รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ - บทที่ 358 ออกไปจากชีวิตของจี้หลิงชวนตลอดกาล!

หลังจากที่มั่นใจว่าตัวเองท้องแล้ว เมื่อคืนนี้ชูเหยาก็ดีใจเป็นอย่างมากจนแทบนอนไม่หลับตลอดทั้งคืน!

เป็นเพราะเหตุการณ์ในครั้งนี้ชูเหยายิ่งมั่นใจเลยว่าพระเจ้านั้นเข้าข้างเธอ!

เรื่องระหว่างเธอและลู่เฉิงจินเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว แต่เธอก็โชคดีมากที่ตั้งครรภ์!

ขอแค่เพียงเธอท้อง เพียงแค่นี้ก็สามารถดำเนินแผนการไปได้อย่างราบรื่น

ชูเหยาให้ความสนใจในเรื่องนี้เป็นพิเศษ แต่เธอก็ไม่ได้บอกเรื่องที่เธอตั้งครรภ์ให้ลู่เฉิงจินได้รับรู้

ในตอนที่ชูเหยามั่นใจว่าตัวเองท้อง ภายในสมองของเธอก็จินตนาการภาพที่มู่ซีซีรู้ว่าเธอท้องนับครั้งไม่ถ้วน

ชูเหยาตื่นเต้นตลอดทั้งคืน และยิ่งเธอคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งอดใจรอไม่ไหวที่จะเห็นท่าทีที่ตกใจของมู่ซีซีหลังจากที่ได้รับรู้เรื่องนี้

ดังนั้นชูเหยาจึงรีบไปโรงเรียนในเช้าวันรุ่งขึ้นและนัดให้มู่ซีซีออกมาพบเธอ

เดิมทีที่ชูเหยาคาดไว้ เมื่อมู่ซีซีรับรู้ว่าเธอท้องและลูกในท้องก็เป็นลูกของจี้หลิงชวน มู่ซีซีจะต้องตื่นตกใจและรู้สึกเศร้าโศก

แต่เมื่อชูเหยาหรี่สายตามองอย่างมีชัยและมองไปทางมู่ซีซีเพื่อที่จะรับชมสีหน้าที่โศกเศร้าใจของมู่ซีซี สิ่งที่เธอได้เห็นนั้นกลับเป็นเพียงสีหน้าที่ตกใจเล็กน้อยเท่านั้นและมู่ซีซีฟื้นคืนสติได้อย่างรวดเร็ว การแสดงออกบนใบหน้าของเธอสงบนิ่ง ไม่มีความโศกเศร้าและความสิ้นหวังอย่างที่ชูเหยาคิดไว้แม้แต่ความประหลาดใจก็ไม่มีบนใบหน้าของเธอ

เธอเหลือบมองชูเหยาด้วยแววตาเย็นชา “โอ้ ท้องแล้วเหรอ? ฉันดีใจด้วยนะ”

เมื่อเห็นมู่ซีซีสงบนิ่งและท่าทีของเธอนั้นสงบนิ่งมาก ตอนนี้จึงถึงคราของชูเหยาแล้วที่รู้สึกไม่พอใจ

ชูเหยาเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อและจ้องมองมู่ซีซี เหมือนกับว่าเธอไม่เชื่อว่ามู่ซีซีจะสงบนิ่งได้ขนาดนี้ ชูเหยาเปิดกระเป๋าของเธอราวกับกำลังบ้าคลั่ง หยิบเอกสารการตรวจครรภ์ออกมาและวางเอกสารเหล่านั้นไว้ตรงหน้ามู่ซีซีพร้อมกับกัดฟันพูดว่า “มู่ซีซี แกดูให้เต็มตา! บนกระดาษอักษรสีดำนี่เขียนไว้ว่าฉันท้อง! ระยะเวลาครรภ์คือสองเดือน เป็นลูกชายของจี้หลิงชวน! ฉันกำลังท้องลูกของจี้หลิงชวน!”

มู่ซีซีเหลือบมองเอกสารการตรวจสอบนั้น เพียงแค่แวบแรกมู่ซีซีก็เห็นคำว่า “ตั้งครรภ์แปดสัปดาห์” ที่พิมพ์อยู่บนคำแนะนำการวินิจฉัยข้างต้น

ครรภ์สองเดือน ในตอนนั้นก็คงเป็นค่ำคืนที่ชูเหยาและจี้หลิงชวนหลับนอนด้วยกันงั้นหรือ?

เดิมทีชูเหยาคิดว่าในตอนนี้เอกสารการตรวจได้กองตรงหน้ามู่ซีซีอย่างชัดเจนขนาดนี้ เมื่อครู่มู่ซีซีอาจจะได้ยินไม่ชัดเจน แต่ตอนนี้มู่ซีซีได้เห็นเอกสารแบบนี้แล้วก็ควรจะล้มพับลงไปแล้วไม่ใช่เหรอ?

แต่มู่ซีซีนั้นชำเลืองมองเอกสารการตรวจครรภ์ด้วยแววตาเย็นชาและพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบนิ่ง “ฉันเห็นอย่างชัดเจนแล้ว ยินดีด้วยนะที่ท้องแล้ว”

ขณะที่พูด มู่ซีซีก็พูดต่อด้วยน้ำเสียงสงบนิ่งว่า “ถ้าหากว่าเรียกฉันมาพบเพราะเรื่องนี้ล่ะก็ ตอนนี้ฉันรู้แล้ว ฉันมีเรียนต่อ ขอตัวก่อน”

เมื่อสิ้นเสียง มู่ซีซีก็ปัดมือของชูเหยาออกและเดินออกจากร้านกาแฟ

ชูเหยาไม่ได้เห็นท่าทางที่ผิดหวังและโศกเศร้าของมู่ซีซีดั่งที่เธอหวังไว้ เธอรู้สึกราวกับว่าเธอถูกใครบางคนสาดน้ำเย็นใส่และแทบจะหายใจไม่ออก

เธอไม่ยินยอมให้มู่ซีซีจากไปแบบนี้ ชูเหยาวิ่งไปดักหน้ามู่ซีซีและกัดฟันแน่น เธอจ้องมองมู่ซีซีด้วยแววตาดุเดือดพร้อมกับพูดเน้นย้ำทีละคำว่า “มู่ซีซี ฉันตั้งท้องลูกของจี้หลิงชวน! อีกไม่นานฉันจะนำเรื่องนี้ไปบอกจี้หลิงชวนด้วยตัวฉันเอง ดังนั้นฉันจะแนะนำแกก่อนที่จี้หลิงชวนจะรู้เรื่องนี้ ทางที่ดีแกควรจะรู้สถานะตัวเองให้ดี ในตอนนี้แกก็รีบกลับบ้านไปเก็บข้าวของของแกออกไปและออกไปจากชีวิตของจี้หลิงชวนซะ!”