รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ - บทที่ 365 ทุกอย่างจบแล้ว
ลู่เฉิงจินได้ยินประโยคหลังที่จี้หลิงชวนพูด เขาค่อยดึงสติกลับมาได้ ตอนนี้ในใจลู่เฉิงจินแน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วว่าเด็กในท้องชูเหยาเป็นของเขา
พอคิดแบบนี้ในใจลู่เฉิงจินจะอดทนอยู่ได้ยังไง จึงยื่นมือผลักประตูเข้าไปทันที
ชูเหยากำลังตกใจกับสิ่งที่จี้หลิงชวนพูดเมื่อกี้อยู่ ทันใดนั้น ไม่รอให้ชูเหยาคิดข้ออ้างเถียงจี้หลิงชวน จึงเห็นประตูห้องถูกผลักออกมาจากข้างนอก
ตอนที่ชูเหยาเห็นว่าคนที่มาคือลู่เฉิงจิน ในใจเธอจึงสั่นเกร็งทันที แล้วอึ้งนิ่งอยู่กับที่ รู้สึกถึงความเยือกเย็นจนเสียวสันหลัง ตอนที่เห็นหน้าลู่เฉิงจิน ในใจชูเหยาจึงรู้ว่าครั้งนี้ตัวเองจบแน่……ทุกอย่างต้องพังไม่เป็นท่าแน่
พอลู่เฉิงจินเข้ามาในห้องพักฟื้นแล้ว ก็ดีใจจนหน้ามืดตามัว ไม่สนใจสายตาของจี้หลิงชวนกับมู่ซีซี แล้วเดินตรงไปหาชูเหยา เขาหักห้ามความดีใจบนใบหน้าไม่ได้เลย พร้อมยื่นมือไปจับมือชูเหยาด้วยมือที่สั่นเกร็ง “เหยาเหยา ทำไมเธอไม่บอกฉันล่ะว่าเธอท้อง?”
ชูเหยาที่อึ้งนิ่งอยู่ในยินลู่เฉิงจินพูดแบบนี้ เธอค่อยดึงสติกลับมาได้ ในใจจึงลนลานทันที!
ทำไมอยู่ๆลู่เฉิงจินถึงโผล่มาที่นี่?
ไม่ได้! จะให้ลู่เฉิงจินรู้เรื่องที่เธอท้องไม่ได้!
ชูเหยาที่ลนลานมากอ้าปากจะพูด แต่ไม่รอให้เธอพูดออกมาก่อน ทันใดนั้น ลู่เฉิงจินก็แย่งพูดขึ้นมาก่อนว่า “เหยาเหยา เธอท้องลูกของฉันใช่ไหม? ฉันรู้ว่าเด็กในท้องเธอต้องเป็นลูกของฉันแน่นอน ทำไมเธอไม่รีบบอกฉันล่ะ เธอรู้หรือเปล่าว่าตอนที่ฉันรู้ว่าเธอท้องฉันดีใจมากแค่ไหน?”
พอลู่เฉิงจินพูดแบบนี้ สีหน้าชูเหยาจึงซีดขาวทันที
สายตาของจี้หลิงชวนกับมู่ซีซีจึงมองไปที่ตัวลู่เฉิงจิน
บรรยากาศในห้องก็ตกอยู่ในภาวะเงียบกริบอึมครึมทันที
สุดท้ายกลับเป็นชูเหยาที่สีหน้าย่ำแย่ทำลายความเงียบก่อน ใบหน้าที่ซีดขาวกัดฟันแน่นแล้วตะคอกใส่ลู่เฉิงจินว่า “ลู่เฉิงจิน นายกำลังฝันกลางวันอยู่เหรอ? เด็กในท้องของฉันไม่ใช่ของนาย! นายอย่ามาพูดอะไรมั่วๆที่นี่! ฉันท้องลูกของจี้หลิงชวน! เป็นลูกของจี้หลิงชวน!”
ยิ่งพูดสีหน้าของชูเหยาก็ยิ่งเดือด โกรธจนกัดฟันแน่นชี้ไปทางประตูแล้วตะคอกใส่ลู่เฉิงจินเหมือนคนบ้าว่า “ลู่เฉิงจิน นายไสหัวออกไปเลย! ไสหัวออกไป! ฉันไม่อยากเห็นหน้านาย นายรีบไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้!!!”
ชูเหยาตะคอกใส่ลู่เฉิงจิน แต่เขากลับไม่ขยับเลย ชูเหยาจึงโมโหแล้วลุกขึ้นมานั่ง พร้อมยื่นมือไปผลักลู่เฉิงจินอย่างไม่เกรงใจ
ลู่เฉิงจินจึงอึ้งนิ่งอยู่กับที่ คิดไม่ถึงเลยว่าชูเหยาจะทำกับเขาแบบนี้ เขาโดนชูเหยาผลักไปหลายทีจนเกือบจะล้มลงไปแล้ว
สุดท้ายบอดี้การ์ดที่เฝ้าอยู่ข้างๆเห็นสีหน้าชูเหยายิ่งบ้ากว่าเดิมจึงยื่นมือออกไป จากนั้นทั้งสองคนจึงกดตัวชูเหยาลงที่เตียงไม่ให้เธอขยับอีก
ทีแรกจี้หลิงชวนยังกังวลว่าจะอธิบายเรื่องนี้กับมู่ซีซียังไงดี แต่สุดท้ายอยู่ๆเรื่องกลับพลิกแพลงแบบนี้
แถมเมื่อกี้ยังได้ยินลู่เฉิงจินพูดอย่างมั่นใจว่าเด็กในท้องชูเหยาเป็นลูกเขา บวกกับท่าทางที่บ้าคลั่งของชูเหยาอีก ด้วยปฏิกิริยาเมื่อกี้ของพวกขาสองคนเมื่อกี้ ในใจจี้หลิงชวนจึงแน่ใจแล้วว่าชูเหยาอาจจะท้องลูกของลู่เฉิงจินจริงๆ!
ขณะคิดสายตาจี้หลิงชวนจึงมองกวาดชูเหยากับลู่เฉิงจิน พร้อมเอ่ยพูดเสียงเข้มว่า “ในเมื่อความเห็นของพวกคุณสองคนไม่ตรงกัน งั้นก็ให้ความจริงเป็นตัวตัดสิน! ขอแค่ไปตรวจดีเอ็นเอความจริงก็จะกระจ่างเอง”
ชูเหยาได้ยินสิ่งที่จี้หลิงชวนพูด เสียงของเธอจึงแหลมกว่าเดิมแล้วรีบส่ายหน้าให้จี้หลิงชวนอย่างบ้าคลั่ง “ไม่! ลูกของฉันทำไมต้องตรวจดีเอ็นเอกับเขาด้วย!!! จี้หลิงชวน ฉันท้องลูกของนาย! ทำไมนายถึงไม่ยอมรับล่ะ? ทำไมต้องใจดำกับฉันขนาดนี้ด้วย ไม่ใช่แค่ไม่ยอมรับลูกในท้อง ตอนนี้นายยังจะผลักฉันกับลูกไปให้ลู่เฉิงจินอีกงั้นเหรอ?”
จี้หลิงชวนฟังคำพูดไร้เหตุผลของชูเหยาจึงยิ้มอย่างเยือกเย็น สายตาก็จ้องชูเหยาอย่างเย็นชาพร้อมเอ่ยว่า “ชูเหยา ผลตรวจดีเอ็นเอออกมาแล้ว เธอยังจะหาข้ออ้างอีกเหรอ? ถ้าเธอสงสัยผลตรวจใบนี้ งั้นเธอจะไปตรวจที่ไหนก็ได้ ฉันพร้อมเสมอ!”
ชูเหยาโดนจี้หลิงชวนจ้องด้วยสายตาแบบนั้นตัวจึงสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ จากนั้นก็รู้สึกเสียวสันหลัง เหมือนมีมือมาบีบคอเธอไว้ จนเธอเถียงอะไรไม่ออก
ลู่เฉิงจินที่อยู่ข้างๆได้ยินสิ่งที่ชูเหยาพูดเมื่อกี้ มือทั้งสองข้างจึงกำหมัดแน่นขึ้นมาทันที
ถึงแม้ลู่เฉิงจินจะหลงชูเหยา แต่เขาไม่ใช่คนโง่ เรื่องดำเนินมาถึงขั้นนี้แล้ว จากนั้นก็นึกย้อนถึงค่ำคืนเมื่อสองเดือนก่อนที่เขามีอะไรกับชูเหยา ในใจลู่เฉิงจินจึงเข้าใจทันทีว่าที่แท้ตัวเองก็แค่โดนชูเหยาหลอกใช้!!!
ถึงว่าล่ะค่ำคืนเมื่อสองเดือนก่อนอยู่ๆชูเหยาก็ชวนเขาไปที่บ้าน แถมยังปล่อยตัวให้เขาอีก พอทั้งสองคนมีอะไรกันแล้วจึงถีบหัวส่งเขาอย่างไม่เกรงใจ
จากนั้นชูเหยาก็ท้อง แล้วบอกว่าท้องลูกของจี้หลิงชวน แล้วเขาลู่เฉิงจิน พอโดนหลอกใช้แล้วก็โดนเฉดหัวทิ้ง! ถ้าไม่ใช่เพราะว่าครั้งนี้ตัวเองรู้เรื่องนี้อย่างบังเอิญ ทั้งชีวิตนี้ชูเหยาก็คงไม่มีวันบอกเขาว่าเธอท้องสินะ!
ไม่พูดไม่ได้เลยว่าชูเหยาเป็นคนแผนสูงจริงๆ ตั้งใจวางแผนมาดีมาก!
ก่อนหน้านั้นลู่เฉิงจินรักชูเหยามากแค่ไหน วินาทีนี้เขาก็รู้สึกว่าตัวเองตลกมาแค่นั้น
ลู่เฉิงจินกำหมัดแน่น แล้วพยายามหักห้ามความโมโหใจไว้
สายตาที่มองชูเหยากลับไม่มีความรักใคร่แอบแฝงอีก เหลือแต่ความเยือกเย็น ลู่เฉิงจินจ้องชูเหยาแล้วเอ่ยพูดทำลายความเงียบว่า “ฉันเห็นด้วยกับข้อเสนอของจี้หลิงชวน ในเมื่อความเห็นของเราไม่ตรงกัน งั้นก็ให้ความจริงออกมาพูด”
จากนั้นลู่เฉิงจินจึงหันไปพูดกับจี้หลิงชวนว่า “คุณชายจี้ รบกวนคุณจัดการให้ผมตรวจดีเอ็นเอกับลูกในท้องเธอด้วย”