รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ - บทที่ 347 พูดความจริงหลังจากดื่ม

จี้หลิงชวนกดโทรออกไปที่หมายเลขของมู่ซีซีอีกครั้งด้วยความรู้สึกไม่พอใจ ปรากฏว่าคราวนี้ได้ยินเพียงแค่เสียงรอสายของโทรศัพท์ มู่ซีซีได้ทำการปิดเสียงโทรศัพท์ไปแล้ว

จี้หลิงชวนมองดูโทรศัพท์ พร้อมกับเม้มริมฝีปากไม่พูดไม่จาอะไร

เขาขมวดคิ้วด้วยความลังเลเล็กน้อย ในท้ายที่สุดจี้หลิงชวนก็ยังคง รู้สึกไม่สบายใจ เขาเริ่มสตาร์ทรถขึ้นอีกครั้ง จากนั้นก็ขับรถออกไป

บ้านของลั่วเสี่ยวชิงอยู่ทางตอนใต้ของเมืองหรง เนื่องจากเมื่อก่อนเคยสืบเรื่องของมู่ซีซี ทำให้จี้หลิงชวนรู้เรื่องเกี่ยวกับลั่วเสี่ยวชิง ดังนั้น จี้หลิงชวน จึงขับรถตรงไปที่บ้านของลั่วเสี่ยวชิงในทันที

จี้หลิงชวนขับรถด้วยความเร็ว และในที่สุดเขาก็มาถึงที่บ้านของลั่วเสี่ยวชิงก่อนพวกเธอทั้งสอง

จี้หลิงชวนนำรถไปจอดไว้ในซอยทางเข้าบ้าน และเขาก็มองเห็นรถแท็กซี่ที่อยู่ไม่ไกลนักค่อยๆขับเข้ามาในซอยอย่างช้าๆ

หลังจากที่จี้หลิงชวนซึ่งกำลังนั่งอยู่ในรถ เห็นมู่ซีซีและลั่วเสี่ยวชิงลงจากรถแท็กซี่

เขาเห็นได้ชัดว่าบนใบหน้าของมู่ซีซีนั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เธอจับมือลั่วเสี่ยวชิงอย่างสนิทสนม ทั้งสองพูดคุยหัวเราะ เห็นได้ชัดว่ามู่ซีซีกำลังอารมณ์ดี

ทั้งมู่ซีซีและลั่วเสี่ยวชิงไม่ได้สังเกตเห็นจี้หลิงชวนเลย หลังจากที่ลงจากรถทั้งสองก็เดินตรงเข้าไปในอาคารเก่าๆ

จี้หลิงชวนจ้องตามแผ่นหลังของมู่ซีซีตาไม่กะพริบด้วยความอาลัยอาวอน เขาจับพวงมาลัยรถที่อยู่ตรงหน้าแน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว

จี้หลิงชวนพยายามควบคุมความอยากที่จะวิ่งออกจากรถและพามู่ซีซีกลับไป เขายังคงมองไปที่แผ่นหลังของมู่ซีซี จนกระทั่งเงาของมู่ซีซีค่อยๆหายไป จากนั้นจี้หลิงชวนจึงหันกลับมาด้วยแววตาที่ยังคงอาลัยอาวอนและมีความกังวลอยู่ จี้หลิงชวนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาบอดี้การ์ด ให้มาที่นี่เพื่อป้องกันความปลอดภัยของมู่ซีซี

หลังจากที่สั่งการทุกอย่างเสร็จแล้ว จี้หลิงชวน ก็สตาร์ทรถอีกครั้งและขับรถตรงไปที่บาร์แห่งหนึ่งที่เขามักจะไปบ่อยๆ ทันทีที่จี้หลิงชวนนั่งลง เขาก็สั่งเหล้าหนึ่งขวดที่มีปริมาณแอลกอฮอล์สูงสุดมาดื่ม

หลังจากดื่มเหล้าติดต่อกันเข้าไปแล้วสามแก้ว จี้หลิงชวนก็ขมวดคิ้วแน่นพร้อมกับวางแก้วเหล้าลงบนเคาน์เตอร์บาร์ จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ทางด้านข้างขึ้นมาและกดโทรออกไปที่หมายเลขของลู่เฉิงฮ่าว เพื่อนคนสนิทของเขาในทันที

ลู่เฉิงฮ่าวรับสายอย่างรวดเร็ว ภายในไม่กี่วินาทีเสียงของลู่เฉิงฮ่าวก็ดังขึ้นมาในสาย”คุณชายจี้ของฉัน ตอนนี้คิดถึงฉันขึ้นมาแล้วสินะ ฉันคิดว่าเมื่อนายมีครอบครัวที่อบอุ่นแล้ว นายคงจะลืมเพื่อนสนิทคนนี้ไปแล้วซะอีก…”

ลู่เฉิงฮ่าวพูดยังไม่ทันจบดี จี้หลิงชวนก็พูดขึ้นมาขัดจังหวะของเขาในทันที “อย่าพูดไร้สาระ! เดี๋ยวฉันจะส่งที่อยู่ตอนนี้ให้นาย มาดื่มเป็นเพื่อนฉันหน่อย”

ทันทีที่จี้หลิงชวนเปล่งเสียงออกมา ลู่เฉิงฮ่าวก็สัมผัสได้ถึงน้ำเสียงที่ไม่เป็นปกติของเขาในทันที ลู่เฉิงฮ่าวรีบตอบตกลงในทันที “โอเค ฉันกำลังว่างอยู่พอดี จะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละ”

หลังจากเสร็จสิ้นการโทร ลู่เฉิงฮ่าวก็ขับรถไปตามที่อยู่ที่จี้หลิงชวนส่งมาให้เขาในทันที

ระยะทางไม่ไกลมากนัก ลู่เฉิงฮ่าวขับรถไปถึงที่นั่นใช้เวลา 20 นาทีเท่านั้น ทันทีที่เขาเดินเข้าไปที่ด้านข้างของบาร์ เขาก็เห็นว่าจี้หลิงชวนได้ดื่มเหล้าวอดก้าหมดไปแล้วหนึ่งขวด และในมือของจี้หลิงชวนในตอนนี้ก็กำลังถือวอดก้าขวดที่สองที่ถูกดื่มไปแล้วครึ่งหนึ่ง

เขาเห็นสีหน้าของจี้หลิงชวนดูไม่ค่อยจะดีเอาซะเลย ลู่เฉิงฮ่าวเข้าใจความรู้สึกนี้เป็นอย่างดี ดูท่าแล้วคืนนี้จี้หลิงชวนคงจะอารมณ์เสียเอามากๆ

ลู่เฉิงฮ่าวและจี้หลิงชวนเติบโตขึ้นมาด้วยกัน จี้หลิงชวนเป็นผู้ใหญ่แล้วแน่นอนว่าจะต้องมีความรู้สึก รัก โลภ โกรธ หลง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ลู่เฉิงฮ่าวได้เห็นสีหน้าของจี้หลิงชวนเป็นทุกข์และเสียใจมากขนาดนี้

เขาไม่จำเป็นต้องเดาเลย ที่จี้หลิงชวนเป็นแบบนี้ก็คงจะไม่พ้นเรื่อง

ของมู่ซีซีเป็นแน่

และตอนนี้ดูเหมือนว่าอำนาจทั้งหมดจะตกไปอยู่ที่มู่ซีซี

ลู่เฉิงฮ่าวคิดไปพลางพร้อมกับแอบถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ ลู่เฉิงฮ่าวค่อยๆดึงเก้าอี้ทางด้านข้างของ จี้หลิงชวนออกมาแล้วนั่งลง จากนั้นก็เอื้อมมือออกไปหยิบขวดเหล้าที่อยู่ในมือของจี้หลิงชวน และขอให้บาร์เทนเดอร์หยิบเหล้าแบบเดียวกันและรินให้กับตัวเองเต็มๆแก้ว ลู่เฉิงฮ่าวโน้มตัวเข้าไปชนแก้วกับจี้หลิงชวนในทันที หลังจากที่จิบเหล้าเข้าไปหนึ่งอึกใหญ่ๆ ลู่เฉิงฮ่าวก็มองไปที่จี้หลิงชวนและพูดขึ้นว่า “คุณชายจี้ เกิดอะไรขึ้นล่ะ？เมาไม่เป็นท่าแบบนี้ ดู ไม่เหมือนนายเลยนะ”

ตอนนี้จี้หลิงชวนรู้สึกอึดอัดใจเป็นอย่างมาก และเมื่อฟังน้ำเสียงที่ลู่เฉิงฮ่าวแซะเขาแบบนี้ เขาก็ไม่ค่อยอยากที่จะต่อปากต่อคำกับลู่เฉิงฮ่าวมาก

ที่เขาโทรเรียกให้ลู่เฉิงฮ่าวมาก็เพราะอยากจะให้ลู่ฉิงฮ่าวช่วยเขาคิดหาวิธี เป็นเพราะจี้หลิงชวน ไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อน ดังนั้น จี้หลิงชวนจึงไม่รู้ว่าจะขอโทษมู่ซีซี อย่างไร และลู่เฉิงฮ่าวเพื่อนสนิทคนนี้ ก็มีแฟนมาตั้งแต่ตอนอยู่มัธยมศึกษาตอนต้นแล้ว หากจะให้เขาเขียนประสบการณ์เรื่องความรักแล้ว เกรงว่าลู่เฉิงฮ่าวคงจะเขียนออกมาได้ เป็นล้านๆคำ

ประมาณว่าประสบการณ์โชคโซน เป็นเพราะจี้หลิงชวนไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร จึงได้ตัดสินใจเรียกลู่เฉิงฮ่าวมา

ตอนนี้จี้หลิงชวนไม่สามารถแก้ปัญหาข้างต้นได้ เขายกแก้วเหล้าขึ้นจากนั้นก็หันไปทางลู่เฉิงฮ่าวพร้อมกับพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรแล้ว？ เรื่องก่อนหน้านี้ที่ฉันได้ทำผิดลงไป ตอนนี้ซีซีดูเหมือนว่าจะไม่ยอมยกโทษให้กับฉัน…สองสามวันก่อนหน้านี้ ซีซียังยอมที่จะอยู่กับฉัน แต่วันนี้เธอได้ไปอาศัยอยู่ที่บ้านของเพื่อนเธอแล้ว ฉันกลัวว่าหากเป็นแบบนี้ต่อไป ซีซีจะต้องทิ้งฉันไปแน่ ..”

เมื่อลู่เฉิงฮ่าวได้ฟังคำพูดและเห็นสีหน้าท่าทางของจี้หลิงชวนแล้ว เขาก็พอจะเข้าใจเรื่องนี้ได้ ลู่เฉิงฮ่าวมองไปที่จี้หลิงชวนและค่อยๆถอนหายใจออกมาอย่างเงียบ ๆ ดูเหมือนว่าจี้หลิงชวนเพื่อนสนิทของเขาคนนี้คงจะขาดมู่ซีซีไปไม่ได้

ลู่เฉิงฮ่าวยื่นมือออกไปและตบที่ไหล่ของจี้หลิงชวน จากนั้นเริ่มพูดอธิบายกับจี้หลิงชวนด้วยประสบการณ์ที่เขามี “อย่าเพิ่งรีบกังวลไป เรื่องนี้คนในรับรู้ไม่ได้ แต่คนนอกกลับเข้าใจ ฉันคิดว่ามู่ซีซี ก็คงจะรู้สึกอะไรกับนายอยู่บ้าง ถ้าหากว่ามู่ซีซีต้องการทิ้งนายไปจริงๆละก็ หลังจากที่เธอกลับมา เธอจะไม่ยอมอยู่กับนายหรอก ในสถานการณ์เช่นนี้ฉันคิดว่านายควรจะทำให้มู่ซีซีรับรู้ถึงความรู้สึกที่นายชอบเธอและรักเธอจริงๆ อย่าเอาเรื่องนี้เก็บฝังไว้ในใจเลย ต้องแสดงออกให้มู่ซีซีได้เห็น…”

ไม่เสียแรงที่ลู่เฉิงฮ่าวมีประสบการณ์มากมายในเรื่องนี้ เมื่อจี้หลิงชวนได้ฟังสิ่งที่ลู่เฉิงฮ่าวพูดแล้ว เขาก็รู้สึกได้ว่ามันมีเหตุผล และใบหน้าที่ดูเคร่งขรึมก่อนหน้านี้ก็ค่อยๆดีขึ้นมาเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม ในคืนนี้จี้หลิงชวนก็ดื่มเหล้าเข้าไปจำนวนไม่น้อย แถมยังดื่มอย่างรวดเร็วอีกต่างหาก ตอนนี้จี้หลิงชวนดื่มจนเมานิดๆแล้ว ฉะนั้นลู่เฉิงฮ่าวจึงโทรเรียกคนรับจ้างขับรถมาขับรถกลับไปส่ง จี้หลิงชวน ส่วนตนเองก็ขับรถกลับไปเอง

จี้หลิงชวนที่เมาเล็กน้อยเดินเข้าไปในคฤหาสน์ เมื่อมองไปในห้องที่ว่างเปล่าซึ่งไม่มีมู่ซีซีอยู่ในนั้น คิ้วของเขาก็ขมวดขึ้นมาในทันทีและหรี่ตาลงเล็กน้อย

ด้วยความมึนเมา จี้หลิงชวนจึงหันหลังเดินกลับออกไปโดยไม่คิดอะไร จากนั้นก็โทรหาคนขับพร้อมกับบอกสถานที่

หลังจากที่รถมาถึงที่จุดหมายและรถหยุดลง จี้หลิงชวนมองไปที่อาคารเก่าๆผ่านทางหน้าต่างอย่างไม่รู้ตัว จากนั้นเขาก็บอกให้คนขับรถพาเขาไปส่งที่ด้านล่างอาคารของบ้านลั่วเสี่ยวชิง

ในใจของเขาคิดถึงมู่ซีซีที่ตอนนี้กำลังอยู่ทางด้านบนของตัวอาคาร