ซีซีจึงรู้สึกอึ้งแล้วเบิกตาโตมองใบหน้าจี้หลิงชวนที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมมือ

สายตาจี้หลิงชวนที่ค่อยๆ ลึกลับกว่าเดิมก็เอาแต่จ้องมู่ซีซี

ริมฝีปากของทั้งสองแนบติดกัน จี้หลิงชวนรู้สึกว่าสติของตัวเองอยู่ที่ริมฝีปากหมดเลย

จี้หลิงชวนรู้สึกถึงอุณหภูมิบนริมฝีปากที่น่าเย้ายวนใจของมู่ซีซีได้ชัดเจน แล้วก็รสชาติหวานๆ เฉพาะตัวของเธอด้วย

จนทำให้จี้หลิงชวนทนไม่ได้จนอยากทำขั้นตอนต่อไป ลูกกระเดือกที่เซ็กซี่ก็ขยับขึ้นลง

จี้หลิงชวนที่รู้สึกเก็บกดมากจนจะทนไม่ไหวแล้ว จึงลองใช้ริมฝีปากตัวเองแนบชิดกับริมฝีปากแดงๆ ของมู่ซีซีมากกว่าเดิม

เห็นมู่ซีซียังนิ่งทื่ออยู่เหมือนเดิม แล้วไม่ได้ผลักเขาออก ในใจจี้หลิงชวนจึงโล่งไปที

แต่ว่าแค่ชั่วพริบตาใจก็เริ่มสั่นขึ้นมาทันที แล้วมองมู่ซีซีตรงหน้าอย่างเกร็งๆ เหมือนเด็กผู้ชายที่จูบกับผู้หญิงที่ตัวเองรักครั้งแรกอย่างนั้น

หัวใจเต้นเร็วเต้นแรง แล้วเหมือนจะเต้นทะลุออกมา

ริมฝีปากบางๆ ก็ค่อยๆ จุมพิตมู่ซีซี เริ่มจากลิ้มลอง แล้วค่อยๆ รุกล้ำ จี้หลิงชวนพยายามหักห้ามตัวเอง ไม่งั้นเขากลัวว่าตัวเองจะทำให้มู่ซีซีตกใจ