ราชินีพลิกสวรรค์ - ตอนที่ 446 แผนที่ดาราเทพสงคราม
หลังจากที่เจียงหลีได้อาบน้ำ ก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาก
ในตอนที่มู่ชิงเหยียนมาเคาะประตู เจียงหลีก็เป็นปกติแล้ว
“น่ารักจัง” ถึงแม้ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มู่ชิงเหยียนเจอกับเจ้าเปี๊ยก แต่ทุกครั้งที่เจอก็จะรู้สึกว่ามันน่ารักมาก อดไม่ได้ที่จะยื่นมือเข้าไปลูบไล้มัน
แต่มือของนางยังไม่ทันแตะต้องตัวมัน เจ้าเปี๊ยกก็หลบอย่างรวดเร็ว ทำให้มู่ชิงเหยียนเก็บมือกลับอย่างเก้อเขิน ทำอะไรไม่ถูก
“มันก็เป็นเช่นนี้แหละ นอกจากข้า ก็ไม่ชอบให้ใครจับ ไม่ว่าหญิงชายก็เหมือนกัน” เห็นนางท่าทางเช่นนั้น เจียงหลีเลยอธิบาย
มู่ชิงเหยียนพยักหน้า ยิ้มกล่าว “เมื่อครู่ข้ากระโตกกระตากเกินไป ไม่ใช่ว่าข้าเพิ่งรู้ว่าเจ้าเปี๊ยกไม่ชอบให้คนเข้าใกล้ แต่ข้าก็อดไม่ได้”
“ไม่เป็นไร” เจียงหลีพูดอย่างไม่ถือสา
มู่ชิงเหยียนเลิกมองเจ้าเปี๊ยก แล้วพูดกับเจียงหลีว่า “ด้านนอกได้เตรียมอาหารเช้าไว้เรียบร้อยแล้ว”
“ไปกันเถอะ” เจียงหลีเดินนำออกไป
มู่ชิงเหยียนเห็นว่านางไม่ได้อุ้มเจ้าเปี๊ยกออกไป ก็พูดเตือนว่า “วันนี้เจ้าไม่เอามันไปด้วยหรือ” ช่วงนี้เจียงหลีกับเจ้าเปี๊ยกตัวติดกันตลอด
เจียงหลีหันมามองเจ้าเปี๊ยกที่อยู่บนเตียง ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วส่ายหน้าอย่างช้าๆ “ไม่ล่ะ ที่นี่คือวังเทียนอู่กง ปลอดภัยเป็นอย่างมาก ให้มันอยู่ในห้องนี่แหละ”
“เอ๊ะ” คำตอบนี้ เหมือนว่าจะทำให้มู่ชิงเหยียนประหลาดเล็กน้อย
เจียงหลีชะงักไป แล้วพูดเสริม เหมือนว่ากำลังพูดโน้มน้าวตัวเองว่า “พวกเรามาเป็นแขก นำสัตว์เลี้ยงไปด้วย ถ้าเกิดปะทะกันจะไม่ดีเอา”
มู่ชิงเหยียนพยักหน้า แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรอีก
ทั้งสองเดินออกจากห้องไปพร้อมกัน ทิ้งเจ้าเปี๊ยกไว้ในห้องเพียงลำพัง
มองประตูที่กำลังปิด ในแววตาที่แวววาวคู่นั้นของเจ้าเปี๊ยกเผยความสับสนออกมา
“เจ้าไม่เป็นอะไรใช่ไหม” พอเดินออกมา มู่ชิงเหยียนถามด้วยความห่วงใย
เจียงหลีหันมา ในสายตามีความงงงัน
มู่ชิงเหยียนยิ้มแล้วพูดอธิบายว่า “ดูเหมือนว่าเจ้ามีเรื่องอะไรในใจ”
ชัดขนาดนั้นเชียวหรือ
เจียงหลีหรี่ตาทั้งสองข้าง แล้วยิ้มออกมา ไม่ได้ตอบอะไร
นางก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร ตื่นมาเช้านี้ ก็รู้สึกแปลกๆ เป็นเพราะว่าลู่เจี้ย หรือเป็นเพราะว่าดวงตาที่แวววาวคู่นั้น ทำไมนางเห็นดวงตาที่แวววาวคู่นั้นแล้วถึงนึกว่ามันคือลู่เจี้ยได้ล่ะ
เพียงแต่ เรื่องพวกนี้นางไม่สามารถบอกใครได้ ทำได้เพียงเก็บซ่อนไว้ในส่วนลึกของหัวใจ
ตอนที่กินอาหารเช้า กงเสวี่ยฮวาก็มาถึงแล้ว เขารู้ตัวว่าต้องมากินอาหารกับหญิงสาวทั้งสอง แล้วยังไม่ลืมที่จะบอกแผนการของวันนี้ “ท่านพ่อข้ากำลังเก็บตัวฝึกฝนอยู่ ไม่รู้ว่าสองสามวันนี้จะมาได้หรือไม่ ข้าได้บอกแม่ข้าแล้วว่าอีกครู่พวกเราจะไปพบนาง หลังจากนั้นก็พาพวกเจ้าเดินดูวังเทียนอู่กง”
ดังนั้น ภายใต้การเชื้อเชิญที่เป็นมิตรของกงเสวี่ยฮวา หลังจากที่กินอาหารเช้าแล้ว เจียงหลีและมู่ชิง เหยียนก็เลยไปพบเจ้าของวังเทียนอู่กง
ก่อนหน้านี้ กงเสวี่ยฮวาเคยพูดถึงแม่เขา
วันนี้ได้เจอตัวจริง เจียงหลีรู้สึกนางเป็นหญิงงามที่อ่อนโยนเหมือนน้ำจริงๆ วาจาท่าทางก็ล้วนแต่ทำให้คนรู้สึกผ่อนคลาย ไม่มีมาดของฮูหยินเจ้าของวังเลยสักนิด
ฮูหยินเจ้าของวังก็รู้เช่นกันว่าระหว่างพวกนางกับนางไม่มีเรื่องอะไรจะคุยกัน พูดกันแค่สองสามประโยค ก็สั่งให้กงเสวี่ยฮวาต้อนรับพวกนางให้ดีๆ แล้วก็ให้พวกนางไป
“ท่านแม่เจ้านิสัยใจคอไม่เลว” หลังจากเดินออกมา เจียงหลีก็พูดขึ้นมา
กงเสวี่ยฮวายิ้มแล้วพูดว่า “นั่นเป็นเพราะว่าเจ้าไม่เคยเห็นนางตอนโมโหไงเล่า”
เจียงหลีเลิกคิ้ว สงสัยเล็กน้อย
กงเสวี่ยฮวาเห็นนางสงสัยก็พูดคร่าวๆ ให้ฟังว่า “เคยมีคนสงสัยในคุณสมบัติการดูแลวังเทียนอู่กงของท่านพ่อข้า เลยฉวยโอกาสตอนที่พ่อข้าไม่อยู่คิดก่อกบฏ ผลสุดท้ายถูกท่านแม่ข้าจัดการ ในตอนที่ท่านพ่อข้ารีบกลับมา ลูกศิษย์ในวังกำลังทำความสะอาดคราบเลือดอยู่”
เขาพูดคร่าวๆ ไม่ลงรายละเอียด แต่ว่าในคำพูดนี้ เจียงหลีและมู่ชิงเหยียนก็เข้าใจถึงการต่อสู้นองเลือดในกลุ่มอำนาจใหญ่
เจียงหลียิ้มแล้วพูดว่า “ข้าขอถอนคำพูดเมื่อครู่นี้คืน แม่ของเจ้าคือยอดหญิง”
“ฮ่าๆๆ! ถ้าแม่ข้าได้ยินเจ้าพูดถึงนางแบบนี้ นางต้องรับเจ้าเป็นคนสนิทแน่นอน” กงเสวี่ยฮวาหัวเราะลั่น
“ไปกันเถอะ ข้าจะพาพวกเจ้าเดินดูรอบๆ” กงเสวี่ยฮวาพาเจียงหลีและมู่ชิงเหยียนไปดูทิวทัศน์ที่สวยงามในส่วนของเทียนจื้อก่อน แล้วก็พาไปดูในส่วนของตี้จื้อคร่าวๆ ตอนเย็นพวกเขาก็มาถึงในส่วนของเสวียนจื้อ
“ในส่วนของหวงจื้อไม่มีอะไรน่าดู พวกเราก็ไม่ไปแล้วกัน ที่สำคัญคือต้องไปดูในส่วนของเสวียนจื้อ” กงเสวี่ยฮวาพูดขึ้น
“ทำไมล่ะ” มู่ชิงเหยียนถามอย่างไม่เข้าใจ
ที่นางถาม แน่นอนว่าไม่ได้ถามว่าทำไมถึงไม่ไปดูในส่วนของหวงจื้อ แต่ถามว่าทำไมการไปดูเสวียนจื้อถึงสำคัญ
กงเสวี่ยฮวากลับยิ้มแล้วพูดว่า “รู้ที่มาของวังเทียนอู่กงหรือไม่”
เจียงหลีมองบนใส่เขา
ถึงแม้ว่ามู่ชิงเหยียนจะมาถึงซีฮวงก่อน แต่ก็ไม่เคยสัมผัสกับสถานการณ์แบบนี้มาก่อน
กงเสวี่ยฮวายิ้มหน้าเหยเก “ลืมไปว่าเจ้ามาจากในป่าในเขา ไม่รู้เรื่องซีฮวงเท่าไหร่ แล้วจะรู้ที่มาของวังเทียนอู่กงได้อย่างไรกัน”
“…” มู่ชิงเหยียนมองเจียงหลีด้วยความตกใจ หลังจากนั้นก็ก้มหน้ายิ้มรับ
เจียงหลีหันไปมองกงเสวี่ยฮวาแล้วแสยะปาก เห็นได้ชัดว่ารู้สึกอย่างไร
“เหอะๆ” กงเสวี่ยฮวาหลบสายตาที่น่ากลัวของนาง แล้วพูดอธิบายว่า “ตำนานเล่าว่าเดิมผู้ก่อตั้งวังเทียนอู่กงเป็นเพียงแค่คนธรรมดาๆ อยู่มาวันหนึ่ง ในระหว่างที่เขากำลังฝึกฝน ก็มีวาสนาได้เจอเข้ากับกลองศิลาจารึก เขาได้บรรลุทักษะการต่อสู้ที่แข็งแกร่งมากมายจากกลองศิลาจารึก แล้วก็ได้สลักไว้ในรูปแบบของแผนที่ดารา ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาวังเทียนอู่กงก็ได้ก่อตั้งขึ้น”
กลองศิลาจารึก! กลองศิลาจารึกอีกแล้ว!
เจียงหลีแอบตกใจ หลังจากที่มาถึงซีฮวง ตำนานเรื่องเล่าที่เกี่ยวข้องกับกลองศิลาจารึกก็มีมากขึ้น ไม่เหมือนกับตอนที่อยู่ในหนานฮวง แทบจะไม่มีใครรู้เรื่องเกี่ยวกับการมีอยู่ของกลองศิลาจารึกเลย
ถึงขนาดไม่รู้เรื่องอะไรเลย เพราะว่าการหายสาบสูญไปของกลองศิลาจารึกในหนานฮวง ทำให้ผู้ฝึกฝนพลังทั้งหนานฮวง ทำได้เพียงบรรลุแค่ถึงขั้นหลิงจงเท่านั้น
“มหัศจรรย์ขนาดนั้นเชียวหรือ” มู่ชิงเหยียนพูดด้วยความประหลาดใจ “ข้าก็เคยได้ยินข่าวคราว หลังจากที่กลองศิลาจารึกตกลงมา ก็มีผู้ฝึกฝนพลังที่เก่งกาจเกิดขึ้นมากมาย”
เจียงหลีมองนาง
นางมาถึงซีฮวงได้ไม่รู้กี่ปีแล้ว หากจะเรื่องเกี่ยวกับกลองศิลาจารึกก็ไม่น่าแปลกใจอะไร
“ฮวาฮวา แผนที่ดาราเหล่านั้นสามารถดูได้หรือไม่” เจียงหลีพูดกับกงเสวี่ยฮวา
กงเสวี่ยฮวาพยักหน้าด้วยความยินดี “ได้อยู่แล้ว ที่จริงแผนที่ดาราเทพสงครามเหล่านี้ก็อยู่ที่เสวียนจื้อ ไม่ว่าใครก็สามารถดูได้ แต่ว่าจะเข้าใจอะไรหรือไม่นั้น ก็ขึ้นอยู่กับตัวเองแล้ว ดังนั้นข้าถึงได้บอกว่าต้องตั้งใจเดินชมเสวียนจื้อ”
“แผนที่ดาราเทพสงคราม ไม่ว่าใครก็สามารถดูได้หรือ” เจียงหลีประหลาดใจ วังเทียนอู่กงใจกว้างขนาดนั้นเชียว
“เหอะๆ” กงเสวี่ยฮวากุมมือแล้วแกล้งกระแอมสองที อธิบายต่อว่า “แน่นอนว่าต้องเป็นลูกศิษย์ของวังเทียนอู่กงเท่านั้นถึงจะดูได้ แผนที่ดาราเทพสงครามก็คือชื่อของดวงดาวเหล่านั้น แล้วก็ข้าเคยบอกกับท่านแม่ไว้แล้ว ท่านอนุญาตให้พวกเจ้าทั้งสองคนเข้าไปดูได้”
“จริงหรือ” มู่ชิงเหยียนพูดด้วยความดีใจ
หลังจากที่มาถึงซีฮวง นางก็ยิ่งเข้าใจว่าการจะกลายเป็นผู้ที่แข็งแกร่งนั้นหมายถึงอะไร
เจียงหลีก็ดีใจ แล้วก็พูดกับกงเสวี่ยฮวาว่า “รีบพาพวกเราไป”
“พวกเจ้าดูรีบจังนะ” กงเสวี่ยฮวาพูดติดตลก
“คนที่มีโอกาสจะไปเข้าใจคนที่ไม่มีโอกาสได้อย่างไร สำหรับเจ้าแล้ว สามารถดูแผนที่ดาราเทพสงครามได้ตลอด แต่สำหรับพวกเรานั้นถือเป็นโอกาสที่หาได้ยากยิ่ง” เจียงหลีพูดเร่ง
“พอๆๆ เดี๋ยวข้าพาไปๆ” กงเสวี่ยฮวาจนปัญญา จึงพาทั้งสองคนไปดูแผนที่ดาราเทพสงคราม