รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ - บทที่ 421: โรค......โรคจิต?
ลั่วเสี่ยวชิงเม้มริมฝีปากของเธอ เธอรู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองอยากจะไปเข้าห้องน้ำ
ในขณะที่คิดอยู่นั้นลั่วเสี่ยวชิงจับบาร์แล้วพยุงตัวเองยืนขึ้น ลั่วเสี่ยวชิงเดินเซไปเซมาตลอดทาง และในที่สุดลั่วเสี่ยวชิงก็เดินไปถึงหน้าห้องน้ำ ลั่วเสี่ยวชิงหรี่ตามองดูป้ายหน้าห้องน้ำ เธอกำลังดูว่าป้ายนั้นเป็นห้องน้ำหญิงหรือห้องน้ำชาย แต่ลั่วเสี่ยวชิงหรี่ตาเป็นเวลานานและไม่สามารถบอกได้ว่ามันเป็นห้องน้ำชายหรือห้องน้ำหญิงกันแน่
เวลานี้ลั่วเสี่ยวชิงปวดฉี่จนทนต่อไปไม่ไหวแล้ว เป็นเพราะลั่วเสี่ยวชิงอยากเข้าห้องน้ำอย่างมากจนทำให้เธอไม่มีเวลามาดูว่าเป็นห้องน้ำชายหรือห้องน้ำหญิงเธอจึงรีบเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะเป็นห้องน้ำชายหรือห้องน้ำหญิงเธอก็ไม่สนใจแล้ว เธอขอเข้าห้องน้ำก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที!
ลั่วเสี่ยวชิงพุ่งเข้าไปอย่างเร็ว
หลังจากพุ่งเข้าไปในห้องน้ำแล้วเมื่อลั่วเสี่ยวชิงเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าแล้วเธอก็หยุดชะงักทันที และแม้ว่าลั่วเสี่ยวชิงจะดื่มจนเมา แต่ตาของลั่วเสี่ยวชิงยังไม่บอด เธอยังคงมองเห็นได้ค่อนข้างชัดเจนอีกด้วย และลั่วเสี่ยวชิงเห็นว่าห่างจากเธอเพียงสามก้าวมีชายคนหนึ่งยืนฉี่อยู่ข้างโถปัสสาวะ และลั่วเสี่ยวชิงเห็นอวัยวะบางส่วนได้อย่างชัดเจน
หลังจากนั้นลั่วเสี่ยวชิงจ้องไปที่อวัยวะส่วนนั้นเป็นเวลาหลายนาที ผู้ชายที่ถอดกางเกงทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำชายอยู่นั้น จู่ ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งโผล่เข้ามาในห้องน้ำชายเขาก็ต้องตกตะลึงงันอย่างเห็นได้ชัด
ยิ่งไปกว่านั้นผู้หญิงคนนั้นยังไม่รู้สึกสาและยังคงจ้องมองมาที่อวัยวะส่วนสำคัญของเขาอีกด้วย……
ทั้งคู่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และพวกเขาทั้งคู่ก็ตกอยู่ในสภาวะตัวแข็งทื่อเกือบสองนาที
หลังจากนั้นไม่นานลั่วเสี่ยวชิงได้สติกลับคืนมาอีกครั้ง หลังจากที่ลั่วเสี่ยวชิงตระหนักได้ว่าสิ่งที่เธอเพิ่งเห็นนั้นคืออวัยวะลับของชายคนนั้น เธอตกใจจนต้องรีบหลบสายตา และรีบเอากระเป๋าที่อยู่ในมือของตัวเองทุบใส่ชายคนนั้น เธอทั้งทุบไปด้วยและด่าไปด้วย :”คุณ……คุณเป็นโรคจิตเหรอ!”
ชายคนนั้นกำลังปัสสาวะอยู่ดีๆ นี่อยู่ ๆลั่วเสี่ยวชิงก็โผล่เข้าในห้องน้ำชายอย่างกะทันหันแบบนี้จนเขาฉี่ไม่ออกล่ะ นี่ยังต้องมาถูกลั่วเสี่ยวชิงเอากระเป๋าทุบตีอีก ทั้งชีวิตนี้พึ่งจะโดนคนด่าว่าเป็นโรคจิตครั้งแรก……
ชายคนนั้นพูดไม่ออก เขาไม่สนใจว่าตอนนี้ตัวเองกำลังถูกทุบตีอยู่หรือไม่ เขารีบสวมกางเกงขึ้นทันที จากนั้นจึงเดินตรงไปหาลั่วเสี่ยวชิงซึ่งอยู่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ก้าว เขาคว้าข้อมือของลั่วเสี่ยวชิง และหยุดการกระทำของลั่วเสี่ยวชิงที่กำลังถือกระเป๋าทุบตีเขาอยู่พร้อมพูดด้วยหน้าดำคล่ำเครียดว่า: “นี่คุณผู้หญิง คุณเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่าครับเนี่ย!นี่มันห้องน้ำชายนะคุณ คุณต่างหากที่อยู่ ๆก็บุกเข้ามาในห้องน้ำชาย นี่ผมกลายเป็นโรคจิตไปได้ไงกัน?คนที่เป็นโรคจิตควรจะเป็นคุณหรือเปล่าครับ?”
ทันทีที่เสียงหายไป ชายผู้ถูกทุบคนนั้นก็มองเห็นใบหน้าของลั่วเสี่ยวชิงได้อย่างชัดเจน หลังจากพูดจบชายคนนั้นก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง……
หลังจากลั่วเสี่ยวชิงได้ยินเสียงพูดของชายคนนั้นแล้วเธอรู้สึกมันคุ้นเคยมาก และเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมองชายคนนั้นลั่วเสี่ยวชิงก็ตกตะลึงงันเช่นกัน
สถานการณ์วุ่นวายเมื่อสักครู่นี้ทั้งลั่วเสี่ยวชิงและชายคนนั้นทั้งคู่ต่างไม่ทันได้เห็นหน้ากัน และในตอนนี้ทั้งคู่ก็ต้องตกตะลึง
ถึงแม้ว่าลั่วเสี่ยวชิงจะดื่มจนเมา แต่การจดจำใครสักคนมันก็ไม่ใช่ปัญหา ในตอนนี้มองดูชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอและเธอก็พึ่งเห็นอวัยวะลับของเขา แล้วยังเป็นชายที่ถูกตัวเองนั้นเอากระเป๋าทุบตีอีกด้วย ลั่วเสี่ยวชิงสมองว่างเปล่าจนทำอะไรไม่ถูกและทันใดนั้นก็มีคำคำหนึ่งผุดขึ้นมาในความคิดของเธอ ชิบหายแล้ว! ! ! !
หลังจากนั้นลั่วเสี่ยวชิงก็รู้สึกอับอายขายขี้หน้าอย่างมากจนไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว!
เพราะผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าของลั่วเสี่ยวชิงในขณะนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่มันคือลู่เฉิงเฮ่า! ! !
ใช่จริง ๆด้วย ดูไม่ผิดอย่างแน่นอน เขาเป็นลู่เฉิงเฮ่า อีกทั้งยังเป็นเจ้าของบริษัทที่ลั่วเสี่ยวชิงจะไปทำงานในวันพรุ่งนี้อีกด้วย! ! !
ลั่วเสี่ยวชิงรู้สึกว่าตัวเองนั้นกลืนไม่เข้าคายไม่ออก แต่เธอก็ไม่สามารถร้องไห้ออกมาได้……
ลู่เฉิงเฮ่าก็พูดอะไรไม่ออกเช่นกัน ระยะนี้ลู่เฉิงเฮ่างานที่บริษัทยุ่งมาก ผู้ชายคนนี้คนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเพลย์บอยอันดับต้น ๆในเมืองหรงเป็นเวลานานมากแล้วที่เขาไม่ได้ออกมาเที่ยวบาร์จีบสาว ๆแบบนี้
วันนี้บังเอิญเคลียร์งานเสร็จแล้ว มีเพื่อนคนหนึ่งนัดรวมตัวดื่มสังสรรค์ที่บาร์แห่งนี้ ลู่เฉิงเฮ่าดื่มไปได้สักพักแต่ก็ยังไม่เจอสาวๆตรงสเปคเลยสักคน เขารู้สึกเบื่อหน่ายและวางแผนไว้ว่าหลังจากที่เข้าห้องน้ำเสร็จแล้วเขาก็จะขับรถกลับทันที ผลสุดท้ายเขากลับต้องมาเจอเรื่องที่ทำให้ไม่สบอารมณ์เกิดขึ้นในห้องน้ำเสียก่อน……
ผู้หญิงคนนี้เห็นของเขาหมดทุกอย่างแล้ว อีกทั้งผู้หญิงคนนี้ยังเป็นเพื่อนรักของพี่สะใภ้ของเขาอีกด้วย……อีกทั้งตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปเธอก็จะมาทำงานและเป็นพนักงานหญิงในบริษัทของเขาด้วย……
อีกทั้งก่อนหน้าไม่กี่วินาทีที่มาผ่านนี้ยังถูกผู้หญิงอ้วนคนนี้ทุบตีแล้วยังถูกด่าว่าเป็นโรคจิตอีก……
บรรยากาศมาคุและเงียบสงัดเกือบนาที
ลู่เฉิงเฮ่าที่ไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไหร่ได้เงยหน้าขึ้นมองลั่วเสี่ยวชิงผู้ซึ่งอยู่ห่างไม่ถึงคืบ เขายกมือขึ้นนวดขมับตัวเอง ในวินาทีต่อมาลู่เฉิงเฮ่ามองไปที่ลั่วเสี่ยวชิงและพูดอย่างเซ็งๆว่า: “คุณลั่วครับ ก่อนที่คุณจะด่าผมว่าโรคจิตคุณช่วยดูให้ชัดเจนกว่านี้หน่อยได้ไหมครับว่ามันเป็นห้องน้ำชายหรือห้องน้ำหญิงกันแน่?”
ทันทีที่ลู่เฉิงเฮ่าพูดจบ เขากลับเห็นลั่วเสี่ยวชิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาจู่ ๆก็เป็นลมหมดสติไป
ก่อนหน้าหน้าลั่วเสี่ยวชิงก็ดื่มจนเมาแล้ว เธอกำลังฝืนให้ตัวเองมีสติ เวลานี้จู่ ๆก็เกิดเรื่องที่ทำให้ตกใจอย่างกะทันหัน อีกทั้งเธอยังเมาไม่ได้สติ และสมองของเธอว่างเปล่า เธอตกใจอย่างสุดขีดจนเป็นลมไป
ลู่เฉิงเฮ่ากระตุกมุมปากของเขาอย่างเซ็ง ๆ แต่เมื่อเห็นว่าลั่วเสี่ยวชิงกำลังจะล้มลงกับพื้น ลู่เฉิงเฮ่ากลัวว่าลั่วเสี่ยวชิงจะได้รับบาดเจ็บดังนั้นเขาจึงยื่นมือออกไปแล้วดึงลั่วเสี่ยวชิงเข้าไปในอ้อมกอดอย่างรวดเร็ว
ลู่เฉิงเฮ่าก้มมองลงไปที่ลั่วเสี่ยวชิงซึ่งอยู่ในอ้อมแขนของเขาโดยไม่ได้สติ และทันใดนั้นเขาก็ได้กลิ่นของเหล้าเตกิลาที่ฉุนมาก
ลู่เฉิงเฮ่ามองไปที่ลั่วเสี่ยวชิงที่ไม่ได้สติอยู่นั้นเขาก็ถอนหายใจเฮือกออกมา ผู้หญิงคนนี้ช่างกล้าจริง ๆ เป็นผู้หญิงแต่ดันออกมาเที่ยวบาร์ตัวคนเดียวแล้วยังกล้าดื่มเหล้าดีกรีแรงขนาดนี้อีกนะ!
โชคดีที่วันนี้เจอคนอย่างลู่เฉิงเฮ่า ถ้าหากไปเจอเข้ากับชายอื่นแล้วล่ะก็ อาจจะเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดกับลั่วเสี่ยวชิงแน่! ! !
ลู่เฉิงเฮ่าคิดว่าไหนๆก็จะเป็นคนดีทั้งที เขาทำได้เพียงพยุงลั่วเสี่ยวชิงที่เมาไม่ได้สติเดินออกจากห้องน้ำชาย
ในเวลานี้คงทิ้งให้ลั่วเสี่ยวชิงที่เมาไม่ได้สติอยู่ที่บาร์แห่งนี้คนเดียวหรอกมั้ง แบบนั้นมันอันตรายเกินไป!
ทันทีที่เดินออกไปถึงห้องโถงในบาร์ เพื่อนที่มาปาร์ตี้ด้วยกันก็เห็นลู่เฉิงเฮ่ากำลังอุ้มผู้หญิงคนหนึ่งไว้ในอ้อมแขนของเขา และพวกเขาก็พูดติดตลกกับลู่เฉิงเฮ่าว่า: “โอ้ คุณชายลู่ นี่นายฝีมือไม่เร็วเลยนะเนี่ย นี่แค่ไปเข้าห้องน้ำแค่แปบเดียวก็ควงผู้หญิงกลับมาเลยเหรอ”
ลั่วเสี่ยวชิงเมาไม่ได้สติ หัวของเธอซบตรงอกของลู่เฉิงเฮ่าและทำให้เพื่อน ๆของลู่เฉิงเฮ่ามองไม่เห็นใบหน้าของลั่วเสี่ยวชิง
เมื่อได้ยินเพื่อน ๆพูดแซวแบบนั้นลู่เฉิงเฮ่าก็เม้มริมฝีปากอย่างเซ็ง ๆ และไม่อยากอธิบายว่าตอนนี้เขากำลังทำเรื่องอะไรอยู่ เขาไม่ได้คิดจะมาจีบสาว เขาทำได้แต่เพียงกลอกตาใส่เพื่อน ๆ จากนั้นเขาก็โอบลั่วเสี่ยวชิงออกจากบาร์ไปด้วยและพูดกับเพื่อน ๆที่อยู่ด้านหลังเขาว่า :”ฉันมีธุระ งั้นฉันขอตัวกลับก่อนนะ พวกนายก็สนุกให้เต็มที่แล้วกัน”
ลั่วเสี่ยวชิงที่ดื่มจนเมาไม่ได้สติตัวหนักไม่เบาแหะ!