รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ - บทที่ 407 เราสองคนต้องไม่เป็นอะไร

เห็นแค่บนตัวจี้หลิงชวนมีสายต่างๆนานาเต็มไปหมด เครื่องทางการแพทย์ข้างๆก็เอาแต่ส่งเสียงติ๊ดติ๊ดติ๊ด ใบหน้าของจี้หลิงชวนบวมเล็กน้อย รอยแผลบนใบหน้ายังอยู่ ท่อนบนของเขาถูกถอดเสื้อออกไป ที่ท่อนแขนก็มีผ้าพันแผลพันอยู่หนาๆ ที่ขาก็มีเหมือนกัน แล้วที่ซี่โครงก็ยังมีผ้าพันแผลขาวๆพันอยู่ด้วย บริเวณซี่โครงบาดเจ็บสาหัสมาก เพราะถึงแม้จะพันผ้าพันแผลหนาขนาดนั้นแล้วแต่ก็ยังคงมีเลือดซึมออกมาอยู่ดี

ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแต่แผลเต็มไปหมด ไม่มีบริเวณไหนเลยที่ไม่มีแผล

มู่ซีซีเห็นแล้วจึงรู้สึกเป็นห่วงจนมือสั่น มู่ซีซีต้องกัดริมฝีปากแน่นเพื่อไม่ให้น้ำตาไหลออกมา ที่นี่เป็นห้องไอซียู ในน้ำตามีเชื้อโรค มู่ซีซีจึงไม่กล้าให้น้ำตาไหลออกมา

มู่ซีซียื่นมือที่สั่นเครือออกไป นิ้วมือที่เรียวยาวทั้งสิบนิ้วก็แตะบริเวณที่มีผ้าพันแผลบนตัวจี้หลิงชวนเบาๆ

มู่ซีซีอดไม่ได้จึงก้มลงไปจุมพิตริมฝีปากของจี้หลิงชวนเบาๆ พร้อมเอ่ยพูดเสียงเบาว่า “จี้หลิงชวน นายต้องรีบหายดีนะ ฉันกับลูกรอนายอยู่ นายห้ามคืนคำเด็ดขาด”

มู่ซีซีจับฝ่ามือของจี้หลิงชวนไว้ แล้วเอามาวางลงบนท้องตัวเอง มุมปากก็ยิ้มหวานให้จี้หลิงชวนพร้อมเอ่ยเสียงเบาว่า “จี้หลิงชวน นายรู้สึกไหม? เมื่อกี้ลูกของเราดิ้น กี่วันนี้ลูกในท้องเอาแต่ดิ้นไปมา ซนมากๆเลย ซนจนตอนกลางคืนฉันนอนไม่ค่อยสบาย นายอยากมีลูกชายไม่ใช่เหรอ ฉันว่าคนนี้ต้องเป็นลูกชายตามที่นายหวังแน่นอน”

เพราะว่าจี้หลิงชวนบาดเจ็บสาหัส ร่างกายกำลังฟื้นฟูอยู่ เวลาส่วนมากเขาจึงนอนสลบอยู่

มู่ซีซีพูดอะไรเรื่อยเปื่อยกับจี้หลิงชวนในห้องไอซียูไปไม่น้อย จี้หลิงชวนไม่ฟื้น นอนสลบอยู่ตลอด จนกระทั่งหมดเวลาเยี่ยมดูแล้ว มู่ซีซีค่อยปล่อยฝ่ามือจี้หลิงชวนอย่างอาลัยอาวรณ์ จากนั้นจึงจุมพิตหน้าผากเขาอีกครั้ง แล้วเธอค่อยเดินออกจากห้องไอซียู

มู่ซีซีไม่วางใจสถานการณ์ของจี้หลิงชวน พอออกจากห้องไอซียูแล้วจึงพาป้าหลิงไปหาคุณหมอที่ดูแล

“สวัสดีค่ะศาสตราจารย์ ฉันอยากถามว่าตอนนี้ร่างกายจี้หลิงชวนเป็นยังไงบ้างคะ? ทำไมเขายังไม่ฟื้นสักที?” มู่ซีซีถามด้วยสีหน้ากังวล

ศาสตราจารย์จึงทำมือให้มู่ซีซีใจเย็นก่อน แล้วค่อยพูดกับเธอว่า “คุณหนูซีซี คุณไม่ต้องเป็นห่วงครับ ตอนนี้สถานการณ์ของคุณชายจี้คงที่แล้ว สถานการณ์คร่าวๆเป็นแบบนี้ครับ บนตัวคุณชายจี้โดนยิงสามจุด มีที่แขน ซี่โครง แล้วก็น่องขา แล้วยังมีอาการเลือดออกในช่องท้อง แต่ว่าตอนนี้ควบคุมอาการได้แล้วครับ คุณชายจี้ถือว่าดวงดี กระสุนสามนัดไม่โดนอวัยวะสำคัญมาก แล้วเราก็ได้ผ่าตัดนำกระสุนออกมาแล้วครับ”

“ส่วนเรื่องที่ตอนนี้คุณชายจี้ยังนอนสลบอยู่ เพราะว่าก่อนหน้านั้นคุณชายจี้เสียเลือดมาก แล้วร่างกายกำลังฟื้นฟูอยู่ เพราะฉะนั้นคุณชายจี้อาจจะสลบนานหน่อย ถ้าผ่านวันสองวันนี้ไปได้จะดีขึ้นครับ”

มู่ซีซีตั้งใจฟังสิ่งที่ศาสตราจารย์พูด ใจที่เกร็งอยู่ตลอดค่อยคลายออก จากนั้นจึงรีบเอ่ยขอบคุณ “ศาสตราจารย์ ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริงๆนะคะที่คุณช่วยจี้หลิงชวนไว้”

มู่ซีซีได้ยินด้วยหูตัวเองแล้วว่าอาการจี้หลิงชวนไม่อันตรายแล้ว ค่อยเดินออกจากห้องทำงานคุณหมอ เธอค่อยรู้สึกโล่งอก แล้วไม่ได้รู้สึกหนักตัวเหมือนก่อนหน้านั้นแล้ว

มู่ซีซีจึงเดินไปทางนอกห้องไอซียูอีกครั้ง แล้วมองเข้าไปผ่านกระจก

ห้องไอซียูเข้าไปเยี่ยมได้แค่หนึ่งครั้งต่อวัน เมื่อกี้มู่ซีซีเข้าไปเยี่ยมแล้ว เพราะฉะนั้นตอนนี้จึงเข้าไปไม่ได้อีก

มู่ซีซีที่ท้องโตยืนอยู่นอกห้องอย่างนั้นไปประมาณหนึ่งชั่วโมง ป้าหลิงที่อยู่ข้างๆทนดูไม่ได้แล้ว จึงเอ่ยกับเธออย่างเป็นห่วงว่า “คุณหนูซีซีคะ คุณกลับไปพักผ่อนที่ห้องก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวถ้าพรุ่งนี้คุณชายจี้หายดีแล้ว แต่คุณจะเป็นคนล้มป่วยเองนะคะ”

มู่ซีซีได้ยินเสียงของป้าหลิงค่อยดึงสติกลับมาได้ จากนั้นจึงมองไปที่เตียงจี้หลิงชวนอย่างอาลัยอาวรณ์ค่อยพยักหน้าให้ป้าหลิง ป้าหลิงพูดถูก ตอนนี้เธอจะทำให้ตัวเองล้มป่วยไม่ได้ เดี๋ยวจี้หลิงชวนจะเป็นห่วงเธอ

มู่ซีซีโดนป้าหลิงพยุงกลับไปที่ห้องพักฟื้น คนท้องนอนเยอะอยู่แล้ว แถมกี่วันนี้มู่ซีซีไม่ได้พักผ่อนดีๆเลย นอนลงบนเตียงสักพัก เธอก็หลับไปเลย

เวลาผ่านไปเร็วมาก แค่แว็บเดียวก็ผ่านไปหนึ่งวันแล้ว มู่ซีซีตื่นมาตั้งแต่เช้า เธอรีบกินอาหารที่มีสารอาหารครบถ้วนที่ทางโรงพยาบาลจัดมาให้ จากนั้นเธอจึงรีบไปที่ห้องไอซียูทันที

เพราะวันนี้มู่ซีซีได้ยินคุณหมอบอกว่า เมื่อวานร่างกายของจี้หลิงชวนปกติดี วันนี้จึงสามารถออกมาจากห้องไอซียูได้!

แล้ววันนี้จี้หลิงชวนก็อาจจะฟื้นด้วย

มู่ซีซีหวังว่าถ้าวันนี้จี้หลิงชวนฟื้นแล้วจะเห็นเธอเป็นคนแรก

มู่ซีซีจึงรีบไปที่นอกห้องไอซียู จึงเห็นพยาบาลเข็นจี้หลิงชวนที่นอนอยู่บนเตียงออกมาจากห้องไอซียูพอดี

มู่ซีซีจึงรีบเดินไปข้างเตียงจี้หลิงชวน ตอนนี้จี้หลิงชวนยังไม่ฟื้น ยังนอนหลับตาสนิทอยู่บนเตียง เพราะว่าเสียเลือดมากเกินไป ตอนนี้สีหน้าก็ยังคงซีดขาวอยู่

มู่ซีซีเป็นห่วงจนต้องขมวดคิ้วแน่น จากนั้นจึงรีบยื่นมือไปจับมือของจี้หลิงชวน

มู่ซีซีเดินตามพยาบาลไปที่ห้องพักฟื้นวีไอพี ห้องพักฟื้นของจี้หลิงชวนถูกจัดให้อยู่ข้างห้องมู่ซีซี

พอส่งตัวจี้หลิงชวนมาถึงห้องพักฟื้นแล้ว พยาบาลจึงเดินออกไป

ห้องที่กว้างขวางจึงเหลือแค่จี้หลิงชวนกับมู่ซีซีสองคน

มือทั้งสองข้างของมู่ซีซีจับฝ่ามือที่อบอุ่นของจี้หลิงชวนไว้แน่น สายตาก็เอาแต่จ้องดวงตาของเขาที่ยังหลับอยู่ แล้วอดพูดไม่ได้ว่า “จี้หลิงชวน นายหลับไปนานขนาดนี้แล้ว อย่าขี้เกียจสิ รีบตื่นขึ้นมามองฉันสิ”

จี้หลิงชวนไม่ขยับเลย มู่ซีซีมองใบหน้าที่ซีดขาวของจี้หลิงชวน ในใจจึงรู้สึกเป็นห่วง จากนั้นจึงขยับเข้าไปใกล้ แล้วก้มลงไปจุมพิตริมฝีปากที่ซีดขาวของเขา

ทีแรกมู่ซีซีแค่อยากจุมพิตเบาๆ แต่ตอนที่มู่ซีซีจะถอนริมฝีปากออก ไม่รู้ว่าจี้หลิงชวนลืมตาขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วเขาก็ยกมือข้างที่ไม่บาดเจ็บขึ้นมาจับท้ายทอยมู่ซีซีไว้ แล้วเป็นฝ่ายที่จูบลึกซึ้งมากกว่าเดิม

ลิ้นของจี้หลิงชวนงัดริมฝีปากมู่ซีซีออกอย่างไม่ให้ปฏิเสธ รุกล้ำเข้าไปเรื่อยๆ แล้วครอบครองริมฝีปากของเธอมาเป็นของตัวเองอย่างเอาแต่ใจ