รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ - บทที่ 503 เธอยอมแต่งงานกับฉันไหม?

ยังโชคดีที่ตอนนั้นโทรศัพท์ในกระเป๋าลู่เฉิงฮ่าวส่งเสียงแจ้งเตือน

พอลู่เฉิงฮ่าวเปิดโทรศัพท์ดู จึงเห็นข้อความข้อความช่วยเหลือจากลั่วเสี่ยวชิง

เกิดเรื่องกับลั่วเสี่ยวชิงจริงๆด้วย ลู่เฉิงฮ่าวไม่กล้าจินตนาการเลยว่าลั่วเสี่ยวชิงส่งข้อความนี้มาได้ในสถานการณ์แบบนั้น ขอแค่ลองคิด ลู่เฉิงฮ่าวก็ร้อนรนใจมากแล้ว

จากนั้นลั่วเสี่ยวชิงจึงส่งตำแหน่งมาอีก พอลู่เฉิงฮ่าวได้รับตำแหน่งแล้ว จึงเหยียบคันเร่งจนมิดแล้วรีบขับไปอย่างรวดเร็วทันที

ระหว่างทางที่ขับรถ ลู่เฉิงฮ่าวก็โทรหาลูกน้องตัวเอง เพื่อไม่ให้มีอะไรผิดพลาด ลู่เฉิงฮ่าวจึงให้ลูกน้องพาคุณหมอกับรถพยาบาลมาที่นี่ด้วย

ลู่เฉิงฮ่าวกังวลว่าลั่วเสี่ยวชิงจะบาดเจ็บ เขาต้องเตรียมตัวให้พร้อม ห้ามให้เกิดเรื่องอะไรกับลั่วเสี่ยวชิงเด็ดขาด

ยังโชคดี โชคดีที่ทุกอย่างยังทันเวลา ตอนที่ลู่เฉิงฮ่าวไปถึงที่หมาย ไฟในบ้านไม้หลังนั้นก็เริ่มไหม้แล้ว

ลู่เฉิงฮ่าวเห็นเพลิงไฟที่ลุกโชน เขาไม่มีความลังเลใดๆ แล้วพุ่งเข้าไปในกองไฟทันที

พอพุ่งเข้าไปข้างในแล้วลู่เฉิงฮ่าวจึงเห็นลั่วเสี่ยวชิงทันที ลั่วเสี่ยวชิงทรุดลงไปกับพื้นแล้วอยู่ตรงกลาง รอบๆมีแต่ไฟ ลู่เฉิงฮ่าวจึงพุ่งเข้าไป แล้วอุ้มลั่วเสี่ยวชิงที่เริ่มหายใจอ่อนแรงออกมา แต่ตอนที่เขาอุ้มลั่วเสี่ยวชิงที่สลบไปแล้วมาถึงที่ข้างประตู เสาไม้บนหลังคาที่ไฟกำลังเผาไหม้แล้วก็หักลงมาทางเธอที่อยู่ในอ้อมกอดเขา

วินาทีนั้นหัวใจเขาสั่นเกร็งมาก แล้วลู่เฉิงฮ่าวก็รีบอุ้มลั่วเสี่ยวชิงนั่งลงอย่างไม่ลังเล พร้อมใช้แผ่นหลังตัวเองปกป้องเธอไว้ในอ้อมกอด

วินาทีนั้น ในหัวลู่เฉิงฮ่าวคิดแค่ว่าขอให้ลั่วเสี่ยวชิงในอ้อมกอดไม่เป็นอะไรก็พอ เขายอมตายแทนลั่วเสี่ยวชิง

ขอแค่ลั่วเสี่ยวชิงมีชีวิตรอด

แล้วก็วินาทีนั้น ลู่เฉิงฮ่าวค่อยเข้าใจหัวใจตัวเอง เขารักลั่วเสี่ยวชิง รักแบบที่ขาดลั่วเสี่ยวชิงไม่ได้

ความรักแบบที่เพื่อลั่วเสี่ยวชิงเขายอมสละชีวิตตัวเอง

ความรักที่เขาเฝ้ารอมานานมาถึงสักที

เสาหลังคาบ้านกระแทกลงมาที่แผ่นหลังลู่เฉิงฮ่าว กระแทกลงมาแรงมาก จนทำให้ลู่เฉิงฮ่าวกระอักเลือดเลย

ลู่เฉิงฮ่าวทนฝืนแล้วอุ้มลั่วเสี่ยวชิงลุกขึ้น จนกระทั่งเดินไปถึงบริเวณที่ปลอดภัยแล้ว ลู่เฉิงฮ่าวค่อยทนไม่ไหวแล้วอุ้มลั่วเสี่ยวชิงล้มลงไปที่พื้น

ยังโชคดีที่ตอนนั้นลู่เฉิงฮ่าวเตรียมความพร้อมไว้ แล้วให้ลูกน้องตัวเองเรียกรถพยาบาลกับหมอมา

ลู่เฉิงฮ่าวกับลั่วเสี่ยวชิงจึงได้รับการช่วยเหลือได้ทันเวลา ไม่งั้นถ้าสายกว่านี้ ทั้งสองต้องตกอยู่ในอันตรายแน่นอน

วินาทีที่ลู่เฉิงฮ่าวสลบไป ในใจก็คิดว่าถ้าครั้งนี้ตัวเองไม่ตาย ถ้าฟื้นแล้วจะต้องขอแต่งงานกับลั่วเสี่ยวชิง แล้วจะแต่งงานกับเธอทันที!

วันที่ลู่เฉิงฮ่าวออกจากโรงพยาบาล จี้หลิงชวนที่เป็นเพื่อนรักของเขาจึงพามู่ซีซีมาที่โรงพยาบาลด้วย

มู่ซีซีเห็นท่าทางลั่วเสี่ยวชิงดูแลลู่เฉิงฮ่าวอย่างใกล้ชิด ในใจจึงแอบคิดเผื่อลั่วเสี่ยวชิง

ตอนนี้มู่ซีซีมองออกว่าลั่วเสี่ยวชิงรักลู่เฉิงฮ่าวหัวปักหัวปำ แต่ว่าไม่รู้ตอนนี้ในใจลู่เฉิงฮ่าวคิดยังไง ถึงแม้ต่อหน้าลู่เฉิงฮ่าวก็ดีกับลั่วเสี่ยวชิง แต่ว่าด้วยประวัติที่ไม่ค่อยดีของเขา เธอจึงไม่ค่อยเชื่อลู่เฉิงฮ่าว

มู่ซีซีไม่อยากให้ลั่วเสี่ยวชิงถูกทำร้าย ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือต้องรู้ว่าลู่เฉิงฮ่าวคิดยังไง

มู่ซีซีมีไอเดีย จึงลากจี้หลิงชวนออกมา ทั้งสองสามีภรรยาแอบซุบซิบกันแล้ว มู่ซีซีจึงตบไหล่จี้หลิงชวน ให้จี้หลิงชวนเข้าไปคุยกับลู่เฉิงฮ่าว

ส่วนมู่ซีซีก็ใช้โอกาสนี้ลากลั่วเสี่ยวชิงออกมาจากห้องแล้วไปที่ห้องน้ำ

ลั่วเสี่ยวชิงมองมู่ซีซีด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ “ซีซี แกลากฉันมาที่นี่ทำไม?”

มู่ซีซีได้ยินลั่วเสี่ยวชิงพูดแบบนี้ จึงมองเธอแล้วขำ “ฉันให้จี้หลิงชวนไปช่วยแกถามว่าในใจลู่เฉิงฮ่าวคิดยังไงกับอนาคตของพวกแกสองคน”

ลั่วเสี่ยวชิงได้ยินมู่ซีซีพูดแบบนี้ ในใจจึงตกใจแล้วเผลอกรี๊ด จากนั้นก็อยากเดินกลับไป

มู่ซีซีเห็นจึงรีบดึงลั่วเสี่ยวชิงไว้ “นี่ แกจะกลับไปทำไม แกไม่อยากรู้เหรอว่าในใจลู่เฉิงฮ่าวคิดยังไง?”

ลั่วเสี่ยวชิงก็อยากรู้เหมือนกัน แต่เธอก็กลัวที่จะรู้

กลัวว่าสุดท้ายคำตอบจะไม่เหมือนกับที่คิดไว้ แบบนั้นแทงใจดำเกินไป ลั่วเสี่ยวชิงยอมแกล้งโง่ แล้วอยู่กับลู่เฉิงฮ่าวแบบนี้ต่อไปดีกว่า

มู่ซีซีเห็นลั่วเสี่ยวชิงก้มหน้าลงไปจึงรู้ว่าในใจเธอคิดอะไรอยู่ จึงจับมือเธอไว้แล้วเอ่ยว่า “เสี่ยวชิง เรารออีกหน่อยเถอะ ดูว่าในใจลู่เฉิงฮ่าวคิดยังไงกันแน่ แกจะอยู่กับเขาอย่างไม่มีตัวตนแบบนี้ก็ไม่ได้ ถ้าเขาไม่รู้สึกอะไรกับแก ฉันจะพาแกไปเดี๋ยวนี้เลย”

ลั่วเสี่ยวชิงได้ยินมู่ซีซีพูดแบบนี้ฝีเท้าจึงหยุดชะงัก

ยังโชคดีไม่นานจี้หลิงชวนก็เดินมาก่อน

ตอนที่จี้หลิงชวนมา ใบหน้าก็ยังเย็นชาเหมือนเดิม ลั่วเสี่ยวชิงที่ลนลานมากมองอะไรจากสีหน้าจี้หลิงชวนไม่ออกเลย

ในใจลั่วเสี่ยวชิงก็ร้อนรนมากแต่ก็ไม่กล้าถามจี้หลิงชวน

มู่ซีซีที่อยู่ข้างๆกำลังจะพูด แต่จี้หลิงชวนกลับเอ่ยกับลั่วเสี่ยวชิงว่า “ลั่วเสี่ยวชิง ลู่เฉิงฮ่าวเรียกเธอไปหา เขามีเรื่องจะคุยกับเธอ”

“อื้อ……” ลั่วเสี่ยวชิงได้ยินจี้หลิงชวนพูดแบบนี้ ในใจจึงลนลานกว่าเดิม เลยต้องเดินไปทางห้องพักฟื้น

กลับไปที่ห้องพักฟื้นของลู่เฉิงฮ่าวอย่างเกร็งๆ เพิ่งเข้าไปจึงเห็นลู่เฉิงฮ่าวรออยู่ในห้อง

เห็นลั่วเสี่ยวชิงเข้ามาแล้ว ใบหน้าลู่เฉิงฮ่าวจึงมีรอยยิ้ม

“คือ……คุณชายจี้บอกว่า นาย นายมีเรื่องจะคุยกับฉัน?” ลั่วเสี่ยวชิงมองลู่เฉิงฮ่าว แล้วหัวใจก็เต้นเร็วกว่าเดิม

“อื้อ ฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับเธอ” ลู่เฉิงฮ่าวมองลั่วเสี่ยวชิงแล้วพูดอย่างจริงจัง

ลั่วเสี่ยวชิงเห็นลู่เฉิงฮ่าวจริงจังขนาดนี้ จึงอึ้งไปเล็กน้อย ทันใดนั้นจึงเห็นลู่เฉิงฮ่าวคุกเข่าข้างหนึ่งลงต่อหน้าลั่วเสี่ยวชิง

ลั่วเสี่ยวชิงเบิกตาโตแล้วก้าวถอยหลัง จึงเห็นลู่เฉิงฮ่าวหยิบแหวนขอแต่งงานที่ตัวเองเตรียมไว้ตั้งนานแล้วออกมายื่นไปตรงหน้าลั่วเสี่ยวชิง “เสี่ยวชิง ขอโทษนะ ก่อนหน้านั้นฉันเตรียมการขอแต่งงานที่โรแมนติกไว้ แต่ว่าพอเกิดเรื่องก็เลยพัง ฉันให้การขอแต่งงานที่โรแมนติกกับเธอไม่ได้ เพราะฉันทนรอไม่ไหวแล้วจริงๆ ฉันอยากจะแต่งงานกับเธอทันที ให้เธอเป็นภรรยาของฉันลู่เฉิงฮ่าว เสี่ยวชิง ฉันรักเธอจริงๆ ทั้งชีวิตนี้ฉันจะเชื่อฟังเธอ รักเธอ เอ็นดูเธอ ปกป้องเธอ ไม่ให้เธอได้รับอันตรายอีก เสี่ยวชิง เธอจะตกลงแต่งงานกับฉันไหม?”