รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ - บทที่ 423: เขาและเธอ?

ลู่เฉิงเฮ่าจีบสาวมานับไม่ถ้วน และเขาเป็นเพลย์บอยที่ขึ้นชื่อติดอันดับต้น ๆในเมืองหรงอีกด้วย

ดังนั้นลู่เฉิงเฮ่าจึงไม่เคยขัดใจตัวเองเลย และลู่เฉิงเฮ่าทำทุกอย่างตามใจของเขาเองเสมอ

ลั่วเสี่ยวชิงไม่รู้ว่าอันตรายกำลังใกล้เข้ามา เธอดื่มน้ำแร่ไปครึ่งขวดสมใจอยากแล้ว จากนั้นจึงยื่นขวดไปให้ลู่เฉิงเฮ่าอย่างพึงพอใจ

ลู่เฉิงเฮ่าเพิ่งวางขวดน้ำกลับบนหัวเตียง และเมื่อเขาหันกลับมามองลั่วเสี่ยวชิง เขาก็เห็นว่าลั่วเสี่ยวชิงแลบลิ้นสีชมพูน่ารักของเธอออกมาโดยไม่รู้ตัวและเลียริมฝีปากสีแดงเข้มของเธอด้วยการอาการที่พึงพอใจ

เวลานี้ลู่เฉิงเฮ่ากวาดสายตามองไปทั่วด้วยแววตาที่ไม่ปิดบังเลยซึ่งความปรารถนาในใจ ลู่เฉิงเฮ่ารู้สึกเพียงว่าเลือดในร่างกายของเขาเดือดพล่านและวิ่งไปที่ร่างกายส่วนล่างของเขาอย่างบ้าคลั่ง

ลู่เฉิงเฮ่าไม่เคยโหยหาเหมือนเช่นนี้มาก่อน!

ลู่เฉิงเฮ่ารู้สึกว่าถ้าตัวเองยังคงฝืนความรู้สึกปรารถนาไว้เช่นนี้แล้วล่ะก็ วันนี้เขาจะต้องทรมานตายทั้งเป็นอย่างแน่นอน

ลู่เฉิงเฮ่าไม่อยากทรมานจนตายทั้งเป็น ดังนั้นลู่เฉิงเฮ่าจึงเอนกายลงกดร่างของลั่วเสี่ยวชิงเอาไว้อย่างง่ายดาย ฝ่ามือขนาดใหญ่จับคางของลั่วเสี่ยวชิงทำให้ลั่วเสี่ยวชิงไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ วินาทีต่อมาลู่เฉิงเฮ่าโน้มตัวไปข้างหน้าและจับปากเล็กๆ ที่เพิ่งยั่วยวนเขาเมื่อสักครู่นี้และก้มลงจูบอย่างเร่าร้อน

จูบของลู่เฉิงเฮ่าทั้งรุนแรงและวิตกกังวลเหมือนหมาป่าที่หิวกระหายอย่างมากยังไงอย่างงั้นแหละ เขาบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มของลั่วเสี่ยวชิงอย่างดุเดือด และเธอเองก็ไม่มีทีท่าว่าจะขัดขืนเลยสักนิด

เธอกำลังสะลึมสะลือจากอาการเมาและปล่อยให้ลู่เฉิงเฮ่าทำตามอำเภอใจ

เป็นเพราะลั่วเสี่ยวชิงดื่มเหล้าจึงทำให้ริมฝีปากและลิ้นของเธอเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้าเตกิลา เดิมทีลู่เฉิงเฮ่าคิดว่าตัวเองไม่ชอบผู้หญิงที่มีกลิ่นเหล้าฟุ้งไปทั้งตัว แต่ในตอนนี้ลู่เฉิงเฮ่ารู้สึกเพียงว่าตัวเองนั้นถูกเหล้าครอบงำอยู่ยังไงอย่างงั้นแหละ และต้องการอยากได้มากกว่านี้โดยไม่รู้ตัว

ด้วยการจูบเพียงแค่ครั้งเดียว ลู่เฉิงเฮ่ารู้สึกว่าร่างกายของตัวเองเดือดพล่านจนจะระเบิดออกมาแล้ว!

นี่เป็นการจูบที่ต้องการครอบครองจนกระทั่งลั่วเสี่ยวชิงแทบจะหายใจไม่ออก หลังจากที่ลู่เฉิงเฮ่าจูบลั่วเสี่ยวชิงจนปากบวมเจ่อเขาจึงปล่อยเธอ

ทั้งสองคนหายใจติดขัดเล็กน้อย ลู่เฉิงเฮ่าโอบกอดลั่วเสี่ยวชิงไว้ในอ้อมแขนของเขาแน่น และลู่เฉิงเฮ่าไม่รู้ตัวว่าตัวเองนั้นปีนขึ้นไปอยู่บนเตียงตั้งแต่ตอนไหน

จนร่างกายของทั้งสองแนบชิดกันและกัน

หลังจากที่ลั่วเสี่ยวชิงดื่มน้ำแล้ว เดิมทีเธอยังรู้สึกง่วงเล็กน้อย แต่ตอนนี้เมื่อถูกลู่เฉิงเฮ่าจูบอย่างเร่าร้อน ความง่วงนอนของเธอก็หายไปเล็กน้อย และดูเหมือนเธอจะยิ่งเมามากขึ้นไปอีก

ดวงตาที่สวยงามคู่หนึ่งกำลังจ้องมองลู่เฉิงเฮ่าอย่างไม่รู้ตัว และใบหน้าเล็ก ๆ ของเธออมชมพูขาวเพราะความเมามันช่างน่าดึงดูดใจเหลือเกิน

เธอไม่ได้ขัดขืนที่ลู่เฉิงเฮ่ากอดเธอแนบชิดขนาดนี้ ในวินาทีต่อมาลั่วเสี่ยวชิงทำหน้ามุ่ยเหมือนไม่ค่อยพอใจ ในขณะที่ลู่เฉิงเฮ่าคิดว่า ลั่วเสี่ยวชิงกำลังจะดุเขาอยู่นั้น น้ำเสียงงุนงงของลั่วเสี่ยวชิงก็ดังขึ้นช้าๆในห้องที่เงียบสงัด: “อืม……ดูเหมือน……เหมือนมีอะไรมาจิ้มๆแทงๆลงมาตรงนั้นของฉัน……มันอึดอัด……”

ในขณะที่พูดอยู่นั้นลั่วเสี่ยวชิงก็จ้องมองลงไปที่ร่างกายส่วนล่างของลู่เฉิงเฮ่าโดยไม่รู้ตัว แค่ดูก็น่าจะพอแล้ว แต่ลั่วเสี่ยวชิงกลับยื่นมือออกไปบีบด้วยความสงสัย

ทันทีที่มืออันสวยงามคู่นั้นของลั่วเสี่ยวชิงสัมผัสโดน ลู่เฉิงเฮ่าก็อ้าปากค้างทันที

ดวงตาจ้องมองตรงไปที่ลั่วเสี่ยวชิง ลู่เฉิงเฮ่ารู้สึกเพียงว่าหากคืนนี้ตัวเองไม่ได้ทำอะไรหน่อยแล้วล่ะก็ เขาอาจจะตายคามือของลั่วเสี่ยวชิงไม่ช้าก็เร็วอย่างแน่นอน!

เรื่องนี้โทษเขาไม่ได้หรอกนะ! เป็นเพราะลั่วเสี่ยวชิงที่ยั่วยวนเขาต่างหาก

ลู่เฉิงเฮ่าตระหนักได้ว่าตัวเองนั้นไม่ใช่หลิวเซียะฮุ้ย ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถนั่งอยู่เฉยๆโดยที่ไม่ขยับเขยื้อนได้อย่างแน่นอน!

ยิ่งไปกว่านั้นก็คือลั่วเสี่ยวชิงยังหว่านเสน่ห์ให้เขาอยู่ตลอดเวลา

ลู่เฉิงเฮ่ารู้สึกว่าถ้าตัวเองนั้นหักห้ามความปรารถนาในใจแบบนี้อีกต่อไปเขาก็ไม่ใช่ผู้ชายแล้ว

ในช่วงเวลาต่อมา ลู่เฉิงเฮ่าคว้าเอวเรียวเล็กของลั่วเสี่ยวชิงโดยตรง เขาโน้มตัวเข้าไปจูบริมฝีปากของลั่วเสี่ยวชิงอย่างดุเดือด

และคราวนี้ในขณะที่ลู่เฉิงเฮ่าจูบไปด้วยฝ่ามือใหญ่ของเขาล้วงมือเข้าไปใต้เสื้อของลั่วเสี่ยวชิงช้าๆ

ในขณะนี้ลั่วเสี่ยวชิงก็เป็นเหมือนลูกแกะที่รอการสังหารโดยไม่มีการขัดขืนใดๆ

ยิ่งไปกว่านั้นในเวลานี้สมองของลั่วเสี่ยวชิงถูกแอลกอฮอล์ครอบงำโดยสมบูรณ์ และเธอก็สะลึมสะลือไม่ได้สติ อีกทั้งเธอก็ไม่รู้ว่าลู่เฉิงเฮ่ากำลังคิดจะทำอะไรอยู่……

ลั่วเสี่ยวชิงรู้สึกเพียงว่าการที่ลู่เฉิงเฮ่าจูบเธอนั้นมันทำให้เธอรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ดังนั้นลั่วเสี่ยวชิงจึงเอื้อมมือออกไปกอดคอของลู่เฉิงเฮ่า

ลู่เฉิงเฮ่าเห็นการกระทำของลั่วเสี่ยวชิงทุกอย่าง และในเวลานี้ลู่เฉิงเฮ่ารู้สึกเพียงว่าลั่วเสี่ยวชิงนั้นได้ยินยอมความคิดของเขาโดยปริยาย

ดังนั้นลู่เฉิงเฮ่าจึงทำได้ตามอำเภอใจโดยไม่ต้องเกรงกลัวอะไรอีก

ไม่นานเสื้อผ้าของลั่วเสี่ยวชิงและเสื้อผ้าของลู่เฉิงเฮ่าก็ถูกถอดออกจนเปลือยเปล่าโดยลู่เฉิงเฮ่า

ลู่เฉิงเฮ่ากำลังจ้องมองลั่วเสี่ยวชิงด้วยแววตาอ่อนโยนแฝงความปรารถนาเร่าร้อนที่ลุกโชนอยู่ในนั้น และเขารู้สึกเพียงว่ามีแรงกระตุ้นที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในหัวใจของเขา เขาเป็นผู้ชายที่ผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วนแล้ว แต่ในเวลานี้เมื่อเขาต้องเผชิญกับลั่วเสี่ยวชิงทำให้ลู่เฉิงเฮ่ารู้สึกเหมือนเป็นครั้งแรกของตัวเองทั้งตื่นเต้นและทั้งกังวลใจไม่น้อยเลย และรู้สึกว่าตัวเองกลับไปเป็นเหมือนเด็กน้อยยังไงอย่างงั้นแหละ

ในขณะที่ลู่เฉิงเฮ่าดันมันเข้าไป ลู่เฉิงเฮ่าก็รู้สึกว่าตัวเองนั้นได้ฝ่าฟันอุปสรรคแล้ว และในขณะที่เขากำลังตกตะลึงอยู่นั้นเขาก็ได้ยินลั่วเสี่ยวชิงร้องไห้อยู่ใต้เรือนร่างของเขาด้วยความเจ็บปวด

ลู่เฉิงเฮ่าก็มองไปที่ลั่วเสี่ยวชิงที่อยู่ใต้เรือนร่างของเขาด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย เขาไม่คาดคิดเลยว่ามันจะเป็นครั้งแรกของเธอ

เมื่อเห็นลั่วเสี่ยวชิงร้องไห้น้ำตาอาบแก้ม ลู่เฉิงเฮ่าก็ตกตะลึงงัน เพียงรู้สึกว่าอวัยวะส่วนนั้นของเขาอ่อนลงโดยไม่รู้ตัว

ลู่เฉิงเฮ่าก็เคยร่วมรักกับคู่นอนของเขา เป็นเพราะความต้องการโดยธรรมชาติของผู้ชายเท่านั้น และเขาไม่เคยมีความต้องการที่อยากจะจูบใครสักคนจริงๆ เมื่อมองไปที่ลั่วเสี่ยวชิงในวันนี้ ลู่เฉิงเฮ่าก็ทำลายบรรทัดฐานของตัวเองเป็นครั้งแรก

ลู่เฉิงเฮ่ามองดูลั่วเสี่ยวชิงร้องไห้อย่างหนัก เขาก็เคลื่อนไหวช้าลงโดยไม่รู้ตัว เขาก้มหน้าลงและจูบน้ำตาบนแก้มอันขาวเนียนของ ลั่วเสี่ยวชิงซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ลู่เฉิงเฮ่าก็ไม่เคยคิดเลยว่าเมื่อเขาได้พบกับลั่วเสี่ยวชิงในคืนนี้จะทำให้ตัวเองนั้นคลั่งไคล้เธอขนาดนี้ รสชาติของลั่วเสี่ยวชิงเกินความคาดหมายของลู่เฉิงเฮ่า เธอน่ากินจนทำให้ลู่เฉิงเฮ่าสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง

เดิมลู่เฉิงเฮ่าต้องการมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งเพียงแค่ครั้งเดียว แต่หลังจากที่เสร็จกิจไปแล้วหนึ่งครั้ง ลู่เฉิงเฮ่าก็กอดลั่วเสี่ยวชิงไว้ในอ้อมแขนของเขา เขารู้สึกเพียงว่าลั่วเสี่ยวชิงกำลังยั่วยวนเขาอยู่ตลอดเวลา

จากนั้นลู่เฉิงเฮ่าก็อดไม่ไหวที่จะเริ่มมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งเป็นครั้งที่สอง และครั้งที่สาม

ทั้ง ๆที่ลู่เฉิงเฮ่ารู้ว่านี่เป็นครั้งแรกของลั่วเสี่ยวชิง เขาควรยับยั้งชั่งใจตัวเองบ้าง แต่สำหรับลู่เฉิงเฮ่าอารมณ์ปรารถนาเดือดพล่านในตอนนี้ต่อให้เอาช้างสิบเชือกมาฉุดก็ไม่อยู่อีกแล้ว

หลังจากเริงรักถึงเที่ยงคืน ลั่วเสี่ยวชิงเหนื่อยจนเป็นลมไปแล้ว และลู่เฉิงเฮ่าก็จบภารกิจของเขาลง

เป็นเวลานานแล้วที่ลู่เฉิงเฮ่าไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายเหมือนในวันนี้ หลังจากนั้นไม่นานลู่เฉิงเฮ่าก็ผล็อยหลับไปทันที

วันรุ่งขึ้น ลั่วเสี่ยวชิงตื่นขึ้นมาเพราะความเจ็บปวด และร่างกายของเธอระบมไปทั้งตัว สมองของเธอถูกกวนอย่างต่อเนื่องเหมือนเครื่องปั่น เพราะความเจ็บปวดจากอาการเมาค้าง อวัยวะช่วงเอวลงไปของลั่วเสี่ยวชิงรู้สึกราวกับว่าถูกรถบรรทุกทับยังไงอย่างงั้นแหละ