รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ - บทที่ 354 อารมณ์พาไป

ก่อนที่มู่ซีซีจะพูดจบ จี้หลิงชวนก็พูดขึ้นมาขัดจังหวะในทันทีว่า “ที่บริษัทไม่มีธุระอะไร ฉันเป็นห่วงอาการเธอในตอนนี้มากกว่า”

จี้หลิงชวนพูดอธิบายขึ้น เขาไม่เพียงแต่จะไม่ยอมปล่อยมือน้อยๆของมู่ซีซีไป แต่เขากลับจับมือของเธอแน่นยิ่งขึ้นไปอีก “ซีซี สำหรับฉันแล้ว ต่อจะให้มีเรื่องใหญ่แค่ไหนเกิดขึ้นในตอนนี้ มันก็ไม่สำคัญเท่ากับเรื่องของเธอ!”

ทุกคำพูดของจี้หลิงชวนยังคงดังวนเวียนอยู่ในหูของมู่ซีซี หลังจากที่มู่ซีซีชะงักไปชั่วครู่ หัวใจของเธอก็เริ่มเต้นแรงขึ้นมาเรื่อยๆ

ไม่นานหลังจากนั้น น้ำเสียงพูดที่ไพเราะและอ่อนโยนของจี้หลิงชวนก็ดังเข้ามาในหูของ มู่ซีซีอีกครั้ง “ซีซี ถ้าเธอรู้สึกเหนื่อยก็หลับตาและพักผ่อนสักครู่”

และตอนนั้นเองที่มู่ซีซีรู้สึกว่าตัวเองเหนื่อยขึ้นมา เมื่อคืนเธอนอนหลับไม่ค่อยสนิท ตอนเช้าก็มาเป็นไข้ ร่างกายของเธอในตอนนี้อ่อนล้าจนไม่มีเรี่ยวแรง

เมื่อได้ฟังจี้หลิงชวนพูดเช่นนี้แล้ว มู่ซีซีก็ค่อยๆหลับตาลงอย่างเชื่อฟัง และจากนั้นไม่นานเธอก็ผล็อยหลับไป

การนอนหลับของมู่ซีซีในครั้งนี้ เธอนอนหลับสนิทมาก และเมื่อตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เธอก็รู้สึกได้ว่าตัวเองนั้นนอนหลับได้ลึกจนกระทั่งไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นเวลาเท่าไหร่แล้ว

หลังจากค่อยๆได้สติขึ้นมา ร่างสูงใหญ่ของจี้หลิงชวนก็ปรากฏขึ้นและผ่านเข้ามาที่รูม่านตาของมู่ซีซี

เธอเห็นเพียงแค่ว่าร่างใหญ่สูงของจี้หลิงชวนกำลังซบอยู่ทางด้านข้างของเตียงนอน เขากำลังงีบหลับอยู่ อีกทั้งมู่ซีซียังมองเห็นหนวดเส้นเล็กๆที่อยู่บนปลายคางของจี้หลิงชวนได้อย่างชัดเจนเอามากๆ

มู่ซีซีขมวดคิ้วและนวดเบาๆไปที่ข้างขมับที่ยังคงรู้สึกปวดๆอยู่ของตัวเอง จากนั้นเธอก็หันมองไปที่นาฬิกาแขวนที่แขวนอยู่บนผนังห้องโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเห็นว่าเวลาที่แสดงอยู่บนนาฬิกาแขวนคือตีสี่ มู่ซีซีก็อดที่จะตกใจไม่ได้ หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็สติกลับมา

มู่ซีซีไม่คิดว่าตัวเองจะนอนเป็นนานขนาดนี้

สายตาของเธอจ้องไปยังจี้หลิงชวนซึ่งกำลังนอนหลับอยู่อีกครั้ง ในใจของเธออดที่จะคิดไม่ได้ว่า จี้หลิงชวนชายคนนี้คงจะไม่ได้อยู่เฝ้าเธอตลอดทั้งคืน จนกระทั่งไม่ได้หลับได้นอนแบบนี้หรอกนะ

มู่ซีซีคิดพลางมองไปที่จี้หลิงชวนซึ่งกำลังนอนหลับตาอยู่ แม้ว่าจี้หลิงชวนจะหลับตาสนิทอยู่ แต่เมื่อดูจากหว่างคิ้วของเขาก็พอจะเห็นได้ว่าจี้หลิงชวนดูอ่อนล้าเอามาก ในใจของเธอก็พอจะเดาออกอยู่หรอกว่า จี้หลิงชวนน่าจะอยู่เป็นเพื่อนเธอและคอยเฝ้าเธออยู่ตรงนี้ตลอดทั้งคืน

ในขณะที่มู่ซีซีกำลังตกตะลึงกับสิ่งที่เธอเห็นตรงหน้า จี้หลิงชวนที่กำลังนอนซบอยู่ทางด้านข้างของเตียงก็ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา

ทั้งคู่สบตากัน และเมื่อจี้หลิงชวนเห็นว่ามู่ซีซีตื่นแล้ว ริมฝีปากของเขาก็ค่อยๆฉีกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย ก่อนที่มู่ซีซีจะมีปฏิกิริยาตอบสนอง จี้หลิงชวนก็ยกมือขึ้นมา ฝ่ามือขนาดใหญ่อันอบอุ่นค่อยๆสัมผัสลงไปที่หน้าผากของมู่ซีซีในทันที

จี้หลิงชวนรู้สึกว่าอุณหภูมิบนหน้าผากของมู่ซีซีลดลงและไม่ร้อนเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เมื่อเป็นแบบนี้เขาจึงรู้สึกโล่งใจขึ้นมา ใบหน้าของเขาเผยให้รอยยิ้มดีใจมากขึ้นกว่าเดิมเสียอีก จี้หลิงชวนมองไปที่มู่ซีซีพร้อมกับพูดขึ้นว่า “ดีขึ้นมากแล้ว อาการไข้ลดลงไปมากแล้ว”

หลังจากพูดจบ จี้หลิงชวนก็หยุดชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นเขาจึงเงยหน้าขึ้นมามองมู่ซีซีอย่างอ่อนโยนและพูดขึ้นว่า “หิวไหม？อยากทานอะไรหรือเปล่า？”

เมื่อได้ยินน้ำเสียงอันอ่อนโยนของจี้หลิงชวน มู่ซีซีจึงได้สติกลับมา เธอเงยหน้าขึ้นมองไปที่จี้หลิงชวนอย่างรวดเร็ว พร้อมกับส่ายหัวให้กับจี้หลิงชวนและตอบกลับไปว่า “ฉันไม่หิว … ”

มู่ซีซีอดไม่ได้ที่จะนึกย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์เมื่อกี้ ตอนที่จี้หลิงชวนใช้มือมาสัมผัสบนหน้าผากของเธอเพื่อทดสอบอุณหภูมิของร่างกาย

ตอนนั้น เธอรู้สึกเหมือนว่าหัวใจของเธอกำลังจะละลาย

จี้หลิงชวนไม่รอให้มู่ซีซีมีโอกาสคิดฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้แล้ว เพราะไม่นานหลังจากนั้น น้ำเสียงที่สุขุมและไพเราะของจี้หลิงชวนก็ดังเข้ามาในหูของมู่ซีซีอีกครั้ง“ซีซี ตอนนี้มีตรงไหนไม่สบายอีกหรือเปล่า？ หรือจะฉันโทรเรียกคุณหมอประจำตัวมาตรวจร่างกายให้กับเธอ ทำอย่างนั้นฉันถึงจะวางใจได้ ”

จี้หลิงชวนพูดขึ้นพลางหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา หลังจากเลือกหมายเลขอยู่พักหนึ่งเขาก็กดโทรออก เมื่อ มู่ซีซีที่อยู่ทางด้านข้างเห็นสิ่งนี้เข้าก็ยื่นมือออกไปคว้าที่แขนเสื้อของจี้หลิงชวนอย่างรวดเร็ว เธอส่ายหัวพร้อมกับพูดขึ้นว่า “จี้หลิงชวน เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งโทร”

เมื่อจี้หลิงชวนได้ยินมู่ซีซีพูดเช่นนี้แล้ว เขาก็หยุดชะงักทันที มู่ซีซีรีบพูดเสริมขึ้นมาอีกในทันทีว่า “ตอนนี้ฉันไม่เป็นไรแล้ว และตอนนี้ก็ใกล้จะเช้าแล้ว ไม่จำเป็นต้องเรียกคุณหมอมาหรอก ”

แม้ว่าจี้หลิงชวนจะได้ยินมู่ซีซีพูดอย่างนั้น แต่เขาก็ยังมีความรู้สึกกังวลใจอยู่นิดๆ จี้หลิงชวนเดินไปหยิบเทอร์โมมิเตอร์เพื่อมาวัดอุณหภูมิร่างกายให้กับมู่ซีซีอีกครั้ง หลังจากมั่นใจว่าอุณหภูมิร่างกายของมู่ซีซีเป็นปกติแล้ว จี้หลิงชวนจึงเชื่อคำพูดของมู่ซีซีโดยไม่โทรศัพท์เรียกคุณหมอมาอีก

ตอนนี้เป็นเวลาตีสี่ จี้หลิงชวนมองไปที่มู่ซีซีด้วยสายตาที่งุนงงและพูดขึ้นว่า “ซีซี ตอนนี้ยังไม่เช้าเลย เธอนอนต่ออีกสักพักเถอะ”

ทันทีที่คำพูดของจี้หลิงชวนแผ่วเบาลง มู่ซีซีก็เห็นว่าจี้หลิงชวนขมวดคิ้วด้วยท่าทางที่อ่อนล้าตาละห้อย เธอจึงพูดกับจี้หลิงชวนขึ้นเบาๆว่า”นอนคนเดียวฉันนอนไม่ค่อยหลับ คุณขึ้นมานอนเป็นเพื่อนฉันก่อนสักก็ได้”

ทันทีที่มู่ซีซีพูดจบ ใบหน้าเล็กๆที่เดิมทีเป็นสีขาวซีด ตอนนี้กลับแดงระเรื่อๆขึ้นเล็กน้อย มู่ซีซีรู้สึกเขินอาย เธอรีบนอนลงไปบนเตียงจากนั้นก็ใช้ผ้าห่มคลุมศีรษะของเธอเอาไว้

เมื่อจี้หลิงชวนซึ่งยืนอยู่ทางด้านข้างได้ยินสิ่งที่มู่ซีซีพูด เขาก็ตกตะลึงเล็กน้อยและไม่อยากจะเชื่อ ในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน กว่าที่จี้หลิงชวนจะได้สติกลับมาก็เป็นเวลากว่าสิบวินาทีแล้ว ริมฝีปากอันเรียวบางค่อยๆเผยให้เห็นถึงรอยยิ้ม

และเมื่อจี้หลิงชวนมองไปที่มู่ซีซีซึ่งนอนเอาหัวซุกอยู่ใต้ผ้าห่มอยู่บนเตียง เขาก็รู้สึกว่าเธอดูน่ารักเอามากๆ

เมื่อกี้ซีซีเป็นห่วงเขาอย่างนั้นเหรอ？ฉะนั้นจึงบอกให้เขาขึ้นมานอนนอนบนเตียงด้วยกัน?

อือ มันก็ต้องเป็นอย่างนั้นสิ!

เมื่อคิดได้อย่างนี้มุมปากของจี้หลิงชวนก็ค่อยๆยกขึ้น เขายิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ด้วยความกลัวว่า มู่ซีซีซึ่งซุกหัวอยู่ในผ้าห่มจะอึดอัด จี้หลิงชวนจึงยกมุมของผ้าห่มขึ้น จากนั้นก็ถอดรองเท้าแตะและขึ้นไปนอนลงตรงด้านข้างของมู่ซีซี

จี้หลิงชวนค่อยๆอ้าแขนออกไป จากนั้นก็ค่อยๆกอดเอามู่ซีซีซึ่งซุกตัวอยู่ในผ้าห่มเข้ามาไว้ในอ้อมแขนของเขาอย่างระมัดระวัง

เมื่อเห็นมู่ซีซีไม่ปฏิกิริยาหรือท่าทางปฏิเสธ

จี้หลิงชวนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

จี้หลิงชวนกอดมู่ซีซีเอาไว้แน่นในอ้อมแขนของเขา และอดไม่ได้ที่จะก้มศีรษะลงเล็กน้อย จากนั้นก็จูบลงไปบนศีรษะของมู่ซีซีเบาๆ และพูดขึ้นข้างๆหูของมู่ซีซีว่า “ซีซี นอนเถอะ ”

ในอ้อมแขนอันอบอุ่นของจี้หลิงชวน มู่ซีซีไม่ได้มีการป้องกันตัวเองแต่อย่างใด และในไม่ช้ามู่ซีซีก็ผล็อยหลับไป

หลังจากที่มู่ซีซีซึ่งเป็นหวัดมีอาการดีขึ้น สถานการณ์ความใกล้ชิดระหว่างมู่ซีซีและจี้หลิงชวน แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้พูดอะไรกันมาก แต่ก็ดีขึ้นมากกว่าเมื่อก่อน

มู่ซีซีและจี้หลิงชวนไม่ได้นิ่งเฉยต่อกันเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ทั้งสองมีการคุยและแลกเปลี่ยนกัน ตกตอนเย็นทั้งคู่ก็จะนอนห้องเดียวกัน ในทุกๆคืนจี้หลิงชวนจะนอนกอดมู่ซีซีเอาไว้ แม้บางครั้งอารมณ์จะพาไปบ้าง แต่ถ้ามู่ซีซีไม่ยินยอม จี้หลิงชวนก็อดทนและไม่สัมผัสตัวเธอ

ในข้อนี้สำหรับมู่ซีซีแล้ว เธอรู้สึกชื่นชมในตัวของจี้หลิงชวนมากจริงๆ