รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ - บทที่ 344 ความสัมพันธ์ของทั้งสอง

เช้าวันต่อมา มู่ซีซีตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของจี้หลิงชวน เมื่อคืนมู่ซีซีไม่รู้ว่าเพราะเหนื่อยมากเกินไป หรือว่าเพราะจี้หลิงชวนอยู่ข้างๆ มู่ซีซีจึงหลับสบายมาก พอตอนเช้าตื่นมาแล้วลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย ทันใดนั้น ใบหน้าที่หล่อเหลาไร้ที่ติของจี้หลิงชวนจึงโผล่มาในสายตาเธอ

ตอนที่มู่ซีซีเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาของจี้หลิงชวนจึงสะดุ้งตกใจ แล้วตัวแข็งทื่อ เบิกตาโตอย่างไม่อยากเชื่อ ผ่านไปหลายวินาทีค่อยตั้งสติได้ มู่ซีซีจึงกะพริบตา แต่กลับเห็นจี้หลิงชวนที่หลับตานอนอยู่ตรงหน้าตัวเอง มู่ซีซีจึงลองหยิกขาตัวเอง เธอจึงเจ็บจนจะกรีดร้อง

สายตามู่ซีซีจึงมองกวาดไปรอบๆ ห้อง นี่เป็นห้องนอนของเธอ……

ตอนนี้มู่ซีซีแน่ใจแล้ว ที่นี่คือห้องนอนเธอ เธอไม่ได้เข้าห้องผิด ไม่ได้กำลังฝัน แล้วไม่ได้ตาฝาดคิดไปเองด้วย!

จี้หลิงชวนนอนอยู่ข้างตัวเธอจริงๆ

มู่ซีซีที่เพิ่งรู้สึกตัวแล้วเริ่มตั้งสติได้ ความทรงจำเมื่อคืนจึงค่อยๆ ลอยเข้ามาในหัว

เมื่อคืนมู่ซีซีมีสติ แล้วรายละเอียดต่างๆ ของเมื่อคืนมู่ซีซีก็จำได้ดี ขณะคิดใบหน้าขาวๆ ของเธอจึงเริ่มแดงก่ำ

มู่ซีซีเขินอายจนต้องดึงผ้าห่มมาคลุมศีรษะตัวเองไว้

พระเจ้า! เมื่อคืนเธอทำอะไรลงไปเนี่ย!

ทำไมอยู่ๆ ถึงเธอได้นอนกับจี้หลิงชวนล่ะ!

ไม่รอให้มู่ซีซีหายเขินอาย จึงมีฝ่ามือมาวางลงบนผ้าห่มที่มู่ซีซีใช้คลุมศีรษะไว้

เสียงทุ้มต่ำน่าฟังของจี้หลิงชวนจึงดังขึ้นมาว่า “ซีซี อย่าเอาผ้าคลุมหัว เดี๋ยวหายใจไม่ออก”

เสียงของจี้หลิงชวนเพิ่งจบลง ผ้าห่มบนศีรษะมู่ซีซีจึงโดนจี้หลิงชวนดึงออกไป

มู่ซีซีจึงเงยหน้ามองไปทางจี้หลิงชวน พอสบตากัน มู่ซีซีจึงเห็นมุมปากที่เหมือนมีรอยยิ้มของเขา ใบหน้าจึงแดงก่ำมากกว่าเดิม

มู่ซีซีที่ทำตัวไม่ถูกรู้สึกว่าถ้าตัวเองยังนอนอยู่บนเตียงเดียวกับจี้หลิงชวนแบบนี้อีก เธอต้องร้อนจนละลายแน่นอน ขณะคิดมู่ซีซีจึงรีบลุกขึ้นจากเตียง แต่ว่ามู่ซีซีใจร้อนเกินไป ขาจึงสะดุดผ้าห่ม

มู่ซีซีจึงไม่ได้ลุกขึ้นจากเตียง แต่กลับสะดุด แล้วตัวก็เซล้มลงไปบนเตียง แต่กลับล้มลงไปบนตัวจี้หลิงชวนที่นอนอยู่บนเตียงอย่างบังเอิญ

จี้หลิงชวนที่นอนอยู่บนเตียงกลัวว่ามู่ซีซีจะกระแทกโดนที่ไหน จึงรีบกางแขนไปรับตัวมู่ซีซีมาทันที

มู่ซีซีจึงล้มลงไปในอ้อมกอดจี้หลิงชวน จี้หลิงชวนกอดมู่ซีซีไว้เธอจึงไม่ได้รับบาดเจ็บที่ไหน แต่ว่าเพราะความเคยชิน จี้หลิงชวนจึงปล่อยให้มู่ซีซีทับอยู่บนเตียงนุ่มๆ แทน

ตัวของมู่ซีซีทับอยู่บนเตียงจี้หลิงชวน ร่างกายของทั้งสองจึงแนบติดกันแน่น

ทั้งสองอยู่ใกล้กันมาก ลมหายใจของทั้งสองจึงทับซ้อนกันอย่างคลุมเครือ

ปลายจมูกจี้หลิงชวนมีแต่กลิ่นตัวหอมๆ ของมู่ซีซี แถมตอนนี้ ผิวกายของมู่ซีซีก็แนบชิดอยู่บนร่างกายเขาผ่านเนื้อผ้าบางๆ

ในหัวจี้หลิงชวนจึงอดนึกถึงภาพเหตุการณ์เมื่อคืนไม่ได้ เพราะฉะนั้น……บริเวณบางอย่างของจี้หลิงชวนจึงรู้สึกตัวอย่างเห็นได้ชัด

ทันใดนั้น มู่ซีซีที่แนบชิดกับจี้หลิงชวนอยู่ก็รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงบางที่บนร่างกายของเขา

ความแดงก่ำที่เพิ่งหายไปก็กลับมาบนใบหน้าของมู่ซีซีทันที

มู่ซีซีตกใจเหมือนกระต่ายตื่นตูม สายตาไม่กล้ามองไปทางจี้หลิงชวนเลย จากนั้นจึงรีบยันมือลุกขึ้นมาจากตัวจี้หลิงชวน

แต่ว่ายิ่งใจร้อนก็ยิ่งซุ่มซ่าม มู่ซีซีไม่ได้ลุกขึ้นมาจากตัวจี้หลิงชวน แต่ตอนที่ลุกขึ้นมานั้นกลับล้มลงไปอีกครั้ง

จี้หลิงชวนโดนมู่ซีซีทับแบบนี้จึงส่งเสียงเบาๆ มู่ซีซีที่ได้ยินจึงรีบหันมองไปทางจี้หลิงชวนอย่างทำตัวไม่ถูก “ขอโทษ……ขอโทษ……ฉันไม่ได้ตั้งใจ……”

จากนั้นมู่ซีซีจึงอยากจะรีบยันตัวขึ้นมา จี้หลงชวนเห็นท่าทางที่ซุ่มซ่ามของมู่ซีซี มุมปากจึงยิ้มอย่างเอ็นดูไปทางมู่ซีซี ไม่รอให้มู่ซีซียันตัวขึ้นมาเอง ฝ่ามือของจี้หลิงชวนจึงวางลงบนเอวบางๆ ของมู่ซีซี

จี้หลิงชวนกอดเอวมู่ซีซีไว้ มืออีกข้างก็ยันหัวเตียงไว้แล้วออกแรงพลิกตัวอุ้มมู่ซีซีมาไว้ทับข้างล่างแทน

ท่าทางของทั้งสองจึงเปลี่ยนจากผู้หญิงอยู่บนตัวผู้ชายมาเป็นผู้ชายอยู่บนตัวผู้หญิงแทน

มู่ซีซีที่โดนจี้หลิงชวนทับอยู่ข้างล่างเบิกตาโตมองจี้หลิงชวนอย่างประหม่า แล้วเหงื่อก็ออกเต็มฝ่ามือ

มู่ซีซีที่ตั้งสติได้แล้วจึงลองขยับร่างกาย แล้วอยากจะผลักจี้หลิงชวนบนตัวเธอออก แต่สุดท้ายพอเธอขยับ ฝ่ามือของจี้หลิงชวนที่อยู่บนเอวเธอก็กอดแน่นกว่าเดิม พร้อมจ้องมู่ซีซีด้วยแววตาที่ลึกลับกว่าเดิม ลมหายใจของเขาก็หนักแน่นมากขึ้น ทันใดนั้น เสียงที่ทุ้มต่ำของเขาก็ดังขึ้นข้างหูมู่ซีซีทีละคำว่า “ซีซี เธออย่าขยับ……ถ้าขยับอีกฉันกลัวว่าตัวเองจะทนไม่ไหว”

มู่ซีซีได้ยินจี้หลิงชวนพูดแบบนี้ เธอจึงรู้สึกว่าหน้าตัวเองแดงก่ำกว่าเดิม แล้วรู้สึกร้อนๆ บริเวณหูทันที

ผ่านไปครู่หนึ่งมู่ซีซีก็ยอมเป็นเด็กดี สบตากับสายตาที่ลึกลับของจี้หลิงชวน ร่างกายเธอจึงแข็งทื่อขยับไม่ได้เลย

จี้หลิงชวนเห็นมู่ซีซีที่เป็นเด็กดีแบบนี้ จึงรู้สึกเหมือนมีแมวมาเกาที่หัวใจตัวเอง

เกาจนจี้หลิงชวนทนไม่ไหวจนต้องก้มหน้าลงไป แล้วริมฝีปากบางๆ ก็จุมพิตริมฝีปากที่เย้ายวนใจของมู่ซีซี

ทีแรกแค่อยากลิ้มลอง แต่วินาทีที่ริมฝีปากจี้หลิงชวนสัมผัสริมฝีปากมู่ซีซี จี้หลิงชวนจึงควบคุมตัวเองไม่ได้ อยากจะรุกล้ำมากกว่าเดิม อยากจะครอบครองเธอด้วย แล้วให้มู่ซีซีเป็นของเขาคนเดียว

จี้หลิงชวนที่ควบคุมตัวเองไม่ได้งัดริมฝีปากมู่ซีซี แล้วรุกล้ำเข้าไป ปลายลิ้นก็ค่อยๆ กวาดทุกซอกทุกมุมในปากมู่ซีซี แล้วดื่มด่ำกับความแสนดีของมู่ซีซี