รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ - บทที่ 379 เกือบจะแท้งลูกอีกครั้ง
แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน ถ้าแจ้งหลายวันแล้วเราไม่ได้แก้คือเราไม่มีแล้ว
เมื่อเห็นน้ำตาอันเจ็บปวดของมู่ซีซีไหลออกมาก็ทำให้หัวใจจี้หลิงชวนเต้นแรงและเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
ไม่กล้าที่จะเสียเวลาไปมากกว่านี้ จี้หลิงชวนผู้ซึ่งมีสติรีบสวมเสื้อผ้าของตัวเองด้วยความตื่นตระหนกและช่วยมู่ซีซีสวมเสื้อผ้า เขาอุ้มมู่ซีซีเดินลงไปชั้นล่างด้วยความตื่นตระหนก ทันที เขามองไปที่มู่ซีซีในอ้อมแขนของเขาและปลอบโยนเธอ “ซีซี ไม่ต้องกลัวฉันจะพาคุณไปโรงพยาบาลทันที ไม่เป็นไรแน่นอน จะไม่มีอะไรผิดปกติแน่นอน!”
มู่ซีซีเหงื่อออกด้วยความเจ็บปวดและจิตสำนึกของเธอก็สับสนเล็กน้อย มีเพียงมือของเธอเท่านั้นที่จับเสื้อของจี้หลิงชวนไว้แนบแน่น
ทันทีที่ป้าหลิงออกมาจากห้องครัว เธอเห็นจี้หลิงชวนอุ้มมู่ซีซีและรีบลงไปข้างล่าง จี้หลิงชวนก็รีบพูดกับป้าหลิงว่า “ป้าหลิง ให้คนขับเตรียมรถไปโรงพยาบาลทันที!”
ป้าหลิงตกตะลึงกับเสียงเรียกของจี้หลิงชวนและเรียกคนขับให้ขับรถไปทันที
จี้หลิงชวนอุ้มมู่ซีซีไว้ที่เบาะหลังของรถ แล้วรถก็ขับออกไปอย่างรวดเร็ว
ระหว่างทางคิ้วประหม่าของจี้หลิงชวนย่นแน่นและแขนที่ยึดมู่ซีซีก็สั่นเล็กน้อย
กลิ่นเลือดที่ปลายจมูกเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆและจี้หลิงชวนกัดฟันกรามของเขาอย่างแน่นหนา รู้สึกเสียใจในหัวใจของเขา!
ถ้าเช้านี้เขาไม่หุนหันพลันแล่น ซีซีจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้?
ตอนนี้จี้หลิงชวนแทบรอไม่ไหวที่จะตบบ้องหูของตัวเอง!
ตอนนี้จี้หลิงชวนโกรธจนอยากเจ็บปวดแทนมู่ซีซี เมื่อเห็นมู่ซีซีโค้งตัวด้วยความเจ็บปวดจนเป็นลูกบอล จี้หลิงชวนทำได้เพียงกัดฟันและกระตุ้นให้คนขับ”เร็วเข้า! ขับเร็วกว่านี้ !!!”
คนขับเร่งคันเร่งเหมือนจะบินไปที่โรงพยาบาล
ทันทีที่รถหยุด จี้หลิงชวนที่เบาะหลังก็อุ้มมู่ซีซีลงจากรถทันที
จี้หลิงชวนโทรหาโรงพยาบาลระหว่างทางไว้แล้ว
คณบดีรับสายเป็นการส่วนตัวเพียงแค่ฟังน้ำเสียงร้อนรนของจี้หลิงชวน คณบดีกลัวว่าเขาจะขุ่นเคืองคุณชายจี้ที่ไร้เหตุผลคนนี้และเรียกผู้อำนวยการแผนกต่างๆ มารอที่ทางเข้าโรงพยาบาลทันทีพร้อมการเตรียมตัวอย่างเต็มรูปแบบ
เมื่อเห็นว่าจี้หลิงชวนอุ้มมู่ซีซีและลงจากรถ แพทย์หลายคนก็ทักทายเขาด้วยการผลักเตียงในโรงพยาบาลเข้าไป
หลังจากที่มู่ซีซีถูกวางลงบนเตียงของโรงพยาบาล เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์หลายคนก็รีบเข้าไปในห้องฉุกเฉิน
จี้หลิงชวนเข้าไปไม่ได้ เขาทำได้เพียงขมวดคิ้วสิบนิ้วที่ห้อยอยู่ข้างๆเขากำหมัดแน่น จ้องมองไปที่ประตูห้องฉุกเฉินที่ปิดอยู่อย่างกังวลใจ เดินขึ้นและลงทางเดินอย่างกังวลใจ
ตราบใดที่เขานึกถึงเลือดของมู่ซีซีที่หว่างขา หัวใจของจี้หลิงชวนก็กังวลใจ
ตอนนี้จี้หลิงชวนทุกช่วงเวลาและทุกวินาทีกำลังทุกข์ทรมาน!
หลังจากรอเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง ในที่สุดไฟที่ประตูห้องฉุกเฉินก็ดับลง
หัวใจเต้นในอกของจี้หลิงชวนขึ้นมาที่บริเวณคอของเขาในทันที
จี้หลิงชวนควบคุมสติและการควบคุมตนเองไม่ได้เขาขมวดคิ้วและเดินไปที่ประตูห้องฉุกเฉิน ในวินาทีต่อมาเขาเห็นประตูห้องฉุกเฉินค่อยๆ ถูกผลักเปิดออก
หัวหน้าแพทย์ออกมาก่อนที่จี้หลิงชวนจะพบแพทย์และรีบจับหมอและถามว่า “หมอ! อาการของซีซีเป็นอย่างไรบ้าง? เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม? มันเกิดอะไรขึ้น?!”
เมื่อเห็นว่าจี้หลิงชวนรีบร้อน หมอจึงรีบตอบ “คุณชายจี้ ไม่ต้องกังวล คุณซีซีไม่มีอาการร้ายแรงอะไรแล้ว”
หลังจากได้ยินคำพูดของหมอ หัวใจของจี้หลิงชวนที่ห้อยอยู่ที่คอของเขาในที่สุดก็กลับสู่ตำแหน่งเดิม
เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก จ้องมองไปที่หมอด้วยความกังวลจากนั้นจึงถามว่า “คุณหมอ ก่อนหน้านี้เธอยังดีอยู่เลย ทำไมจู่ๆถึงตกเลือดมากขนาดนี้!
หลังจากได้ยินคำถามของจี้หลิงชวนหมอก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งและมองไปที่จี้หลิงชวนอย่างเขินอายเล็กน้อย “คุณชายจี้ คุณคงไม่รู้เกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของคุณซีซีจริงๆแล้ว คุณซีซีท้องได้เกือบสองเดือน สาเหตุของการมีเลือดออกในวันนี้ก็เพราะว่าการมีเพศสัมพันธ์ค่อนข้างบ่อยเกินไปจึงทำให้เลือดออกและเกือบจะแท้งได้ แต่โชคดีที่ลูกในท้องรอดมาได้ทันเวลา แต่จะยังต้องระวังให้มากกว่านี้หน่อย ในไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ คุณต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษเพราะระยะของทารกในครรภ์ยังไม่เสถียร”
คำพูดของหัวหน้าแพทย์เข้าไปในหูของจี้หลิงชวนและจี้หลิงชวนก็หยุดนิ่งทันที จ้องมองที่หมออย่างไม่เชื่อ เขาดูนิ่งสงบแต่หัวใจของจี้หลิงชวนยังเต้นแรงมันล้นหลามไปแล้ว!
ในขณะนี้จิตใจของจี้หลิงชวนว่างเปล่าและมีเพียงเรื่องราวมู่ซีซีที่ตั้งครรภ์ เท่านั้น ตัวอักษรเหล่านี้ยังคงสั่นคลอนในจิตใจของจี้หลิงชวน
ซีซีตั้งท้องแล้ว ซีซีตั้งท้องแล้วจริงๆ! ซีซีของเขาตั้งท้องแล้วจริงๆ! ! !
นั้นคือลูกของสายเลือดของเขาและมู่ซีซี
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ใบหน้าที่หล่อเหลาเย็นชาของจี้หลิงชวนก็เผยให้เห็นถึงความปีติยินดีเมื่อมองย้อนกลับไป
แต่เมื่อมองย้อนกลับไปคิด จี้หลิงชวนก็คิดเกี่ยวกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น เขาเกือบจะฆ่าลูกของเขา!
รอยยิ้มบนใบหน้าของจี้หลิงชวนก็แข็งขึ้นทันทีและเขาแทบทนไม่ไหวที่จะตบตัวเองสองสามครั้ง!
เขาเสียใจจนทนไม่ไหวแล้ว ขณะที่คิด ก็มีอีกเสียงจากห้องฉุกเฉินดังขึ้น
ฉันเห็นมู่ซีซีซึ่งนอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลตัวซีดและอ่อนแอ ถูกเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ผลักออกจากเตียง
เมื่อมองไปที่ใบหน้าซีดของมู่ซีซี จี้หลิงชวนรู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจของเขาขมวดคิ้วและก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วสองสามก้าวจับมือเล็กๆที่เย็นเฉียบของมู่ซีซี
“ซีซี ซีซีคุณดีขึ้นหรือยัง?” เสียงของจี้หลิงชวนอ่อนลงโดยไม่รู้ตัว
มู่ซีซีซึ่งเดิมหลับตาอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลกำลังพยายามลืมตาเมื่อได้ยินเสียงของจี้หลิงชวนวินาทีต่อมาเธอได้พบกับดวงตาที่เป็นกังวลของจี้หลิงชวน
“ฉันสบายดี…ไม่ต้องกังวล…”มู่ซีซีตอบกลับจี้หลิงชวน
เมื่อเห็นมู่ซีซีขมวดคิ้วจี้หลิงชวนก็กังวลและเรียกหมอให้เข้ามา
มู่ซีซีถูกผลักเข้าไปในห้องวีไอพีโดยเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ทันที
หัวหน้าแพทย์เข้ามาตรวจสอบมู่ซีซีเป็นการส่วนตัวและยืนยันว่าไม่มีอะไรผิดปกติกับมู่ซีซีและทารกในครรภ์ของมู่ซีซีจากนั้นจี้หลิงชวนก็ปล่อยให้หัวหน้าแพทย์ออกไป
เมื่อจี้หลิงชวมองไปที่มู่ซีซีแล้วขมวดคิ้วนเป็นกังวลและถามอย่างเงียบๆ “ซีซี ทำไมเหรอ? มีตรงไหนที่ไม่สบายหรือป่าว?
“ฉันสบายดี…”มู่ซีซีส่ายหัวเล็กน้อย มีเพียงอาการเหนื่อยเล็กน้อยหลังจากถูกกระแทก