รู้สึกตัวอีกที-ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว-原來我是世外高人 - บทที่ 795 สสารระดับสูงทะลัก ฟ้าดินเปลี่ยนอย่างมหันต์!
- Home
- รู้สึกตัวอีกที-ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว-原來我是世外高人
- บทที่ 795 สสารระดับสูงทะลัก ฟ้าดินเปลี่ยนอย่างมหันต์!
บทที่ 795 สสารระดับสูงทะลัก ฟ้าดินเปลี่ยนอย่างมหันต์!
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ
นอกเมืองชิงซาน มีม่านแสงเจิดจ้าทอประกายอยู่ทุกที่ในอาณาจักร จรัสแยงตา กฎระเบียบประหลาดบางอย่างไหลเวียน ขุนเขาลำน้ำและผืนพสุธาต่างเกิดการเปลี่ยนแปลง!
เริ่มแรก สสารระดับสูงปรากฏออกมาในฟ้าดิน แต่เดิมนั้นมีเพียงหยิบมือ กระจัดกระจายออกจากจุดที่มีม่านแสง
แต่เพียงพริบตาเดียว สสารระดับสูงเหล่านั้นก็หลั่งไหลออกมาอย่างบ้าคลั่งประดุจน้ำป่า แทบไม่ถึงเสี้ยวลมหายใจ อาณาจักรทั้งผืนนี้ก็ถูกปกคลุมไปด้วยสสารระดับสูงนี้!
อาณาจักรนี้กำลังเปลี่ยนแปลงไปอย่างมหันต์ สสารระดับสูงเหล่านั้นมหัศจรรย์เกินไป แม้กระทั่งต้นหญ้าเล็ก ๆ ธรรมดายังวิวัฒนาการเป็นต้นหญ้าศักดิ์สิทธิ์อย่างรวดเร็ว ทั้งยังค่อย ๆ ยกระดับให้สูงขึ้นกว่าเดิมด้วย!
“สวรรค์ สสารอะไรกันนี่?!”
“น่ากลัวเกินไปแล้ว! วิเศษกว่าสสารโกลาหลอีก!”
สิ่งมีชีวิตจากแดนบรรพโกลาหลที่ยังอยู่ในอาณาจักรนี้สะท้อนใจในบัดดล พวกเขาเกิดในแดนบรรพโกลาหล รู้จักสสารโกลาหลเป็นอย่างดี
และบัดนี้ สสารระดับสูงที่ปรากฏในอาณาจักรแห่งนี้เหนือชั้นกว่าสสารโกลาหลในแดนบรรพโกลาหลอย่างไม่ต้องสงสัย ซ้ำยังเหนือกว่าหลายเท่าตัว!
เอ่ยโดยไม่เกินจริง แทบไม่อาจเทียบกันได้เลย!
ว่ากันง่าย ๆ สถานการณ์ของอาณาจักรนี้และแดนบรรพโกลาหลพลิกกลับ!
ห่างชั้นกันเกินไป!
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!
แต่ละสถานที่ยังคงส่องแสงต่อเนื่อง สสารระดับสูงไหลทะลัก การวิวัฒนาดำเนินอย่างต่อเนื่อง เมื่อได้รับผลกระทบจากสสารระดับสูงเช่นนี้ กฎแห่งสวรรค์และโลกในอาณาจักรนี้ก็ยกระดับขึ้นอย่างรวดเร็ว!
แต่เดิมกฎแห่งสวรรค์และโลกในอาณาจักรนี้จำกัดเซียนไม่ได้ด้วยซ้ำ หลังเซียนมาถึงสถานที่แห่งนี้ สามารถเพิกเฉยต่อกฎแห่งสวรรค์และโลกทั้งปวงในอาณาจักรนี้
ทว่า บัดนี้กฎแห่งสวรรค์และโลกเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง!
อย่าว่าแต่เซียนเลย แม้แต่จักรพรรดิเซียนก็มิอาจก่อกรรมทำเข็ญอันใดได้หลังจากนี้ จักต้องถูกกฎของสถานที่นี้จำกัด!
มิหนำซ้ำ นี่เป็นเพียงชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น กฎระเบียบในปฐพีผืนนี้ยังคงยกระดับอย่างบ้าคลั่ง อีกไม่นาน แม้แต่สิ่งมีชีวิตผู้ฝึกตนขอบเขตโกลาหลก็ต้องถูกกฎระเบียบนี้จำกัดเช่นกัน!
“เกิดอันใดขึ้นกันแน่?!”
“ยุคทองแห่งการฝึกฝนอันเรืองรองที่สุดในประวัติศาสตร์อุบัติขึ้นแล้ว!”
สิ่งมีชีวิตในอาณาจักรนี้มึนงงกันหมด ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องใดขึ้น
แต่ไม่ว่าเรื่องใด ก็มีสิ่งหนึ่งที่แน่ใจได้ นั่นคือทุกอย่างพัฒนาไปในทางที่ดี ซ้ำยังดีมากอีกด้วย!
ยุคทองแห่งการฝึกฝนอันเรืองนามมาถึงแล้วจริง ๆ!
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ภายใต้การปกคลุมของสสารระดับสูงเช่นนี้ อารยธรรมฝึกฝนทั่วทั้งอาณาจักรจะยกระดับขึ้นมหาศาล เหนือกว่าทุกยุคสมัย เป็นระดับที่ไม่อาจจินตนาการได้!
การบรรลุเซียนไม่ใช่การเพ้อเจ้ออีกต่อไป นิรันดร์กาลก็ไม่ใช่ภาพฝัน ทุกอย่างล้วนอยู่ในกำมือ!
ฟ้าดินยังคงเปลี่ยนแปลงต่อไปอย่างมหันต์ อาณาจักรนี้ขยายใหญ่อย่างรวดเร็ว เพียงพริบตาเดียวก็ใหญ่ขึ้นจากเดิมหลายเท่า!
สิ่งมีชีวิตจากอาณาจักรอื่น ๆ ทั้งปวงพากันหลั่งไหลเข้ามายังอาณาจักรนี้ไม่หยุดหย่อน จนเริ่มแน่นขนัด
แต่ตอนนี้ ต่อให้มาเพิ่มจากเดิมอีกเท่าตัวก็ไม่มีทางทำให้อาณาจักรนี้เบียดเสียดอีกแล้ว ทั้งเหลือพื้นที่ว่างมากอีกด้วย!
นอกจากนี้ การขยายพื้นที่ของอาณาจักรนี้ดำเนินอย่างต่อเนื่อง ปฐพีกว้างไกลเกินหยั่ง อาณาจักรใกล้ ๆ ถูกกลืนกินทั้งหมด ผสานเป็นหนึ่งกับอาณาจักรนี้
แต่เดิมอาณาจักรเหล่านั้นก็กว้างใหญ่ไพศาล ทว่า หลังหลอมรวมเป็นหนึ่งกลับหมดสิ้นความยิ่งใหญ่ และยังถูกสสารระดับสูงปกคลุมไปด้วย จนเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างกลับตาลปัตร!
“วาสนาจุติจากสวรรค์! ฮ่า ๆ น่ายินดีเกินไปแล้ว!”
“พวกเราช่างโชคดีสะท้านโลกันตร์จริง ๆ!”
สิ่งมีชีวิตในอาณาจักรเหล่านี้โห่ร้องยินดี ปีติตื้นตันอย่างยิ่งยวด สภาพแวดล้อมในเวลานี้ทรงพลังขึ้นกว่าเก่าหลายร้อยเท่า จะไม่ให้พวกเขาตื้นตันได้อย่างไร?!
ความยินดีล้นอกจนแทบคุมตัวเองไม่อยู่!
…..
เมืองชิงซาน ภายในลานเล็กของหลี่จิ่วเต้า
“นี่แหละคือฝีมือของคุณชาย!”
ลั่วสุ่ยสะท้อนใจ นับถือคุณชายเป็นหนักหนา!
นางรู้ดีว่าที่อาณาจักรผืนนี้เปลี่ยนแปลงไปล้วนเป็นเพราะคุณชาย!
หลังคุณชายวาดภาพเสร็จสิ้น นางเห็นได้ชัดเจนว่ามีพลังบางอย่างหลั่งไหลออกจากภาพวาดเหล่านั้น ตอบสนองกับสถานที่จริงในภาพ จากนั้น สสารระดับสูงก็ทะลักออกจากสถานที่ในภาพวาด เปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมในอาณาจักรนี้!
สวรรค์ เขาทำได้อย่างไรกัน!
ระดับพลังของนางในยามนี้สูงส่ง อยู่ในขอบเขตลอยชายแล้ว กระนั้นยังไม่อาจทำความเข้าใจได้ว่าคุณชายทำได้อย่างไร!
สสารระดับสูงเหล่านั้นมาจากที่ใด ปรากฏออกมาดื้อ ๆ เลยหรือ?!
น่าทึ่งเกินไปแล้ว!
คุณชายเพียงวาดทิวทัศน์ของแต่ละสถานที่เท่านั้น ก็ส่งผลให้สถานที่เหล่านั้นมีสสารระดับสูงเช่นนั้นทะลักทลาย นางสะท้านใจเหลือแสน คุณชายอยู่ในระดับใดกันแน่?!
“เข้าใจแล้ว เหตุผลที่คุณชายวาดภาพทิวทัศน์ของสถานที่ต่าง ๆ เป็นเช่นนี้นี่เอง!”
นางเข้าใจในบัดดล
ก่อนนี้ที่นางช่วยคุณชายฝนหมึกยังนึกแปลกใจ เหตุใดคุณชายต้องวาดภาพทิวทัศน์ของสถานที่ต่าง ๆ ด้วย
เพียงเพื่อใช้ระลึกถึงเท่านั้นหรือ?
ครานั้น นางก็รู้สึกได้ว่าความหมายไม่ได้มีแค่นั้น อย่างที่คิด เรื่องนี้ไม่ธรรมดาจริง ๆ คุณชายต้องการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมทั้งหมดในอาณาจักรนี้!
“แล้วเพราะเหตุใดกัน?”
นางคิดในใจอีกครั้ง พอระลึกได้บ้างว่าที่คุณชายลงมือเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมในอาณาจักรนี้ย่อมต้องมีเหตุผลลึกซึ้งกว่านั้น!
“มีภัยร้ายรุนแรงกำลังจะมาเยือนหรือ?”
ลั่วสุ่ยคิด “เพราะภัยร้ายกำลังมาเยือน คุณชายถึงลงมือเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมในอาณาจักรนี้ ช่วยให้สิ่งมีชีวิตในอาณาจักรแข็งแกร่งขึ้น จนมีกำลังพอต้านทานภัยร้ายหรือ?”
หากเป็นดั่งที่คิดจริง เช่นนั้น ภัยร้ายรุนแรงที่จะมาในภายหน้าคงสยดสยองน่าพรั่นพรึงอย่างยิ่งยวด ไม่เช่นนั้น เหตุใดคุณชายต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย!
เป็นภัยร้ายรุนแรงที่ต้องรับศึกกันทั้งอาณาจักรหรือ
ยิ่งคิดก็ยิ่งว้าวุ่นใจ เรื่องดีและเรื่องร้ายมักมาคู่กัน สรรพสิ่งในโลกนี้ล้วนไม่ธรรมดา ความดีความชั่วคงอยู่ข้างเคียง พวกเขาไม่สามารถมองเห็นแต่เพียงด้านดีได้
…..
หลังผ่านไประยะหนึ่ง การแผ่ขยายของอาณาจักรนี้ชะลอตัว แต่ไม่ได้หยุดยั้ง ยังคงดำเนินต่อเนื่อง เพียงแต่ไม่ได้รวดเร็วอย่างก่อน
สสารระดับสูงที่ทะลักออกมาจากสถานที่ต่าง ๆ ในอาณาจักรนี้ก็ค่อย ๆ เชื่องช้าลง นี่เพราะต้องใช้เวลาปรับตัวหรือ?
น่าจะเป็นเช่นนั้น ก่อนนี้ทุกอย่างเป็นไปด้วยความรวดเร็ว จนอาณาจักรนี้ชัก ‘ตามไม่ทัน’ ยามนี้เริ่มก้าวหน้าได้อย่างมั่นคงแล้ว
ไม่ว่าเรื่องใดล้วนต้องมีช่วงปรับตัว ไม่อาจสำเร็จรวดเดียว ผืนฟ้าแผ่นดิน ภูผานที ต้นไม้ใบหญ้าในอาณาจักรนี้ล้วนยกระดับเร็วเกินไป ต้องใช้เวลาช่วงหนึ่งเพื่อรับการผลัดเปลี่ยน
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ
สิ่งมีชีวิตในอาณาจักรนี้บรรลุไปแล้วนับคณา ซ้ำยังบรรลุขอบเขตแบบก้าวกระโดด ก่อนนี้พวกเขาสั่งสมพลังมาพอแล้ว เพียงแต่ขาดการเจือจุนจากสสารระดับสูง จึงไม่อาจก้าวสู่ขอบเขตที่สูงขึ้นได้
อย่างเช่นสิ่งมีชีวิตในแดนเซียน
แต่เดิมในตัวพวกเขามีพลังเพียงพอ ทว่าก่อนนี้ไม่มีสสารระดับสูงคอยเจือจุน จึงไม่มีวิธีบรรลุเซียน หรือขอบเขตที่สูงกว่านั้น
พวกเขาถึงถูกเรียกว่าเซียนเทียม
บัดนี้ หลังสสารระดับสูงปกคลุมไปทั่วอาณาจักรนี้ พวกเขาจึงบรรลุในทันที กลายเป็นเซียนอย่างแท้จริง ทั้งยังบรรลุสูงขั้นกว่านี้ได้ด้วย!
รวมถึงบรรดาเทียนตี้อาวุโสทั้งหลาย
พวกเขาติดอยู่ในขั้นเทียนตี้มานานเกินไปแล้ว แต่ละด้านล้วนบำเพ็ญจนอยู่ในจุดสูงสุด เพียงแต่ยังไม่เคยได้สัมผัสกับสสารระดับสูง จึงไม่มีโอกาสบรรลุเซียนเสียที
หลังสสารระดับสูงปะทุ พวกเขาก็บรรลุในทันทีเช่นกัน ก้าวสู่ขอบเขตเซียนอย่างแท้จริง!
พวกเขารับรู้ถึงความเป็นนิรันดร์ กาลเวลายากจะทิ้งร่องรอยบนตัว พวกเขาก้าวพ้นแล้วจริง ๆ ไม่ต้องกังวลว่าจะสิ้นอายุขัยอีกแล้ว
…..
แดนบรรพโกลาหล
“ด้านนอกนั่นเกิดอันใดขึ้น?!”
“สสารอันใดนี่!”
ที่นี่ก็เดือดพล่านโดยฉับพลัน
ช่วงนี้ ผนึกของพวกเขาหย่อนลงเรื่อย ๆ จนแทบมลายแล้ว แดนบรรพโกลาหลอยู่ในอาณาจักรนี้ จึงมีสสารระดับสูงหลั่งไหลเข้าไปอย่างบ้าคลั่งเช่นกัน
พวกเขาต่างตื่นตกใจกันถ้วนหน้า สสารที่หลั่งไหลเข้ามาในแดนบรรพโกลาหลเหนือจินตนาการไปมาก สูงส่งอัศจรรย์ยิ่งกว่าสสารโกลาหลในดินแดนของพวกเขาเสียอีก!
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ
ที่นี่ก็มีสิ่งมีชีวิตล้วนยกระดับกันมหาศาล บรรพจารย์แห่งดินแดนต่าง ๆ และบรรดาสิ่งมีชีวิตในขอบเขตโกลาหลขั้นเก้าล้วนทลายขีดจำกัดระดับของตน ก้าวสู่ขอบเขตที่สูงกว่า นั่นคือขอบเขตลอยชาย!
พลังที่พวกเขาสั่งสมมาก็เพียงพอมานานแล้วเช่นกัน บัดนี้ ด้วยความเจือจุนจากสสารระดับสูง พวกเขาจึงบรรลุขอบเขตได้แล้ว!
“คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าพวกเราจะบรรลุได้ด้วยวิธีนี้!”
“ผู้ใดว่าไม่ใช่เล่า!”
บรรพจารย์แห่งดินแดนต่าง ๆ อุทานออกมาอย่างอดไม่ได้
ไม่คิดไม่ฝันเลยว่า วันหนึ่ง การบรรลุของพวกเขาจะเกิดขึ้นเพราะอาณาจักรด้านนอกแดนบรรพโกลาหล!
ไหนเลยจะนึกถึง!
แดนบรรพโกลาหลคือแกนกลาง คือรากฐาน อาณาจักรด้านนอกล้วนเกิดขึ้นโดยแยกตัวไปจากแดนบรรพโกลาหล อาณาจักรด้านนอกควรเป็นฝ่ายต้องหวังพึ่งบารมีของพวกเขาแดนบรรพโกลาหลถึงจะถูก
ผลสุดท้าย กลับเป็นพวกเขาที่ได้พึ่งบารมีของอาณาจักรภายนอก!
“ด้านนอกนั่นเกิดอันใดขึ้นกันแน่?!”
“สสารระดับสูงเหล่านี้มีแหล่งกำเนิดจากที่ใด?!”
พวกเขาคิดไม่ตกเลยสักคน สถานการณ์เช่นนี้เกินกว่าขอบเขตความเข้าใจของพวกเขา!
“รีบทำเวลาฝึกฝนเข้าเถิด ช่วงเวลานี้เป็นช่วงที่เหมาะที่สุด!”
“ใช่แล้ว!”
พวกเขาไม่ลังเล พากันฝึกฝนเพื่อบรรลุขอบเขตที่สูงยิ่งขึ้น
ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนั้น รีบทำเวลาเปลี่ยนตนเองให้แข็งแกร่งขึ้นถึงเป็นเรื่องสำคัญที่สุด!
นอกเมืองเก่าแก่นั้น ช่วงนี้ความพิศวงลางร้ายเคลื่อนไหวถี่ ได้ประมือบ่อยครั้ง ที่ผนึกในแดนบรรพโกลาหลหย่อนลงก็เกี่ยวข้องกับศึกสงครามที่ปะทุเช่นกัน
พวกเขาเหนื่อยจากการประมือกับฝ่ายพิศวงลางร้าย ไม่เหลือเรี่ยวแรงจะเสริมความทนทานให้กับผนึกในแดนบรรพโกลาหล จึงส่งผลให้ผนึกของแดนบรรพโกลาหลหย่อนคลายยิ่งขึ้น
…..
อีกด้าน ในฐานทัพฝ่ายพิศวงลางร้าย
พวกมันถูกจำกัดไว้ด้านนอก สสารระดับสูงมาไม่ถึงพวกมัน กำแพงเมืองเก่าแก่สูงตระหง่านขวางกั้น พวกมันไม่รู้ว่าเกิดอันใดขึ้นในแดนบรรพโกลาหล
ร่างมากมายจุติมายังที่นี่ พลังปราณสยดสยองน่ากลัวเหลือแสน พวกมันผ่านพิธีบรรพชาจนได้ยกระดับ พลังที่มีในยามนี้เหนือกว่าขอบเขตลอยชาย!
“เริ่มลงมือได้!”
บรรพจารย์พิศวงลางร้ายตนหนึ่งคลี่ยิ้มสดใส “‘สหายเก่าแก่’ พวกนั้นคิดไม่ถึงแน่ว่าพวกเราทรงพลังขึ้นปานนี้ ฮ่า ๆ ให้พวกเขาได้ตกใจกันหน่อย!”
‘สหายเก่าแก่’ ที่มันว่าคือบรรพจารย์แห่งดินแดนต่าง ๆ ในแดนบรรพโกลาหล
“ใช่แล้ว! ฝ่ายเราเดินทางไปยังแดนกำเนิดถึงหกตน ผ่านพิธีบรรพชาและยกระดับขึ้นจนบรรลุขอบเขตโกลาหล คราวนี้ เรากวาดล้างแดนบรรพโกลาหลได้แน่!”
“กำลังรบระดับลอยชายหกตน พวกเขาได้ผวาแน่!”
บรรพจารย์พิศวงลางร้ายคนอื่นพากันหัวเราะร่วน
พวกมันดีใจอย่างยิ่ง คู่ปรับในอดีตจักถูกพวกมันกำจัดหมดสิ้นในครานี้!