ร้านขายอสูรดวงดาว Astral Pet Store - ตอนที่ 719 -720

ตอนที่ 719 ไร้เทียมทาน
บททดสอบสวรรค์…
ทดสอบอะไร?
ซูผิงถูกประดับประดาด้วยแสงสีทองในขณะที่เขาลอยอยู่บนท้องฟ้า อยู่ในโลกของเขาเองโดยสมบูรณ์ เขาตรวจสอบกลิ่นอายของบททดสอบลึกลับ และพยายามค้นหาที่มาของมัน
เขาสามารถควบคุมพลังของบททดสอบ และใช้มันเพื่อโจมตี ถ้าเขาสามารถเข้าใจความลึกลับเบื้องหลังมันได้!
ขณะที่เขาวิเคราะห์ต่อไป ซูผิงค่อย ๆ พบว่าที่มาของบททดสอบไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของกฏ หรืออย่างน้อยก็ไม่ใช่กฏที่เขาเข้าใจ
บททดสอบลึกซึ้งกว่ากฏ มันเต็มไปด้วยพลังของกฏและมาแทนที่พวกมัน เหมือนคำสั่งบางอย่าง
ผ่านไปนานแค่ไหนก็ไม่รู้ ซูผิงพยายามอย่างเต็มที่เพื่อไขปริศนาทั้งหมดด้วยความสามารถที่ดีที่สุดของเขา อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่าเขาเพิ่งสัมผัสเพียงพื้นผิวบททดสอบ…
ยิ่งเขาศึกษามากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งเข้าใจความยิ่งใหญ่ และพลังของสวรรค์เบื้องหลังมันมากขึ้นเท่านั้น!
ฉันไม่สามารถสำรวจได้อีกต่อไป…
สติของซูผิงกลับมาอย่างรวดเร็ว เขารู้สึกว่าเขาจะทำให้สวรรค์พิโรธ และจบลงด้วยการเป็นเถ้าถ่านถ้าเขายังคงสำรวจต่อไป ระดับนั้นสูงเกินไปสำหรับเขาที่จะสำรวจในตอนนี้
อย่างที่กล่าวไปแล้ว การสำรวจไม่ได้ไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง เขาเข้าใจความรู้สึกของบททดสอบและสามารถหลอมรวมเข้ากับวิชาดาบ การโจมตี หรือเทคนิคการเคลื่อนไหวร่างกาย
ซูผิงลืมตาและมองไปที่สายฟ้าที่ยังคงคำรามอยู่เหนือหัวของเขาอย่างบ้าคลั่ง
ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยสายฟ้าสีม่วงเป็นประกายระยิบระยับ เขารู้สึกเจ็บปวดน้อยลงเรื่อยๆ เมื่อร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้น และเลือดอีกาทองคำก็รวมเข้ากับร่างกายของเขาได้ดีขึ้น!
ดูเหมือนว่าการต้านทานสายฟ้าของฉันจะดีขึ้น…
ซูผิงตรวจพบการเปลี่ยนแปลงรุนแรงที่เกิดขึ้นกับร่างกายของเขาในระหว่างบททดสอบ
พลังสายฟ้าส่วนใหญ่ถูกร่างกายของเขาปิดกั้น สิ่งที่ทำให้เขาเสียหายส่วนใหญ่คือพลังของบททดสอบที่ฝังอยู่ในนั้น
พลังดวงดาวในเซลล์ของเขายังถูกสายฟ้ากระตุ้นอีกด้วย สภาพของเขาดีกว่าก่อนบททดสอบ สายฟ้าฟาดเป็นเหมือนยาชูกำลังสำหรับเขา
เรื่องนี้ควรจะจบได้แล้ว… ซูผิงมองเมฆที่กลิ้งไปมาบนท้องฟ้าซึ่งไม่หนาแน่นเหมือนเดิม พลังงานที่บรรจุอยู่ในนั้นส่วนใหญ่ดูเหมือนจะถูกใช้ไปแล้ว
ขณะที่เขาคิดอย่างนั้น สายฟ้าที่ฟาดลงมาก็หยุดลง วินาทีถัดมา เมฆทั้งหมดบนท้องฟ้ารวมตัวกันและบีบอัด
บรรยากาศที่น่าสะพรึงกลัวแผ่กระจายออกไปในขณะที่กลุ่มเมฆถูกรวมเข้าด้วยกัน
แม้แต่การแสดงออกของซูผิงก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาหรี่ตาขณะที่มองขึ้นไป
จี้หยวนเฟิงและมนุษย์คนอื่น ๆ รวมถึงอสูรสภาวะชะตากรรมต่างตกใจเล็กน้อย พวกเขาทั้งหมดรู้สึกว่าพลังงานในก้อนเมฆนั้นเพียงพอที่จะทำลายทั้งทวีป ไม่สิทำลายได้ทั้งดาวเคราะห์!
เจ้าแห่งถ้ำลึกซึ่งดูดซับพลังดวงดาวในระยะไกลก็ถูกกระตุ้นเช่นกัน
แม้ว่าจะไม่ได้สัมผัสถึงพลังของกฏใดๆ แต่การโจมตีได้มาถึงระดับดวงดาวแล้วในแง่ของพลังงานดิบ!
มันไม่คาดคิดว่าซูผิงจะต้องเผชิญกับบททดสอบที่น่ากลัวในขณะที่ทะลวงสู่ระดับตำนาน อสูรพันตามีส่วนจริง ๆ แต่การโจมตีก็ไม่ได้อ่อนแอแม้จะไม่มีมัน
“เอาเลย!”
ซูผิงหงายมือด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ในดวงตาของเขา และดาบดำในมือ
รอยสักศักดิ์สิทธิ์ของเทพอีกาทองคำบนหลังของเขายิ่งสว่างขึ้น ควันของกลิ่นอายปีศาจสีดำก็พ่นออกมาจากก้นหมาป่าของเขาด้วย!
เขาเรียกกายแสงอาทิตย์ และปลดปล่อยกลิ่นอายปีศาจจำนวนมหาศาล
วังวนขนาดยักษ์ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางหนึ่งร้อยกิโลเมตรปรากฏขึ้นในเมฆเหนือหัวของซูผิง สายฟ้าและพายุโหมกระหน่ำอยู่ภายใน
บูม!
เสาสายฟ้าที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางสามพันเมตรพุ่งลงมาเหมือนมังกร!
แทนที่จะถอยกลับ ซูผิงก้าวไปข้างหน้าด้วยผมสีเงินของเขาที่กำลังพริ้วสะบัด พุ่งตรงไปที่สายฟ้าและใช้ดาบฟัน ร่างกายสีทองอันเจิดจ้าของเขาลอยอยู่เหนือเมฆปีศาจดำมืด
รังสีดาบที่กว้างกว่าพันเมตรปะทะกับเสาสายฟ้าทำให้เกิดคลื่นกระแทกที่ดังจนหูดับ!
เสาสายฟ้าขนาดมหึมาถูกตัดออกจากกัน และตกลงมาเหนือร่างของซูผิง
หลังจากเสียงดังก้องกังวาน พื้นดินใต้เท้าของซูผิงถูกกระแทกอย่างแรง ทำให้เกิดปล่องภูเขาไฟขนาดใหญ่ที่คล้ายกับภูเขาไฟระเบิด อาคารใกล้เคียงแตกเป็นเสี่ยงๆ
จี้หยวนเฟิงและมนุษย์คนอื่น ๆ ซ่อนตัวอยู่ไกล ๆ และเฝ้าดูอย่างกังวลใจ
มังกรเพลิงนรก—ซึ่งปกป้องซูผิง—หายตัวไปจากตำแหน่งเดิมบนท้องฟ้าเมื่อเสาสายฟ้าตกลงมา ซูผิงใช้พลังเรียกมันกลับ
แม้ว่ามังกรเพลิงนรกจะไม่เต็มใจ แต่ซูผิงก็ยังคงสามารถเรียกมันกลับได้
ฟ้าร้องค่อย ๆ หายไป
เมฆที่อยู่เหนือหัวของทุกคนดูเหมือนจะหมดพลังงานในที่สุด พวกมันค่อยๆ กระจายกันไปและเผยให้เห็นท้องฟ้าสีคราม
มีแสงสว่างในโลกอีกครั้ง
ทุกคนมองไปที่ที่ซูผิงลอยอยู่ในขณะที่เมฆกระจายตัว พวกเขาเห็นทันทีว่าเขายังคงอยู่ที่นั่น พร้อมกับดาบในมือ
แสงศักดิ์สิทธิ์ได้จางหายไปจากร่างกายของเขา และเลือดของเขาก็พุ่งออกมา หยดจากนิ้วของเขา และไหลผ่านดาบลงสู่พื้น
”คุณซู!”
เสวี่ยอวิ๋นเจินและคนอื่น ๆ ต่างก็ตกใจกับบาดแผลของซูผิง!
เมื่อเห็นเช่นนั้น เจ้าแห่งถ้ำลึกก็ยิ้มและประกาศว่า “แกตาย!”
มันหยุดดูดซับพลังดวงดาวในทันทีและปล่อยกลิ่นอายปีศาจออกมา ในที่สุดมันก็สามารถฆ่าซูผิงได้ เนื่องจากบททดสอบสวรรค์ไม่ขวางทางอีกต่อไป
มันฟื้นกำลังได้ครึ่งหนึ่งจากการดูดซับพลังดวงดาวที่ถูกกักไว้เป็นเวลานับพันปี มันเป็นช่วงเวลาที่สมบูรณ์แบบในการโจมตี
“เขาตายแล้ว!”
“ฉันไม่คิดเลยว่าสายฟ้าครั้งสุดท้ายจะน่ากลัวขนาดนี้ ฉันคิดว่าฉันคงตายทันทีที่สัมผัสกับมัน!”
“การโจมตีน่าจะอยู่ในระดับดวงดาว เขาทนต่อการโจมตีของระดับดวงดาวได้หลังจากบุกทะลวงสู่ระดับตำนานและผ่านมันไปได้ แค่นี้ก็น่าภาคภูมิใจมากแล้ว!”
อสูรร้ายสภาวะชะตากรรมมีรอยยิ้มโล่งใจ
อย่างไรก็ตามจี้หยวนเฟิงและมนุษย์คนอื่น ๆ ดูแย่มาก พวกเขาไม่ได้คาดคิดถึงจุดจบเช่นนี้หลังจากการต่อสู้ทั้งหมด พวกเขาไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้!
บูม! บูม!
เจ้าแห่งถ้ำลึกเดินมาหาซูผิง แผ่นดินสั่นสะเทือนอยู่ใต้เท้าของมันไอรีนโนเวล
อย่างไรก็ตาม จู่ๆ มันก็หยุดและจ้องมองที่ซูผิงหลังจากก้าวไปเพียงไม่กี่ก้าว
ทุกคนเห็นว่าเศษของแสงสีทองส่องประกายออกมาจากร่างของซูผิงอีกครั้ง แสงที่เล็ดลอดออกมาจากร่างที่ปกคลุมไปด้วยเลือดของเขาปรากฏขึ้นราวกับเห็ดหลังฝนตก
ซูผิงถูกห้อมล้อมด้วยแสงสีทองอีกครั้งในทันที
กลิ่นอายที่น่ากลัวซึ่งให้ความรู้สึกเหมือนเป็นพระเจ้า แผ่ออกมาจากเขา
ซูผิงเงยหน้าขึ้น มองเจ้าแห่งถ้ำลึกอย่างเฉยเมยและไร้ความรู้สึก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์
เจ้าแห่งถ้ำลึกดูตกใจ
ซูผิงดูเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าก่อนมาก!
บัดซบ!
มันเป็นผลจากบททดสอบสวรรค์ ซึ่งสามารถช่วยในการบ่มเพาะ!
เจ้าแห่งถ้ำลึกได้ข้อสรุปที่น่าผิดหวัง อย่างไรก็ตามไม่มีการถอยกลับอีกต่อไป อันที่จริงความคิดนี้ทำให้เจ้าแห่งถ้ำลึกโกรธเคือง
อสูรร้ายระดับดวงดาวเช่นมันกลัวนักรบตำนานใหม่ และคิดจะล่าถอย?
”ไปลงนรกซะ!”
เจ้าแห่งถ้ำลึกต่อยอย่างดุดัน อักษรรูนโบราณบนปีกของมันปรากฏขึ้นและพุ่งออกไป ทำให้เกิดมหาสมุทรเลือดขึ้นกลางอากาศ
มหาสมุทรเลือดขยายออกและปกคลุมท้องฟ้าหลายหมื่นเมตร กลิ่นเหม็นของมันทำให้อสูรป่าจำนวนมากหายใจลำบาก
เจ้าแห่งถ้ำลึกคำรามเมื่อมันยืนอยู่เหนือมหาสมุทรเลือด จากนั้นมันก็ก้าวออกมาราวกับปีศาจ อาณาเขตที่เต็มไปด้วยปีศาจปรากฏขึ้นอีกครั้งและทำให้โลกมืดลง
ซูผิงเริ่มสว่างขึ้นและสว่างขึ้นเหนือมหาสมุทรเลือด
ซูผิงเย็นชาและโหดร้ายมากขึ้นเมื่อต้องเผชิญกับมหาสมุทรเลือดที่ชั่วร้าย แสงประหลาดแวบเข้ามาในดวงตาของเขา
เขาก้าวออกไป ได้ยินเสียงระเบิดดังสนั่น อากาศเริ่มปั่นป่วนและมหาสมุทรเลือดก็โหมกระหน่ำ!
สายฟ้าแลบออกมาจากใต้ฝ่าเท้าเขาราวกับดอกไม้เบ่งบาน!
เขาเดินบนดอกบัวสายฟ้า!
เจ้าแห่งถ้ำลึกตกใจเมื่อเห็นสายฟ้าที่อยู่ใต้เท้าของซูผิง
“กฎแห่งสายฟ้า? เป็นไปไม่ได้! มันเป็นกฎแห่งสายฟ้าที่สมบูรณ์แบบ!”
มันรู้สึกเหมือนกำลังจะเป็นบ้า ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็น
ซูผิงเพิ่งเข้าสู่ระดับตำนาน แต่เขารับรู้กฎสายฟ้า!
กฏครอบคลุมมากกว่าที่ซูผิงแสดงออกมาด้วยวิชาดาบ มันเกือบจะเป็นกฏที่สมบูรณ์!
“แกใช้เวลานับพันปีในถ้ำลึก… แกก็น่าจะอยู่ที่นั่นต่อไป!”
แสงศักดิ์สิทธิ์และสายฟ้าแผ่จากซูผิง เขาเข้าใจวิถีแห่งสายฟ้าได้ขณะผ่านบททดสอบ มันต้องขอบคุณคำใบ้ของระบบที่ช่วยเขาให้วิวัฒนาการมันเป็นวิถีแห่งสายฟ้าขั้นสูง
วิถีแห่งสายฟ้าขั้นสูงนั้นสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับกฏ
ซูผิงเข้าใจกฎและวิถีแห่งสายฟ้าจากบททดสอบแล้ว และเขาก็เข้าใจลึกซึ้งมากขึ้น
ท้ายที่สุด เขาได้เข้าร่วมบททดสอบของคนอื่นๆ มามาก และเข้าใจสิ่งต่างๆ มากมายจากประสบการณ์ชีวิตและความตายเหล่านั้น ไม่น่าแปลกใจที่ความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับวิถีแห่งสายฟ้าจะได้รับการพัฒนาเป็นระดับที่สูงขึ้น
“ให้ฉันลองวิชาดาบที่สร้างขึ้นใหม่กับร่างกายของแกหน่อยละกัน!”
ซูผิงยกมือขึ้น พลังดวงดาวในเซลล์ของเขาพุ่งออกมาราวกับกระแสน้ำ
สายฟ้าเปรี๊ยงปร๊างรอบๆ ข้อมือของเขา และมีสายฟ้าอีกหลายเส้นที่อยู่ในความว่างเปล่า ดูเหมือนเขาจะจับพวกมันไว้หมดแล้ว!
“คุกสายฟ้า: ดาบหายนะแห่งความว่างเปล่า!”
สายฟ้าที่ส่องประกายระยิบระยับถูกบีบอัดเข้ากับดาบในมือซูผิง
ดาบถูกปกคลุมไปด้วยกลิ่นอายปีศาจหนาทึบ เมื่อแสงศักดิ์สิทธิ์ถูกรวบรวม ดาบก็สว่างไสวมากจนปล่อยสายฟ้าสีม่วง-ดำที่ฉีกกฏของโลก!
“ฉันจะไม่แพ้! ตายจัด!” เจ้าแห่งถ้ำลึกคำรามด้วยความตกใจและโกรธจัด พลังปีศาจกระจายออกจากทุกรูขุมขนและปกคลุมท้องฟ้าไว้ครึ่งหนึ่ง ทำให้ดูเหมือนอสูรที่ม้วนตัวเป็นเลือด
“ฟัน!!”
ซูผิงก้าวออกไปด้วยดวงตาเป็นประกาย ฟันโดยใช้คลื่นพลังดาบที่รวบรวมไว้ในมือของเขา เสียงฟ้าร้องนับพันครั้งดังก้องในเวลาเดียวกัน นั่นคือทั้งหมดที่ทุกคนได้ยิน
จากนั้นรัศมีดาบก็ขยายออกไปเกือบสามพันเมตร และฟันเจ้าแห่งถ้ำลึกในที่สุด!
เมื่อกลิ่นอายของดาบฟาดฟันลงมา มหาสมุทรเลือดใต้เท้าของเจ้าแห่งถ้ำลึกก็พุ่งขึ้น แยกตัวออกจากกัน มหาสมุทรถูกแยกออกจากการควบคุมเมื่อคลื่นดาบเข้ามาใกล้ ราวกับว่ามันไม่สามารถรับมือกับแรงกดดันได้!
สิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่อยู่ในนั้นตกใจเกินกว่าจะพูดอะไรหลังจากเห็นการโจมตีดังกล่าว!
บูม!!!
เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น ปีศาจที่คำรามอยู่รอบๆเจ้าแห่งถ้ำลึกถูกสายฟ้าที่รวมตัวกันในรังสีดาบฉีกขาด หมัดที่ยกขึ้นสูงของท่านเจ้าของพวกมันถูกหยุด วินาทีต่อมาร่างกายของมันก็ระเบิดและโดนผ่าเป็นสองส่วน!
มิติได้พังทลายลงในบริเวณที่ร่างใหญ่ถูกผ่าครึ่ง สายฟ้าแห่งการทำลายล้างทำลายร่างของมันจนแหลกสิ้น ทำให้มันกลายเป็นพายุเลือด!
เลือดและผิวหนังของมันหลุดลอก ปล่อยให้กระดูกแหลกเหมือนตึกถล่ม พวกมันทำให้เกิดเสียงดังพอๆ กับดินถล่ม ฝังอาคารและอสูรป่าจำนวนมาก
โจมตีครั้งเดียวเหลือแต่กระดูก!
ราชาปีศาจสภาวะชะตากรรมตกใจมากเมื่อเห็นฉากนี้ พวกมันพูดไม่ออก
เจ้าแห่งถ้ำลึกพ่ายแพ้!
มันถูกซูผิงสังหารในการโจมตีครั้งเดียว แม้แต่เลือดและเนื้อของมันก็ยังถูกทำลาย!
อย่าลืมว่าซูผิงเป็นเพียงนักรบในตำนานใหม่!
ตำนานใหม่ได้ฆ่าศัตรูระดับดวงดาวซึ่งเหนือจินตนาการของใครๆ
จี้หยวนเฟิงและมนุษย์คนอื่น ๆ มองที่เกิดเหตุด้วยความไม่เชื่อและรู้สึกเหมือนกำลังฝัน พวกเขาเคยจมอยู่กับช่วงเวลาที่สิ้นหวังก่อนหน้านี้ แต่แล้วซูผิงก็ให้ความหวังใหม่แก่พวกเขา และไม่มีอะไรจะทำลายความหวังนี้ได้อีกต่อไป!
เมื่อเจ้าแห่งถ้ำลึกตาย คลื่นอสูรร้ายก็จะแตก เนื่องจากไม่มีใครสามารถต้านทานพลังของซูผิงได้!
“ตาย มันตาย…”
“เรารอดแล้วเหรอ…?”
เสวี่ยอวิ๋นเจินและนักรบในตำนานคนอื่น ๆ ยืนอยู่ในความงุนงง บางคนถึงกับหลั่งน้ำตา เพราะมันไม่ใช่ชัยชนะที่ได้มาง่ายๆเลยจริงๆ!
มีคนจำนวนมากที่เสียสละในสงครามครั้งนี้!
มีศพอยู่เต็มไปหมด บรรดานักรบอสูรที่ต่อสู้จนตายล้วนเป็นวีรบุรุษ! แม้จะไม่รู้จักชื่อ
ในอากาศ
ซูผิงหอบหายใจแรง เขาเพิ่งผ่านบททดสอบและการบ่มเพาะของเขายังไม่ได้รับการขัดเกลา การโจมตีครั้งก่อนใช้พลังทั้งหมดในร่างกายของเขาไปเกือบเก้าสิบเปอร์เซ็นต์!
อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ค่อนข้างชัดเจน
การรวมกฎสายฟ้าและการทำลายล้าง เข้ากับความรู้สึกของบททดสอบสวรรค์ที่เขาเข้าใจทำให้การโจมตีนั้นทรงพลังกว่าดาบแห่งความว่างเปล่าของเขาถึงสิบเท่า!
มันตายแล้ว!
เจ้าแห่งถ้ำลึกตายไปแล้วอย่างแน่นอน!
ซูผิงสามารถบอกได้ว่าร่างกายของมันถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ พลังของมันถูกทำลายโดยกฎแห่งสายฟ้า แม้แต่พลังงานที่เหลืออยู่ก็ถูกทำลายล้าง มันคงไม่สามารถตายไปได้มากกว่านี้แล้ว!
มนุษยชาติชนะการต่อสู้!
ซูผิงอดไม่ได้ที่จะกู่ร้องเพื่อแสดงความยินดี
เสียงกู่ร้องของเขาดังก้องในท้องฟ้าและในสนามรบอันกว้างใหญ่
อสูรร้ายสภาวะชะตากรรมสะดุ้งตกใจ พวกมันตัวสั่นและหน้าซีดเมื่อพิจารณาถึงผลลัพธ์: เจ้าแห่งถ้ำลึกตาย และสัตว์ประหลาดซูผิงยังมีชีวิตอยู่
แม้แต่เจ้าแห่งถ้ำลึกก็ยังถูกเขาฆ่า ใครเล่าสามารถเอาชนะเขาได้?
มนุษย์ผู้นี้… ไร้เทียมทานแล้ว!
ตอนที่ 720 กระโดด-บทใหม่
วิ่ง!
ราชาสวรรค์ดีชั่วเป็นคนแรกที่ตอบสนอง มันฉีกช่องว่างออกและวิ่งหนีไปพร้อมกับหูที่อื้ออึงของมัน ไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น
เจ้าแห่งถ้ำลึกถูกดึงตัวและฆ่า!
การบ่มเพาะระดับดวงดาวไม่เพียงพอที่จะเอาชนะซูผิงที่เพิ่งกลายเป็นนักรบในตำนาน ไม่น่าเชื่อ!
“คิดว่าแกจะไปไหนได้?”
ซูผิงสังเกตว่าราชาสวรรค์ดีชั่วกำลังหลบหนีอยู่ในมิติชั้นสอง
ราชาสวรรค์ไม่มีที่ไหนให้เห็นในโลกภายนอก แต่ดวงตาของซูผิงที่มีสายฟ้าแลบเห็นในขณะที่มันกำลังวิ่งด้วยความเร็วเต็มที่ในมิติชั้นสอง
ฉับ!
ซูผิงยืนนิ่งและฟันไปข้างหน้า
เกิดเสียงดังบูม จากนั้นความว่างเปล่าก็ถูกเปิดออก รังสีดาบพุ่งเข้าหาราชาสวรรค์ดีชั่วในมิติชั้นสอง!
ขณะที่สัมผัสได้ถึงคลื่นดาบที่ด้านหลังของมัน ราชาอสูรร้ายที่เคยสูงส่งก็ขอร้องด้วยความกลัว “ฉันขอยอมแพ้! ฉันยอมจำนน!”
ราชาอสูรร้ายที่ครอบครองดาวเคราะห์สีน้ำเงินมานับพันปีกำลังคุกเข่าอยู่ในมิติชั้นสองและขอความเมตตาต่อหน้ารังสีดาบอันไร้เทียมทาน
แต่ซูผิงไม่ยอมแน่ ราชาสวรรค์ดีชั่วอยู่ในสภาวะชะตากรรมขั้นสูงสุดแล้ว ไม่มีใครรู้ว่ามันได้อะไรจากการต่อสู้ สิ่งต่าง ๆ จะยุ่งยากหากมันไปถึงระดับดวงดาวหลังจากหลบหนี
นอกจากนั้นมันได้ฆ่ามนุษย์จำนวนมาก กรงเล็บและหางของมันยังมีเลือดมนุษย์อยู่เลย!
”ไม่…”
พอมองคลื่นดาบที่พุ่งมา ราชาสวรรค์ก็ตระหนักว่าซูผิงตั้งใจจะฆ่ามัน ความกลัวในดวงตาถูกแทนที่ด้วยความก้าวร้าวทันที มันคำรามและปลดปล่อยพลังมังกรดำเพื่อพยายามต่อต้านการโจมตี
อย่างไรก็ตาม รังสีดาบนั้นไม่สามารถทำลายได้ มันทำลายพลังงานทั้งหมดที่มาขวาง จากนั้นมันก็แวบวาบและตัดหัวของมังกรดำออกเป็นชิ้นๆ!
หลังจากเสียงกระหึ่ม สายฟ้าก็ระเบิด ทำให้คอของมันแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
ร่างของมันถูกผลักออกจากมิติชั้นสอง และตกลงไถลไปหลายพันเมตร
อสูรร้ายสภาวะชะตากรรมอื่น ๆ มองไปที่ศพของราชาสวรรค์ในขณะที่ตัวสั่นด้วยความกลัว บางตัวคุกเข่าอ้อนวอน
อย่างไรก็ตาม ตัวอื่น ๆ บางตัวก็ฉีกมิติและหนีไป!
ราชาอสูรร้ายในระดับที่ต่ำกว่าก็เหมือนกัน พวกมันทั้งหมดหายตัว และสลายไปด้วยความตื่นตระหนก
การต่อสู้จบลงแล้ว พวกมันต้องวิ่งหนีสุดชีวิต!
จี้หยวนเฟิงและคนอื่น ๆ มีความคิดที่จะไล่ตาม แต่พวกเขาก็เหนื่อยมากแล้วจากการช่วยซูผิงโจมตีเจ้าแห่งถ้ำลึกก่อนหน้านี้ พวกเขาอาจตายได้หากตัดสินใจที่จะไล่ตามและต้อนอสูรเหล่านั้น
ซูผิงมองไปที่อสูรร้ายที่กำลังวิ่งหนีและมุ่งความสนใจไปที่ตัวที่อยู่ในสภาวะชะตากรรม
ตอนที่เขากำลังจะลงมือ จู่ๆ เขาก็รู้สึกได้ถึงบางอย่างและหันกลับไปมอง จากนั้นเขาก็เห็นเงาที่หนีออกมาจากซากศพของเจ้าแห่งถ้ำลึกอย่างรวดเร็ว
มันไม่ตายเหรอ?
ซูผิงค่อนข้างตกใจเมื่อพบกลิ่นอายเจ้าแห่งถ้ำลึกจากเงาที่หลบหนี!
เจ้าแห่งถ้ำลึกไม่ได้ถูกฆ่า! มันก็แค่แกล้งตาย!
จากนั้นเขาก็เพิกเฉยต่อสิ่งมีชีวิตสภาวะชะตากรรม และรีบไล่ตามเงาโดยมีสายฟ้าอยู่ใต้เท้าของเขา
อสูรสภาวะชะตากรรมตื่นเต้นที่เห็นเขาไปแล้ว
หวืด!
ซูผิงพุ่งเข้ามาใกล้บริเวณหนึ่ง
เขาฟันด้วยดาบของเขา และรอยร้าวสีดำปรากฏขึ้นต่อหน้าเงา
เห็นได้ชัดว่าเงานั้นเป็นอสูรร้ายสูงไม่เกินสองเมตร มันมีหูแหลมยาวและคล้ายกับเจ้าแห่งถ้ำลึก แต่มันไม่มีพลังของของเจ้าแห่งถ้ำลึกอีกต่อไป ดูเหมือนว่าจะเป็นร่างที่อ่อนแอและหดตัว
“เกือบหนีได้แล้วสินะ!”
ดวงตาของซูผิงเย็นชา ราชาปีศาจระดับดวงดาวนั้นเก่งมากในการหลบหนีและเกือบจะหนีรอดไปได้
เมื่อเห็นซูผิงอีกครั้ง มันก็คุกเข่าลงอย่างหมดท่า “ได้โปรดไว้ชีวิตฉันเถอะ ฉันสูญเสียพลังทั้งหมดของฉันแล้ว นี่เป็นเพียงเศษซากร่างกายที่ฉันสามารถรักษาไว้ได้ ฉันไม่สามารถฟื้นความแข็งแกร่งได้ไม่ว่าฉันจะบ่มเพาะด้วยวิธีใดๆ ฉันจะกลับไปที่ถ้ำลึกและจะไม่ออกมาอีก…”
จี้หยวนเฟิงและคนอื่นๆ ที่เพิ่งตามมาทันต่างตกใจเมื่อเห็นและได้ยินเจ้าแห่งถ้ำลึก
มันน่าประหลาดใจมากแล้วที่สิ่งมีชีวิตนั้นยังมีชีวิตอยู่ แต่มันน่าตกใจมากกว่าที่เห็นมันขอร้องอย่างน่าสมเพช
ครั้งนึงมันถูกผนึกในถ้ำลึกและหนีมาได้ แต่แล้วมันก็กำลังจะวิ่งกลับไปที่ถ้ำลึก และสาบานว่าจะไม่ออกมาอีกเพราะซูผิง… มันค่อนข้างน่าสมเพช
ซูผิงเยาะเย้ย เขาจะไม่ปล่อยมันไป มีคนตายไปกี่คนทั่วทั้งโลก?
ตอนที่เขากำลังจะฆ่ามัน จู่ๆ เขาก็นึกถึงผนึกในส่วนที่ลึกที่สุดของถ้ำ เขาพูดอย่างใจเย็นว่า “ฉันจะถามแกหน่อยว่าอะไรถูกกักขังอยู่ในค่ายกลผนึกในถ้ำลึก?”
จี้หยวนเฟิงและคนอื่นๆ ที่ได้ยินคำถามของซูผิงก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย พวกเขาไม่เคยตระหนักถึงสิ่งนั้น
เจ้าแห่งถ้ำลึก—ซึ่งดูผอมบางในขณะนี้—ตะลึงกับสิ่งที่ซูผิงเพิ่งพูด มันถามพร้อมกับรูม่านตาที่หดเกร็ง “แกเคยไปมาแล้วหรอ?”
“อย่าตอบคำถามของฉันด้วยคำถามอื่น!” สายฟ้าสองสายพุ่งออกมาจากดวงตาของซูผิงและยิงเจ้าแห่งถ้ำลึกราวกับดาบคม ทำให้เกิดการระเบิดครั้งใหญ่และทำให้เกิดรอยไหม้เกรียม
พวกมันไม่ใช่แค่สายฟ้า แต่เป็นพลังที่บรรจุกฎแห่งสายฟ้า
เจ้าแห่งถ้ำลึกกรีดร้องและสารภาพว่า “เดี๋ยวๆ มีสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งกว่าฉันอยู่ในค่ายกล”
ทุกคนตกใจกับข้อมูลที่เพิ่งถูกเปิดเผยนี่
ซูผิงหน้าเปลี่ยนสี สัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งกว่าตัวที่เขาเพิ่งเอาชนะ?
“อย่างนั้นหรอ?” ซูผิงจ้องไปที่เจ้าแห่งถ้ำลึก “มันคืออะไร? ทำไมมันถึงถูกผนึก? มันถูกแกผนึกไว้หรอ?”
เจ้าแห่งถ้ำลึกคร่ำครวญโดยไม่ตอบคำถามของซูผิง
เมื่อเห็นดวงตาที่หลบเลี่ยงของมัน ซูผิงก็เย็นชาและฟันดาบใส่มัน เกิดเสียงดังสนั่น จากนั้นรังสีแห่งการทำลายล้างก็ตัดแขนและตัวของมันไปครึ่งนึง!
เจ้าแห่งถ้ำลึกกลัวอย่างมาก มันตะโกนว่า “หยุด! หยุดเดี๋ยวนี้!”
”พูดมา!”
“อย่ากดดันฉันให้มันมากไป! สัตว์ประหลาดตัวนั้นแข็งแกร่งกว่าฉันมาก ฉันสามารถส่งข้อความกระแสจิตไปยังร่างแยกของฉันที่นั่น และสั่งราชาอสูรร้ายที่ฉันทิ้งไว้ที่นั่นเพื่อทำลายค่ายกล พวกเราทุกคนจะถึงวาระหากสิ่งที่อยู่ภายในนั้นถูกปลดปล่อยออกมา!” เจ้าแห่งถ้ำลึกคำราม
จี้หยวนเฟิงและคนอื่นๆ หน้าซีดด้วยความกลัว
อย่างไรก็ตามซูผิงไม่เชื่อสิ่งที่มันพูดออกมาทั้งหมด เขารู้สึกว่ามันเป็นการข่มขู่
ซูผิงประกาศอย่างเฉียบขาด “ฮึ่ม แกคงปลดปล่อยมันออกมาแล้วถ้าแกสามารถทำได้จริงๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อแกถูกฉันจับได้ มิฉะนั้นแกคงไม่สารภาพแบบนี้เพื่อห้ามไม่ให้ฉันฆ่าแก!”
“ในเมื่อแกไม่เต็มใจจะสารภาพ ฉันจะพาแกไปหาใครซักคน เธอจะตรวจสอบความทรงจำของแกได้อย่างง่ายดาย เราจะมาดูกันว่ามันจริงไหม!”
แน่นอน คนที่เขาพูดถึงคือโจแอนนา
เธอสามารถอ่านความทรงจำของใครก็ตามที่อ่อนแอกว่าเธอด้วยเทคนิคลับระดับเทพ
จิตวิญญาณของโจแอนนามีพลังมากกว่าเจ้าแห่งถ้ำลึก ท้ายที่สุดตัวตนดั้งเดิมของเธอคือเทพเจ้าแห่งกฎระดับดวงดาว เทพนักรบเป็นเพียงลูกน้องของเธอ
“อย่ากดดันฉัน!”
เจ้าแห่งถ้ำลึกรู้สึกหวาดกลัวอย่างแท้จริง ไม่รู้ว่าซูผิงพูดจริงหรือเปล่า แต่ด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำมาจนถึงตอนนี้ มันจึงไม่กล้าที่จะดูถูกมนุษย์คนนี้อีกต่อไป
ซูผิงเยาะเย้ยและยื่นมือพร้อมที่จะจับมัน
เจ้าแห่งถ้ำลึกเริ่มก้าวร้าวเมื่อเห็นว่าซูผิงตั้งใจที่จะจับมัน มันร้องว่า “ถ้างั้นเรามาตายไปด้วยกัน!”
ซูผิงจับคอของมันทันทีหลังจากพูดแบบนั้น
”ยังไง?” ซูผิงมองไปที่เจ้าแห่งถ้ำลึกซึ่งสูญเสียการบ่มเพาะทั้งหมด และมีพลังของสภาวะว่างเปล่าเท่านั้น เขาสามารถฆ่ามันได้อย่างง่ายดาย!
เจ้าแห่งถ้ำลึกสั่นสะท้านด้วยความโกรธเมื่อสังเกตเห็นว่าคำถามนั้นเต็มไปด้วยความรังเกียจ
มันประกาศอย่างแน่วแน่ว่า “แกแค่รออีกหน่อย! ฉันเพิ่งสั่งให้ร่างแยกของฉันทำลายค่ายกลผนึก!”
ซูผิงขมวดคิ้ว เขากังวลเล็กน้อย แต่เขามีแนวโน้มที่จะเชื่อว่าเป็นเรื่องหลอกเพื่อหาโอกาสที่จะเอาชีวิตรอด โดยตัดสินจากพฤติกรรมแปลก ๆ ของมัน
บูม!
เกิดแผ่นดินไหวเขย่าพื้นที่อย่างกะทันหัน
ซูผิงและคนอื่นๆ ตอบสนองในทันที มีอะไรที่น่ากลัวจริงๆ กำลังจะออกมา?
ซูผิงก็มีใบหน้าที่บิดเบี้ยวเช่นกัน
“ฮ่าฮ่าฮ่า ทำต่อสิ! ฉันเตือนแกแล้วว่าอย่ากดดันฉันมากเกินไป แต่แกไม่ฟัง เตรียมตัวตายไปกับฉันเดี๋ยวนี้แหละ!” เจ้าแห่งถ้ำลึกหัวเราะ “ฉันจะบอกความจริงให้ ฉันทำลายค่ายกลตั้งแต่ที่แกฟันร่างกายของฉัน ฮ่าฮ่า…”
”ไปลงนรกซะ!!”
ดวงตาของซูผิงเย็นชา เขากำหมัดแน่นและบีบ
เจ้าแห่งถ้ำลึกหายใจไม่ออก ใบหน้าของมันแดงมาก แต่ดูเหมือนจะมีอาการเพ้อ มันส่งเสียงหัวเราะและพูดว่า “ฉันไม่รู้ว่าอะไรถูกผนึกอยู่ในนั้น แต่ฉันรู้สึกได้ถึงพลังงานที่น่าสยดสยองที่บรรจุอยู่ภายใน…
“ฉันปกป้องค่ายกลผนึกมาหลายปีเพราะกลัวว่ามันอาจจะพัง”
“แต่ฉันไม่ต้องทำอีกต่อไปแล้ว ถ้าแกต้องการจะฆ่าฉัน พวกแกทุกคนก็มาร่วมกันตายกับฉันแล้วกัน…”
ร่างกายของมันระเบิดก่อนที่มันจะมีโอกาสได้พูดจบประโยค
สายฟ้าพุ่งออกจากร่างที่ระเบิดและระเหยกลายเป็นความว่างเปล่า ไม่เหลือแม้แต่ขี้เถ้า
แม้ว่าเจ้าแห่งถ้ำลึกจะระเบิดและหายตัวไป จี้หยวนเฟิงและคนอื่น ๆ ทั้งหมดก็หน้าซีดกับเกิดแผ่นดินไหวอยู่ดี
ท้ายที่สุดแล้วสิ่งที่มันพูดนั้นน่าสยดสยองเกินไป พวกเขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าสิ่งที่น่ากลัวแบบนั้นจะถูกผนึกไว้ในถ้ำลึก
“หัวหน้า รู้ไหมว่ามีอะไรถูกผนึกอยู่ในนั้น?”
มีคนมองไปที่จี้หยวนเฟิง
จี้หยวนเฟิงตอบอย่างเศร้าโศก “ไม่ ผมไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อนในถ้ำลึก เจ้าหอคอยรุ่นแรกคงรู้เรื่องนี้”
“เจ้าหอคอยรุ่นแรก…”
เย่อู่ซิวและคนอื่นๆ ครุ่นคิดเล็กน้อยหลังจากนึกถึงเจ้าหอคอยรุ่นแรก เสวี่ยอวิ๋นเจินกระโดดออกไปอย่างรวดเร็ว
เธอบินไปไกลแล้วกลับมาพร้อมกับคนอีกคน
บุคคลนั้นคือเนี่ยฮั่วเฟิง
ผิวของเนี่ยฮั่วเฟิงแตก เลือดไหลทั่วทุกหนทุกแห่ง ผมสีแดงก่อนหน้านี้ของเขาเหี่ยวแห้ว
แก้มของเขาสูบผอมมาก เขาอ่อนแอมาก ราวกับว่าไขมันสำรองทั้งหมดของเขาจะถูกดึงออกมา
“เจ้าหอคอยคุณรู้ไหมว่าสัตว์ประหลาดตัวไหนที่ถูกผนึกอยู่ในถ้ำลึก?” ใครบางคนถามอย่างรวดเร็ว
เนี่ยฮั่วเฟิงยกตาที่อ่อนแอของเขาขึ้น เขาดูไม่เหมือนชายหนุ่มอีกต่อไป เขาเป็นเหมือนชายชราที่กำลังจะตาย
“นั่น—นั่นคือค่ายกลตั้งแต่สมัยโบราณ ฉัน—ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย…” เนี่ยฮัวเฟิงตอบด้วยน้ำเสียงอ่อนแอ
หัวใจของทุกคนเริ่มหนักอึ้งหลังจากได้ยินเช่นนั้น
แม้แต่เนี่ยฮั่วเฟิงก็ไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ในนั้น!
บูม~!
แผ่นดินไหวรุนแรงยิ่งขึ้น มันไม่ได้เกิดขึ้นแค่ใต้ฝ่าเท้าของพวกเขา แต่อยู่เบื้องหลังแนวป้องกันทั้งหมดและแม้กระทั่งทั่วทั้งเขตอนุทวีป!
“เสียงดังอะไรอย่างนี้! สัตว์ประหลาดชนิดไหนกันแน่…”
ทุกคนดูสิ้นหวัง เนื่องจากเสียงดังกล่าวน่ากลัวกว่าของเจ้าแห่งถ้ำลึกถึงร้อยเท่า!
ซูผิงมีสีหน้าลำบากใจ จากนั้นแผ่นดินไหวรุนแรงก็หยุดลงอย่างกะทันหันโดยไม่มีอาฟเตอร์ช็อกแม้แต่น้อยในขณะนี้
ทุกคนต่างมองหน้ากันอย่างงงๆ
ทันใดนั้น หนึ่งในนั้นอุทานว่า “ดูที่ท้องฟ้าสิ!”
ทุกคนเงยหน้าขึ้นและต้องตกตะลึงกับสิ่งที่พวกเขาเห็น
มองเห็นดาวเคราะห์ขนาดมหึมาบนท้องฟ้าเบื้องบน มีวงแหวนขนาดมหึมาอยู่รอบโลกด้วย!
นอกจากนั้น ยังมีดาวเคราะห์หลายดวงที่มีขนาดต่างกัน อาจเป็นเพราะมุมมองของผู้ชม อย่างไรก็ตามพวกเขาทั้งหมดสามารถมองเห็นได้ชัดเจน แม้แต่ป่าสีเขียว ทะเลสีฟ้า และทวีปสีน้ำตาลก็สามารถมองเห็นได้ในโลกที่ใหญ่กว่านั้น
พวกมันสดใสเหมือนที่เห็นบนหอดูดาวของโลกที่อยู่นอกเหนือชั้นบรรยากาศ!
“กะ เกิดอะไรขึ้น?”
ทุกคนต่างตกตะลึง
ท้องฟ้าเหนือหัวของพวกเขาเปลี่ยนไปในชั่วพริบตา?
มันเป็นภาพลวงตาหรือเปล่า? ชัดเจนว่าไม่ใช่
ซูผิงก็ตกตะลึง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ระบบส่งข้อความดังก้องกังวานในหัวของซูผิง ทั้งหมดนี้เป็นน้ำเสียงสบายๆและขี้เกียจที่คุ้นเคยอยู่แล้ว
“ตรวจพบว่าขณะนี้เจ้าของอยู่ในพื้นที่ที่เจริญรุ่งเรืองน้อยที่สุดในระบบสุริยะ โปรดย้ายร้านไปยังพื้นที่ที่มีความเจริญรุ่งเรืองอย่างน้อยระดับ 3 ภายในหนึ่งสัปดาห์”
ซูผิงตกใจ
ระบบสุริยะ? เจริญรุ่งเรืองน้อยที่สุด?
เขาถามอย่างสับสนว่า “เกิดอะไรขึ้น? ระบบสุริยะอะไร?”
“ดาวเคราะห์ของนายเพิ่งกระโดดข้ามและเรียงตัวในระบบสุริยะอื่น ซึ่งกำลังเฟื่องฟูในขณะนี้ ดาวเคราะห์ของเจ้าของมีเศรษฐกิจที่อ่อนแอที่สุดในระบบสุริยะทั้งหมด โปรดย้ายที่ตั้งโดยเร็วที่สุดเพื่อให้แน่ใจว่าการทำงานของร้านค้าจะปกติ” ระบบตอบอย่างไม่เป็นทางการ
ซูผิงกระพริบตา ตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด
กระโดด?
ดาวเคราะห์สีน้ำเงินไม่อยู่ในระบบสุริยะแบบเดิมอีกต่อไปแล้วหรอ?
ซูผิงสามารถเชื่อได้ว่ามันเป็นความจริง เพียงแค่มองดาวเคราะห์ที่มีขนาดต่างกันเหนือหัวของเขา ถึงกระนั้นก็ยากที่จะยอมรับการเปลี่ยนแปลง
แผ่นดินไหวครั้งก่อนเป็นผลข้างเคียงของการกระโดดของดาวเคราะห์หรอ?
ถ้าอย่างนั้น…เจ้าแห่งถ้ำลึก เปิดใช้งานค่ายกลเคลื่อนย้าย เพื่อให้การกระโดดของดาวเคราะห์สะดวกขึ้น เมื่อมันทำลายผนึกในถ้ำลึกอย่างงั้นหรอ?
ซูผิงแทบจะไม่สามารถคิดทางอื่นได้ เมื่อมองนักรบในตำนานที่ตกตะลึงเช่นเดียวกัน เขาถามจี้หยวนเฟิงว่า “หัวหน้า คุณช่วยลงไปที่ถ้ำลึกและตรวจสอบว่าเกิดอะไรขึ้นได้ไหม?”
จี้หยวนเฟิง: “???”
การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปหลังจากเห็นสายตาที่เข้มงวดของซูผิง เขากัดฟันแล้วพูดว่า “ไม่มีปัญหา ผมสามารถไปที่นั่นได้”
ซูผิงกล่าวด้วยความโล่งใจว่า “ไปตอนนี้เลย ถ้าทำได้ ผมสงสัยว่าสิ่งที่เป็นอิสระจากค่ายกลผนึกไม่ใช่อสูร เรื่องมันยาว คุณควรยืนยันเรื่องนี้ก่อนดีกว่า”
ริมฝีปากของจี้หยวนเฟิงกระตุก งั้นฉันก็แค่หนูทดลอง?
อย่างไรก็ตาม เมื่อทุกอย่างมาถึงจุดนี้ เขาเลิกสนใจความปลอดภัยของตัวเองแล้ว เขาพยักหน้า “ไม่มีปัญหา. ผมจะไปเดี๋ยวนี้” จากนั้นเขาก็โบกมือและหายตัวไป
ซูผิงส่งเขาไปที่ถ้ำลึกส่วนใหญ่เพราะมีอสูรสภาวะชะตากรรมอีกสี่ตัวนอกค่ายกลผนึกที่คนอื่นแทบจะไม่สามารถรับมือได้
“ไม่จำเป็นต้องตื่นตระหนก มีความเป็นไปได้ค่อนข้างมากที่เรามาอยู่ในระบบสุริยะอื่น” ซูผิงกล่าว
ทุกคนเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ
ข้อมูลนี้ค่อนข้างยากที่จะเชื่อ
เราไม่ได้อยู่ในระบบสุริยะเดิมแล้วหรือ
“ดาวเคราะห์เพิ่งวาร์ป เราอาจอยู่ในระบบสุริยะอื่นที่ดาวเคราะห์สีน้ำเงินไม่ใช่อารยธรรมแห่งเดียว มีสิ่งมีชีวิตบนดาวเคราะห์ดวงอื่นด้วย ถ้าผมเดาไม่ผิด ผมคิดว่าเราได้ย้ายมายังภูมิภาคที่น่าอยู่มากขึ้นในสหพันธ์แล้ว” ซูผิงกล่าว
ทุกคนตะลึงกับสิ่งที่ซูผิงพูด
การกระโดดของดาวเคราะห์? พวกเขาไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย
พวกเขาใฝ่ฝันมานานแล้วว่าจะเดินทางข้ามสุญญากาศของอวกาศ หากพวกเขาสามารถไปถึงระดับดวงดาวเพื่อไปยังระบบสุริยะที่เอื้ออาศัยได้ในสหพันธ์
อย่างไรก็ตามซูผิงเพิ่งบอกว่าทั้งดาวเคราะห์สีน้ำเงินกระโดดไปยังระบบสุริยะที่เจริญรุ่งเรืองกว่า ซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นของสหพันธ์
เกือบจะเหมือนกับการย้ายจากหมู่บ้านที่ห่างไกลและแห้งแล้งไปยังมหานครที่มีประชากรหนาแน่น
นั่นอยู่เหนือเหตุและผล!
แต่มุมมองที่ไม่ธรรมดาบนท้องฟ้าทำให้พวกเขาเชื่อบางส่วนในสิ่งที่ซูผิงบอก
อย่างไรก็ตาม ยังมีคำถามอีกมากมาย พลังอัศจรรย์ชนิดใดที่สามารถสนับสนุนการวาร์ปของงทั้งดาวได้?
และคำถามต่อไป: ระบบสุริยะที่พวกเขามาถึงคืออะไร?
พวกเขาสามารถปรับตัวเข้ากับสถานที่นั้นได้ไหม?
ระบบสุริยะที่อาศัยได้ทั้งหมดในสหพันธ์ได้รับการดัดแปลงตามความต้องการในการดำรงชีวิตของมนุษย์ มนุษย์ทุกคนสามารถอาศัยอยู่ที่นั่นได้ รังสีคอสมิกและแสงแดดมีความคล้ายคลึงกัน อย่างไรก็ตามยังมีความแปลกประหลาดอยู่
ท้ายที่สุดแม้แต่บนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน ผู้ที่อาศัยอยู่บนเส้นศูนย์สูตรและผู้ที่อาศัยอยู่ในขั้วโลกก็มีสีผิวที่ต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
“ดูสิ มีบางอย่างกำลังมา! มันคือยานอวกาศ!”
“ใช่จริงๆด้วย!”
มีคนสังเกตเห็นว่ายานอวกาศขนาดมหึมากำลังเข้าใกล้ชั้นบรรยากาศ ดูเหมือนว่าจะมีขนาดเท่าเมล็ดงา แต่น่าจะใหญ่กว่าเรือบรรทุกเครื่องบินที่ใหญ่ที่สุดบนดาวเคราะห์ของพวกเขาถึงสิบเท่า เพราะพวกเขาสามารถมองเห็นได้ด้วยตาของพวกเขาเอง
“สิ่งที่เขาพูดดูเหมือนจะเป็นความจริง…”
ทุกคนเริ่มมั่นใจมากขึ้นเกี่ยวกับสิ่งที่ซูผิงอ้างเมื่อเห็นยานอวกาศเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ พวกเขาเริ่มวิตกกังวล
พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้มาใหม่ นี่จะต้องเป็นสถานที่ที่เจริญรุ่งเรืองในสหพันธ์ หากยานอวกาศถูกสร้างขึ้นในระบบสุริยะนั้น เป็นไปได้ว่าจะต้องมีหลายคน
”ฮะ? ยานอวกาศหยุด!”
“ดูสิ ยานอวกาศกำลังลงจอด!”
“ดูเหมือนว่ามันจะเข้ามา แต่ถูกขวางกั้น!”
ไม่นานก็มีคนสังเกตเห็นว่ายานอวกาศนั้นแปลกๆ
มันบีบผ่านชั้นบรรยากาศและยิงสิ่งที่ดูเหมือนปืนใหญ่เลเซอร์ อย่างไรก็ตามมันล้มเหลวในการทำลายสิ่งกีดขวางที่มองไม่เห็น และยังคงถูกปิดกั้นอยู่นอกชั้นบรรยากาศ
“ฉันไม่คิดว่าพวกมันจะเข้ามาได้”
ทุกคนค้นพบด้วยความประหลาดใจว่าสถานการณ์ตอนนี้ยากกว่าที่พวกเขาคิด เนื่องจากมียานอวกาศเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
ซูผิงนึกถึงการกระโดดของดาวเคราะห์ครั้งล่าสุด และผนึกในถ้ำลึก พลังงานที่มีอยู่ก่อนหน้านี้ยังคงปกป้องดาวเคราะห์สีน้ำเงินอยู่อย่างงั้นหรอ?
ดาวเคราะห์สีน้ำเงินจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ หากไม่มีการป้องกันพลังงานพิเศษนั้นในระหว่างการกระโดดครั้งก่อนใช่ไหม?
อย่างไรก็ตาม พลังงานจะถูกใช้จนหมดในไม่ช้าก็เร็ว
ซูผิงเคร่งขรึม สงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อยานอวกาศลงจอดบนดาวเคราะห์สีน้ำเงินในภายหลัง
ตามตรรกะ ดาวเคราะห์สีน้ำเงินเป็นของสหพันธ์และยังคงอยู่ในระบบสุริยะของสหพันธ์ มันควรอยู่ภายใต้การคุ้มครองของกฎหมายของรัฐบาลกลาง คนพวกนั้นคงไม่กล้าทำอะไร
“ทุกคน กำจัดอสูรป่าที่เหลือและรอจนกว่าหัวหน้าจะกลับมา” ซูผิงกล่าวขณะที่เขาละสายตาจากท้องฟ้า
ในที่สุดทุกคนก็จำได้ว่ายังมีอสูรป่ามากมายอยู่เบื้องหลังแนวป้องกัน
ราชาอสูรร้ายทั้งหมดหนีไปแล้ว แต่อสูรป่าชั้นต่ำที่โง่เขลาและกล้าบ้าบิ่นยังคงมองหาอาหารอยู่
”ใช่แล้ว มาจัดการกระแสอสูรร้ายกันก่อน!”
”ไปกันเถอะ!”
ทุกคนแสดงความคิดเห็น
พวกเขาไม่สามารถกำจัดราชาอสูรที่แข็งแกร่งได้ แต่มันค่อนข้างง่ายสำหรับพวกเขาที่จะจัดการกับอสูรป่าที่ต่ำกว่ามาตรฐาน
ซูผิงมุ่งความสนใจไปที่กักสวรรค์ หลังจากที่พวกเขาแยกย้ายกันไปแล้ว
พลังดวงดาวที่ซึมจากผนึกนั้นถูกกักไว้เป็นพันปี มันหนาแน่นราวกับน้ำผึ้งและค่อยๆ ระเหยไป
ซูผิงบินไปทางผนึก
เมื่อเขาไปถึงที่นั่น เขาก็สรุปได้ว่าไม่มีอะไรน่าเชื่อถือไปกว่าความแข็งแกร่งของเขาเอง เขาต้องแข็งแกร่งขึ้น!
นอกจากนี้ยังมียานอวกาศมากมายที่อยู่นอกชั้นบรรยากาศในขณะนั้น ไม่มีใครรู้ว่าพลังที่ปกป้องดาวเคราะห์สีน้ำเงินจะจางหายไปเมื่อใด คนอื่นอาจถูกล่อลวงโดยพลังดวงดาวอันหนาทึบที่พวกเขากินได้
ปิ้ว!
ซูผิงมาถึงพลังดวงดาวที่ราวกับน้ำผึ้งและเปิดใช้งานแผนภูมิดวงดาวโกลาหล เซลล์ทั้งหมดของเขาดูดซับพลังอย่างบ้าคลั่ง ราวกับว่าพวกมันเป็นเครื่องจักร　　พลังดวงดาวทั้งหมดไหลเข้าสู่ร่างกายของเขา เขาดูดซับมันได้เร็วกว่าที่เจ้าแห่งถ้ำลึกทำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากความแตกต่างในเคล็ดการบ่มเพาะที่พวกเขาฝึกฝนมา
ในไม่ช้าซูผิงก็รู้สึกว่าเซลล์ทั้งหมดในร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังดวงดาว กลิ่นอายของเขาเพิ่มขึ้น สิ่งเจือปนถูกขจัดออกไปเมื่อพลังดวงดาวเข้าสู่ร่างกายของเขา กลายเป็นพลังดวงดาวที่บริสุทธิ์ที่สุด
ซูผิงรับรู้ว่าเซลล์ในร่างกายของเขาพอง ขณะที่พลังดวงดาวกำลังถูกบีบอัด
เซลล์มั่นคงมากขึ้นกว่าเดิม พวกมันไม่ว่างเปล่าอีกต่อไป
ทุกเซลล์เป็นเหมือนดาวเคราะห์ดวงเล็กที่แข็ง
ซูผิงหลับตาและบีบพลังดวงดาวในร่างกายของเขา จนกว่าเซลล์ของเขาจะเต็มทั้งหมด
เมื่อเขาบีบอัดพลังดวงดาวครั้งแล้วครั้งเล่า มันเปลี่ยนจากก๊าซเป็นของเหลว ทั้งหมดจนกระทั่งมันกองอยู่ในเซลล์ของเขาเหมือนละอองดาวคอนกรีต
เซลล์ของเขากลายพันธุ์และเปล่งแสง ร่างกายของซูผิงเปล่งประกายเมื่อเซลล์หลายพันล้านเซลล์กลายพันธุ์ในเวลาเดียวกัน!
ผิวของเขาแตกและเผยผิวใหม่ สิ่งสกปรกทั้งหมดในเซลล์ของเขาถูกเค้นออก เขาตัวเบาลงและสว่างขึ้นราวกับว่าเขากำลังจะได้เกิดใหม่ เขาสะบัดสิ่งสกปรกออกจากพื้นผิวร่างกายของเขา ผิวของเขาดูสวยราวกับทำจากลูกปัดน้ำ ซึ่งยืดหยุ่น และเต็มไปด้วยพลัง
ซูผิงค่อยๆลืมตาขึ้นและพบว่าโลกสดใสกว่าเดิม เซลล์ในดวงตาของเขาดูเหมือนจะมีวิวัฒนาการ ประสาทสัมผัสทั้งหมดของเขาได้รับการพัฒนาเช่นกัน
ฉันคิดว่าฉันมาถึงจุดสูงสุดของสภาวะสมุทรแล้ว…
หลังจากตรวจสอบพลังดวงดาวอันงดงามในร่างกายของเขาแล้ว ซูผิงรู้สึกว่าเขาสามารถปลดปล่อยพลังงานที่น่ากลัวออกมาได้หากเขาจุดชนวนเซลล์ที่เหมือนดาวเคราะห์ในร่างกายของเขา
เขามีพลังดวงดาวมากกว่าเดิมหลายสิบเท่า เขารู้สึกราวกับว่าเขาสามารถฆ่าเจ้าแห่งถ้ำลึกได้โดยไม่ต้องใช้อะไรนอกจากดาบแห่งความว่างเปล่าหากได้พบกันอีก!
เขาสามารถทำลายการป้องกันของศัตรูด้วยกฎการทำลายล้างที่มากับดาบแห่งความว่างเปล่าแล้วฆ่ามัน! หากมีพลังงานเพียงพอ
ฮะ? พลังดวงดาวหายไป?
ซูผิงมองไปข้างหน้าและไม่พบพลังดวงดาวเหลืออยู่นอกม่านพลัง เขาข้ามสิ่งกีดขวางและเห็นภูมิประเทศอันกว้างใหญ่ในทันที แต่ยังมีพลังดวงดาวเหลืออยู่เล็กน้อยในดิน
ดวงตาของซูผิงเบิกกว้าง ฉันดูดพลังดวงดาวที่ถูกผนึกมานับพันปี
“แต่ฉันเพิ่งอิ่ม…”
ซูผิงพึมพำและสงสัยว่าเจ้าแห่งถ้ำลึกซึมซับมากเกินไป และไม่ได้เหลืออะไรไว้ให้เขามากนักหรือเปล่า
เขาคิดว่ามันเป็นไปได้ ค่อนข้างเป็นไปได้
เจ้าแห่งถ้ำลึกอาจจะโกรธอีกครั้งถ้ามันยังมีชีวิตอยู่และรู้ว่าซูผิงกำลังวางแผนอะไร เพราะมันได้ไปแค่หนึ่งในสิบของสิ่งที่ซูผิงได้รับ!
ถึงกระนั้นก็ต้องรับผิดทั้งๆ ที่มันตายไปแล้ว!
กักสวรรค์ถูกทำลาย มันจะค่อยๆแตกออกหากไม่ได้รับการซ่อมแซม และโลกภายในจะปะปนกับดาวเคราะห์สีน้ำเงินบางทีดาวเคราะห์สีน้ำเงินอาจจะใหญ่ขึ้นมาก บางทีอาจใหญ่เป็นสองเท่าจากเดิม…
ซูผิงถอนหายใจเบาๆ ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายถ้าดาวเคราะห์สีน้ำเงินใหญ่ขึ้น ท้ายที่สุดแล้วดาวเคราะห์ใกล้เคียงที่อยู่เหนือหัวของเขาดูเหมือนจะใหญ่กว่าดาวเคราะห์สีน้ำเงินมาก
ดาวเคราะห์สีน้ำเงินดูเหมือนคนแคระที่อยู่ต่อหน้าพวกมัน
มนุษย์จะต้องอยู่นิ่งๆ ชั่วขณะ ท้ายที่สุด มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้โลกกระโดดอีกครั้ง เว้นแต่ยอดฝีมือระดับสูงบางคนจะลงมือ
อย่างไรก็ตาม ยอดฝีมือที่สามารถทำสิ่งนั้นได้จะต้องเก่งที่สุดในจักรวาล และมีตำแหน่งสูงสุดในสหพันธ์!
…