ลำนำบุปผาพิษ - บทที่ 1424 +1425
บทที่ 1424 เล่นงานคนตายโดยไม่ชดใช้ชีวิต
กู้ซีจิ่วเกียจคร้านแล้ว แม้แต่นิ้วก็คร้านจะกระดิก เพียงแต่เธอยังไม่ลืมหัวข้อก่อนหน้านี้ “ท่านมีแผนอะไร? ว่ามาให้ฟังหน่อย ท่านได้พบสานุศิษย์สวรรค์คนอื่นๆ หรือยัง? พวกเขามีปฏิกิริยาอย่างไรบ้าง? ถูกควบคุมหรือไม่?”
“เจ้าเดาได้ไม่ผิดเลย พวกเขาถูกควบคุมไว้เช่นเดียวกับสี่ทูตจริงๆ เพียงแต่เทียนจี้เยวี่ยพลังยุทธ์สูง เขาก็เหมือนกันมู่เฟิง ถูกควบคุมไว้แค่สามวัน เพียงแต่เขานึกว่ามาตลอดว่าจู่ๆ ข้าก็มีใจมักใหญ่ใฝ่สูง อีกทั้งหยุดยั้งข้าไม่ได้ จึงกักตัวอยู่ในวังของเขาไม่ถามไถ่เรื่องทางโลกเสียเลย เชียนเยวี่ยหร่านกับฮวาอู๋เหยียนถูกควบคุมไว้ค่อนข้างหนัก สั่งให้พวกเขาทำเรื่องไร้มโนธรรมบางอย่าง ยาของเจ้ามีประสิทธิภาพมาก กู่พิษในร่างของพวกเขาถูกกำจัดไปหมดแล้ว…”
ตี้ฝูอีเล่าสิ่งที่เขาพบเจอมาในหนึ่งวันนี้ กู้ซีจิ่วถอนหายใจอย่างโล่งอก “เช่นนั้นในที่สุดพวกเขาก็ทราบแล้วใช่ไหมว่าผู้ใดคือทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวจริง?”
ตี้ฝูอีลูบกระหม่อมเธอ “ข้ากับพวกเขาเป็นสหายกับมานับร้อยปี พวกเขาย่อมรู้จักข้าดี…เพียงแต่ยามที่ถูกควบคุมไว้ทำอะไรไม่ได้ เมื่อข้าคลายการควบคุมให้พวกเขา ยามนั้นพวกเขาแทบจะวิ่งไปสู้ตายกับไอ้ตัวปลอมนั่น…”
กู้ซีจิ่วส่ายหน้า “ตอนนี้มิใช่เวลาไปสู้ตายกับไอ้ตัวปลอมนั่น ประชาชนเกลียดชังทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายจนเข้ากระดูกแล้ว มิใช่แค่คนไม่กี่คนกระโจนออกมาสังหารตัวปลอม ต่อมาท่านก็ออกมาสงบความขุ่นเคืองของฝูงชนแล้วจะจบ จะต้องหาโอกาสที่เหมาะสม ทำให้ประชาชนได้รู้แจ้งอย่างแท้จริงว่าผู้ที่ทำชั่วคือตัวปลอมถึงจะดี แถมไอ้ตัวปลอมผู้นั้นก็อยู่กับนางเวียนผู้นั้นด้วย ทั้งคู่บรรลุพลังวิญญาณขั้นสิบขึ้นไป มีลูกน้องในสังกัดมากมาย ต่อให้พวกเชียนเยวี่ยหร่านไปสู้ ก็มีแต่จะสูญเสียหลายชีวิตไปอย่างเปล่าประโยชน์เท่านั้น”
ตี้ฝูอีจุมพิตริมฝีปากเธอ “ฉลาดมาก! ดังนั้นยามนี้ยังเป็นช่วงเวลาหว่านแหอยู่ มิใช่เวลารวบแห”
กู้ซีจิ่วขมวดคิ้ว “เมื่อก่อนพวกเราหว่านแหอยู่ในที่ลับ แต่ตอนนี้หลงฟั่นทราบแล้วว่าพวกเขาปรากฏตัวแล้ว ต่อให้เขาไม่ทราบแผนการของพวกเรา แต่ถึงอย่างไรก็ระแวดระวังแล้ว จะต้องเล่นลวดลายเป็นแน่…”
ตี้ฝูอียิ้มนิดๆ “ก็รอให้เขาเล่นลวดลายออกมาสิ”
“หมายความว่ายังไง?”
“แผนการในครั้งนี้ของหลงฟั่น มีตัวปลอมผู้นั้นอยู่ในแผนการด้วยเช่นกัน ต้องมีบางเรื่องที่เขาไม่สะดวกจะพูดกับตัวปลอมผู้นั้นเป็นแน่ มากสุดก็แค่ตักเตือนเรื่องที่ตัวปลอมผู้นั้นต้องระวัง บอกว่าพวกเราออกมาแล้ว ให้เขาดูแลตัวเองดีๆ อีกทั้งเขาไม่อาจใช้ฐานะของหลงซือเย่ไปเตือนเรื่องนี้ได้ เลี่ยงไม่ให้ไฟลามมาถึงตัว เขาจะต้องหาคนกลางมาทำเรื่องนี้แทน ตัวปลอมผู้นั้นก็อยู่สูงส่งเหนือผู้คนมาสองปีแล้ว ความละโมบแผ่ขยาย พอได้ข่าวว่าข้ากลับมาแล้วจะต้องหาทางพิสูจน์ยืนยัน หาวิธีกำจัดข้าทิ้ง ส่งคนทั้งแผ่นดินมาจับกุมพวกเราแน่นอน เขาไม่อาจจับกุมอย่างโจ่งแจ้งได้ จะต้องหาข้ออ้างที่น่าเชื่อถือมาตรวจค้นทั้งแผ่นดิน เมื่อถึงเวลานั้นจะเกิดความวุ่นวายไปทั่ว หากว่าเขาหาตัวพวกเราไม่พบ ก็จะหาทางล่องูออกจากโพรง เขาจะสร้างเรื่องใหญ่โตที่สวรรค์ขุ่นมนุษย์เคืองขึ้น ล่อให้ข้าเผยตัวออกมาเอง และในยามนั้นพวกเราก็ใช้แผนซ้อนแผนได้พอดี พลิกสถานการณ์อย่างงดงาม!”
กู้ซีจิ่วก็เฉลียวฉลาดเช่นกัน แต่ถึงอย่างไรเธอก็ไม่เชี่ยวชาญเรื่องการเมืองเท่าไหร่ ยามนี้เมื่อตี้ฝูอีแจกแจงให้เธอเช่นนี้ ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้ว มองดูตี้ฝูอี “ท่านช่างเจ้าเล่ห์โดยแท้! เป็นผู้คร่ำหวอดด้านการเมือง! คาดว่าเมื่อถึงเวลาที่พวกเขาถูกเล่นงานเข้าอยากร้องไห้ก็สายไปแล้ว…”
ตี้ฝูอียิ้มนิดๆ นัยน์ตามีประกายเฉียบคมพาดผ่านแวบหนึ่ง “คนที่กล้าวางแผนเล่นงานข้าต้องจ่ายค่าตอบแทนอย่างสาสม พวกเขาต้องชดใช้กับการกระทำของตน!”
กู้ซีจิ่วยืดตัวขึ้นกึ่งหนึ่งมองเขาโดยไม่พูดอะไร
ตี้ฝูอีสบตากับเธออยู่ครู่หนึ่ง “เด็กน้อย เป็นอะไรไป?”
กู้ซีจิ่วถอนหายใจกล่าว “ข้าพบว่าคนที่เป็นศัตรูกับท่านน่าเวทนาเหลือเกิน ไม่อาจเล็ดรอดจากการคำนวณของท่านไปได้เลย โชคดีที่ข้ากับท่านเป็นสามีภรรยากัน มิใช่ศัตรู…”
————————————————————————————-
บทที่ 1425 อย่างอื่นก็ดีมากเช่นกัน
ตี้ฝูอีดึงเธอมานอนในอ้อมแขนตน “ดังนั้นยังคงเป็นเจ้าที่ฉลาดที่สุด ออกเรือนกับข้าเป็นเรื่องที่ปราดเปรื่องที่สุด”
กู้ซีจิ่วร้องชิคราหนึ่ง “ท่านแต่งข้าก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องที่สุดของท่านแล้วเช่นกัน ถึงแม้จะการวางแผนของข้าจะสู้ท่านไม่ได้ แต่ถึงอย่างไรข้าก็ยังอายุน้อย ย่อมเทียบกับปาท่องโก๋แก่ที่ใช้ชีวิตมาหลายพันปีอย่างท่านไม่ติด รอจนข้าใช้ชีวิตจนอายุเท่าท่านก็ยังไม่แน่ว่าจะสู้ท่านได้…“
“แน่นอน” ตี้ฝูอีจุมพิตเธอ “เรื่องน่ายินดีที่สุดในชีวิตนี้ของข้าก็คือการแต่งกับเจ้า เป็นสามีภรรยากับเจ้า” และพลันเปลี่ยนหัวข้อสนทนาไป “ส่วนที่ว่าปาท่องโก๋แก่…นี่เจ้าหลอกด่าว่าข้าแก่หรือ?”
กู้ซีจิ่วหยิกแผ่นอกแกร่งของเขา แล้วลูบกล้ามหน้าท้องเรียบแน่นที่คล้ายจะเปี่ยมด้วยพละกำลังมหาศาลของเขา รูปร่างตี้ฝูอีดีอย่างยิ่ง เป็นประเภทที่สวมเสื้อผ้าแล้วดูผอมบาง ถอดเสื้อผ้าแล้วมีเนื้อหนัง “ไม่แก่หรอก ดูแลร่างกายได้ไม่เลวเลยนี่”
ตี้ฝูอียิ้มแล้ว เป็นรอยยิ้มที่อันตราย “ไม่ใช่แค่รูปร่างที่ดีนะ…” แล้วพลิกตัวทับเธอไว้ใต้ร่าง “อย่างอื่นก็ดีมากเช่นกัน!”
จุดประสงค์ของเขาชัดเจนยิ่งนัก กู้ซีจิ่วขอความปรานี “นี่ ข้าไม่เอาแล้ว…”
“เด็กน้อย เพลิงนี้เจ้าเป็นผู้จุดขึ้น ต้องรับผิดชอบดับไฟ” น้ำเสียงตี้ฝูอีแผ่วหวิว จุมพิตลงมา สกัดกั้นการประท้วงทั้งหมดของเธอ…
ม่านมุ้งกระเพื่อมไหว เพลิงรักโหมไปทั่วห้อง…
….
หลงฟั่นนั่งอยู่บนเตียงในห้องพักตน นิ้วมือเคาะไม้กระดานเตียงเบาๆ ขบคิดอยู่เงียบๆ
แผนการของเขาเป็นเช่นเดียวกับที่ตี้ฝูอีคาดการณ์ไว้ ทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมผู้นั้นได้รับการสนับสนุนจากเขาอย่างลับๆ เขามักจะเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์แล้วไปเข้าฝันทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมคนนั้นเพื่อชี้แนะเขา ให้ทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมผู้นั้นดำเนินการตามที่เขาวาดไว้
แผนการของเขาก็คือให้ทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมกระทำเรื่องชั่วช้าไร้คุณธรรมปลุกปั่นให้สวรรค์ขุ่นมนุษย์เคือง ทำลายชื่อเสียง จากนั้นหลังจากเขายึดกุมร่างของหลงซือเย่ได้เบ็ดเสร็จแล้ว จะใช้ฐานะของเจ้าสำนักถามสวรรค์ชูแขนป่าวร้องปลดแอก รวบรวมผู้กล้ามากมายในใต้หล้าที่ถูกกดขี่ให้ลุกขึ้นต่อต้าน จากนั้นเขาก็จะต่อสู้ตัดสินกับทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมอย่างยิ่งใหญ่ต่อหน้าสาธารณะชน ประหารทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอม ถึงเวลานั้นหลงซือเย่เจ้าสำนักถามสวรรค์ก็จะกลายเป็นโพธิ์สัตว์ผู้กอบกู้โลก ได้ใจปวงประชา กลายเป็นผู้ปกครองโลกใบนี้อย่างชอบด้วยเหตุผล
แผนการของเขายอดเยี่ยมนัก ถึงขั้นที่ตระเตรียมหนทางถอยเอาไว้มากมายด้วย เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่เกิดความผิดพลาดขึ้น ที่เขานึกไม่ถึงก็คือตี้ฝูอีกับกู้ซีจิ่วจะกลับมาในเวลานี้
เมื่อทั้งสองกลับมา จะต้องหาทางเปิดโปงโฉมหน้าที่แท้จริงของทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมเป็นแน่ เมื่อถึงเวลานั้นความจริงก็จะเปิดเผยต่อใต้หล้า เช่นนั้นแผนการนี้ของตัวเขาหลงฟั่นก็จะพังทลายลงอย่างสิ้นเชิง
การปรากฏตัวของพวกตี้ฝูอีทั้งสองทำให้เขาตั้งตัวไม่ทันอยู่บ้าง เขาหลุบตาใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง จู่ๆ มุมปากเผยรอยยิ้มเยียบเย็นออกมา
ตอนนี้ตี้ฝูอีจะต้องหาทางกอบกู้ชื่อเสียงของตัวเขาอย่างแน่นอน ตัวจริงอย่างเขาจะต้องหาวิธีเผชิญหน้ากับทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมต่อหน้าสาธารณชน เมื่อประชาชนได้เห็นตัวจริงกับตัวปลอมเผชิญหน้ากัน ย่อมต้องเชื่อถือตัวจริง
แต่ว่า ถ้าหากทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมสิ้นชีพไปในยามนี้เล่า?!
ยามนี้ชื่อเสียงตี้ฝูอีเลวร้ายไปแล้ว หากว่าจู่ๆ ทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอมตายไป ประชาชนจะรู้สึกเพียงว่าเขาถูกฟ้าดินลงทัณฑ์ ชีวิตสมควรเป็นเช่นนี้ เมื่อถึงเวลานั้นต่อให้ทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวจริงออกมาแก้ข่าวลือ ประชาชนก็คงไม่เชื่อถืออีก ชื่อเสียงที่ย่อยยับไปแล้วก็ไม่อาจกอบกู้กลับมาได้…
แทนที่จะปล่อยให้ตี้ฝูอีใช้โอกาสนี้พลิกสถานการณ์ มิสู้ชิงลงมือก่อนเขา สังหารตัวปลอมเสีย ทำให้ตี้ฝูอีพลิกสถานการณ์ไม่ได้ ภายหน้าทำได้เพีบงใช้ชีวิตเยี่ยงหนูเฒ่าข้ามถนน เอถึงเวลานั้นเขาค่อยรอโอกาสเพื่อเคลื่อนไหวอีกครั้ง ก็จะมีโอกาสให้พลิกสถานการณ์!
เขาสูดหายใจเบาๆ ในใจตัดสินใจได้แล้ว เริ่มจัดการเรื่องบางอย่าง…
เขาลอบจัดวางหน่วยกล้าตายไว้ข้างกายทูตสวรรค์ฝ่ายซ้ายตัวปลอม…
————————————————————————————-