ร้านขายอสูรดวงดาว Astral Pet Store - ตอนที่ 831 กลับ

ขณะที่ซูผิงรู้สึกประหลาดใจ ยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวทั้งสามคนได้ตระหนักถึงบางสิ่งและหยุด พวกเขาทั้งสามมองวังวนที่อยู่ลึกเข้าไปในอกที่ฉีกขาด
ท่านหญิงเขียวอยู่เคียงข้างซูผิง เธอยิ้มเศร้าและมองเหยียดหลังจากเห็นปฏิกิริยาของพวกเขา
“ที่จริงพวกมันยังไม่ตาย พวกมันกำลังกลับมา
“ฮิฮิ ไปกันเถอะ” ท่านหญิงเขียวพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแส ซูผิงพบว่าตัวเองอยู่ในคลังแสงที่มีการต่อสู้เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
ซูผิงได้ยินเสียงระเบิดทำลายล้างทันทีที่เขามาถึง เสียงดังกระจายไปทั่วที่พำนักศักดิ์สิทธิ์!
หวืด!
ท่านหญิงเขียวไม่อยู่ต่อ เธอเริ่มเคร่งขรึมอีกครั้ง จากนั้นจึงหายตัวไปพร้อมกับซูผิง
คราวนี้พวกเขามาถึงบันไดที่เขาข้ามมาในตอนแรก
ทันใดนั้นเขาก็เห็นอนุสาวรีย์พังยับเยินที่ปลายบันได มีอักขระโบราณหลายตัวที่เขาไม่รู้จักปรากฏ
“บันไดแห่งเทพยังอยู่ที่นี่…” ท่านหญิงเขียวมองและกำลังจะพาซูผิงออกไปอีกครั้ง แต่แล้วก็เห็นผู้คนมากมายในลานข้างบันได พวกเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้นำสาวและคนอื่นๆ ที่รออยู่ข้างนอก
พวกเขาทั้งหมดข้ามบันไดมาถึงลานแล้ว
”รอเดี๋ยว”
ท่านหญิงเขียวชะงักครู่หนึ่งแล้วมองมาที่เขา ขมวดคิ้ว
ซูผิงกล่าวอย่างรวดเร็วว่า “ผมมีคนรู้จักอยู่ที่นั่น ผมขอเตือนเธอได้ไหม?”
ยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวทั้งสามได้เจาะทะลุหน้าอกของนักรบเทพอมตะและเปิดหลุมสวรรค์ ซูผิงรู้ว่าบางสิ่งที่น่ากลัวต้องได้รับการปลดปล่อย และการอยู่ที่นี่ย่อมหมายถึงความตาย อย่างไรก็ตามต้นไม้แห่งกฎของเขายังอยู่ในความครอบครองของคนอื่น
”ฮะ?”
ท่านหญิงเขียวขมวดคิ้วและพูดอย่างรวดเร็วว่า “เจ้ามีเวลาหนึ่งวินาที!”
”ครับ”
ซูผิงเรียกพลังของเขาและส่งความคิดไปที่หัวของหญิงสาวที่อยู่ในลาน “ออกไปจากที่นี่! ที่นี่อันตรายมาก!”
ผู้นำสาวที่กำลังตรวจสอบสถานที่นี้อยู่ตะลึงเมื่อได้ยินเสียง เธอมองไปรอบ ๆ แต่ไม่เห็นซูผิง อย่างไรก็ตามเธอจำเสียงเขาได้
“อันตรายมากหรอ?”
การแสดงออกของเธอเปลี่ยนไปเมื่อนึกถึงแผ่นดินไหวครั้งก่อนจากช่วงเวลาก่อนหน้านี้ เสียงนั้นไม่ได้เกิดจากสภาวะเทพดวงดาวทั้งสามที่อยู่ลึกเข้าไปในที่พำนักศักดิ์สิทธิ์หรอกหรือ?
เธอมองไปที่วิหารศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ข้างหน้าเธอและลังเล
ซูผิงเริ่มรู้สึกกังวล ด้วยทัศนคติที่ไม่โต้ตอบของเธอ หลายครั้งความโลภเป็นต้นเหตุของความตายอย่างแท้จริง
ไม่ว่าในกรณีใด เขาไม่มีเวลาพูดอะไรอีก เพราะท่านหญิงเขียวลากเขาออกไปแล้ว
ถ้าฉันรู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเก็บต้นไม้แห่งกฎไว้หรอก ซูผิงยิ้มอย่างขมขื่น แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะรู้อนาคต
เมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง เขาก็พบว่าตัวเองอยู่ในอวกาศ นอกที่พำนักศักดิ์สิทธิ์
“ที่นี่คือโลกภายนอกทุกวันนี้หรือ?”ท่านหญิงเขียวมองดวงดาวและดาวเคราะห์ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ แล้วจากไปโดยไม่ลังเล
ยานอวกาศและยานรบอีกหลายลำกำลังบินผ่าน ทั้งหมดเป็นนักผจญภัยที่ตั้งใจมาค้นหาสมบัติบางอย่าง
หวืด!
ซูผิงพบว่าตัวเองอยู่ในมิติว่างเปล่า จากดวงดาวอันเจิดจ้าที่อยู่ห่างไกล เขาตระหนักว่าเขาอยู่ไกลจากที่พำนักศักดิ์สิทธิ์แล้ว
เขาถอนหายใจเมื่อนึกถึงผู้คนมากมายที่รวมตัวกันในที่พำนักศักดิ์สิทธิ์ เขาไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ในหลุมสวรรค์ แต่เนื่องจากราชาไวไลท์ได้เสียสละตัวเองเพื่อหยุดยั้งมัน และท่านหญิงเขียวไม่ต้องการพูดถึงมัน ดูเหมือนว่านักรบสภาวะเทพดวงดาวทั้งสามแทบจะไม่มีทางหยุดยั้งมันไม่ได้
มันอันตรายเกินไป แม้ว่าความเสี่ยงอาจนำโชคลาภมาให้ แต่คุณก็อาจถูกฆ่าตายได้เช่นกัน ในสนามบ่มเพาะปลอดภัยกว่ามาก ซูผิงคิด
“สถานที่นี้จะล่มสลายในไม่ช้า ข้าจะพาเจ้าไป” ท่านหญิงเขียวมองย้อนกลับไป ซูผิงรู้ว่าเธอกำลังมองย้อนกลับไปที่ที่พำนักศักดิ์สิทธิ์
เขากล่าวว่า “ผมมีที่พัก ทั้งหมดที่คุณต้องทำคือพาผมไปที่นั่นท่านผู้อาวุโส”
“ที่พัก? มันจะไม่สำคัญ ไม่มีที่พักพิงใดสามารถทำให้เจ้าปลอดภัยได้ เราต้องไปให้ไกลจากที่นี่ให้มากที่สุด เจ้าบอกว่ามนุษย์เป็นสายพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในปัจจุบัน มียอดฝีมือคนใดบ้างในหมู่พวกเจ้าที่แข็งแกร่งเท่ากับราชาเทพ?”
“มี แต่ผมไม่รู้ว่าพวกเขาจะมาทันเวลาไหมหลังจากที่ข่าวแพร่ออกไป”
“อย่าฝากความหวังไว้กับคนอื่น เราไปจากที่นี่กันดีกว่า”ท่านหญิงเขียวบรรยายราวกับว่าเธอกำลังดูแลซูผิงในฐานะเทพแห่งอนาคต
ซูผิงถามอย่างระมัดระวัง “ท่านผู้อาวุโส ท่านแค่พาผมกลับไปที่ที่พัก มันจะเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุดในทั่วทั้งจักรวาล”
“สถานที่ที่ปลอดภัยที่สุด? มันได้รับการปกป้องโดยราชาเทพหรอ?” ท่านหญิงเขียวตะคอก
ซูผิงลังเลและเกาหัว “ไม่ครับ แต่มีคนที่รับมืยากกว่าราชาเทพอยู่ เป็นไปได้ว่าแม้แต่ราชาเทพก็ไม่สามารถพิชิตสถานที่นั้นได้”
”ฮะ?”
ท่านหญิงเขียวประหลาดใจ เธอมองซูผิงและสังเกตว่าเขาไม่ได้พูดเล่น เธอถามว่า “เจ้าแน่ใจหรือ?”
”ครับ” ซูผิงพยักหน้า
ท่านหญิงเขียวกำลังจะบอกว่าเขาไม่รู้ว่าราชาเทพแข็งแกร่งแค่ไหน แต่ความมั่นใจของเขาทำให้เธออดใจรอและตัดสินใจที่จะลองดูก่อน อย่างไรก็ตามยังพอมีระยะห่างระหว่างสถานที่นั้นกับที่พำนักศักดิ์สิทธิ์ แม้ว่าสิ่งเหล่านั้นจะออกมา แต่ก็ต้องใช้เวลามากอยู่ในการไปถึงที่ที่พวกเขาจะไป
“ตกลง ข้าจะไปที่นั่นและตรวจดูก่อน” ท่านหญิงเขียวพูด “นำทาง”
ซูผิงรู้สึกโล่งใจ เขาหยิบตราผู้พิทักษ์ออกมาทันที ซึ่งสามารถแสดงตำแหน่งของเขาในจักรวาลได้
มีดาวเทียมอยู่ทุกหนทุกแห่งในอวกาศ ซึ่งทำให้มั่นใจได้ว่าจะมีสัญญาณไม่ว่าจะอยู่ที่มุมไหนในจักรวาล
“อยู่ตรงนั้น” ซูผิงชี้
หวืด!
ท่านหญิงเขียวพาซูผิงออกไปโดยไม่พูดอะไร
ทุกการหายตัวของพวกเขาผ่านดาวเคราะห์หลายดวง ซึ่งทำให้ซูผิงประหลาดใจ
ในไม่ช้าซูผิงก็เห็นรีอาซึ่งอยู่ทางด้านตะวันตกเฉียงเหนือของเซรุปรัน
“มันอยู่นั่น”
”ที่นั่น?”
ท่านหญิงเขียวเลิกคิ้วและมองลงไปยังดาวเคราะห์ จากนั้นเธอก็พูดว่า “ดาวเคราะห์ดวงนี้มีพลังงานจิตวิญญาณบางเบา แม้แต่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดก็แทบจะไม่มีทางเป็นเทพชั้นสูงได้ เจ้าแน่ใจหรือว่าที่พักพิงของเจ้าสามารถจัดการราชาเทพได้”
สีหน้าของเธอไม่ค่อยดี รู้สึกว่าซูผิงประเมินราชาเทพต่ำเกินไป
ราชาเทพน่าเกรงขาม หากไม่เคารพท่านมีโทษถึงตายในสมัยก่อน!
”เอ่อ…”
ซูผิงไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร แต่เขามีความรู้สึกผสมปนเปกันมากมาย เธอรู้สถานการณ์ของโลกได้เพียงแค่ชำเลืองมองเท่านั้น ยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาวน่ากลัวขนาดไหน?
“มันอยู่นั่น สิ่งที่คุณต้องทำคือตามผมมา” ซูผิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ท่านหญิงเขียวขมวดคิ้วแต่ไม่ตอบ จากนั้นเธอก็พาเขาไปที่สถานีอวกาศนอกรีอาซึ่งใกล้กับดาวเคราะห์มากขึ้น
บรรยากาศและจุดตรวจไม่ได้ขวางพวกเขา
บนท้องฟ้าสูง มีทะเลอยู่ใต้เท้าและทวีปยู่รอบตัวเธอ เธอถามซูผิง “ที่นี่ที่ไหน?”
ซูผิงตรวจสอบตำแหน่งของเขาและกล่าวว่า “มันอยู่บนทวีปข้างหน้า ผมจะนำทางเอง?”
เขาปลดปล่อยพลังดวงดาวเพื่อเคลื่อนที่และพุ่งไปข้างหน้าในมิติชั้นที่สี่ด้วยความเร็วสูงสุด
ผ่านไปหลายสิบวินาที ซูผิงออกมาจากมิติชั้นสี่และขึ้นไปบนท้องฟ้าเหนือทวีปแคมป์
เขาจะใช้เวลาน้อยกว่าหนึ่งนาทีในการข้ามทวีปต่างๆ
เขาพบว่าเขาสามารถต้านทานวังวนโกลาหลในมิติชั้นสี่ด้วยร่างกายและไม่ได้รับบาดเจ็บ!
เขาเพิ่งรู้ว่าเขาแข็งแกร่งขนาดไหน แม้แต่ยอดฝีมือระดับแนวหน้าของระดับดวงดาวก็ไม่สามารถทำแบบนี้ได้
ท่านหญิงเขียวตามหลังซูผิงและสังเกตฉากด้านล่าง เธอได้ตรวจดาวเคราะห์อย่างละเอียดแล้วเมื่อเธออยู่ในอวกาศ
ก้นมหาสมุทรทุกแห่งมีความลึกหลายหมื่นกิโลเมตร ภูเขาไฟ และทวีปสายฟ้าคำรามที่ปกคลุมไปด้วยอสูรร้าย ทั้งหมดถูกตรวจสอบแล้ว แต่เธอไม่พบที่กำบังใด ๆ อย่างที่ซูผิงกล่าวถึง
หวืด!
ในไม่ช้า ซูผิงพบเมืองวอฟเฟ็ตและบินไปที่นั่น
ซูผิงขึ้นไปบนท้องฟ้าเหนือเมืองแล้วพุ่งไปที่ร้านค้าของเขา
การมาถึงอย่างกะทันหันของเขาทำให้ลูกค้าที่รอคิวยาวตกใจ ถึงกระนั้นทุกคนก็ตะโกนอย่างตื่นเต้นหลังจากจำเขาได้
หลังจากนั้น พวกเขาสังเกตเห็นท่านหญิงเขียวที่ตามหลังเขามา หลายคนหายใจลำบากเมื่อเห็นใบหน้าที่งดงามของเธอ
ถนนที่มีเสียงดังก่อนหน้านี้ก็เงียบลงทันที
”ฮะ?”
ถังยู่หรานที่อยู่ข้างประตูสังเกตเห็นซูผิงและประหลาดใจกับรูปลักษณ์ของท่านหญิงเขียวเช่นกัน เธอมองซูผิงแปลก ๆ เพราะดูเหมือนเขาจะลักพาตัวผู้หญิงอีกคนที่สวยอย่างกับโจแอนนามา แม้ว่าจะมีสไตล์ที่แตกต่างกันก็ตาม
“ร้านเป็นไงบ้าง?” ในที่สุดซูผิงก็ผ่อนคลายหลังจากกลับมาถึงร้านของเขา
เขาทักทายถังยู่หรานด้วยรอยยิ้ม
ถังยู่หรานกลับมารู้สึกตัวและพ่นลมอย่างเย็นชา “ยังจะต้องถามอีกเหรอ? มีลูกค้ามากเกินกว่าจะรับได้ ในขณะที่แอนนากับฉันยุ่งอยู่กับการหาเงินให้นาย จริงๆ แล้วนาย…”
“อะไรจริง?”
”ฮึ!”
ท่านหญิงเขียวเหลือบมองถังยู่หรานและมองทะลุทั้งภายในและภายนอก ไม่มีเซลล์และเส้นเลือดใดๆที่เป็นความลับสำหรับเธอ
“นี่คือที่พักพิงที่เจ้าพูดถึง?” ท่านหญิงเขียวสังเกตสถานที่ และไม่คิดว่ามันจะเป็นร้านค้า
สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของเธอคือรูปปั้นมังกรทั้งสองด้านนอกร้าน ซึ่งมีค่าและน่าเกรงขาม ต้องขอบคุณแก่นแท้ของอสูรร้ายที่ถูกผนึกไว้ภายใน
หนูตัวอ้วนที่อยู่ใต้รูปปั้นก็แปลก ระดับของมันต่ำ แต่กลับมีพลังงานมากกว่าที่ควรจะเป็น
“นี่คือที่พักพิงของผม ผมจะพาคุณไปดูรอบๆ และแนะนำเพื่อนให้คุณรู้จัก ผมเชื่อว่าคุณสองคนน่าจะมีเรื่องต้องคุยกันอีกมาก” ซูผิงตอบด้วยรอยยิ้ม
เขารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้กลับบ้าน ไอลีนโนเวล
หลังจากกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัย ซูผิงคิดเรื่องการเดินทางในครั้งนี้และพบว่าคุ้มค่า คงจะดียิ่งกว่าถ้าผู้นำสาวมีชีวิตกลับมา
ท่านหญิงเขียวไม่ตอบ เพียงแต่เข้าไปในร้านกับซูผิง
“โอ้พระเจ้า เธอเป็นใคร?”
”หล่อนสวยมาก! ฉันคิดว่าไม่มีใครเทียบคุณแอนนาได้อีกแล้ว ฉันไม่รู้มาก่อนว่าจะมีคนที่น่าดึงดูดเท่าเธอ!”
“ฉันสงสัยว่าเธอชอบเห็นคนคุกเข่าหรือเปล่า เพราะฉันรู้สึกเหมือนอยากคุกเข่าต่อหน้าเธอ!”
“เจ้าของร้านซูยอดเยี่ยมมาก! ฉันได้ยินมาว่าเขาเดินทางไปทำธุรกิจ และตอนนี้เขากลับมาพร้อมกับสาวสวยคนนั้น เจ้าของร้านซูลักพาตัวสาวงามมาหรือเปล่า? เขาเจอสาวสวยแบบนั้นได้จากที่ไหน?”
“ฉันคิดว่าหญิงในทั้งสหพันธ์ไม่มีใครสวยเท่าพวกเธอ”
“ฉันสงสัยว่าเจ้าของร้านซูยังรับสมัครงานอยู่หรือเปล่า? ฉันต้องการทำงานเป็นผู้คุมให้กับเจ้าของร้านซู!”
ลูกค้าที่อยู่ในแถวนอกร้านได้สติและพวกันคลั่งไคล้ ผู้ชายทุกคนตั้งแต่วัยรุ่นจนถึงชายชรารู้สึกตื่นเต้น
ภายในร้าน—
ซูผิงเห็นว่าโจแอนนากำลังรับลูกค้าอยู่หลังเคาน์เตอร์ เขาพูดว่า “แอนนา ฉันอยากจะแนะนำให้เธอรู้จักกับเพื่อน”
โจแอนนาเงยหน้าขึ้น และความประหลาดใจปรากฏอยู่ในดวงตาของเธอ ฉันรู้สึกไม่ผิดใช่ไหม?
คนแปลกหน้าคนนี้รู้สึกค่อนข้างคุ้นเคย!
”ฮะ?”
ท่านหญิงเขียวก็ประหลาดใจเช่นกัน เธอประหลาดใจที่เธอไม่สามารถตรวจสอบได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องอื่นๆ ของร้าน
ไม่เพียงแค่ร้านค้าเท่านั้น เธอควรจะสามารถมองเห็นแกนโลกได้หากเธอต้องการ!
เธอไม่ได้สนใจที่อยู่อาศัยอย่างที่นี่เมื่อเธอตรวจดาวเคราะห์ ท้ายที่สุดแล้ว เมืองส่วนใหญ่ก็เหมือนกัน ที่พักพิงที่สามารถต้านทานราชาเทพมักจะอยู่ที่อื่น ไม่ใช่ในย่านใจกลางเมือง มันควรจะเป็นป้อมปราการพิเศษในป่า
น่าแปลกที่ที่พักพิงนี้อยู่ในย่านใจกลางเมือง!
“เทพเลือดบริสุทธิ์?” ท่านหญิงเขียวหรี่ตาด้วยความประหลาดใจ เธอเคยเห็นเทพเลือดบริสุทธิ์เช่นนี้มาสองสามองค์ เธอยังรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้มีร่างกายที่แข็งแรง เธออาจเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์ท่ามกลางเหล่าทวยเทพ!
“เธอชื่อแอนนา พนักงานของผม นี่คือผู้อาวุโส ท่านหญิงเขียว แอนนา ผู้อาวุโสท่านหญิงเขียวแข็งแกร่งพอๆ กับตัวตนดั้งเดิมของเธอ” ซูผิงแนะนำพวกเขาด้วยรอยยิ้ม
ความตกใจฉายแวบในดวงตาของโจแอนนา
แข็งแกร่งเท่าตัวตนดั้งเดิมของฉัน?
คนแปลกหน้านี้เทียบเท่ากับเทพผู้ปกครองหรอ?
ซูผิงนำเทพผู้ปกครองกลับมาจากการเดินทาง? มันน่ากลัวจริงๆนะ!
เธอเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังซูผิงหรือเปล่า?
“แข็งแกร่งเท่ากับตัวตนดั้งเดิมของเธอเหรอ?”ท่านหญิงเขียวก็ตกใจกับคำพูดของซูผิงเช่นกัน ผู้หญิงคนนี้เป็นแค่ร่างโคลนเหรอ? เธอไม่สามารถบอกได้ แต่เธอสัมผัสได้ว่าพลังงานของหญิงสาวไม่สมส่วนกับระดับของเธอ เธอต้องเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ถ้าเธอไม่ใช่ร่างโคลนของเทพทองคำ
ท้ายที่สุดมันเป็นเรื่องปกติที่ร่างโคลนจะมีไหวพริบอันน่ากลัวเมื่อได้รับประสบการณ์จากตัวตนดั้งเดิม
“เจ้าบอกว่าเธอเป็นพนักงานของเจ้าเหรอ?”ท่านหญิงเขียวมองซูผิงอย่างสงสัย เทพทองคำขอให้ร่างโคลนของเธอทำงานให้ซูผิงอย่างงั้นหรอ?
แม้แต่ร่างโคลนของเธอก็ยังควรจะมีศักดิ์ศรี!
“ใช่” ซูผิงพยักหน้าด้วยรอยยิ้มและกล่าวว่า “ถ้าคุณต้องการทำงานในร้านของผม คุณสามารถทำสัญญาพนักงานได้ ใช่ ถ้าคุณทำงานให้ผม ผมสามารถพาคุณไปที่อาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธที่คุณต้องการไปได้”