รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ - บทที่ 352 ตื่นขึ้นมาพร้อมกัน

มู่ซีซีซึ่งนอนอยู่บนเตียงเห็นว่าจี้หลิงชวนไม่มีส่วนไหนโป๊เปลือยแล้ว เธอจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อเห็นว่าจี้หลิงชวนเปิดผ้าห่มขึ้นและกำลังจะล้มตัวนอนลง มู่ซีซีที่ห่อตัวอยู่ในผ้าห่มรีบปิดตาลงในทันที

จี้หลิงชวนนอนลงทางด้านข้างของมู่ซีซี และเมื่อมองไปเห็นมู่ซีซีกำลังนอนปิดตาแน่น ทันใดนั้นเขาจึงฉีกยิ้มออกมา

ดีจริง ๆ ในที่สุดเขาก็สามารถนอนอยู่ข้างๆมู่ซีซีแถมบนเตียงเดียวกันได้อีกครั้ง

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำอะไรเธอก็ตาม แต่เพียงเท่านี้จี้หลิงชวนก็รู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก

เรื่องที่จี้หลิงชวนพูดก่อนหน้านี้เป็นความจริงทั้งหมด เมื่อไม่มีมู่ซีซีอยู่ข้างๆ ในทุกๆคืนเขาก็มักจะนอนไม่หลับ หรือบางครั้งเขามีอาการนอนไม่หลับจนถึงรุ่งเช้า และบางครั้งเขาก็ผล็อยหลับไปเพราะร่างกายเหนื่อยเกินไป แต่เขามักจะชอบตื่นขึ้นมากลางดึกเสมอ จากนั้นก็เริ่มคิดถึงมู่ซีซีอย่างบ้าคลั่ง

ในที่สุดตอนนี้เขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องคิดถึงซีซีอย่างบ้าคลั่งอีกต่อไป เพราะเขาสามารถมองเห็นมู่ซีซีได้ สัมผัสได้ถึงอุณหภูมิร่างกายที่อบอุ่นของเธอ และเขาสามารถทำได้ขนาดที่เอื้อมมือไปกอดเธอเอาไว้

ในขณะที่จี้หลิงชวนกำลังคิดอยู่นั้น ราวกับว่าเขาถูกปีศาจเข้าสิงก็ไม่ปาน เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองไม่ให้ยื่นมือออกไปกอดมู่ซีซีได้ และค่อยๆกอดมู่ซีซีเอาไว้ในอ้อมแขนของเขา

มู่ซีซีที่แกล้งทำเป็นหลับสัมผัสได้ถึงไออุ่นร้อนระอุตรงบริเวณเอวของเธอที่แผ่ออกมาจากมือของจี้หลิงชวน ก่อนที่เธอจะมีปฏิกิริยาตอบสนอง ร่างกายของเธอก็ถูกลากเข้าไปในอ้อมแขนของจี้หลิงชวนเสียแล้ว

ในสถานการณ์แบบนี้ แม้ว่ามู่ซีซีจะเสแสร้งทำเป็นหลับต่อไปก็ทำไม่ได้แล้ว เพราะใบหน้าของเธอนั้นมันค่อยๆแดงขึ้นมาเรื่อยๆ และทันทีที่เธอลืมตาขึ้นเธอก็พบกับสายตาที่ไม่อาจจะเดาได้ของจี้หลิงชวน

ทั้งคู่สบตากัน และเมื่อมู่ซีซีได้สติกลับมา เธอก็รีบยื่นมือออกไปผลักไหล่ของจี้หลิงชวนในทันที เธอพยายามดิ้นรนที่จะทำให้ตัวเองหลุดพ้นออกจากอ้อมแขนของจี้หลิงชวน

ส่วนจี้หลิงชวนเอง ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เขาจะกอดมู่ซีซีเอาไว้ได้แบบนี้ และแน่นอนว่าเขาก็จะไม่ยอมปล่อยเธอแน่

ทั้งสองต่อสู้ดิ้นรนกันอยู่สักพัก และทันใดนั้นเองขาที่อ่อนนุ่มของมู่ซีซี ก็สัมผัสไปถูกกับส่วนที่ไม่สามารถบรรยายได้ของจี้หลิงชวน เป็นครั้งคราวโดยไม่ตั้งใจ

ผ้าห่มเพียง 2 ชั้นบางๆ อีกทั้งจี้หลิงชวนก็อยากมาหลายวันแล้ว ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ ส่วนที่ไม่สามารถบรรยายได้ของจี้หลิงชวนส่วนนั้นจะค่อยๆฟื้นจากการหลับใหลขึ้นมา ซึ่งไม่น่าเชื่อเลยว่า มันจะตื่นขึ้นมากระทบกับบริเวณท้องน้อยของมู่ซีซี

จี้หลิงชวนรู้สึกได้ถึงความแปลกประหลาดของร่างกายตัวเอง และมู่ซีซีที่กำลังอยู่ในอ้อมแขนของเขาก็รู้สึกถึงบางสิ่งที่มีความร้อนมากระทบที่บริเวณท้องน้อยของเธอ

เดิมที่แก้มก็แดงระเรื่ออยู่แล้ว ตอนนี้กลับยิ่งดูแดงเข้าไปใหญ่

ราวกับว่าใบหน้าของเธอถูกลวกด้วยน้ำร้อน มู่ซีซีรีบผลักและตะเกียกตะกายออกจากอ้อมแขนของจี้หลิงชวนในทันที

แต่ไม่คาดคิดเลยว่าการต่อสู้ดิ้นรนในครั้งนี้ จะทำให้การหายใจของจี้หลิงชวนหอบถี่ หนักขึ้นไปอีก

สุดท้ายจี้หลิงชวนคิดว่าหากเขายังปล่อยให้มู่ซีซีขยับตัวได้อย่างอิสระแบบนี้ เธอคงจะทำให้เขาระเบิดออกมาในไม่ช้านี้อย่างแน่นอน !

จี้หลิงชวนคิดพลางแอบสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เขาพยายามบังคับและควบคุมความปรารถนาอันเดือดดาลในเลือดของเขา จี้หลิงชวนเอื้อมมือออกไปจับมู่ซีซีที่ยังคงดิ้นรนอยู่ในอ้อมแขนของเขา เขามองไปที่มู่ซีซี จากนั้นน้ำเสียงทื่อ ๆ ที่ดูมีเสน่ห์ก็ดังเข้ามาในหูของมู่ซีซีว่า “ซีซี อย่าขยับ ถ้าเธอขยับอีกล่ะก็ ฉันจะทนไม่ไหวแล้วนะ ”

แม้ว่าเสียงของจี้หลิงชวนจะฟังดูแหบๆทื่อๆ แต่มู่ซีซีก็ได้ยินอย่างชัดเจน

และทันทีที่มู่ซีซีได้ยิน ร่างกายของเธอก็ชะงักแข็งทื่อขึ้นมา เธอยอมปล่อยให้ส่วนที่ร้อนระอุส่วนนั้นสัมผัสโดนตัวของเธอ โดยเธอไม่กล้าที่จะขยับหรือเคลื่อนไหว

มู่ซีซีขมวดคิ้วแน่นพร้อมกับมองไปที่จี้หลิงชวน จากนั้นเธอก็กัดฟันจ้องเขม็งไปที่จี้หลิงชวนพร้อมพูดขึ้นมาว่า “จี้หลิงชวน! ไหนคุณบอกว่า คุณจะไม่ทำอะไรไง!”

เมื่อจี้หลิงชวนได้ยินมู่ซีซีพูดดังนั้นแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่าง

ขมขื่นออกมา เขาแสยะยิ้มอย่างช่วยไม่ได้พร้อมกับมองไปที่มู่ซีซีและพูดออกมาเบาๆว่า “ซีซีฉันขอโทษ แต่ก็นั่นเป็นการตอบสนองตามธรรมชาติของร่างกาย…ถึงแม้ว่าฉันอยากจะควบคุมมัน และมันก็ไม่สามารถควบคุมได้…”

จี้หลิงชวนพูดจบพร้อมกับหายใจหอบเล็กน้อย จากนั้นเขาก็หลับตาลงและเอนตัวเข้าไปจูบหน้าผากของมู่ซีซีเบาๆ

หลังจากนั้น เพราะกลัวว่าจะทำให้มู่ซีซีโกรธ ดังนั้นเขาจึงรีบขยับตัวออกห่างจากเธอในทันที

จี้หลิงชวนรีบลุกขึ้น จากนั้นก็เปิดผ้าห่มขึ้นและเดินลงจากเตียง เขามองไปที่มู่ซีซี ที่กำลังห่อตัวอยู่ในผ้าห่มพร้อมกับพูดขึ้นเบา ๆ ว่า “ซีซี เธอนอนไปก่อนเลย เดี๋ยวฉันจะรีบไปอาบน้ำ”

เมื่อพูดจบ จี้หลิงชวนก็รีบเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที

ไม่นานหลังจากนั้น มู่ซีซีก็ได้ยินเสียงน้ำสาดกระเซ็นในห้องดังขึ้นมาเป็นพักๆ

ในขณะนี้แก้มของมู่ซีซีก็ยังคงเป็นสีแดงระเรื่อๆอยู่ และเมื่อเธอสัมผัสไปที่ใบหน้าของตัวเอง เธอก็รู้สึกได้ถึงความร้อนที่แผ่ออกมาโดนมือของเธอ เป็นแบบนี้แล้วมู่ซีซีจะนอนหลับได้อย่างไรกัน สายตาของเธออดไม่ได้ที่จะชำเลืองมองไปยังประตูห้องน้ำที่ถูกปิดสนิท

จี้หลิงชวนใช้เวลาในการอาบน้ำเป็นเวลานานเกือบจะหนึ่งชั่วโมงแล้ว ทันใดนั้น มู่ซีซีก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตูห้องน้ำออกมา

เมื่อมู่ซีซีเห็นสิ่งนี้แล้ว หัวใจของเธอก็เต้นแรงขึ้นเล็กน้อย เธอรีบหลับตาลงอย่างรวดเร็วและแสร้งทำเป็นหลับต่อไป

จี้หลิงชวนที่เพิ่งเดินออกจากห้องน้ำ หลังจากที่เปลี่ยนเป็นชุดนอนเสร็จ เขาก็เดินก้าวเท้ายาวๆไปที่เตียง เมื่อเห็นว่ามู่ซีซีที่อยู่บนเตียงนอนหลับไปแล้ว จี้หลิงชวนก็พยายามเคลื่อนไหวตัวเองให้เบาลง โดยค่อยๆ ยกผ้าห่มขึ้นแล้ว นอนลงบนเตียงอย่างระมัดระวัง

จี้หลิงชวนมองไปที่มู่ซีซีซึ่งนอนอยู่ทางด้านข้าง ทันใดนั้นสายตาของจี้หลิงชวนก็ดูเคร่งขรึมขึ้น เขาไม่สามารถจะยับยั้งตัวเองได้ ในท้ายที่สุดจี้หลิงชวนก็ยังคงเอื้อมมือออกไปและกอดที่เอวเรียวบางของมู่ซีซีเอาไว้อย่างระมัดระวัง จากนั้นก็ค่อยๆพยุงเอาตัวมู่ซีซีเข้ามาในอ้อมแขนของเขา

จี้หลิงชวนโน้มตัวไปข้างหน้าและจูบลงบนริมฝีปากสีแดงอันน่าดึงดูดใจของมู่ซีซีอย่างนุ่มนวล เมื่อพอใจแล้วก็ค่อยๆหลับตาลง

อันที่จริงมู่ซีซีไม่ได้ผล็อยหลับไปเลย หลังจากที่รู้ว่าจี้หลิงชวนจูบเธอ ร่างกายของมู่ซีซี ก็แข็งทื่อขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้

และในตอนที่จี้หลิงชวนกอดเธอ เธอสัมผัสได้ถึงความร้อนที่แผ่ออกมาจากอ้อมแขนของเขาอยู่ตลอดเวลา เแต่ครั้งนี้มู่ซีซีกลับสัมผัสได้ว่าผิวของจี้หลิงชวนนั้นมีความร้อนต่ำค่อยๆแผ่ออกมา

เห็นได้ชัดว่าเมื่อกี้จี้หลิงชวนเพิ่งจะอาบน้ำเย็นไป

เหตุการณ์เมื่อกี้เห็นได้ว่าจี้หลิงชวนพยายามที่จะบังคับจิตใจของตัวเอง แถมตัวเองยังรีบวิ่งเข้าไปอาบน้ำเย็นอีกต่างหาก ซึ่งในข้อนี้ทำให้มู่ซีซีรู้สึกโล่งใจขึ้น แต่ในขณะเดียวกัน ความรู้สึกสับสนที่ไม่สามารถอธิบายได้ก็ผุดขึ้นมาในหัวของมู่ซีซี

แต่มันไม่ได้ทำให้มู่ซีซีลังเลใจนานเท่าไหร่ เพราะเธอเองก็รู้สึกพ่ายแพ้ต่ออาการง่วงนอนของร่างกายตัวเอง

หลังจากนั้นไม่นาน มู่ซีซีและจี้หลิงชวนก็ผล็อยหลับไป

ในค่ำคืนนี้ ทั้งจี้หลิงชวนและมู่ซีซีนอนหลับอย่างสบายใจ จนกระทั่งตื่นขึ้นมาในเช้าของวันรุ่งขึ้น

แสงแดดอ่อนๆสาดส่องเข้ามาในห้อง มู่ซีซีซึ่งนอนหลับอยู่ในอ้อมแขนของจี้หลิงชวนรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา และทันทีที่เธอลืมตาเธอก็พบกับสายตาที่ราวกับว่ากำลังยิ้มคู่นั้นของจี้หลิงชวน